Voorstellen en vraag

Discussie in 'MMM clubs' gestart door mirijuh, 4 dec 2020.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Beste allemaal,

    Ik ben Mireille, 45 jaar. 15 jaar geleden toen ik mijn huidige echtgenoot leerde kennen ontstond de wens voor een kindje. Extreem naïef als ik was heb ik er nooit bij stil gestaan dat dit wel eens heel lastig zou worden, of zelfs nooit zou gebeuren. Die roze wolk van gedachtes werd ik snel afgegooid. De 8 jaar daarna bleken zoveel heftiger dan ik mij had kunnen bedenken. De hele molen (oa 6 iui en 4 ivf) zijn we doorgegaan. Totdat ik in 2010 zwanger werd en bleef. 9 maart 2011 werd mijn zoontje Dexter geboren. Hij mocht helaas niet bij ons blijven. Moe gestreden maar met de enorme wens om voor een kindje te mogen zorgen waren wij inmiddels al in t adoptie traject gestapt. En in 2013 kregen wij het mooiste kado dat ik mij ooit had kunnen wensen: een prachtige Chinese zoon Chen. Een liefde sterker dan wat dan ook.

    Nu ben ik hier terecht gekomen. Niet omdat ik nog altijd in de mmm zit. Maar wel omdat ik mij nog altijd verbonden voel met diegene die dit doormaken. Een vraag dan ook aan jullie.. maar mocht dit niet wenselijk zijn, helemaal begrijpelijk en hoop ik dat de moderater het bericht kan verwijderen.
    Mijn vraag: ik ben op dit moment bezig met een post hbo opleiding psychosociale therapie. In het kader van deze opleiding moet ik een artikel schrijven. Een artikel waarbij bijvoorbeeld hiaten te zien zijn in de hulpverlening. Het eerste wat bij mij opkwam was het enorme gebrek aan psychosociale begeleiding tijdens de mmm trajecten. Ook preventief.. wanneer je misschien nog niet goed weet hoe je t gaat ervaren. Tijdens mijn trajecten had ik graag gezien dat hier wat meer aandacht voor was. Zeker gezien het feit dat dit ingrijpt in alle lagen van je leven: relatie, vriendschap, financien, onzekerheid, gezondheid, onbegrip, twijfels, schaamte en schuld... heb het allemaal gevoeld, maar ben gewoon doorgegaan met dat ene doel voor ogen. En daarbij wel een beetje voorbij gegaan aan al die lastige onderwerpen.
    Ervaren jullie dit ook zo? Zouden jullie graag zien dat er bij de ziekenhuizen/klinieken de mogelijkheid is voor gesprekken? Zou dit een standaard onderdeel moeten zijn van de trajecten?

    Ben heel erg benieuwd naar jullie ervaringen, en hoop, dat wanneer blijkt dat de behoefte er is, we een beetje “wakker” kunnen schudden. Alvast heel veel dank. Groet Mireille ps alles is en blijft uiteraard anoniem!
     
  2. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Welkom op dit forum!

    allereerst: wat vreselijk wat jullie hebben moeten doormaken... hele dikke knuffel❤️

    Wat betreft je vraag over hulp: wij lopen/liepen bij MCK Leiderdorp en zij bieden wel degelijk hulp aan. Er is daar maatschappelijk werk aanwezig, gespecialiseerd in alles rondom fertiliteit en donorschap. Ook nu ik zwanger ben van ons donorkindje kunnen wij terecht voor hulp. Ik weet dat ik veel ziekenhuizen tegenwoordig wel hulp aanwezig is, maar misschien niet zo op de voorgrond.
     
  3. Betsies

    Betsies Fanatiek lid

    21 mrt 2020
    2.229
    3.124
    113
    Vrouw
    Welkom! En wat een historie heb jij zeg. Wat enorm verdrietig van Dexter maar wat mooi dat jullie zoon Chen nu bij jullie is.

    Ik vind zelf ook dat er hiaten zijn zijn de psychische ondersteuning. Vooral in het eerste deel van ons traject in het streekziekenhuis had men geen idee. Hier concreet navraag naar gedaan. Maar de gyneacoloog (doeners zijn best deed!) had geen idee. De psycholoog van het ziekenhuis was hier niet in geschoold en er was niemand aangesloten waar dergelijke hulp door geboden werd in de buurt!
    In ons huidige ziekenhuis is deze optie er wel maar dit is in het buitenland dus maakt het lastig ook hiervoor nog op en neer te gaan. Ondertussen zelf hulp gevonden. Maar het is absoluut een ondergeschoven deel van de zorg denk ik, zeker ‘in de provincie’.
     
    Asil vindt dit leuk.
  4. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Super bedankt voor je reactie! Gelijk even gekeken bij mck, en zag dat bijv maatschappelijk werkers standaard in t team zitten. Hulde voor hen! Veel geluk met de zwangerschap!!
     
  5. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Dank voor je reactie! Ja, dat is ook precies mijn ervaring! Succes met het traject in t buitenland!
     
    Betsies vindt dit leuk.
  6. catlady

    catlady Bekend lid

    26 jun 2013
    939
    397
    63
    Vrouw
    Nederland
    Goedemorgen,

    Wat heb je veel meegemaakt.

    Ik heb er nooit echt over nagedacht.
    Ben opgegroeid met het idee dat ze zelf niet zorgen dat je er doorheen komt.

    Ik schrijf, ik schrijf mijn gedachten op. Zeker als ik niet lekker in mijn vel zit.

    Ik had best gebruik willen maken van steun van het ziekenhuis. Ik denk dat de meeste ziekenhuizen vergeten wat voor impact het heeft op de patiënten. Het is een heftig traject. Hulp vanuit het ziekenhuis zou daar zeker bij kunnen helpen.
     
  7. Orchid24

    Orchid24 VIP lid

    19 nov 2018
    16.401
    13.232
    113
    Vrouw
    Wat heb je ontzettend veel meegemaakt..❤️

    Wat mij vanaf meteen de intake enorm op viel is dat mijn gynaecoloog (en sommige andere gynaecologen) er totaal niet bij stil staat. Gelukkig spreek en zie ik haar zelden tot nooit. Erg gehaast, totaal niet stilstaand bij jou als persoon en wat het allemaal doet met je. Alle echo’s worden bij het CWZ gemaakt door de fertiliteitsassistentes, zijn allemaal stuk vriendelijker. Er is er 1 die wat dat betreft dit stukje toch wel een pluim verdiend, zij is de enige die wel oprecht vraagt hoe het gaat en dat er een maatschappelijk werker is waar ik elk moment een gesprek bij mag aanvragen. Ik wist al wel dat die er was, maar in het hele jaar is dit alleen benoemd door haar. Heb daar nog geen behoefte aan, maar het gezien worden en het benoemen doet al veel!
     
  8. Asil

    Asil VIP lid

    14 nov 2018
    9.563
    8.992
    113
    Vrouw
    Wat hebben jullie een hoop te vokrduren gehad. Wat mooi dat je dit uit je ervaring eruit heb gepakt. En wat mooi dat jullie Chen in jullie leven hebben.

    Bij ons word het wel aangegeven en wellicht is er een folder maar echt concreet niet. Wij hebben een hoop meegemaakt en zij zijn ervan op de hoogte geweest maar geen enkele keer is er hulp geboden. Uiteindelijk zelf hulp gezocht en daardoor ook 2 jaar pauze. SFG Rotterdam.
     
  9. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Super bedankt allemaal voor jullie reacties! Vind t echt ongelofelijk om te lezen dat er (op een enkeling na) zo weinig aandacht is vanuit ziekenhuizen/klinieken voor het psychosociale stuk. Er gebeurt nogal wat met je, en het raakt ongeveer op elk vlak van je leven. Zouden jullie een voorstander zijn om de begeleiding standaard aan te bieden tijdens een traject? Mijne inziens kun je dan al tijdens de start kennis maken met een therapeut. Hierdoor kun je ook bijvoorbeeld op een later moment (wanneer wellicht de behoefte groter is) makkelijker de juiste begeleiding krijgen. Hoe zien jullie dat? Hoe zou het “ideaal” plaatje eruit moeten zien? Voor jullie allemaal heel veel kracht en sterkte... fitis zo heftig, blijf dat realiseren... sterkte en nogmaals dank! Mireille
     
  10. Asil

    Asil VIP lid

    14 nov 2018
    9.563
    8.992
    113
    Vrouw
    Vind ik wel, nu ook een kennisje die het traject in gaat en totaal geen idee heeft wat het met je doet. Ook begeleiding bij miskramen/ mislukte terugplaatsing, teleurstellende resultaten of zelfs wanneer 1 van de 2 toch meer vruchrbaarheids problemen heeft, eicel donatie of helemaal geen sperma. Dat zijn zulke heftige dingen. Maar ook de moodswings, vreetbuien en wat dat voor effect op jezelf of je relatie heeft.

    Weet je hoeveel relaties stuk lopen tijdens zo een traject... misschien met meer begeleiding je meer steun hebt aan elkaar en begrip, dan dat je verder van elkaar gaat af staan.

    Ik zou het een super initiatief vinden. En dan echt iemand die gespecialiseerd is op gebied van fertiliteit.
     
    mirijuh vindt dit leuk.
  11. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Heel eerlijk? Als je hulp nodig hebt en je zoekt het op google/insta kan je al zoveel vinden. Er is echt veel hulp al aanwezig, alleen moet je er wat voor doen.

    Natuurlijk zou het super zijn als elk ziekenhuis dit aan zou bieden. Maar er wordt nu gedaan alsof er soms niks is. Dat is niet waar.
     
    mirijuh vindt dit leuk.
  12. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Dank voor je reactie! Ik deel je mening..
     
  13. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Snap wat je zegt! T is ook meer dat ik benieuwd ben hoe anderen dit ervaren. Over het algemeen wordt t toch als een gemis ervaren, en is de stap om uiteindelijk zelf hulp te gaan zoeken vaak groot en laat.. de kliniek waar jij onder behandeling bent is wel echt een (positieve) uitzondering hoor!
     
    Lisa280887 vindt dit leuk.
  14. Asil

    Asil VIP lid

    14 nov 2018
    9.563
    8.992
    113
    Vrouw
    Dat zeg ik niet maar geb zelf geen enkel aanbod gehad enof medeleven ervaren..
     
  15. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Geen medeleven is wel echt heel naar, maar helaas arts gebonden vrees ik... In de ideale situatie zouden artsen hulp aan moeten stippen maar als zij dat niet doen is er online ook echt genoeg te vinden.
     
  16. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    is helaas ook echt mijn persoonlijke ervaring. Angsten, twijfels, pijn, relatie, buitenwereld, rouw etc... er was geen ruimte voor.
     
    Asil vindt dit leuk.
  17. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    klopt... maar hoeveel van ons nemen deze stap? (Vooral op tijd) en dan is t ook in deze tijden met wachtlijsten niet zo gemakkelijk om iemand te vinden. Persoonlijk vind ik dat t ziekenhuis hierin een verantwoordelijkheid heeft!
     
    Asil vindt dit leuk.
  18. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Nja heeft een ziekenhuis hier echt verantwoording in? Ik weet het niet. Wij kozen bewust voor een kliniek om meerdere redenen, waaronder de persoonlijke aanpak. Een ziekenhuis heeft dit simpelweg niet. Op sommige afdelingen wel, maar lang niet overal. Een ziekenhuis werkt nou eenmaal anders.

    Natuurlijk zou het in de ideale wereld perfect zijn als ziekenhuizen bij fertiliteitspoli’s ook hulp aanbieden. Maar ik denk niet dat een gewoon ziekenhuis hier verantwoordelijk in draagt
     
    Kes vindt dit leuk.
  19. mirijuh

    mirijuh Lid

    17 jan 2011
    24
    8
    3
    NULL
    NULL
    Tja, ik vind eigenlijk van wel wanneer je bijv kijkt naar VU Amsterdam, de fertiliteit kliniek is een apart gebouw, met alle faciliteiten.. behalve dat. Waarom zouden ze wel verantwoordelijk zijn voor de medische ingrepen en niet voor de psychische gevolgen die (kunnen) ontstaan. Daarnaast is volgens mij de psychische toestand van een patiënt heel belangrijk in dit traject.
    maar goed... ik vind je vraag over verantwoordelijkheid wel heel interessant!! Ik ga voor mijn artikel ook nog in gesprek met een gyneacoloog en neem deze zeker mee! Dank!
     
  20. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Geen dank! Ik ben heel benieuwd!

    Natuurlijk vind ik ook dat die hulp er moet zijn. Wij vonden het zelf enorm prettig en nog steeds is het een fijn idee. Ik heb ook weleens met de praktijkondersteuner gepraat en zij snapte er niks van. Logisch, want het was niet haar vakgebied. Gelukkig zijn er tegenwoordig steeds meer praktijken te vinden voor dames/heren/stellen met deze problematiek.
     

Deel Deze Pagina