Ik kom uit een grote stad, daar heb ik 20 jaar gewoond maar heb altijd al meer met een dorp gehad. Woon nu 6 jaar in een dorp(ruim 8.000 inwoners) en ik zou nooit meer terug willen naar een stad.
Ik ben een geboren en getogen Amsterdammer. Ik hou van Amsterdam. Je hebt hier alles op fiets/loopafstand. Via Thuisbezorgt.nl heb je echt veel keuze in maaltijden. Alles wat je nodig hebt kun je 24/7 kopen omdat op elke straathoek wel een avondwinkel is. Ik had als puber vriendinnen uit kleine dorpen om Amsterdam heen en herinner me zo goed dat ik nooit kon slapen als ik daar logeerde. Snachts was alles echt stil, om gek van te worden zo stil! Hier gebeurt altijd wel wat. Tot voor kort riep ik dat ik dood zou gaan als ik buiten de ring A10 zou moeten wonen. De afgelopen tijd ben ik wel veel aan het kijken geweest op funda naar huizen in een stad op 15 minuten rijden afstand van waar we nu in Amsterdam wonen. De huizen zijn daar gewoon net wat groter, net wat nieuwer en een stuk goedkoper en wat is 15 minuten rijden nou?! Maaaaaar als ik dan daar ben bij mijn zus, vrienden en familie en ze zeggen kom we gaan eten bestellen en ik zie de keuze die er maar is op thuisbezorgt dan denk ik meteen "aaaaaaaahhhh dit wil ik niet" dan voelt het meteen zo boers en primitief allemaal daar.
Haha dan ben ik wel benieuwd waar je woont want voor mij is het ook een half uur beide kanten op Zelfde idd met stappen, dat heeft me nooit geboeid. Ben in het oosten opgegroeid, heb in Groningen gewoond toen ik studeerde, maar die drukte en dat lawaai, ik mis het echt niet. Het grote voordeel van het noorden: nooit in de file staan! Ik werkte voorheen ook in centrum Leeuwarden, voor de haak, wat een drama was dat elke ochtend! Maar als je dan verteld aan iemand uit de Randstad dat je een half uur stapvoets moet rijden de stad in, lachen ze je uit.
Ja, vreselijk was dat. Maakte niet uit of ik 17:00 vrij was of 18:00. Beide keren file. Slecht voor mn bloeddruk Ik woon in de plaats die bekend is van Philips .
Ik woon in een middelgrote stad in de randstad. Alle voorzieningen om de hoek, maar wel uitzicht op de weilanden. Ook is alles in onze (nieuwbouw) wijk super ruim opgezet en zijn er erg veel speeltuintjes en parken. Juist de combinatie van rust en tegelijkertijd allerlei voorzieningen om je heen vind ik ideaal.
Haha dat thuisbezorgen dilemma ken ik. In een dorp waar wij gewoond hadden was alleen de pizzeria en een griek. Beide waren ook nog eens niet zo goed. Ik snakte toen zo naar sushi bestellen. Enne 1.5 miljoen voor een rijtjes huis is toch heel netjes in Amsterdam
Dus jij kent er heel veel? Ik wel.. allemaal anders.. Zo ken ik ook veel dorpelingen.. ook allemaal anders
Geboren in de grote stad, verhuisd naar een wereldstad, nu woon ik sinds kort in een andere hele grote stad (+/- miljoen inwoners) Het kan me niet levendig genoeg zijn : Er is altijd leven, altijd iets te doen en te zien. De anonimiteit is heel fijn. Het enige wat het platteland trekt (voor mij) is de rust en natuur. Dus voor 2 weken in het jaar en af en toe een weekend is dat heel fijn. Verder zou ik er erg ongelukkig worden.
Ik woon in een dorp met 6500 inwoners. Vroeger woonde ik in een dorp met 1400 inwoners, ik ben hier op mijn 12 naar toe verhuisd. Ik zou never nooit meer terug willen. Dat dorp had geen winkels, niks. Ik zou ook niet in een stad willen wonen. We wonen nu in een nieuwbouwwijk met veel kinderen.
Nu bestel ik nooit via thuisbezorgd.nl maar ik kan mij ook niet voorstellen dat dat een criterium voor mij zou zijn om ergens te wonen.
Ik woon vlakbij dat kleine dorpje waar alle bootjes doorheen komen in de zomer, ten zuiden van Philips niet zo ver dus!
Geboren en getogen in een grote stad, bijna 8 jaar terug verhuisd naar een inimini dorpje voor m'n man. Ondertussen zijn we verhuisd naar een dorp met een stads gevoel en willen we over een paar jaar toch echt weer terug naar het inimini dorp! Heerlijk die rust en de ruimte!
Ik kom zelf uit een dorp met 2500 inwoners, noooooooit meer. Het heeft ook wel iets fijns dat men zo naar elkaar omziet, maar het geroddel, gezeur, zo op elkaar letten en nooit eens iets kunnen doen zonder dat iemand daar weer wat van vind vond ik niks. Ik ben op mn 18e meteen naar een grote studentenstad verhuist en vond dat heerlijk. Inmiddels ben ik ook echt verknocht aan alle voorzieningen die een stad bied, het grote aanbod aan winkels en horeca en alle dingen die je kunt doen. Het enige wat ik soms vervelend vind is dat je altijd andere mensen om je heen hebt en er minder groen om je heen is.