Ah lief dit, thx. We hebben pittige dagen gehad. Drie dagen voor de bruiloft bleek dat het een leeg vruchtzakje was. Ik ben daar nog steeds wel kapot van eigenlijk. Ik heb een goede vriendin gevraagd om iedereen die het al wist in te lichten en te instrueren dat we er absoluut niets over wilden horen op de bruiloft. We wilden die dag niet laten overschaduwen door dit verdriet, en dat ging verbazingwekkend goed. We hebben enorm genoten en de dag juist heel intens meegemaakt. Het idee dat een aantal mensen ervan wist gaf me ook wel een heel goed gevoel. Voelde me heel erg gesteund en geliefd, juist omdat ze er niet over begonnen. Inmiddels zijn we op vakantie. We wachten de miskraam af (zware pijnstilling en maandverband mee, plus een brief van het ziekenhuis voor als we hier hulp nodig heb en) en kijken maar hoe het gaat. Ik vind het moeilijk want heb nog last van alle zwangerschapshormonen. Mn lijf denkt gewoon dat het zwanger is. En tussen het ontspannen door is er soms veel verdriet dat loskomt. Maar daarom misschien juist goed om samen weg te zijn. Als we terug zijn en ik ben het vruchtzakje nog niet kwijt, ga ik voor medicijnen om het op te wekken. Ik hoop dat het gewoon loskomt op de dag van terugkomst dus. Dat zou fijn zijn.