N loopt nu sinds een maand of 4 los. Maar hij blijft zo stijf en onstabiel lopen. Het is net alsof die een finish lijn moet halen.. Bijv: hij wilt van de tafel naar de bank, zodra die bij de bank is valt ie er letterlijk tegen aan. Ook valt die van een klein zetje al om. Buiten lopen doet ie ook vrijwel niet. Hij valt constant om zodra die buiten loopt dus meer dan een paar meter lukt nog niet. Is dit normaal? Ik ben van C gewend dat ze binnen no time goed liep en mee kon voor kleine stukjes zonder kinderwagen. Dat hoef ik bij hem echt niet te proberen.
Poeh lastig! Kinderen zijn zo moeilijk te vergelijken. S. loopt sinds eind augustus los en gaat nu als een speer. Ieder kind doet het wel op zijn eigen tempo, maar als ik het zelf niet zou vertrouwen zou ik toch eens informeren bij cb of een kinderfysio. Juist dat ieder kind het weer anders doet maakt dat je niet weet wanneer iets ‘afwijkend’ is. Dus al was het maar voor je eigen gemoedsrust ... even informeren kan geen kwaad.
Ik herken het niet en zou ook niet weten of het normaal is of niet. Is hij misschien nog een beetje angstig om te lopen? Ik kan mij zo voorstellen dat als je nog niet zeker van je zaak bent dat het stappen dan enorm stijfjes gaat. Of ooit een val gemaakt waarvan hij erg schrok?
Nee beide niet. Hij loopt heel zelfverzekerd rond en is sowieso nergens angstig voor Maar vooral omdat het lijkt alsof het voor hem een soort finishlijn behalen is zodra die bij het punt is waar die wilt zijn valt wel heel erg op. Ik ga van de week is langs het cb om te kijken wat die zeggen @Elmyra Langs gaan kan nooit kwaad.
Ik gok eigenlijk eerder een dingetje van afstand/diepte inschatten. Best lastig ok te leren, dat gaat met ervaring. Nu heb ik zelf een fikse cylindrische afwijking aan 1 kant en als ik moe ben ga ik ook nog wel eens de fout in en pak iets op de verkeerde afstand. Daarom rij ik bijv geen auto in de late avond/nacht, ik mag t wel en ik kan het ook wel omdat ik er rekening mee houd maar ik voel me er niet prettig bij omdat snelheid en afstand bijv moeilijk in te schatten is, dus comfortabel is t absoluut niet. Probeer voor de gein eens wat meer te dansen. Het lijkt allicht onbenullig maar zet een vrolijk muziekje op en ga zelf ook dansen je kleine gewoon op de grond laten meedoen op eigen beentjes desnoods aan de koffietafel. Met een beetje geluk gaat die ook zelf dansen en op die manier kan je evenwicht, meervoudige motoriek en body awareness (waar is mn arm of been) er spelenderwijs ook meer in krijgen. Allicht dat t iets kan helpen en het is in elk geval een leuke activiteit nu t weer wat kouder wordt wat ze in de regel helemaal fantastisch vinden.
Dansen doet ie sowieso elke dag met veel vallen en opstaan. We hebben smiddags altijd muziek aan staan en dan gaat ie automatisch proberen met zijn zus mee te dansen. Hij loopt op kleine stukjes best goed, maar ik lijk geen echte vooruitgang te zien. Natuurlijk wel beter dan op het begin maar het blijft zo onstabiel. Een rondje de hond uit laten om het blok (5 huizen) red die niet. Dat met zijn ogen zou best kunnen. Zijn vader heeft ook een cilinder afwijking en mijn ogen werken niet goed samen waardoor ik heel makkelijk kan scheel kijken. Ga donderdag horen wat het cb te zeggen heeft.
Update.. We zijn vanuit het cb doorgestuurd om hem te laten beoordelen door een kinderfysio. Gisteren hadden we de eerste afspraak. Zij vond dat het er uit zag alsof die pas net liep. Hij is ontzettend houterig en stijf. Daarbij draait ie zijn bovenlichaam nooit apart van zijn onderlichaam maar draait ie zijn hele lichaam. Volgende week gaat ze kijken of zijn gewrichten stijf zijn of dat hij ze tijdens het lopen/bewegen op slot zet waardoor die dus zo houterig is. Hij komt er wel, wel met wat hulp van de fysio en heel veel oefenen.
Ah toch goed dat je even gegaan bent dan!! Fysio kan zoveel opleveren. S. is er destijds ook onwijs mee vooruit gegaan. Komt zeker goed met hem!