Al een tijdje zit ik na te denken over iets wat mij op is gevallen. Ik hoor om mij heen alleen maar "Ja ik heb wel bv geprobeerd, maar het lukte niet en daarom geef ik nu de fles". Dit terwijl mij door een lactatiekundige juist is uitgelegd dat lichamelijk 2% van de vrouwen (dit is inclusief borstverkleiningen, ziekte etc) niet in staat is borstvoeding te geven. Dan kan er toch iets niet kloppen? In bijv. Zweden krijgt 80% van de baby's met 3 maanden nog borstvoeding en bij 6 maanden is dit 70%. In Nederland krijgen met 3 maanden nog maar 35% van de baby's de borst. Zijn de vrouwen in Zweden dan beter gebouwd om borstvoeding te geven? Lijkt me toch niet? Heeft het dan toch iets met onze instelling te maken? De vooroordelen, angst, onwetendheid?
hm, in zweden krijg je 1 jaar verlof. hier 10 weken, tja, dat is wel een verschil denk ik... Als ik langer verlof had gehad, had mn meissie langer volledig bv gehad. Nu gelukkig nog 3x
Tja, dat verlof is daar inderdaad stukken beter geregeld. Ook heeft de man daar meer (doorbetaalde?) vrije dagen na de bevalling, zou dit dan ook veel invloed hebben op het slagen van de bv?
Dat verlof inderdaad... Veel vrouwen willen toch gaan afbouwen voordat ze weer gaan werken en dan is de stap heel klein om al eerder van borstvoeding af te stappen. Dat herken ik althans wel bij mezelf. En misschien ook wel een houding... Ik hoor veel om mij heen dat mensen het raar vinden als vrouwen in het openbaar borstvoeding geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat zelf dus ook helemaal niets vind... Maar dat maakt het wel lastig om borstvoeding vol te houden omdat je dan heel erg gebonden bent aan thuis. Je moet je uitjes dan echt om je borstvoeding heen plannen (want kolven is in het begin dan ook nog niet zo makkelijk).
Denk het wel...de mama's zijn dan relaxter ...wat ik nu om me heen hoor is bij vele het de moeite ook niet vinden..."want na 3 maanden gaat ie toch aan de fles"..."me baan is niet te combineren met kolven"....."dat gedoe op het werk"..bla bla bla. Heel jammer hoor...tja ik zit ook dagelijk ff in het archief op me werk...niet gezellig maarja...ik geef ook geen bv voor de gezelligheid op me werk
Jah en dan heeft een Ikea daar een kamertje voor....ja dan zit er al 1 in en een wachtende dame voor me...jah sorry maar dan ga ik in een hoekje van het restaurant voeden...kan me kind daar toch niet op laten wachten
Ik vind het niet erg als andere mensen het doen, maar ik vind het niet prettig om het zelf te doen. Schiet me daarvoor maar af, maar het is en blijft mijn lijf en ik vind dat gewoon niet fijn. En wat mensen ook beweren, het kolven is echt niet altijd te combineren met je baan. Niet iedereen zit constant op dezelfde plek op kantoor en heeft de mogelijkheid om even een kwartier tot half uur ergens te zitten kolven.
@MerleQ: in principe moet een werkgever jou de mogelijkheid geven om een bepaalde tijd van jouw werk (ik weet niet meer precies hoeveel tijd) te besteden aan kolven in een daartoe geschikte ruimte. Maar ik begrijp dat als je bv in de accountancy werkt en veel bij andere klanten bent, je dan een ander probleem hebt. Want dan kan jouw werkgever dit wel toejuichen, maar goed, die weet natuurlijk de situatie bij de klanten niet.
Ik weet dat een werkgever dit verplicht is, maar ik bedoel inderdaad dat soort banen waarvoor je bijvoorbeeld veel onderweg bent. Het is gewoon niet altijd even haalbaar. Het is vaak makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kolf af en toe ook in de auto hoor, anders haal ik het allemaal niet haha. 8) Ik vond het vanmiddag gewoon zo jammer toen ik een vriendin hoorde zeggen: "Nou, we zijn gestopt met de BV, mijn borsten waren er niet geschikt voor ik had allemaal kloven." De kraamvrouw had haar gezegd dat ze of nú over moest stappen op FV of haar kindje op moest laten nemen in het ziekenhuis omdat hij teveel was afgevallen". (Hij bleek nog 400 gram boven de ondergrens te zitten). Daar kan ik me dan best wel kwaad over maken, omdat ik weet dat mijn vriendin graag BV wilde geven maar gewoon niet genoeg informatie en hulp heeft gekregen. Want kloven zitten er niet zomaar, dan is er iets niet goed gegaan met aanleggen/aanhappen en dat had die kraamhulp toch al eerder kunnen zien!
Ik denk het slagen van de bv aan een aantal dingen ligt. Ten eerste de voorbereiding van de a.s. moeder. Een bvcursus bij de VBN/LLL of een lk is geen overbodige luxe. Dan de inzet/motivatie. En natuurlijk hangt het er ook vanaf hoe de bevalling gaat en of je kindje gezond en op tijd geboren is en de hulpverlening daarom heen. En als er problemen zijn zoek dan contact met een contactpersoon van de VBN, een leidster van de LLL of een lk IBCLC. Huisarts of cb zijn vaak niet de beste raadgevers. In zweden gaat alles veel anders. Idd langer verlof. En bijv. bij een keizersnee word het kindje gelijk bij moeder gebracht. Terwijl moeder dus nog gehecht word ligt het kindje al bij moeder.
Er zijn in mijn optiek meerdere redenen waarom het % BV in vergelijking met andere landen lager is.Een aantal zijn al genoemd. - motivatie ouders - informatie voorziening naar de ouders toe - informatie inwinning van de ouders - verloop van de bevalling - omgevingsfactoren - gezondheid moeder - verlof
Ik heb zo'n baan waarbij ik heel weinig op kantoor ben en veel op pad. Dus archieven zie ik nooit van binnen. Dus kloven? Nee hoor. Natuurlijk als je iets heel erg graag wilt, dan zul je altijd wel een oplossing/gaatje vinden als levert het veel stress op. Ik wist vanaf het begin dat ik zou stoppen met borstvoeding zodra ik weer zou gaan werken. Niet omdat het niet lukte, maar omdat ik vond dat dat de beste beslissing was. Ik geef mijn baan niet de schuld van, want ik kies ervoor. Dus hier geen kwestie van niet kunnen, maar een kwestie van een bepaalde beslissing maken waar ik tot nu toe helemaal achter sta. En dat je niet begrijpt waarom zo weinig vrouwen borstvoeding geven terwijl het maar bij een klein percentage niet mogelijk is, dat begrijp ik. Er zijn idd nog altijd mensen die geen borstvoeding kunnen geven, niet alleen door geen melk of borstverkleining, maar ook door medicijngebruik (en dat zijn er veel meer dan 2% hoor), maar er zijn ook heleboel mensen die het vermoeiend, zwaar vinden en na een paar weken denken dat ze te weinig melk hebben omdat hun baby hongerig blijft en er een brui aan geven. Ik denk dat veel vrouwen denken dat als borstvoeding zo natuurlijk is, waarom is het de eerste tijd dan zo knetterzwaar? Ze gaan er dan misschien te snel vanuit dat hun melk niet voedzaam genoeg is en stappen over. Ik denk dat het vaak een verkeerde inschatting is wat intensiteit van de borstvoeding geven in de eerste weken/maanden.
De lactatiekundige die ik sprak vertelde dat het echt 2% is wat écht geen borstvoeding kán geven. En dit was inclusief medicijngebruik, ziekte, borstverkleiningen etc. Volgens haar kwam het eigenlijk niet voor dat een vrouw 'geen' melk heeft. Natuurlijk wel dat het bij de een moeilijker opgang komt dan bij de ander, maar melk is er eigenlijk altijd wel en bv dus mogelijk. (Behalve bij die 2%)
Ik kan niet zeggen dat ik op de hoogte ben hoeveel % er daadwerkelijk geen borstvoeding kan geven. Maar naar mijn idee zijn er meer vrouwen dan wij denken die geen borstvoeding kunnen geven ivm medicijngebruik. Alleen in mijn vriendinnenkring zijn er 4 die medicijnen gebruiken en dus geen borstvoeding kunnen geven. Op mijn werk zijn er ook een paar. Ook een aantal kennissen van kennissen etc. Misschien vormen zij samen die 2 %, maar dat lijkt me sterk Maar goed, ik heb geen onderzoek naar gedaan dus ik beschik niet over de cijfers. Alleen in praktijk lijken er veel meer dan de cijfers aangeven. Maar nogmaals, er zijn er genoeg die niet genoeg gemotiveerd zijn. Ik denk dat er ook een verschil is hoeveel waarde je hecht aan het geven van borstvoeding ook omdat kunstvoeding tegenwoordig helemaal zo slecht nog niet is. Daar worden kindjes ook gezond groot van. Voor sommigen gaat de borstvoeding voor hun gevoel ten koste van alles en stappen ze over. Voor anderen is het geven van borstvoeding allerbelangrijkst dat ze aan hun kindjes kunnen geven en gaan ze makkelijker om met allerlei obstakels. Tjah, zo heeft iedereen andere ideeën. Voor mij is de bv persoonlijk niet alle heiligste wat er bestaat en kan ik er prima mee leven dat ik niet lang bv heb gegeven. Dat is een hele bewuste keuze geweest.
Ik ben 4 weken geleden gestopt met bv, dus bijna een jaar bv gegeven. Ik vind dat mensen in Nederland best vreemd tegen het geven van bv aan kijken. Een paar weken is normaal, tot 6 maanden wordt ook nog wel geaccepteerd. Maar daarna... Kreeg reacties of ik er niet 'teveel' van aan het genieten was. Dat het niet goed voor mijn kind zou zijn langer als een half jaar etc. Ik weet niet meer in welk tijdschrift het was, maar daar hadden ze een item over bv geven in het openbaar. Ik was gewoon geschokt over de reacties. Mensen vonden het walgelijk, vonden dat een moeder dan maar op het toilet moest voeden noem maar op.. Terwijl het gewoon een natuurlijk iets is. Jammer dat er zoveel onwetendheid en onbegrip is. Wel vind ik dat je elkaars keuze moet respecteren. Soms wordt er wel heel fel gereageerd op moeders die fv geven.
tja dat verlof in zweden zou toch wel erg lekker zijn voor de BV mama's. Ik verbaasde me ook over het aantal mensen in mn pufclubje dat al voor het eind van de cursus gestopt was met BV. Had ik niet verwacht. Ik heb een tijd gekolfd op mn werk maar mijn productie liep erg terug ( ik nam ook te weinig tijd). Nu krijgt meneer alleen 's ochtends nog mamamelk en dat krijgt ie totdat hij niet meer wil. Ik geniet nog elke morgen.
Hier gaat het wel goed met de dames van de pufclub: van de 10 meiden zijn er nu 3 over op fles, de andere 7 geven bij mijn weten nog steeds BV. En alle kindjes zijn inmiddels 6 maanden oud (geweest).
@ Kiwi: ik sluit me helemaal aan bij jou. Ik was ook niet gemotiveerd genoeg om het koste wat kost door te zetten. Ik wilde sowieso gaan afbouwen voordat ik weer zou gaan studeren in april. Ik vind nml niet dat ik het kolven een probleem voor anderen moet maken. En als ik in een werkgroep zit of met een groep studenten heb afgesproken, kan ik dus niet zomaar zeggen dat ik even een half uurtje weg ben om te kolven. En tijdens colleges is dat natuurlijk al helemaal niet te doen. Daarbij zou ik niet eens weten WAAR ik zou moeten kolven aangezien we op de universiteit een groot ruimtegebrek hebben. En dan nog niet eens te spreken over een koelkast. Verder vond ik het geven van borstvoeding echt een aanslag op mijn leven. Het zal vast wel minder worden gedurende de weken, maar ik vind mijn leven zo ontzettend veel fijner/leuker/makkelijker nu ik volledig over ben op de flesvoeding (en niet constant moet kolven, wat ik ook nog 2 weken heb gedaan ). Goed duidelijk een gebrek aan motivatie hier. Ik vind het echt bijzonder knap hoor dat er vrouwen zijn die het zo lang volhouden...
Hey, wat grappig. We zitten opzich in dezelfde situatie behalve dan dat ik nog wel volledige bv geef. Ik kolf tussen colleges in (als mijn mede studenten zich in de kantine zitten vol te vreten in vette snacks ) Heb ik geen tijd tussen colleges in dan ga ik 15 minuten voor het einde van het college even naar de kolfruimte om te kolven. Hier trouwens ook ruimtegebrek maar wel 2 kolfruimtes met koelkasten dus opzich hartstikke fijn geregeld.