Hallo, Ik loop op dit moment stage die eind juni klaar is, daarna heb ik mijn diploma MBO niveau 4, redelijk alhoewel ik graag nog HBO zou willen doen. Stel ik raak nu zwanger of in de komende 2 maand zo'n beetje dan kom ik in een gat terecht tussen werk en stage. Want dan zou ik eind juni klaar zijn en ergens in september uitgerekend zijn bijv. Ik vindt dat best zorgelijk, maar aan de andere kant ben ik nu zo lang bezig en mag ik in jan. naar de gyn. dat kan ik geestelijk ook niet aan om zomaar stop te zetten voor een tijdje. (zie ook handtekening) Mijn man verdient 1300,- netto in de maand (we zijn getrouwd), dus bijstand kan ik dan ook wel op mijn buik schrijven. Wat zouden jullie doen of weet er iemand of je dan toch nog ergens recht op hebt in zo'n geval? Het scheelt namelijk best veel 800,- dat is stagevergoeding+stufi... Alvast bedankt voor tips, kritiek en steun! Groetjes, Carlien
Een deel van de tijd zou je nog wel kunnen werken, evt als uitzendkracht oid. Verder heb je nog recht op een aantal toeslagen. Bijvoorbeeld huurtoeslag, zorgtoeslag. Wanneer jij niet werkt in die periode dan heb je ook nog recht op de heffingskorting (wordt ook wel aanrechttoeslag of huisvrouwentoeslag genoemd ) Uiteraard zal het niet kunnen tippen aan je huidige stufi+stagegeld, maa altijd meer dan niets.
Tsja, je zult zelf keuzes moeten maken! Of je gaat na je studie een baan zoeken en werken en dus geld verdienen, of je gaat na je studie thuis blijven om voor je kindje te zorgen en dus geen baan en geen geld verdienen of je gaat verder studeren.. maar ook dat is geen vetpot. Je kunt natuurlijk een baan zoeken en over een jaartje (deeltijd) je HBO proberen te gaan halen? Maar ik zou me niet teveel zorgen maken dat je net juist in de komende twee maanden zwanger wordt. In je handtekening staat dat je al een behoorlijke tijd bezig bent. Over een maand kun je pas voor je eerste afspraak bij de gyn terecht, wat is dan de kans dat je nu spontaan ineens binnen twee maand zwanger wordt?
Ja die aanrechttoeslag, dat is nog geen 2000,- per jaar. Daar gaan we het denk ik niet van redden. Ook al zijn we niet afhankelijk van mijn inkomsten, het is toch wel een heel verschil. Het is idd een beetje optimistisch, maar een beetje hoop wil ik wel houden. Maar ik ben het met je eens, aan de andere kant ben ik wel een beetje een planner en kwam ik er nu achter dat ik dan echt in zo'n gat terecht kom. Maar goed, idd maar eens eerst afwachten of ik uberhaupt zwanger raak, want die kans is klein, maar je zult altijd zien dat als het eigenlijk net niet kan dat het dan gebeurt (dat is dan eigenlijk weer pessimistisch) vond ik dat ander toch beter klinken ook al hou ik mezelf voor de gek. Groetjes, Carlien
Ik denk dat je afgezien van hoe snel je zwanger wordt gewoon een plannetje voor jezelf moet maken wat je wilt... Wil je nu eerst gaan werken of wil je eerst je HBO-studie gaan doen? Met die HBO-studie beginnen terwijl je in de medische molen zit lijkt me heel erg zwaar...
Het zit al zo in mijn hoofd, mankeerd me nou wel of niet wat? Kan ik wel zwanger worden? Aan wie ligt het dan, aan mijn man of aan mij? Kunnen ze me nog helpen en wat zal ik of hij daarvoor moeten ondergaan aan behandelingen? etc. Dat krijg ik er echt niet meer uit of ik nou wel of niet naar de gyn. ga. Ik denk zelfs dat de gyn me rust geeft, omdat ik dan tenminste op een gegeven moment weet waar ik aan toe ben. En met het HBO zou ik eventueel nog een jaar later kunnen beginnen, ik vindt dat dat toch meer gaat om iets materialistisch, dat is zodat ik later makkelijker aan meer geld kan komen. Het zou maar zo zijn dat ik nu nog 4 jaar wacht en dat ik er dan achter kom dat ik te laat ben en het moeilijker gaat, noem maar wat, dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Terwijl ik met mijn opleiding eventueel later zou kunnen starten. Ik ben er alleen niet zeker van dat ik bij dit stagebedrijf met een eventuele zwangerschap die dan op het eind loopt kan blijven werken. Ach, ik weet het ook allemaal niet. Groetjes, Carlien
Huh? Je bent in juni klaar met je stage zeg je... stel je wordt komende maand zwanger, dan loop je echt nog niet op je eind in juni hoor...
Dat is een heel lastige beslissing waarbij een hoop emoties spelen denk ik. Je bent al lang bezig voor een kindje, dus die wens wil je waarschijnlijk niet even in de koelkast zetten. Maar als je er zo'n 600 euro op achteruit gaat per maand moet je dat wel op kunnen vangen, zeker als er een opvretertje bijkomt . Want iedereen zegt wel, kindjes: je kan het zo duur maken als je zelf wilt en liefde is het belangrijkst. Maar het feit blijft dat het toch geld kost. Dus als je het niet van je man's loon kunt redden dan is dat toch een probleem. Ik neem ten minste aan dat je je kindje ook een financieel stabiele thuisbasis wilt geven. Ik vind niets zo stressvol als het elke maand tekort komen van geld. Dus het is wel een beslissing tussen gevoel en verstand. Mijn mening als je met een hoop bezuinigen het van je man's loon een tijdje kan volhouden, blijf voor een kindje gaan. Je kan natuurlijk dan na je verlof een baan gaan zoeken. Anders zou ik toch eerst kiezen voor financiele zekerheid nu je het nog iets meer in de hand hebt (met een dikke buik is het toch moeilijker een baan te krijgen helaas). Succes met je beslissing!
Er zijn dingen die je kunt plannen (zoals het wel of niet starten met een opleiding) en dingen die je niet kunt plannen (zoals het krijgen van een kindje, zeker als je op het punt staat de mmm in te gaan). Ik zou eerst maar eens uitgaan van de dingen die je wel kunt plannen. Dus: als je (ooit) die opleiding wilt doen, of wilt werken in een bepaalde richting, zet dat dan in werking. Als je dan toch snel zwanger blijkt te raken, kun je altijd nog kijken of je die plannen moet aanpassen. Stel nou dat het nog 2 jaar (of wie weet, nog langer) duurt voor je zwanger raakt, dan zou je anders 2 jaar lang thuis gaan zitten duimen draaien. Volgens mij is de kans dat je dan knettergek wordt nogal aanwezig. Dan kun je beter intussen verder gaan met je leven ipv alles in de wachtkamer zetten vanwege die gewenste zwangerschap. Persoonlijk zou ik ook niet op voorhand gaan zitten rekenen met toeslagen en dergelijke om het financieel aan elkaar geknoopt te krijgen. Áls je in de situatie komt dat je die nodig hebt, zul je op dat moment moeten kijken waarvoor je in aanmerking komt. Maar om daar nou nu al mee te gaan rekenen lijkt me niet zo slim - regelingen kunnen veranderen, en het helpt je ook niet om een duurzame basis voor je gezin te leggen. Enne.... ook met een baby kun je prima studeren of werken. Dat lijkt me dus ook geen reden om niet in jezelf te investeren.
Eind juni, dus begin juli ben ik klaar met mijn stage. Dan neem ik aan dat je toch al een behoorlijke buik hebt waar je niet zomaar even mee solliciteerd Lijkt me?
Haha, ik zie mezelf al aankomen met een dikke toeter, dan moet je toch wel echt heel veel mzzl en een hele lieve nieuwe baas hebben!
Mijn moeder wil trouwens ook stoppen met werken, die ziet het al helemaal zitten als oppas-oma. Die vindt het helemaal geweldig, ze steunt ons ook helemaal door de MMM heen. Ze heeft het natuurlijk allemaal meegemaakt en toen ik het er vorige maand vertelde, werd ze eerst verdrietig omdat ze had gehoopt dat dit mij gespaard bleef, maar daarna alleen nog maar steunende woorden. Zo lief, heb ik veel aan gehad. Scheelt wel bij het gek worden! Bedankt voor het meedenken allemaal en zal het maar rustig afwachten en pas druk gaan maken als ik daadwerkelijk zwanger ben! Groetjes, Carlien