Justin heeft er een handje van om kwijl uit zijn mond te laten lopen en het dan uit te smeren op bijv zijn gezicht of op de tafel oid. Nu hebben we het constant genegeert en hem afgeleid. Gisteren werd t me toch te bont en heb ik hem boos toegesproken dat ik het vies vond en dat ie dat niet meer mocht doen anders moet ie in de hoek. Ik weet niet of we er goed aan doen om het juist aan te pakken of niet?
youame doet het ook hoor heb het eerst genegeerd maar dan werd het erger nu geef ik eerst een waarschuwing gaat ze door moet ze op de trap
Vigo heeft dit ook een flinke tijd gedaan. Wij hebben er telkens wat van gezegt (soms boos geworden) en nu doet hij het gelukkig niet (veel) meer. Als hij het nu al wil doen, kijkt hij mij eerst vragend aan, en ik hoef dan alleen nog maar 'nee' te zeggen.
Als negeren niet helpt, is straffen dan toch echt de beste optie. Dus: waarschuwen als je ziet dat hij het wil doen, of het al doet, luistert hij niet, dan even op de gang/strafstoel/in de hoek, wat jullie ook maar als straf hebben. Hij is er in ieder geval oud genoeg voor om te snappen wat wel en niet mag. Je kind bedenkt zelf natuurlijk niet dat smeren met spuug vies is, dat zullen jullie hem moeten leren... voor hem is het een veel te leuk spelletje en als je dat laat gaan, blijft hij het waarschijnlijk doen.
Dat dacht ikzelf ook al. Hij moet dan van mij in de hoek zitten en dat weet ie donders goed als hij iets doet wat niet mag na een paar waarschuwingen. Gek is dat hè, ik werk zelf in de kinderopvang maar tóch twijfel je zelf nog wel eens aan de manier van opvoeden.