mijn cyclus is na de icsi helemaal in de war. ovulatietesten laten niet eens een streepje zien. schijnt wel normaal te zijn dat de eerste twee cyclussen anders zijn. Ik heb ook zo veel hormonen gekregen dat het niet gek is dat mijn lichaam even moet bijkomen. Wachten dan maar op de eerste echte ongi.
@ Fleur.Hopen dat die hormonen niet nodig zijn maar dat het gelukt is! @ jesje. Dat klinkt toch heftig allemaal hoor. Ik zie er naar uit, al duurt het nog een poosje maar ik zie er ook erg tegen op. Je hoopt op meer kans maar alle tegenslagen die jij nu hebt te verwerken gehad, maakt het wel erg heftig...
@misha, je moet je geen zorgen maken hoor. als je eenmaal begonnen bent, gaat het gewoon in 1 moeite door. Het is eigenlijk niet zo veel anders als iui. hormonen spuiten en fm metingen, je spuit meer maar de handeling is hetzelfde. het enige wat anders is, is de punctie. iedereen gaat er alleen anders mee om lichamelijk en geestelijk. voor mij persoonlijk, realiseer ik me nu eigenlijk pas, nadat ik even rust heb genomen, hoeveel het van mijn lichaam heeft gevraagd. Misschien fiets jij er wel gewoon doorheen zonder problemen
15.50 uur de zaadjes zijn bijna klaar of jullie zitten al te wachten op de inseminatie, toi toi toi!! Duim duim duim!!!!! Succes voor vandaag en ook voor de komende wachtweken natuurlijk!!
Het is natuurlijk niet raar dat je lichaam zo van streek is, maar hoop dat alles snel weer op orde is. Op naar een normale cyclus
@ jesje. Voor mij is het heel anders dan iui want ik heb nog geen hormoon gebruikt of geprikt. Dus toch hee anders...
Helaas minder dan vorige inseminatie aan bruikbare zaadcellen. 300.000. We hebben 3 pogingen afgesproken, maar vraag me af of we niet beter door kunnen naar ivf. Arts gaat maandag bespreken of een eventuele 3e inseminatie nodig is of dat we inderdaad ove moeten gaan na ivf als blijkt dat ik ongesteld ben geworden.
Lieve stay calm, ik snap exact hoe je je nu voelt. Alsof de grond onder je wegzakt. Ik heb tranen met tuiten gehuild. Weer een stukje van je gaat kapot, weer de hoop onderuit geknald....wij hebben gekozen om niet door te gaan. Mijn gyn zei, dan kun je net zo goed thuis vrijen, je hebt dan even veel kans. Nou daar hebben wij voor gekozen en doorgaan met ICSI. Jullie moeten de beslissing natuurlijk zelf nemen. Sterkte en laat je niet klein krijgen...
Vandaag de fm gehad en die was positief. 2 eitjes van beide 17 mm. Vanavond nog 1 maal hormonen gespoten en morgen avond om 19.15 de pregnyl zetten. Maandag om 10.15 is de IUI. Wel heel erg spannend, want ik moet zelf de pregnyl klaarmaken en zetten. De vorige x is dat in het ziekenhuis gebeurd. Vandaag nog een extra instructie gehad. Liefs
Ik lees dat je doorgaat met ICSI? Onze gynecoloog spreekt daar helemaal niet over. Bij ons is besproken eerst 3 iui behandelingen, werkt dat niet dan over naar ivf. Waar gezegd werd 3 pogingen en dan ben je uitbehandeld. Waar zal de keuze op gebaseerd zijn ? Hoe is de kwaliteit van jullie zaad ?
Hey dames, moet even een dingetje kwijt... We hebben een vriendengroep en van een stel weet ik dat ze sinds december ongeveer bezig zijn om zwanger te worden. Nu hebben we in de afgelopen 2 maand twee feesten gehad en op beide heeft de vriendin in kwestie geen alcohol gedronken, terwijl ze normaal gesproken geen enkele mogelijkheid voorbij laat gaan om een wijntje te drinken. Mijn man heeft haar op een van de feesten (haar vriend werd toen 30 en het was dus hun eigen feest) gevraagd of ze zwanger was maar dat was niet zo. Nu stalken ze ons al twee weken om af te spreken, terwijl we normaal gesproken nooit echt met ze afspreken buiten de groep om. Ik ben dus heel bang dat ze af willen spreken om te vertellen dat ze zwanger zijn. Vanmiddag weer een appje of we vanavond tijd hebben en we (lees: ik) kon geen excuus meer bedenken dus we gaan vanavond bij ze langs. Pff, wat zie ik er tegenop zeg! Misschien maak ik mezelf gek en is ze niet zwanger, maar alles in mij zegt dat het wel zo is. Ik heb geen idee hoe ik moet/zal reageren. Ik weet ook wel dat als ze wel zwanger is, ze niet minder zwanger zou zijn als ik de visite uit blijf stellen maar ik vind het toch nog even prettig om mijn kop in het zand te blijven steken. Jullie ooit zoiets mee gemaakt? En hoe gingen jullie daar mee om?
Roos van harte gefeliciteerd, het is je gegund. Knieke, het blijft extreem moeilijk om zwangeren te zien en te spreken. Van de week was ik in een ziekenhuis en zat 10 minuten in de hal. 3 mensen met een 'verse' maxicosi naar huis, alsof het lopende band werk was. Lastig. Ik probeer altijd maar te denken dat mensen niet in plaats van jezelf zwanger zijn. Het is niet een loterij waarbij of iemand anders of jij wint. En ik denk altijd dat ik niemand dit traject gun. Rationeel klopt het dan. Maar emotioneel voelt het toch oneerlijk. Knuffel en sterkte voor vanavond. Zelf zit ik nu vol in de progesteron fase volgens mij. Mijn tepels zijn heel gevoelig en voel mij enorm zwanger. Al tig keer schijnzwanger geweest, dus niet al te veel hoop. Hopelijk nog geen rode bedoeling als het salaris komt
Heey Kniekie, snap helemaal dat dit onwijs moeilijk is. En vaak zegt je gevoel je al genoeg. Ik heb ongeveer hetzelfde alleen dan met me jongere zusje vind het ook onwijs moeilijk denk echt dat er gewoon niet mee te dealen valt. Ik hoop dat het gesprek mee valt veel succes!!! Laat je weten hoe het gegaan is?
@ stay calm. Tegen ons was gezegd dat we ook drie keer iui gingen doen. Maar bij poging 1 werd al gezegd met 1,1 miljoen dat ze ons na drie keer wilde spreken of dit wel zin had. Bij de tweede iui was de gyn erg duidelijk met 250.000 zaadcellen. Dit heeft geen enkele zin. Je mag doorgaan met iui maar je wilt met iui de kans op een zwangerschap vergroten. Met zo weinig zaadcellen is de kans niet vergroot maar net zo klein als dat je thuis met elkaar vrijt ( waar je ongetwijfeld wel veel meer plezier aan beleeft). Dus gesprek aangevraagd en besproken dat we doorgaan met ivf en ICSI. Dat maken ze daar in Gent uit maar ongetwijfeld met minder dan 1 miljoen zaadcellen wordt het icsi want voor ivf heb je ook meer dan 1 miljoen zaadcellen nodig. Na drie ivf/ icsi ben je uitbehandeld volgens de zorgverzekering wat niet wegneemt dat je kunt besluiten om nog meer pogingen te doen maar dan zelf bekostigen. In Gent doen ze na drie pogingen nog meer onderzoeken waarom het niet lukt. In België vergoeden ze ook 5 keer. @ kniekie. Ik heb de afgelopen maanden zoveel vriendinnen gesproken die zwanger waren en dat met hangende pootjes kwamen vertellen. Ik zeg ook steeds dat ik jaloers ben omdat ik het zelf ook graag wil maar dat ze daarom niet de zwangerschap van me weg moeten houden. Ook baby's wil ik graag bij me hebben. Natuurlijk wil ik je baby vasthouden , graag zelfs maar ik moet wel even slikken! Jaloezie is denk ik iets wat je niet tegen kunt houden maar waak ervoor dat je mensen afstoot. Zij kunnen er ook niets aan doen dat het bij een ander niet lukt. Overtuig ze wel dat ze aan moeders voor moeders mee móeten doen! Ik hoop dat je gesprek duidelijkheid geeft maar iemand die graag een wijntje drinkt en nu niet is verdacht....
Bedankt voor jullie lieve woorden dames! Gisteravond kwam inderdaad het hoge woord eruit, ze zijn zwanger... 9 weken. Niemand weet het nog, alleen hun familie. Ze wilden het eerst aan ons vertellen zodat we het niet van iemand anders zouden horen. Vond dat toch wel lief. Ik moet zeggen dat het een opluchting was toen ze het hadden gezegd. Ik vermoedde het natuurlijk al een tijdje en dat bracht meer spanning met zich mee dan dit. Zij vonden het ook heel spannend om aan ons te vertellen, dat snap ik dan ook wel weer...
Mariah, dat lijkt me heel moeilijk met je jongere zusje! Ik kan nog afstand nemen van mijn vriendin als ik daar behoefte aan heb, maar je zusje zal je toch vaker zien... Lijkt me heel lastig!
Er is nog een heel traject te gaan...maar waarom is voor ivf meer dan 1 miljoen zaadcellen nodig ? Heb je het dan over actieve zaad of het totale zaad? Ivf is toch de laatste behandeling die er is? Dat zou dan toch betekenen dat voor de man zoals mijn man geen goede behandeling bestaat omdat hij onder de ondergrens zit qua actieve zaadcellen. Gemiddeld scoort mijn man 2,5 miljoen zaad waarvan 400.000 bruikbare zaad. Ik merk dat ik deze ronde er behoorlijk moeilijk mee heb. Mijn man begint cynisch te worden betreft het onderwerp. Dit is zijn manier van verwerken maar doet mij erg veel verdriet. Ik zie er behoorlijk tegen op als we een volgende route in moeten gaan slaan. Het voelt of je wens steeds meer voor je voeten weg geveegd wordt. Liefs
Kniekie, snap dat het voelt als een opluchting maar dan nog lijkt het me erg lastig. hoe voel je je er nu onder? Met mijn zusje is het inderdaad erg moeilijk zeker omdat ze al aantal maandjes geleden zwanger is geweest.(helaas een miskraam wat ik natuurlijk heel erg vond voor haar) maar dat neemt niet weg dat ik het super moeilijk vind dat ze het nu weer probeerd. Moet ook wel heel eerlijk zeggen dat ik haar de laatste tijd nogal ontloop gewoon omdat ik het nu even niet aan kan. gister een echo gehad met 3 mooie eitjes, vandaag weer en 1 ei is 17 mm de andere 14 en nog 1 van 12. De gyno wil niet door gaan met prikken want ze vind 3 eitjes teveel. ergens baal ik nu best wel want ik prik nu al 3 rondes met elke keer maar 1 ei. Terwijl ik in natuurlijke cyclus ook een goede eisprong heb. volgens de gyn zal die van 14 niet mee doen. moet vanavond ovitrelle zetten en dinsdag de iui. Denken jullie dat die van 14 nog mee zou kunnen ?