Spw 4 genoeg voor verslavingszorg?

Maar jeugdzorg/woonbegeleider is toch echt iets anders als verslavingszorg? Waarom specifiek de verslavingskant?

 

de onbereikbaarheid?

heb je een idee hoe het in de verslavingszorg toegaat? Ben je ooit op zijn locatie geweest? Er zijn hele zware gevallen, en de wat lichtere (zoals jou vriend). Er zijn mensen die door hun gebruik van bv. alcohol, zware lichaamlijke problemen hebben, Korsakov bv., psychisch volledig in de knoop raken, agressief kunnen zijn.

Mijn man heeft zijn primaire detox (was een week) bij de GGZ gedaan. Nu was ik wel wat gewend, mijn man was een redelijk zwaar geval, maar wat ik daar heb gezien daar schrok ik echt van. Verslaafden die aan zelfmutulatie doen (omdat ze geen substantie meer kregen), die op een zelfsdodings-watch stonden, omdat ze in staat waren zichzelf iets aan te doen, die een oorbel bij een collega-verslaafde uit hun oor trokken omdat die iets zei wat de ander niet zinde. Er werd gejat uit de medicijn kast. Er werd ernstig intern gedeald. Er zaten mensen die met een gerechtelijk bevel daar zaten en geloof me, die waren echt niet blij. Er zaken ook mensen die op eigen verzoek opgenomen waren. Mijn man heeft me dit verteld en die keren dat ik er was, voelde Ik me daar echt niet op mijn gemak .

Ik vraag je dit, omdat ik het idee heb dat je het, hoe gek het ook klinkt, een beetje romantiseert. Misschien heb ik het helemaal fout, maar als jij opeens aan verslaving denkt omdat je ermee te maken hebt met je vriend, moet je echt goed nadenken of dit is wat je ECHT wilt of dat het iets is wat je opeens "leuk" lijkt.

Verslavingszorg is een vak apart zeg maar. Je moet het kunnen, en ik zou dat niet kunnen.

Maar nogmaals, misschien heb ik het helemaal fout, en moet je ervoor gaan. Maar weet wel zeker dat dit is wat je wilt!

Succes!

 

Als antwoord op je OP: ja, het is mogelijk, al zie ik hier in de omgeving meer dat er SPH wordt gevraagd. Denk dat ook van belang is wat je wilt gaan doen (woonbegeleider, ambulant begeleider, gezinsbegeleiding etc.) Lees op de laatste pagina dat je via een thuisstudie je diploma wilt halen, daarmee heb je totaal nog geen ervaring. Op die manier kom je er denk ik niet makkelijk tussen, alles draait om ervaring (stageplek kan ook al veel doen).

 

Ik zou absoluut niet via een thuisstudie je dilploma halen.
Ik zou zelf niet iemand aannemen dia een thuis studie heeft gedaan.
Het is een heftige doelgroep waarbij je sterk in je schoenen moet staan, enige ervaring is daarbij wel belangrijk.
Deze ervaring krijg je niet door een thuisstudie.

Het is inderdaad net als Strijkkraal zegt, een hele heftige doelgroep waar je soms schokkende en gevaarlijke dingen mee kunt maken.
Wij laten een sollicitant ook altijd meelopen zodat deze een beeld kan krijgen bij onze instelling.
Maar ook zodat wij kunnen zien hoe de sollicitant reageert op onze cliënten.
Vele sollicitanten haken na zo'n dag al af omdat ze toch niet goed met de doelgroep om kunnen gaan.

 

Dat zeker, en ik vergeet ... verslavingszorg is meer dan het 12 stappen plan hoor . Dat is ECHT geen verslavingszorg

 

Met maatschappelijke zorg (persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen) niveau 4 kun je ook bij de verslavingszorg terecht komen, echt als persoonlijk begeleider Dus hangt er een beetje vanaf wat je precies wilt in de verslavingszorg.

 

Dit bedoel ik dus. Komt misschien rot mijn strot uit,maar Strijkkraal verwoord precies wat ik bedoel.
Daarbij heb ik het idee dat je (naar je topics gelezen te hebben) dat je dan misschien denkt dat je je vriend kan helpen,en denk dat juist fout zal lopen door wat Strijkkraal hier beschrijft.

 

Wat ik nog niet terug heb gelezen, maar wat wel handig is om bij stil te staan. Als je de opleiding hebt afgerond, en je gaat solliciteren, zal je dan ook daadwerkelijk worden aangenomen? Ik weet vanuit mijn werkveld dat het standaard om naar de motivatie te vragen voor de keuze vd doelgroep, en wat voor persoonlijke ervaringen men heeft. Ken meerdere voorbeelden waarin sollicitanten hierop zijn afgewezen.

 

Jij schets idd meer de werkelijkheid.

 

Wat ik me ook afvraag. Kun jij je werk goed blijven uitvoeren als je vriend een terugval heeft? Ik zeg niet dat zal gebeuren, maar de kans bestaat altijd.

 

Ik werk(te) in de verslavingszorg als persoonlijk begeleidster. Hiervoor werd SPH of MWD gevraagd. Een HBO opleiding dus.

Weet je zeker dat je dit werk wilt doen? Het is psychisch erg zwaar, je moet sterk in je schoenen staan en vaak lukt het de mensen niet om van hun verslaving af te komen. Je krijgt als begeleider dus ook vaak met teleurstellingen te maken. Maar ook met agressie, onderling maar ook richting jou! Ik wil dat niet meer omdat ik nu thuis een kleintje heb zitten waar ik verantwoordelijk voor ben en die zijn mama nodig heeft. (Ja, zo erg is het soms). Onderling wordt er vaak gehandeld, wat uiteraard nooit eerlijk gaat en waardoor reden is om elkaar in elkaar te trimmen. En bedenk je; verslaafden zijn NOOIT eerlijk, ze liegen dat het gedrukt staat om maar hun zin te krijgen, hun shotje te krijgen, etc. Ook daar moet je tegen kunnen én door heen te prikken.

Het probleem is meestal niet alleen de verslaving. Vaak romantiseren mensen dit en denken dat ze 'die verslaafde wel even cold turkey van zijn verslaving af zullen helpen'. Ze hebben vaak psychisch fikse problemen, zijn eenzaam (geworden) en willen liever niet behandeld worden omdat de verslaving an sich erg prettig is. De omgeving wil dat ze afkicken, zijzelf niet eens zo zeer! Kortom een zeer complexe doelgroep met zeer veelzijdige problemen.

De organisatie's er om heen zijn vaak erg log en goede hulpverlening bieden is in veel gevallen erg moeilijk. Er wordt momenteel (hier) flink bezuinigd in de verslavingszorg wat betekend dat je alleen op de groep staat zo nu en dan, nou dat is niet altijd even fijn! Ik zou in elk geval niet meer terug willen

 

Als (psychiatrisch) verpleegkundige kun je ook aan de slag binnen de verslavingszorg.

 

TS - hoe is het nu? Ben je al wat wijzer met wat je wilt?