Even een opvoedprobleempje, wij zijn van de complimentjes en negeren van 'stout' gedrag ipv straffen. Nu heeft Tim (14 1/2 maand) mij vanmorgen gebeten en dat vind ik toch te ver gaan om te negeren. Hij was met de dvd recorder aan het spelen terwijl hij dat niet mag. Normaal gesproken haal ik hem dan weg bij de dvd en zeg dat het niet mag en zet hem dan bij zijn eigen speelgoed en zeg dan dat hij daar mee mag spelen. Terwijl ik dat deed beet hij me dus en daarop heb ik boos gezegt dat hij niet mag bijten heb ik zijn speelgoed ook opgeruimd en zat hij dus wel heel beteuterd te kijken waar ik dus verder geen aandacht aan heb gegeven...... Ik heb wel het idee dat hij door had dat hij echt iets niet goed had gedaan maar ja hoe 'straf' je dan op zo'n moment als ze eigenlijk nog niet snappen wat straf is?
Ik zou het toch negeren. Bij mijn zoontje zou ik geen passende straf weten die hij goed begrijpt. Negeren is ook al een straf opzich natuurlijk. Ons zoontje heeft de neiging soms te slaan als hij op onze schoot zit, maar dan zeggen we duidelijk nee (resultaat pruillip), en dan gaat hij op de vloer/in de box. Toen we dat een poosje minder consequent deden (want zo'n dreumestik komt niet echt aan), werd het weer erger. Nu zijn we dus wel weer consequent met nee zeggen en wegzetten.
Ik snap je dilemma. Siem wordt zelfs soms hysterisch boos als ik hem verbaal een standje geef en/of iets afpak waar hij mee loopt te slaan of zo. Negeren lijkt dan beter, maar dan blijft hij het gewoon doen, soms met zo'n vlegel-smile op zijn snoet, dat hij gewoon kijkt of hij 'gewonnen' heeft. Ik weet dus helaas ook niet altijd wat het beste is. Slaan en bijten (doet hij niet, maar als...) pakken wij dus wel direct aan. Verder zoeken we een middenweg. Welke leeftijd staat er eigenlijk voor dat hij snapt wat straffen is? Ik lees mee en vast bedankt!
Ze snappen al heel snel wat straf is hoor... Maar Citroentje: is prima wat je gedaan hebt hoor! Het gaat er vooral om dat het iets is wat je kind als niet-leuk ervaart. En je moet het dus consequent direct na de actie die jij niet wilt, toepassen, zodat ze doorkrijgen van: He, als ik bijt, gaat mijn speelgoed weg. Als ze ietsje ouder zijn, kun je ze ook weer waarschuwen daarmee: He, als je dat nog een keer doet, gaat je speelgoed in de kast en kun je even niet meer spelen. Maar je zou hem ook op de gang kunnen zetten, op een strafstoeltje, enz. Er zijn er nogal wat die dan zeggen dat zo'n kleintje dat niet snapt, maar ze kunnen op deze leeftijd al prima eenvoudige oorzaak-gevolg-relaties trekken. Als jij maar consequent bent in het straffen en elke keer dezelfde straf op het stoute gedrag, snappen ze het heel prima!
Dat is mijn ervaring ook... Ik zet Jelle na drie keer nee! zeggen even in een hoekje van de keuken (uit de situatie halen) en na 1 minuutje haal ik hem weer op. Dan geven we een knuffel en gaat hij weer lekker spelen. Ik doe dit ook al een hele tijd, en ik moet zeggen dat het werkt... Als ik nu vraag: "moet jij even in je hoekje?" schud hij heel hard "nee" en gaat iets anders doen...
Hier precies als Bluesky, maar dan op de gang en het werkt perfect. Nu is een "dreiging" gang al voldoende om Merel te laten stoppen met dat wat niet mag. 1 minuutje is genoeg.....
Loopt Merel soms ook al zelf naar de gang? Soms als ik op Jelle mopper gaat hij uit zichzelf al in zijn hoekje zitten... Ik lig dan (inwendig hè?) helemaal in een deuk... Zo'n grappig gezicht, dat beteuterde koppie...
Louise gaat ook op de gang als ze het te bont maakt. Dit wel uiteraard na waarschuwing hoor. 1 minuutje en het maakt erg indruk Ik ben ermee begonnen toen zij begon met ons bewust te slaan.
Bedankt voor jullie reactie's tot zover. Blijven jullie kids dan ook goed staan / zitten als ze in de hoek /gang moeten? Ik denk als ik Tim daar neer zet hij meteen weer achter me aan komt, krijgen we dat weer....... Ik lees ook dat degene die het al toepassen en waarbj het goed gaat kids hebben die toch net wat ouder zijn als Tim. Hij begrijpt ook wel dat hij niet aan de dvd mag zitten, soms is het voldoende als ik zeg "Tim mag niet aan de dvd zitten" dan begint hij al hard nee te schudden en heb ik geluk als hij er daarna ook vanaf blijft maar meeste van de tijd moet ik hem daar gewoon weghalen.
Mijn dochter is wat jonger en ze vond de prullenbak altijd erg interessant. Meestal zeg ik eerst dat het niet mag en laat ik haar met haar eigen speelgoed spelen. Erg ver van de bak af. Als ze dan weer terug gaat, dan krijgt ze de tweede waarschuwing en zet ik haar weer terug bij haar speelgoed. Als dat nog niet helpt, dan zet ik haar in de hoek. Nu dringt het wel tot haar door, na het een paar keer gedaan te hebben. Ze probeert nu hulp te zoeken bij de anderen die in de buurt zijn door heel zielig te kijken. Als we nu nee zeggen, dan kijkt ze al gelijk schuldig en loopt ze bij het object weg waar ze niet aan mag zitten.
Hahaha geweldig! nou als ik zeg:" wil je soms naar de gang"? dan zegt ze JA en loopt naar de gang. Ook ik moet dan inwendig erg lachen. Gaat daar dan vervolgens de hele kapstok leeghalen en alle jassen passen. Prima, ze doet dan niet meer wat ze niet mocht .
Dat vroeg ik me dus ook af. Als ik Angelina ergens neerzet en ik draai me om, dan is ze alweer achter me aan gekomen hoor en hangt meteen aan mn benen. Voor haar is het gewoon een soort tikkertje ofzo, een leuk spelletje Zodra ik nee zeg of 'dat mag niet' dan wordt ze boos, echt kwaad tot hysterisch. Gaat dan ook heel dramatisch op de grond liggen huilen. Ik moet daar stiekum wel omlachen, het ziet er zo dramatisch uit hihi. Na een seconde of 20 heeft ze door dat het niet werkt en dat ik niet reageer en dan is het verdriet ook meteen over en komt ze even bij me knuffelen en gaat weer verder spelen
*houdt lachen in* Natuurlijk blijft je kindje niet zitten! Hij/zij snapt toch het hele idee van "in de hoek zitten" niet! Ik denk dat we met z'n alles iets te snel willen en dat de kleintjes een beetje overschat worden. Doordat jouw houding en stemgebruik verandert snappen ze wel dat iets niet mag, maar ze snappen echt niet dat als je iets verkeerd doet, dat dan je speelgoed weggaat... Met alle respect hoor, doe het zoals je denkt dat het moet, maar overschat het begrip van je kindje niet hoor...
ook ik denk dat je prima gehandeld hebt. bij zulke kleine kinderen is het vooral belangrijk dat de consequentie meteen volgt op de gebeurtenis. anders snappen ze echt niet meer waarom het gaat. als je kindje door heeft dat je het niet leuk vind wat hij deed en daar zo op reageert als jou kindje nu deed is dat helemaal goed. je kindje snapt dat het nu iets anders is dan alleen het ergens niet aan mogen komen. negeren is dan het slechtste wat je kunt doen. er zijn bij iedereen grenzen en bij mij liggen die ook bij bijten, slaan en schoppen. dan moet je laten zien dat je het meent. bij veel andere dingen kun je je kind weer terug zetten bij zijn speelgoed of sturen in het iets leuks wat wel mag.
Ik moet zeggen dat Jelle vanaf de eerste keer goed is blijven zitten... Tuurlijk komt hij wel eens van zijn plekje af, maar ik heb hem nooit vaker als 3x terug hoeven zetten.... Maar Jelle was al wel ene paar maandjes ouder, ik denk zo rond de 17 mnd...