Allemaal weer topics over verliefd op een ander, twijfels in een relatie etc. Ik herken het totaal niet! En onze relatie is ook niet altijd vlekkeloos hoor. Mijn man en ik zijn ruim 12 jaar samen. We zijn getrouwd in voor- en tegenspoed. Tot de dood ons scheidt. Voor het burgerlijke huwelijk en voor God. We hebben genoeg meegemaakt maar we zijn en blijven samen. Momenteel hebben we meer dan vier maanden geen seks gehad. Mijn man zit niet lekker in zijn vel. Maar geen denken aan een ander, vreemdgaan of wat dan ook. We hebben samen zo veel meegemaakt. Dit komt ook wel weer goed, op welke manier dan ook. Herkenbaar voor jullie? Ik hoop het. Ik hoop dat er meer relaties zijn die gewoon tegen een stootje kunnen. Zeker als je getrouwd bent! Zonder direct te denken aan vreemdgaan ofzo. Ik moest het even kwijt...
mooi geschreven! hier komend jaar 10 jaar samen, en nogsteeds even blij met mijn mannetje! zeker nu we een zoontje hebben van 1,5 .... houd ik nog meer van hem omdat hij ook zo'n fantastische vader is! wij hebben zeker ook veel minder sex... hebben we allebei de puf niet zo voor ... maarja dat is toch niet t belangrijkste! komt echt wel weer! hier dus ook geen gedachtes over vreemdgaan of een ander o.i.d.
Ja hoor wij zouden nooit vreemdgaan. Goed praten en elkaar respecteren. Wij hebben ook veel meegemaakt en zijn al bijna 14 jaar samen en 8 jaar getrouwd.
Fijn om ook dit te lezen. Wij hebben het ook erg zwaar gehad, mede door stress en ernstig slaaptekort. Dat gaat ook doorwerken oo je relatie natuurlijk.nEn nog gaat het niet altijd super, maar het afgelopen jaar hebben we wel een diep dal gezien. Langzaam is er weer hoop en ondanks het gedoe houden we echt van elkaar. Al hebben we echt wel getwijfeld of het goed zou komen. Nimand heet die garantie natuurlijk, maar wij zijn beiden gelukkig bereid te vechten. Wij zijn 11,5 jaar samen, waarvan 5,5 jaar getrouwd en dat geven we echt niet zomaar op. Ik zeg in elk lopend topic over relatieproblemen dat ik vind dat er doorgezet moet worden. Niet zomaar opgeven als er kinderen in het spel zijn. Elke relatie die al 50 jaastand houdt, is ook door diepe dalen gegaan. Dus pas als je alles en lange genoeg geprobeerd hebt, dan kun je naar andere opties kijken, vind ik..........
Ik ben het met je eens hoor. Bij ons gaat het wel goed, en God heeft er niets mee te maken, maar een huwelijk is voor altijd. Niet voor zolang het makkelijk is.
Ik denk dat dit voor het overgrote deel geldt hoor, waarom zou je een willen openen dat alles ok gaat in je relatie of zoals in jouw geval dat jullie een tijd geen seks hebben gehad maar je niet aan een ander denkt?
Herkenbaar. Wij zijn nu 10 jaar samen waarvan 8 jaar getrouwd en hebben zo ook onze problemen gehad. Wij hebben strubbelingen in de familie en nu kreeg ik laatst te horen dat mijn man regelmatig een schoonzus van mij zou bellen om te praten over ons huwelijk, (wij zouden problemen hebben) ik kan je wel zeggen dat ik toen een klap kreeg in mijn gezicht! Gelukkig weten wij dat het niet zo is maar het was wel even een schok maar zo komen praatjes de wereld in en die kunnen een goed huwelijk om zeep helpen. Ik ben jaren verliefd geweest op een ander en er is nog een apart gevoel voor hem van binnen en dat weet mijn man. Maar hij weet ook dat hij alles voor mij is en ik waak er voor om diegene bewust op te zoeken. Ze zeggen niet voor niets: je moet de kat niet op het spek binden.
Mee eens! Ik vind het ook onzin om dat op deze manier er zo "in te wrijven". Wees blij dat je die gevoelens en problemen (nog) niet ondervindt!
TS, helemaal met je eens. Hier net zo. Heeft ook alles te maken met trouw. Als het aan de sex lag was mn man al jaren geleden gevlucht, maar we hebben elkaar ja beloofd in voor én tegenspoed. andersom zijn er weer andere dingen.
Ik denk niet dat je kunt zeggen dat je nooit uit elkaar gaat.. Dat weet je namelijk niet. Je kunt er wel vanuit gaan, maar het zeker weten? Vind het wel een beetje vreemd om dit topic te openen als tegenhanger van de andere topics.. Ook niet zo aardig, eigenlijk. Misschien open jij over een jaar ook wel een topic dat je verliefd bent geworden of weet ik veel wat en dat je niet weet of je wel verder wilt met je huwelijk.. Ik hoop het natuurlijk niet voor je! Maar je kunt het nou eenmaal niet zeker weten. Ook al zijn jullie beider intenties nog zo goed..
Mijn man en ik zijn nu 8 jaar samen, 17 toen ik ging samen wonen, 19 mijn eerste kindje ( met hem ) hij is 8 jaar ouder Samen hebben we heel wat mee gemaakt. Samen maar ook met familie, niet alleen hevige dingen maar ook zeer mooie en intense dingen, Ik hou van hem met heel mijn hart, met elke bot van lichaam, ookal gaat het niet altijd even lekker,en kibbelen wij ook weleens en hebben zo nu en dan "ruzie" Wij hebben nu 8 jaar later nog steeds veel plezier in onze relatie, wij kijken samen films, spellen spelletjes in de avond, en maken zelf dingen interessant... Oké voor de meesten misschien raar maar wij spelen bijv 5 potjes mens erger je niet, de gene die wint word lekker verwend en van het een komt natuurlijk het ander, dus in the end maakt het weer niet uit wie er wint haha Wij kunnen nog steeds alles kwijt bij elkaar, wij vertrouwen elkaar voor de volle 100% wij deken geluk liefde en verdriet met elkaar, Ik sta achter hem, zoals hij achter mij staat, ik zal alles doen om met hem oud te worden, Echter zal ik niet zeggen dat het NOOIT zal gebeuren dat we uit elkaar gaan je weet niet wat er kan gebeuren in tussen tijd, wie weet word 1 van ons inderdaad verliefd op een ander, of er gebeurd een ongeluk en raakt 1 van ons verlamd ... Die zorg is zeer Intens en hoewel ik nu denk ook dan bij hem te blijven en hij bij mij... Weet je natuurlijk niet hoe je reageerd als het ook echt gebeurd wel kan ik met zekerheid zeggen dat ik nooit vreemd zal gaan, mijn overtuiging is gewoon hoe erg ik ooit ook zal willen... Die man heeft alles voor me gedaan, heeft me altijd bij gestaan, is de vader van mijn kinderen, hebben geluk liefde en verdriet gedeeld, die verdient meer respect dan vreemdgaan, en ik weet dat hij er ook zo over denkt
Aan de ene kant voelt het misschien niet zo aardig, zo'n topic, maar waarom alleen de negatieve topics op het internet? Ik denk oprecht dat er tegenwoordig bij sommigen echt te makkelijk opgegeven wordt. Dus wie wee helpt het mensen er wat anders of realisticher in te staan? Het is hier echt niet altijd koek en ei, het nodige al voor onze kiezen gehad. Maar wij hebben ook niet de irreële gedachte dat alles altijd geweldig en vol verliefdheid is.
Ben het deels met je eens. Ik ben zelf eerder getrouwd geweest, maar toch gescheiden. Niet omdat er een ander in het spel was, maar je kunt echt wel uit elkaar groeien om verschillende redenen, dat het simpelweg beter is voor alle partijen (ja óók voor de kinderen) om uit elkaar te gaan. Vind het dus nogal kort door de bocht om dan maar te zeggen dat een huwelijk voor altijd is. Zo sta je er als het goed is ook heus wel op je trouwdag in, maar dat wil niet zeggen dat dat niet kan veranderen. Inmiddels zijn mijn huidige man en ik ruim 11 jaar bij elkaar, waarvan 6 getrouwd. En nee, hier denken wij ook niet aan scheiden, maar dat wil nog steeds niet zeggen dat wij 40 + jaar getrouwd zullen zijn over zoveel jaar. Vind jouw bericht eigenlijk een beetje "pijnlijk", net alsof ik (en vele andere gescheiden mensen) gewoon bij onze partner hadden moeten blijven, hoe slecht zo'n huwelijk dan ook is.
Erg herkenbaar! hier is het ook niet altijd rainbows and butterflies, maar dat is dat stukje "tegenspoed" waar je mee hebt ingestemd. Hoe donker een periode ook lijkt, je komt er áltijd sterker uit zolang de liefde nog aanwezig is. En heel soms moet je wat dieper graven om die liefde nog te vinden. Ik kan mij niet voorstellen dat mijn man vreemd zou gaan, en ik zou dat ook nooit doen. Dan hadden we niet moeten trouwen als je die behoefte deep down nog hebt. Ik vind vreemdgaan de makkelijkste weg. Zoek het eerst in je partner voordat je het ergens anders zoekt. Als het na járen nog kl*te is en de liefde is al lange tijd weg kan ik mij voorstellen dat de relatie eindigt, maar ik hoor zo vaak dat mensen na een paar jaar al stoppen.
Ik vind zeker dat je niet zomaar moet opgeven, maar ik vind ook dat je niet koste wat koste maar moet doorgaan. Je wilt toch niet jaren ongelukkig zijn? Of als je 70 bent denken, had ik nou toch maar... Ik heb ook een paar relaties gehad, oke nog geen kinderen. Ik was op een gegeven moment zo ongelukkig dat ik liever alleen was en gelukkig dan maar doorgaan en samen zijn, maar wel hartstikke ongelukkig. En ik vind dat kinderen zeker verschil maken, dan probeer je het wat langer, maar soms wil het gewoon niet meer en dan gaan de kinderen dat ook merken én dat is ook niet goed! Ben zelf een kind van gescheiden ouders (moeder en stiefvader) en het laatste jaar merkte ik gewoon dat het niet meer goed ging. Was dan ook blij dat ze gingen scheiden.
Nee maar wat zijn nou twee jaren hard werken en vechten op een mensenleven. Dan kan je tegen je kinderen ook altijd zegen dat je het beste eruit hebt proberen te halen samen.
En ik denk dat het heel belangrijk is elkaar van te voren al 'goed' te kennen, niet meteen na een paar maanden trouwen, maak iemand eens wat langer mee, ook in zn persoonlijke omgeving en relaties. Er scheiden veel meer mensen dan vroeger maar ze trekken óok sneller bij elkaar in. Dat houd in mijn ogen wel verband met elkaar.