hey lieverd! Mijn duimpies hebben dus tot nu toe nog geholpen? hihihi.. mooi zo! Ik blijf lekker doorduimen en hoop zo ontzettend voor je dat het deze keer lekker raak zal zijn! Neem de rust en zorg dat je jezelf lekker voelt! xxx
Geweldig! Super dat het allemaal goed is gegaan. Snel op de bank gaan zitten.... nu nog even op je kop. Nu weer die lange wachtweken, maar we slaan elkaar er wel doorheen.
mooi srb, dat zit er gelukkig weer goed op! (of moet ik zeggen in?) gezellig bij ons op het wachtbankje, en hopelijk voor ons allemaal de laatste! de volgende keer zitten we met een dikke buik op een ander wachtbankje,
Nou, eigenlijk best wel he Wies Hopelijk is het wel echt de laatste keer. Het is natuurlijk pas dag 2 nu, maar het voelt deze keer echt weer veel beter dan de laatste keren. De iui ging goed, en ik heb op mijn werk veel afleiding, dus ik heb er gisteren nauwelijks bij stil gestaan. Nu werk ik natuurlijk niet op woensdag, dus vandaag ben ik lekker aanwezig hier Leuk duimenplaatje trouwens Rach. Dat maakt het duimen nog echter, vind je niet. Ik heb trouwens nog wel tegen de arts gezegd dat het secretariaat zo vervelend deed, waardoor ik maandag speciaal terug moest komen om het formulier op te halen. Ze vond het heel raar en gaat er wat van zeggen, dus ik ben blij dat ik het gezegd heb.
goed van je dat je het hebt gezegd. ik zeg er ook altijd wat van. ookal doen ze er misschien niks mee, ik wil het gewoon wel even gezegd hebben. vannochtend kreeg ik weer zo'n chagrijn aan de telefoon, en hoewel ze erg dr best deed om mn dag te verpesten lukte dat niet! hier heb je nog een mooi duimenplaatje srb!
Die is zeker leuk, die ga ik bewaren! Goed zo, dat je je dag niet laat verpesten. Het is een mooie dag Ik ga straks high-teaen met een vriendin. Mmmmm!
Leuk plaatje Rach. Hoe was de high-tea? Is altijd leuk en lekker. Ik denk dat ik ook mijn mond open had gedaan hoor. Normaal sla ik het van binnen allemaal op en als ze te ver gaan komt het er vaak ook ineens uit.
Pff, ondanks de leuke dingen, toch best een hormonale dag vandaag zeg. De vriendin met wie ik ging high-teaen is ruim 6 maanden zwanger. Ik had er sinds ze het verteld had nog niet gezien, dus ik dacht, ik koop een cadeautje om mee te nemen. Bij de Hema leuke sokjes ingeslagen (met zo'n rammelaartje erop, die vind ik zo lief) en nog een klein pakje. Zegt de verkoopster: "Is het voor uzelf, of is het een cadeautje? Want we hebben van die doosjes voor cadeautjes." Ik moest spontaan huilen. Die vrouw kon er natuurlijk niets aan doen, het was eigenlijk heel attent dat ze dat zei, maar het kwam zo hard aan dat het weer niet voor mezelf was. Ik heb door mijn tranen heen geglimlacht en een doosje gepakt en snel afgerekend. Toen kwam ik bij die vriendin aan, zegt zij nadat ik het gegeven heb: "En, hoe is het bij jullie, inmiddels ook al succes?" Weer tranen dus. Gelukkig is ze superlief dus het was ook gauw over en daarna was het heel gezellig gelukkig. Maar ik voelde me wel rot dat ik me zo liet gaan. Zij zei dat het wel een goed teken moest zijn, omdat je tijdens je zwangerschap ook constant in tranen bent, dus ik hoop maar dat het zo is
That´s what friends are for! for good times and bad times. Het is moeilijk als je vriendin wel zwanger is en jij niet. Gelukkig is ze lief en kan je het kwijt. Mijn beste vriendin is nu 8 maanden zwanger. Zij is naast mijn moeder (en jullie) de enige die het weet. Ze vind het wel heel moeilijk. Ik ken haar al vanaf onze geboorte en zijn altijd best friends geweest. Zij heeft altijd geroepen dat wij samen zwanger zouden moeten zijn. De eerste van haar is al ruim 3 jaar. Vorig jaar vetelde ze dat ze gestopt was met de pil en dat ik dat ook maar moest doen. Toen kwamen de tranen. Ze was eerst een beetje boos dat ik het altijd geheim heb gehouden, ze schaamde zich en baalde dat ik het verdriet alleen had en niet met haar deelde. Het is echt een schat en ik ben heel blij voor haar dat het snel raak was al doet het vaak pijn. Gelukkig weet ze dat en ze heeft mij beloofd om in mijn bijzijn gewoon blij en enthousiast te zijn en dat vind zij weer moeilijk. ....ok....dat was weer even een emo momentje. Sorry, weet ook niet waar het ineens vandaan kwam maar ik moest het effe kwijt.
Hey emo-forum-dinnetje! Dus weer een lekker emo-dagje achter de rug? Klinkt zo bekend.. Toen wij net de 1e keer een tp hadden gehad is mijn beste vriendin (en dan ook de aller allerbeste) bevallen van een zoon. Ik ging natuurlijk meteen kijken en moest naderhand in de auto ZO huilen.. niet omdat zij wel en ik niet, maar omdat ze er zo gelukkig uitzag en ik dat ook hoop mee te maken! Ik duim heeeeeel hard voor je dat deze keer lekker raak zal zijn! xxxxx
Erg hè, al die hormonen Gelukkig gaat het vandaag veel beter. De dag is nog niet om natuurlijk, maar toch wel een heel eind en ik heb nog geen traan gelaten vandaag. Ik kan het wel Fijn om te lezen dat jullie het ook wel eens hebben in ieder geval.
is voor mij ook bekend hoor *zucht* als er nu ergens een baby is geboren of er lopen kleine kindjes vind ik het al moeilijk om het vast te houden omdat ik bang ben dat mensen dan gaan vragen (dat is al meer dan één keer gebeurd) 'ach.. staat je leuk, zo'n kleine! is het niks voor jullie?'
hoi srb, veel herkening in je verhaal. bij ons zitten ook van die chagrijnen aan de telefoon. nou vroeg mijn arts laats of ik een enquete wilde in vullen over onze ervaringen met vruchtbaarheidsbehandelingen. heb ik dus gedaan, en achteraf gelezen, heb ik het niet zo goed beoordeeld, maar zo was het hoe ik het voelde, dus best een goed idee zo'n enquete. x lisa.
Shit heel verhaal getypt, vliegt m'n netwerkverbinding eruit! Grrrrr.... Srb, bedankt voor je berichtje, leuk dat je aan me gedacht had. Ik had al weer met je meegelezen op je topic, maar nog niks geplaatst. Wij hebben inmiddels 2 maanden rustpauze gehad en vorige week heb ik een kijkoperatie gehad, we hebben dus een beetje hetzelfde meegemaakt alleen ben jij alweer geinsemineerd . (hadden ze trouwens bij jou ook dat bovenste sneetje IN je navel gemaakt? Het was nog een hele toestand gisteren bij de HA om die hechtingen eruit te krijgen, hahaha....) We gaan 25 jun. weer naar de gyn en ik verwacht dat we doorgaan met IUI met hormonen. De rustpauze heeft me wel goed gedaan, ben er helemaal niet zoveel mee bezig en als ik er wel mee bezig ben, ben ik niet zo emotioneel zoals ik soms kan zijn. (lekkere herkenbare verhalen van jullie ) Ik duim samen met de rest voor je mee dat deze IUI 'm wordt bij jou! Tot snel! Liefs, Martini
Ja, superonhandig he! Ik heb ze er door de fertiliteitsverpleegkundige uit laten halen (moest toch in de buurt zijn voor een echo), maar die is ook echt heel lang bezig geweest (ik wilde zeggen uren, maar zo erg was het nou ook weer niet ) Ik heb nu ook nog steeds een rare navel, dat trekt niet zomaar bij blijkbaar. Een troost, als het dan ooit daadwerkelijk lukt om zwanger te worden, ziet je navel er vaak ook niet meer uit, dus dan is dat ook meteen opgelost Ik moet wel zeggen dat mijn heerlijke rust na de vakantie en het ontspannen gevoel tot aan de iui helaas alweer weg zijn. Hopelijk houd jij het langer vol.
jeetje,van al jullie verhalen hier schieten bij mij de tranen in mijn ogen, leuk zeg,die hormonen. Maar bij ons is het ook precies hetzelfde. De een na de ander piept er even gauw tussendoor. Ik was de 1e van de vriendengroep die aan kinderen wilde beginnen, ondertussen is er al 1 moeder, en zijn er 4 zwanger. En er zijn er nog bezig, dus ik zie het al gebeuren dat die ook nog even voor zijn. En mijn jongere broertje wordt ook al vader in oktober. Maar daar kan ik gelukkig wel erg blij om zijn nu! Verder ontwijk ik nu feestjes met heel die vriendengroep. de laatste keer op een feestje, waar dus al 3 zwangeren waren, vertelde de 4e dat ze zwanger was. Ik hield het niet meer, en begon te huilen. Mijn man heeft het ook niet droog gehouden die avond, het was echt genant gewoon. We gaan ook lekker een weekend weg met mijn verjaardag, en dan hebben we eigenlijk nog een feestje, dus dat is goed gepland. Sorry srb voor dit lange verhaal, en dat nog wel op jouw topic! Maar door al die verhalen komt het bij mij ook weer naar boven.
Ik kwam nog eens even kijken hoe het met SRB vergaat! Wies en SRB, jullie zitten nu allebei in ronde 4! Jullie weten het, 4 is the lucky number! Over enkele weken kunnen jullie aan jullie vriendengroepen het goede nieuws vertellen... dat geloof ik echt! Ik wens jullie nog heel veel moed met deze ellendige wachtweken en wil hier vanaf nu alleen nog maar goed nieuws lezen Natuurlijk wens ik alle andere meiden hier ook heel veel succes