Oh nee Bo87 wat balen zeg!! Hopelijk de volgende ronde meer geluk! CD1 is inderdaad wanneer het echt rood bloed is. Ik heb de laatste dagen niet zoveel gereageerd, sorry daarvoor. Ik probeer eigenlijk constant afleiding te zoeken om deze lange wachtdagen door te komen. Gisteren weer een zwangerschapsaankondiging van een collega die weet van mijn situatie. "Ja ik moest wel aan je denken hoor toen ik zwanger was in ronde 1!".... Waarom moet ze dat er nou bij zeggen?? In ronde 1.. Ik snap dat niet... Vind het erg leuk voor haar, maar ze had het beter even anders kunnen brengen. Soms vind ik het allemaal zo oneerlijk.
Zucht ... hier is iui 1 definitief voorbij. Gister na bruinverlies brak voor middernacht in alle hevigheid de menstruatie door. Zo het zkh bellen, ben benieuwd !! Op naar ronde 2 !! Mischa ik lees op inet dat je met iui de meeste kans maakt met 5-10 mljn zaad. Als het meer of minder is zou die kans weer afnemen. Raar he ?? Ik zou zeggen hoe meer hoe beter.. niet dus Arendje, nou ja wat een rot opmerking. Waarom zegt ze dat er nou bij zeg ... ik had gister een vriendin die zei: "joh het geeft je zo veel stress, waarom laat je het niet lekker los ! Je hebt er toch al 2". Nou, ik was de gele dag van streek.... hoe durven sommige mensen he !!!
Bo en Arendje, mensen zijn gemeen en alleen op zichzelf gericht. Zie het verhaal van Yolanthe en Wesley Sneijder. Dat zou een voorbeeld voor vele mensen moeten zijn. Oordeel niet te vroeg, deed ik ook toen ik hoorde dat Yolanthe zwanger was. Is al zo perfect mooi en wordt ook zwanger in 1 keer. Dat blijkt dus ook niet zo te zijn....
Bo balen meid! Mischa voelde je dat je zwanger was voordat je teste? Ik was ook verbaasd bij jolanthe snikkend zat ik op de bank ik herkende mezelf zo erin.
bo, klopt. in het fertilieitscentrum waar ik was zeiden ze ook dat een bepaalde hoeveelheid zaadjes (ik weet niet hoeveel) optimaal is. meer dan die hoeveelheid was ongunstig. Ik weet nog dat we 5 mln zaadje hadden en er maar 3 ml werd ingebracht anders zou het teveel zijn. Ik vond het ook een raar verhaal, maar ja, ze zullen het wel beter weten
Goedenavond dames, Ik hoop dat ik bij jullie mag meepraten, ik heb tot nu toe nog geen forum gevonden waar ik me goed bij voelde en na het lezen van jullie berichten heb ik dat hier wel! Ik ben Kim, 29 jaar en ik heb een zoontje van 4.5 jaar oud. Bij hem waten we anderhalf jaar bezig toen ik onderzocht werd in het ziekenhuis en ik na een HSG spoeling meteen zwanger was. Ik was er toen van overtuigd dat dit de oplossing was! Inmiddels zijn we verhuisd en toen ons zoontje een half jaar oud was zijn we begonnen voor een 2e, met het idee dat het wel weer even zou kunnen duren. Helaas zijn we nu 4 jaar verder en is het ons nog niet gelukt. We lopen nu in een ander ziekenhuis, alle onderzoeken gehad en behalve vijandig baarmoederslijm is er bij ons beide niets mis. Ze hebben ons erg lang door laten lopen omdat ik bewezen had zwanger te kunnen worden (?!) en er niets duidelijks fout zit. Ook een HSG spoeling nogmaals ziet de fertiliteitsarts niet zitten omdat er bij de eerste spoeling 5 jaar geleden niets mis was. Inmiddels heb ik 2 IUI's achter de rug, zonder hormonen alleen ovitrelle voor de eisprong en dus helaas zonder resultaat. Na deze 2 pogingen een pauze genomen omdat ik merkte dat ik ernorm gespannen was continu. Op dit moment bezig voor de derde IUI, maar mijn eisprong blijft uit of is al geweest. Normaal ben ik heel regelmatig wel met een lange cyclus van 34 dagen, maar altijd op tijd. Afgelopen maand voor het eerst 6 dagen over tijd geweest, en het lijkt er nu op dat ik ontregeld ben. Vrijdag weer een 2e meting om te kijken of de eisprong al geweest is of toch nog komt. Sorry voor het hele lange verhaal, maar wordt er soms zo enorm moedeloos van.. Ik heb zoveel het idee dat het niet meer gaat lukken, hoeveel kans hebben we nog na 4 jaar? En ook van de commentaren eromheen: wees blij dat je 1 gezond kind hebt enz enz, maar ik ben zelf enigst kind en mijn droom is altijd geweest om een wat groter gezin te hebben. Ik hoop dat ik hier af en toe mijn verhaal kwijt kan en ook anderen kan steunen. Liefs Kim
Hoi Kim welkom! Heel naar meis! Ik herken je verhaal wel wij zijn ook al ruim 4 jaar bezig zonder oorzaak. Alleen hebben wij helaas nog geen kindje. Hopelijk is dit geen gemiste kans maar heb je een langere cyclus. Maandag is m'n nod zo spannend maar m'n gevoel zegt t zelfde als d'r vorige 3 keer niet raak dus.. We duimen natuurlijk! Als deze poging mislukt nemen we even maandje pauze. Even rust, even geen ziekenhuis bezoekjes..
Hoi Biientjeee, Wat naar dat het voor jullie nog niet gelukt is.. Ik prijs mezelf ook heel gelukkig met 1 prachtig kind daar zijn we zo dankbaar voor, maar het maakt de wens voor een tweede kindje niet minder. Ik ga heel erg voor jullie duimen dat het toch raak is, soms kan je lichaam je ook enorm in de maling nemen. Wij hebben 2 rondes overgeslagen en dat was ook echt goed, lekker op vakantie geweest even geen ziekenhuis inderdaad. Veel gepraat, ook over het feit dat als het niet lukt het ook oke is, dat het een wondertje is dat we een gezond en geweldig kind op die wereld hebben gezet. Toch merk ik nu we weer in het ziekenhuis lopen de hoop weer de overhand neemt. Ik probeer er nu wel minder op te focussen. Ik hoop echt dat jullie wens snel uitkomt, het is iedereen die moeilijk zwanger wordt zo gegund. Xx
Biientjee, ik had geen enkel idee dat ik zwanger was. Ik dacht dat ik heel hard ongesteld zou worden. Zo voelde het. Natuurlijk had ik eerst teveel last van de punctie om ook maar iets te voelen.... Welkom Kimberly, een naar verhaal over hoop en vrees zoals iedereen hier. Ik snap je wens want ik heb ook een dochter en de wens voor een tweede was bij mij nog veel sterker... Ook omdat ik bij nummer 1 het gewoon cadeau kreeg.
Welkom Kimberley! Echt balen dat ze je zo lang laten bungelen. In welk ziekenhuis worden jullie behandeld? Bientjeee; maandag komt wel steeds dichter bij. Ik ben heel hard voor je aan het duimen. Ik hoop dat je Mischa achterna gaat. Ik ben zelf gisteren weer begonnen met injecteren voor de 2e IUI ronde. Gek hoe snel je aan zoiets gewend raakt. Bij de vorige ronde zat ik wel vijf minuten met die naald boven mijn buik omdat ik het niet durfde. En nu ging hij er in één keer in alsof ik nooit iets anders heb gedaan.
Grappig he Loola hoe snel t "normaal" word. Ik was/ben als de dood voor naalden haha maar toch wat moet dat moet he.
Ja Bientje, ik was ook als de dood. En idd wat moet dat moet. Alles voor het goede doel. En wat zijn we toch een bikkels dat we dit allemaal doorstaan.
Ik loop bij het OLVG in Amsterdam dus dat zou goed moeten zijn. Toch heb ik niet echt een klik met de arts, hij blijft maar roepen dat ik nog jong ben en at ik dit jaar pas 30 jaar wordt, dat ik slank ben, gezond en niet rook, en dat ook bij mijn man niets mis is. Hij verwacht eigenlijk gewoon dat we nog op de natuurlijke manier zwanger zullen raken. Ik geloof daar niet meer in, na 4 jaar en honderden ovulatietesten, geplande seks en een hoop teleurstellingen verder. Daarnaast heb ik een spoedkeizersnede gehad en een spoedblindedarmoperatie, dus wie weet wat er veranderd is in mijn lichaam. Mijn moeder is vorig jaar helaas overleden, en zij heeft er 5 jaar over gedaan om mij te krijgen en daarna nog jaren voor een 2e maar dit is helaas nooit gelukt. Na haar overlijden bleek dat zij een zeer ernstige vorm van endometriose had, en dit kan erfelijk zijn. Ook dit vind de arts niet de moeite waard om na te kijken, want op inwendige echo's heeft hij niets gezien. Dit kan alleen maar gezien worden tijdens een kijkoperatie, maar daar wil hij gewoon niet aan. Ik heb gedacht om over te stappen naar een ander ziekenhuis, maar dan moet alles weer van voor af aan beginnen en zijn we weer een paar maanden verder. Ik wacht dus nog even af! Vandaag weer voor een follikelmeting geweest, nu was er 1 van 11mm, het kon zijn dat ik een heel lui ei heb en deze dus veels te laat springt, of het was nog een overblijfsel van m'n vorige eisprong. Ik moest bloed laten prikken, en helaas bleek daaruit dat mijn ovulatie al geweest is. Het wordt dus weer even een paar weekjes wachten. Ja Loola, ik prik alleen ovitrelle maar ben ook als de dood voor naalden, maar inmiddels al helemaal gewend. Gek hoe snel zulke dingen wennen!
Hoi Kim, welkom in dit topic. Als ik jou was zou ik gewoon eens naar een andere arts gaan voor een second opinion. Dat is heel normaal in de medische wereld. Misschien hoef je niet te wisselen van behandelaar maar geeft het jou of hem weer nieuwe inzichten. Een keer praten kan geen kwaad. Zeker niet na vier jaar onzekerheid. Niet te doen zo lang. Ik was gister in het ziekenhuis en ik hoor maandag of ik volgende week al geopereerd word of een maand later. Heel bizar hoe snel dat opeens gaat. Ook hebben we over het vervolg gesproken en over de kans om nooit zwanger te worden. (nu 10%, bij begin van ivf 30%) Dat blijf ik het moeilijkste onderwerp vinden...
@ luana, ik heb een week op de bank gelegen met gekneusde eierstokken dus ik heb rust moeten houden. Maar ze zeggen dat het niets uitmaakt, luana.... Ik weet het niet. Maar ik snap dat je zoekt. Kimberly, ik zou geloof ik niet twijfelen maar naar een andere arts gaan. Ze moeten het verhaal van je moeder zeker serieus nemen... Ik weet niet waar je woont maar ik kan België aanraden!
Ik heb al 2 x gespoten.. zo typisch dat het gewoon gaat alsof ik nooit anders gedaan heb haha. Maar goed.. volg wk vrijdag echo. En als het hetzelfde loopt die wk erna dinsdag de iui. Ach we zien het wel. Ik moet het echt meer gaan loslaten hoor !! Teveel stress allemaal. Kim wat een verhaal. Wat erg dat je je moeder zo jong al kwijt bent. Lijkt me vreselijk ! Ik zou ook voor een second opinion gaan hoor .. onbegripvol zijn reactie. Mooi dat je jong & gezond bent enzo. Maar er is toch iets ... want het is ondanks alle maatregelen niet gelukt !! Hoe staat jou man erin ? Wees welkom hier meid. Leuk dat je mee komt schrijven !!
Bedankt voor jullie reacties, ik ga maandag een belafspraak aanvragen met de arts en dan de mogelijkheden bespreken, ik heb nu inderdaad het gevoel dat ik gewoon geen stap verder kom. Ik vind het fijn dat jullie zo reageren, omdat ik zelf zovaak het gevoel krijg dat ik me aanstel. Bo87, ja dat was en blijft ook vreselijk. Ik mis haar elke dag maar ze zou het vreselijk gevonden hebben als ik bij de pakken neer zou gaan zitten dus dat doe ik ook niet, gelukkig zijn er nog een heleboel andere dingen waar ik voor verder ga. Het schijnt inderdaad niets uit te maken wat je doet na terugplaatsing, al kan ik me heel goed voorstellen dat dit wel zo voelt. Het liefst zou je de hele dag op bed blijven liggen zodat je de meeste kans hebt.