Even checken, maar zeg je dit tegen mij? Ik ben niet bang voor de hormonen hoor , ben niet zo hormonaal emotioneel. Baal van de menstruatie, maar dat is omdat ik niet zwanger ben. Kraamvisite vind ik daarom soms ook lastig en confronterend en misschien als ik met die 7 kraamvisites in het voorjaar net zelf met IUI bezig ben nog meer. Maar niet speciaal vanwege de hormonen, meer omdat de situatie gewoon k*t is. Ik wil ook gewoon 'leuk we gaan ervoor en ploep binnen 6 mnd zwanger', maar helaas
Oh zeker spannend zeg. Ik vind dat ook wel. Denk steeds...voel ik nu wat of niet? Merk jij al.iets of niet? Ik heb zelf het idee van niet maar bij mij dochtertje merkte ik ook niets toen ik zwanger was. Spannend deze week.
Nee ik merk nog niks. Ik heb elke dag buikpijn na de iui vorige keer ook dus ik kan nu niks onderscheiden momenteel. Ik had het bij minn dochter idd ook dat ik niks merkte. Maar ze zeggen dat elke zwangerschap anders is.
Ik heb inderdaad goed nieuws gekregen. HCG was verhoogd naar 285. Bij mijn 1e MK had ik 166 enkele dagen na nod. Nu 285 op nod. Ik probeer een beetje te genieten maar het is nog moeilijk momenteel. Ik ben echter vastberaden om het toch te proberen
Wat symptomen in de wachtweken na iui betreft: Ik vind dat altijd moeilijk om te zeggen of ik echt iets voel of dat het de utrogestan is. Een week geleden was ik er nog heilig van overtuigd dat het niet gelukt zou zijn. En kijk, het is toch gelukt. Dus houd moed dames
Ik vind het een vreselijk idee om mezelf te moeten spuiten, maar je went eraan om het zelf te doen denk ik?
Ik heb dat nooit gekund, mezelf spuiten. Gelukkig heeft mijn man dat altijd willen doen. Dan deze ik mijn ogen toe en liet ik het over me heen gaan. Verder ben ik wel zeer tevreden over Puregon. Is enorm nuttig gebleken met mijn pcos.
Ja het went. Ik kan niet kijken met bloedprikken, wordt al gek bij het idee.... maar dit is echt een super dun naaldje en fijne pen puregon. Ik dacht eerst ook dat mijn man het moest gaan zetten maar heb doorgezet en deed het bijna met de ogen dicht... moest ook wel want hij werkt onregelmatig
Ik vond het nooit een probleem, vond het lastiger om een pilletje paracetamol in een keer door te slikken dan een spuit in m'n buik te zetten. Wat wel heel goed hielp was heel even een ijsblokje te leggen op de plek waar ik wilde gaan prikken, dan verdoofde je huid een beetje en voelde ik het niet/nauwelijks.
Als iemand anders prikt bij mij vind ik dat echt geen probleem, ook geen moeite met bloedprikken, ben zelfs nog bloeddonor geweest maar het idee dat ik de spuit zelf zal moeten zetten vind ik raar.. Maar hopelijk niet nodig, maar denk er wel steeds meer aan dat we een traject in moeten gaan als we nog graag een 2e willen
Goed! Vandaag bezoek gehad van Moeders voor Moeders en heb ook al mijn eerste echo ingepland bij de verloskundige. Dus het gaat lekker. Voel me nog goed, alleen wat vermoeid en pijnlijke borsten. Als dat zo blijft vind ik het helemaal prima! En hoe gaat het met jou?
Wat fijn dat het goed gaat!! Weinig te melden hier nog. Ergens komende dagen ovulatie, vandaag CD14. Dus we maken t maar weer gezellig. Net telefoon gehad van goede vriendin, ze is zwanger. Ben heel blij voor haar, want zij hebben er bijna 2 jaar over gedaan en het is toch nog spontaan gelukt. Gun het haar zo! Maar toch weer dat kutgevoel dat ik ook wil. Zij schuift nu aan bij het groepje van m'n 4 andere zwangere vriendinnen (we zijn met 8, 2 hebben reeds kinderen) en ik sta nu alleen aan de 'lege kant' .
Herkenbaar.... toch heb ik het gevoel dat je snel bij het groepje aan mag sluiten. Ik weet niet waarom.... Ik denk dat de arts volgende week gewoon voorstelt om met IUI te starten in januari. 2020 wordt jullie jaar!