Precies! Dat heb ik dus ook best vaak. En ik denk dat, zoals sommigen al gezegd hebben, het geen kwestie is van niet geloven in het feit dat kinderen ontwikkelings-'sprongen' oid maken, maar meer dat het zo vaak als dooddoener gebruikt wordt. (Ook door mij wel... ) En ook al weet je als moeder heus wel dat je kind wellicht een mentale ontwikkeling doormaakt, het is ook wel eens fijn als iemand niet meteen 'Oh een sprongetje!' roept, maar gewoon naar je luistert en meeleeft. En wat betreft het boek; het is leuk om dingen te herkennen. Maar ik krijg ook bijna een minderwaardigheidscomplex als ik soms lees wat Sverre al zou 'moeten' kunnen!
Hey, onze zoon is een hele regelmatige baby en als hij es een paar dagen niet zo goed wil eten, hangerig is en zo dan is dat meestal te wijten aan het krijgen van tandjes of het eerste symptoom van ziek zijn. Geen idee welke sprongetjes hij zou moeten hebben of gehad hebben. Het enige wat ik weet is wat ik zie: Hij tatert de hele dag, heeft 14 tanden en loopt rond gelijk het niets is. Is ie dan voor of net niet? Geen idee. Ieder kind is anders en ook ieder boek weet wel een "goeie raad". dus volg je gevoel als mama en denk steeds het jouwe ervan. gr