Onze dochter (2,5) heeft al sinds de zomer nagenoeg geen enkele nacht meer doorgeslapen. Het begon met een keer wakker worden in de nacht waarna ze na weer even lekker instoppen weer gewoon verder sliep. Vervolgens werd ze steeds vaker wakker 's nachts, maar ging ze altijd wel weer snel verder slapen. Inmiddels zijn de nachten dramatisch... ze wordt ergens in de nacht wakker (dat kan om 23.30 uur, maar ook om 02.00 uur zijn) en zet het dan op een krijsen. Niks lijkt te helpen, we hebben alles geprobeerd; boos worden, rustig uitleggen dat ze moet slapen, slaapkamerdeur open laten of juist dicht doen, licht op de overloop aan of uit, nachtlampje aan of juist uit, de 5/10 minutenregel toepassen, volledig negeren.... Niks helpt, ze houdt het uren vol, ze is er zelfs helemaal hees van.Wat ze wil is ons inmiddels duidelijk, namelijk dat je bij haar blijft. Maar ik ben bang dat als we daar aan beginnen het hek van de dam is en we dus elke nacht bij haar bed zitten. Daar komt nog bij dat ze ook dan echt haar best doet om vooral niet in slaap te vallen... Wat moeten we hier nu mee?! We zijn best moe inmiddels en onze dochter is doordat ze amper slaapt 's nachts overdag ook echt niet te genieten.
Hier is het 's nachts ook vaak raak... Volgens mij is ze aan het dromen. Ons voordeel is wel dat we, na ongeveer 5 minuten knuffelen, haar weer in bed kunnen leggen. Ze slaapt dan meestal weer goed. Oortjes zouden inderdaad ook een reden kunnen zijn. Wellicht het bedje iets schuin zetten?
Mijn dochter slaapt al van af dat ze 5 maanden is niet door. En een paar weken terug het zelfde als bij jullie. Midden in de nacht willen spelen. maar ik ben het zat al een hele tijd goed zat en ben pas geleden echt boos op haar geworden we blijven in onze bed tot mijn wekker gaat rond 7 uur! Het na deel hier is dat er niet veel anders op zit.Mijn oudste woord ook er wakker van en woord :x op haar en mij. :x gezellig haha. Ze ligt bij mij in bed en nu weet ze gewoon dat ze moet blijven liggen ja niet naast me is voorlopig geen oplossing ben al blij dat ze dan beter slaapt dan in haar eigen bed. Vanavond een betere uit leg de twee zijn aan het spelen en moet op letten haha
Hier exact hetzelfde verhaal ... tot we vroegen wat er was en wees uk naar de muur. Bleek dat hij soms wakker wordt en dan bang is van de schaduw in zijn kamer. Ik werd eerst (voordat ik dit wist) ook boos maar nu weet ik dat er bij ons echt iets aan de hand was. Heb spijt als haren op mijn hoofd dat ik hem niet serrieus heb genomen. Nu als het weer gebeurd doen we het lampje op zijn kamer aan en gaan met de schaduw spelen en uitleggen dat het niet eng is ... nu is krokodil op de muur een grote hit ... en die is er nog omdat hij uk een kus wil geven maar dat niet kan omdat hij slaapt. Als we het even spelen voor het slapen gaan hebben we nergens 'last' van ... Misschien bij jullie hetzelfde probleem? Successs
Haar oren...hm, nog niet aan gedacht. Maar zou ik daar dan niet vaker op de dag ook iets van moeten merken? En als ze in de ochtend (zoals vanmorgen) bij ons in bed ligt gaat ze gewoon slapen... @ Nic1976: Het lastige is dat onze dochter nog niet kan praten en dus ook niet kan uitleggen wat er is, als er al zoiets dat jij beschrijft aan de orde zou zijn.
Hier ook rond die leeftijd, pff heel vermoeiend. Het is na wat maanden overgegaan, nadat we van alles hebben geprobeerd (boos geweest, op de mat gezet, beloningssysteem, genegeerd). Mijn zoon had veel nachtmerries, knuffles voor de deur gezet, spoken weggejaagd, naast hem in bed gelegen totdat hij sliep. Toen ging het redelijk. Veel kinderen hebben rond de 2,5 slaapgedoe.
Onze dochter heeft nachtangst wie weet kan je even op internet zoeken wat het is en herken je je kindje erin... Onze dochter heeft de nachtangst vooral als ze druk is geweest en nieuwe dingen mee heeft gemaakt! Wij weten tegenwoordig hoe er mee om te gaan maar dan nog blijft het niet fijn als je je kindje zo ziet gillen!
Ik zat ook te denken aan haar oren... Ook ivm haar spraak/taal achterstand?!? Zou dat kunnen?? Sterkte in ieder geval, want het is behoorlijk zwaar lijkt me!!
@ Paarse: Wij hebben zelf niet het idee dat het nachtmerries zijn, de manier waarop ze gilt is echt haar ik-ben-heeeeeeeeeel-boos-omdat-ik-mijn-zin-niet-krijg gil . Maar ja, wederom -> ze kan het ook niet vertellen natuurlijk door die verdomde achterstand. @ Karine: Ze heeft geen geschiedenis van oorontstekingen waardoor ze gehoorverlies zou kunnen hebben, dus daar zal de spraak-/taalachterstand niet van komen. We moeten 9 januari overigens wel naar het Audiologisch Centrum voor een hoortest.
Als er niets meer aan de hand is als je bij haar blijft, zal het niet met haar oren te maken hebben, lijkt me? Hoe lang heb je het vol gehouden om de 5/10 minuten regel toe te passen?
Nee dat is ook onze gedachte idd. Als je bij haar komt gaat ze gelijk lekker liggen. Zodra je 1 stap buiten de deur zet gaat ze staan, gooit haar knuffel uit bed en zet het op een woest krijsen. 3,5 uur
Hm, hier was t record 2,5 uur. Vreselijk, maar werkte hier dus wel. Ze was toen wel een stuk jonger (11mnd). Maar idd ook krijsen, altijd maar krijsen. Zodra je weg ging. Ik was er ook wel redelijk zeker van dat er verder niets aan de hand was, want buiten het slapen om had ze nergens last van. Bij pijn of angst, vond ik dat het anders klonk, dit was echt aandacht. Ik heb t met hulp/ondersteuning van het CB gedaan, dat vond ik zelf wel prettig. Heb je ook wel eens geprobeerd er bij te blijven tot ze slaapt en dat afbouwen, dus steeds verder weg zitten (iedere dag een paar cm verder weg). Werkte hier totaal niet, maar misschien bij jullie wel.. Als ik er bij bleef, dan bleef ze heel actief (en ging uiteindelijk ook weer huilen van oververmoeidheid) en nog kan ze dan veel moeilijker in slaap komen.
Ja, ik herken het gekrijs ook echt puur als aandacht. En nee, erbij blijven hebben we eigenlijk vermeden tot nu toe. Ze is niet een type dat snel opgeeft en ik heb echt geen zin om elke nacht naast haar bed te gaan zitten als ze wakker wordt. Bovendien doet ze haar uiterste best om niet in slaap te vallen als je bij haar blijft zitten. Helaas wil ze nu sinds gisteren ook tussen de middag en 's avonds niet meer gaan slapen als je weg gaat. Vanavond hebben we haar gewoon genegeerd en is ze na 1,5 uur gillen en stampen uiteindelijk gaan slapen. Niet iets waar ik erg gelukkig van word, maar gezien het feit dat er bij haar geen traan aan te pas komt en het dus gewoon koppig- en woestigheid is toch de meest effectieve manier denk ik. Gelukkig wordt ons zoontje er niet wakker van.
Vanmiddag heb ik haar idd niet naar bed gedaan, maar viel ze op de bank in slaap. Niet zo gek ook natuurlijk aangezien ze al bijna een week 's nachts meer wakker is geweest dan dat ze heeft geslapen. Echter, vanavond was het dus gewoon weer een drama'tje voordat ze ging slapen.
Vertel je ook waar je bent als zij gaat slapen? Ik heb het ook met de 2 jongsten, eerst de een en dan de ander, heerlijk :s hier hielp het goed door te zeggen 'nu niet meer gaan huilen, papa en mama zijn beneden.' En anders even 'rommelen' op de kamer ernaast zodat ze zich veilig voelt? Bij ons is het ook nog zoeken wat het is bij c. D. Slaapt nu wel weer zonder huilen.
@ Jucade: Het is eerst een tijd geweest dat ze niet makkelijk wilde gaan slapen 's avonds. Dan liet ik de deur van haar slaapkamer open en ging nog even een wasje doen ofzo. Ik zei dan ook duidelijk dat ik gewoon boven was. Dat hielp vaak. Inmiddels heeft niets wat ik zeg effect.
Oh, herkenbaar dat niet willen opgeven Ik zou ook zeker t middagslaapje eens onder de loep nemen.. Mijn dochter heeft tot 2 jaar slecht geslapen (niet meer zo erg als voor 11 maanden), maar wel slecht doorslapen en gedoe met inslapen altijd. Vanaf 1,5 was t hier geregeld al gekrijs met t middagslaapje, maar sliep ze soms perioden toch weer (en dan vaak 3 uur). Uiteindelijk met 2 jaar was ik er helemaal klaar mee, dat gekrijs 's middags, toch weer proberen etc. En binnen 2 weken ging ze goed slapen, helemaal zonder huilen, wat een opluchting! Sindsdien is ze een hele goede slaper!! Af en toe is er natuurlijk wel wat, maar verder, doornroosje