Onze tweede zoon is vandaag 1 week en 1 dag oud. Op dag 7 heb ik besloten om de borstvoeding te staken. Bij de eerste heb ik krap 3 maanden borstvoeding gegeven waarvan de laatste 2 maanden afgekolfd en dan met de fles omdat hij niet meer aan de borst wilde drinken. Het aan leggen ging heel moeizaam (ik deed het te voorzichtig), en het deed pijn. In het begin had ik mijn tepels beschadigd en toen heb ik een dag gekolfd en een dag met tepelhoedjes gevoed. Dat leek goed te gaan maar toen ging het weer pijn doen. Met veel moeite heb ik toen het besluit genomen om te stoppen. Ik was zeker een uur per voeding bezig, het aanleggen ging moeizaam en het deed ook nog pijn (zelfs met tepelhoedje). Ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen (de kleine lijkt zelfs ook meer ontspannen nu) maar toch heb ik erg veel moeite met mijn beslissing, ik heb er veel verdriet van. Ik vind het erg jammer want intiemer dan een kind aan de borst is er niet en ik wil toch het beste voor mijn kind (en dat is borstvoeding?). Ik wilde dit verhaal graag even kwijt en ik ben benieuwd of er meer vrouwen zijn die dit herkennen.
als ik het zo lees, heb je wel de juiste beslissing genomen en deze kan je alleen zelf nemen. Ik herken het wel, ik heb 4 maanden bv gegeven en toen ik ging stoppen, voelde het nog niet goed. Maar als het niet gaat, gaat het niet en heb je je best gedaan. Sterkte ermee.
ik herken het helemaal! Bij mijn eerste dochter had ik kloven en het deed zo'n zeer....auw auw. Daarbij dronk zij niet goed. Ik heb nog geprobeerd om het af te kolven en in een flesje te geven, maar ik had zoveel stress (ook andere oorzaken omtrent bevalling, kraamzorg en ziekenhuis) dat de borstvoeding niet goed liep en het terug schoot. Ze dronk na 2 weken nog maar 5 cc per fles/borst! Ik heb toen ook besloten om te stoppen. Ik heb het altijd jammer gevonden! spijt...ja en nee, toen voelde het goed maar achteraf denk ik bij mezelf dat ik niet hard genoeg geprobeerd heb. Nu ben ik zwanger van de 2de. Ik hoop zo dat het dit keer wel lukt! Ik vondt de band zo speciaal dat ik het niet nog eens wil missen.
O heel erg herkenbaar. Bij mijn eerste wilde ik zo graag BV geven. Ik heb het geprobeerd, maar T had prematuurdrinkgedrag. Daarna werd ik ziek en mocht ik het niet meer geven of kolven ivm medicatie. Nu bij mijn tweede wil ik weer BV geven. Ik ben het nu (met veel pijn in mijn hart) aan het afbouwen. Mijn borsten doen ook pijn, heb in 1 borst spruw, tepelkloven en gaatjes (!) in mijn tepel. F is erg hongerig en wilt zeker elke 2 uur drinken. Het duurt dan zo'n 3 kwartier. Met nog een rondstuiterende peuter is dit niet te doen. Ik wil ook echt niet gaan kolven, vind ik vreselijk en je bent nog langer bezig. Nu geef ik dus BV en FV en wil helemaal over op FV. Erg jammer aangezien ik heel graag BV wil geven, maar niet op deze manier!
Als je zo graag borstvoeding wilt geven, bel dan eens met een vrijwilliger van de VBN of LLL of schakel een lactatiekundige in, die kunnen je helpen om de kleine pijnloos aan de borst te krijgen!
Het WILLEN stoppen in die fase herken ik heel goed, ik zat er ook helemaal door. Maar ik ben dolblij dat ik nooit die beslissing genomen heb. De eerste weken is zelf voeden zwaar en vermoeiend. Maar het is zo ontzettend de moeite waard! De eerste 6 tot 10 weken zijn een leerperiode voor moeder en kind. Ik vind het altijd zo triest om te horen dat moeders al zo snel de handdoek in de ring gooien. Ook al voelt het op dat moment misschien wel 'goed', het is zo ontzettend onomkeerbaar. En zo onnodig. Met goede hulp en het tijdig inschakelen van een lactatiekundige kan zoveel voorkomen en/of gered worden. Ik vind het ook zo jammer als moeders niet gewoon de tijd en de rust nemen om het te laten slagen. Ik vind persoonlijk dat die eerste weken je jezelf en de baby als centrum van het universum hoort te zien, huishouden, andere familieleden, sociale verplichtingen...die gelden gewoon even niet!
Ik vind het jammer dat er gesproken wordt over 'handdoek in de ring gooien'. Het is een zeer moeilijk en weloverwogen besluit geweest. Ik was op zoek naar begrip en ruggesteun en niet naar kritiek en veroordeling. Ik ben blij voor diegenen bij wie het wel lukt en die wel kunnen genieten van de borstvoeding.
Ik vind het moedig dat je hebt gekozen wat het beste lijkt te voelen. Geen spijt hebben meid! Je kunt vele andere momenten intiem met je kindje zijn. Samen skin to skin, samen douchen. Ik heb nooit bv gegeven, maar mijn kindje is er echt niets minder om hoor! Hopelijk kan je snel bijkomen van je keuze en lekker genieten van je kleintje en al dat moois! De handdoek in de ring gooien vind ik ook geen goede benaming. Niet erg aardig te zeggen. Niet iedereen en niet elk kindje is hetzelfde. En er is al helemaal niet gesproken over dat zij haar kindje niet als het middelpunt ziet en dat ze sociale verplichtingen belangrijker vind. Wietje: een goede mama is een mama die gelukkig is en goed voor zichzelf kan zorgen. Zo kun je er ook goed zijn voor je kindje!
Ik weet precies hoe je je voelt... Heb ook besloten te stoppen na 1,5 week omdat het bij mij echt niet op gang kwam, mijn meisje af bleef vallen en ik bijna rijp was voor de psychiatrische afdeling, zo doorheen zat ik er.. Ik had vanaf een dag voor de bevalling tot 1,5 week later amper geslapen en zag dingen die er niet waren. De verloskundige greep in want het kon niet meer zo. Ik heb hier ook mijn hart gelucht maar werd alleen maar nog verdrietiger en mijn schuldgevoel groeide enorm. Terwijl iedereen het goed bedoeld hoor, maar ik stond nog stijf van de hormonen en zat in de babyblues periode... Het is een moeilijk besluit maar als het zo beter voelt voor beiden dan is het goed zo!
Als je de hulp inschakelt die ik eerder aangaf kunnen ze je helpen om de kleine goed te leren drinken, zonder pijn. Het voeden zal dan ook een stuk minder tijd in beslag nemen... Bovendien: flesjes maken, geven, omspoelen, uitkoken... kost ook tijd! Misschien je kleintje erbij betrekken? Lekker met mama op de bank als de baby ligt te drinken? Lekker boekje lezen, eventjes tv kijken?!
Ik zou je verhaal hier op het forum even plaatsen onder het onderwerp ; Borstvoeding'. Daar zitten veel meiden met echt veel kennis en ervaring, die je ook bij (opstart)problemen goed kunnen helpen en steunen. Ik kan je nl niet zo goed adviseren. Ik heb wel beide keren lang BV gegeven maar is eigenlijk heel makkelijk gegaan, dus adviseren hoe je het best kunt aanpakken bij problemen kan ik dus niet echt. Wel heb ik de eerste dagen altijd heel veel pijn aan mijn tepels. Aanleggen gaat goed, maar mijn tepels zijn heel gevoelig. Heb beide keren de eerste week een tepelhoedje gebruikt, wat veel beter ging, en daarna gewoon zonder. Je tepels moeten ook simpelweg wennen aan het (vele) zuigen. Maar dat gaat zeker weer over! Je kunt hier bij het onderdeel BV ook vragen hoe je evt. een ervaren iemand kunt inschakelen en langs laten komen. Mijn gevoel; je zit nét in de opstart fase (die voor bijna alle vrouwen moeilijk en hard werken is). Maar met een goede aanpak, zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen ga je er straks zóveel plezier van hebben om borstvoeding te geven. Dan begint pas het echte genieten, het gemak etc. Dus ik vind het zo zonde om zo snel op te geven als je het met wat hulp ook op de goede weg kunt krijgen. En vergeet niet; nagenoeg alle (!) vrouwen kunnen BV geven. Vertrouw op jezelf en dat het goed komt, je kunt het. Houd voor ogen waarvoor je het doet. Keuze is natuurlijk aan jou zelf, maar wilde toch even mijn verhaal kwijt... Heel veel succes!
Dit zijn normale opstartproblemen, als je hierom stopt met de borstvoeding zal niemand je dat kwalijk nemen want dat is jouw beslissing. Alhoewel ik niet vind dat je nu mag zeggen dat de borstvoeding 'niet gelukt is' want dat is niet zo, je hebt het gewoon voortijdig beëindigd.
Het lijkt me inderdaad een moeilijk besluit. De eerste 6 wkeen BV vond ik ook erg pittig, maar ben blij toch te hebben doorgezet, ook ik had last van kloven, in he tbegin te weinig voeding dus om het 1,5 u voeden en kolven en ook 2 borstontstekingen, maar heb gelukkig toch doorgezet. Echter ik verkeer in de situatie met 1 mannatje. Ik kan me enigzins voortsellen dat met een rondhuppelende peuter he tniet makkelijker wordt. Misshcien toch een lactatiekundige inschakelen, al sje het echt graag wil. Anders gewoon zo laten, als je je er goed bij voelt. Ik begirjp wel dat het een zeer lastig besluit is.
Wat jammer dat er mensen die duidelijk heel erg pro borstvoeding zijn jou zo`n antwoord geven.... Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, ik heb mijn kleine man 5 weken volledige borstvoeding gegeven met hulp van een lactatiekundige. Maar ik ben uiteindelijk op het advies van het consultatiebureau heel langzaam overgestapt op flesvoeding. Ik had bij de bevalling mijn stuitje gekneusd en ik had erg veel pijn. Zitten ging helemaal niet, ik kon alleen maar op mijn zij liggen. Verder had ik drie dagen voor mijn bevalling borstontsteking gekregen waarvoor ik nog antibiotica slikte tijdens en na de bevalling. Mijn ene borst produceerde gewoon niet genoeg en mijn zoontje huilde de hele dag van de honger. Ik heb alles geprobeerd tot kolven en tepelhoedjes aan toe. Maar het was gewoon niet genoeg. Iedereen in mijn omgeving zei na twee weken al dat ik er mee moest stoppen, maar ik wilde volhouden.... Achteraf gezien had ik misschien eerder moeten stoppen want dan had ik een veel gelukkiger kind gehad in de eerste paar maanden. Mijn advies is: luister niet naar de "borstvoedings-mensen" maar luister naar jezelf, je omgeving en het consultatie bureau. Het cb heeft continu tegen mij gezegd: elke borstvoeding is er weer een! En als het niet gaat, dan gaat het niet. Als borstvoeding lukt dan is dat iets heel moois en goeds wat je aan je kindje kunt geven. Maar als het niet lukt kun je beter ontspannen en met veel plezier een flesje geven dan met veel spanning en pijn de borst. Ik hoop dat je hier iets aan hebt, laat je vooral niet gek maken! Veel plezier met alle flesjes die je je kleine spruit nog gaat geven.
Wietje, ik ben het met je eens dat het onzin is om te spreken van de handdoek in de ring gooien. Iedereen heeft het beste voor zijn kindje voor, en het beste is dat er liefdevol met zorg en aandacht voor een kindje wordt gezorgd. Er is nog nooit een kindje geweest dat slecht opgroeide op flesvoeding. Ik heb dezelfde beslissing als jij genomen in de 1e week. Mijn zoontje wilde absoluut niet aan de borst drinken en kreeg via voeding met spuitjes en lepeltjes veel te weinig binnen. Het kolven lukte daarnaast voor geen meter, ik had pijn en as oververmoeid en het ging gewoon allemaal helemaal niet lekker. Om een ritme te kunnen gaan aanbrengen en er zeker van te zijn dat hij voldoende binnenkreeg ben ik toen ook op flesvoeding overgestapt, en ik ben nog steeds blij met mijn beslissing. Hij ging gelijk goed drinken uit een flesje zowel baby als mama waren vanaf dat moment ontspannen en tevreden. Borstvoeding had hartstikke mooi geweest, ik wilde dat graag met hem beleven, maar het liep anders. Dat kan, voel je er niet rot over, ook jij wilt alleen het beste voor je kindje.
Hier kwam m'n dochter ook niet voldoende bij enkel op BV en ben na ongeveer 2 weken begonnen met bijvoeden. Toen ik bij de apotheek stond om die eerste doos Nutrilon te kopen, voelde het voor mij echt alsof mijn lichaam gefaald had. Maar dat was snel over eens ik zag dat m'n dochtertje kreeg wat ze moest hebben. Uiteindelijk heeft ze tot 4 maanden minstens 1 x per dag BV gekregen (veelal afgekolfd), maar toen was het echt over en uit... Uit een steen kreeg je meer geperst dan uit m'n borsten Dus schuldig voelen?? Nergens voor nodig! Heb trouwens toendertijd zelf een 6-tal dagen BV gekregen via m'n moeder en kan niet zeggen dat ik er nadeel aan ondervonden heb
Hey meid, Ik heb geen borstvoeding gegeven om verschillende reden. en ik heb mij ook schuldig gevoeld. Maar later bedacht ik me dat ik meer het gevoel had me te moeten verantwoorden naar anderen! Terwijl ik en mijn ukkie heel gelukkig waren met mijn keuze. Ik vind het hartstikke goed van je en je moet gewoon doen wat voor jullie tweetje goed voelt!
Ik heb mijn eerste zoon ook geen bv kunnen geven omdat hij totaal niet mee werkte en zeer ernstige reflux had. Ik ging helemaal stuk en ik schaamde me toen ik wilde stoppen maar het ging gewoon echt niet. Ik heb toen met pijn in mijn hart en veel tranen de bv beëindigd dus begrijp jou nu volkomen. Laat je niet gek maken hoor, het is jouw beslissing en jouw kindje. En natuurlijk wil jij ook het beste voor je kindje en dat is op dit moment dat jij hem nu gewoon lekker de fles gaat geven