hoi allemaal... zeg, weet een van jullie soms hoe groot nou de kans op zwangerschap is met iui ten opzichte van zelf proberen? ik hoor steeds verschillende percentages langskomen. De gyn. zei tegen ons dat we ongeveer 50-60% kans hebben om binnen 1 jaar zwanger te zijn, maar dat is volgens mij zonder iui. En verschillen de kansen ook nog met of zonder hormonen?
@lente.... de gewoon/normaal stel heeft elke maand 20% kans om zwanger te worden (en 80% van koppels worden binnen een jaar zwanger). Als je problemen hebt zoals wij, dan heb je minder dan 20% kans per spontaan keer. Bij de UMCG gebruiken ze een punt systeem waar het duidelijk is gemaakt wat jullie kans als koppel is om spontaan zwanger te worden, zonder behandelingen. Die van ons is lager dan 20% na drie samenslevingstest... en daarom kunnen we verder met IUI. Mijn gyn zei dat de kans hoger is dat ik zwanger zal worden alleen omdat het nog niet spontaan is geluk, maar de kans blijft dus 20-40% per IUI (afhankelijk van jullie probleem en jullie bereikt 'punten' in hun systeem). Binnen 6 IUI zal dat dan hooger zijn dan de afgelopen 2 jaar voor ons omdat onze kans zo laag was. Ik hoop dat dit duidelijk is ..... ik woon 3 jaar in NL en mijn NLs is nog niet helemaal perfect, dus uitleggen is moeilijk! haha Gelukkig studeer ik verpleegkunde, dus het medische wereld is wat gemakkelijker voor mij te begrijpen. Ik heb maandag een baarmoederfoto voordat ik met IUI kan beginnen volgende maand. Ik had een buikoperatie op mijn blindedarm en ze zeggen dat het kan zijn dat dit de probleem is met een eirstok. Maar we zien wel... spannend. Ik ben klaar om behandeld te worden.... sick of waiting 2 years!!!! Bree
Vandaag bij de gyn geweest en we gaan deze ronde al starten, aangezien vandaag CD1 is. De meningen zijn iets veranderd, ze doen eerst twee cycli in een natuurlijke cyclus. Dat houdt in dat ik alleen eenmalig ovitrelle moet spuiten, 40 uur voor de inseminatie. De spuit ligt al in de koelkast.... Maandag 17 januari eerste echo. Ik gok op vrijdag 21 januari de inseminatie?
@liesben- wat spannend! Onderweg naar een zwangerschap! Wat was jullie probleem dan? met sperma of post-samenlevingstest, zoiets? Ik ben benieuwd en hoop voor het best resultaat voor jullie! Ik doe ook het eerste zonder hormonen. Sucess! Bree
Jeetje als ik het hier zo lees is half nederland bezig met iui! Damn nu zie je pas bij hoeveel mensen het niet lukt! Schrik daar iedere keer weer van!
8bree: bij ons is het enige probleem mijn leeftijd. Ik ben inmiddels 39.. En na bijna 2,5 jaar (en 2 miskramen) staan we nog steeds met lege handen. Uit alle onderzoeken komt eigenlijk niets. Maar gezien mijn leeftijd vind de gyn het geen probleem om te starten.
Hallo allemaal, mag ik ook mee kletsen? Wij zijn nu 2 jaar bezig en 1 keer zwanger geraakt alleen helaas is dit een miskraam geworden. We hebben 1 iui gehad en die is helaas mislukt. Wij krijgen iui omdat de zaad van mijn vriend minder is. @ liesben wij moeten op de zelfde dag naar het ziekenhuis voor de echo...toevallig..!!
@liesben en bloemetjes: wat spannend! Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring met de 1e poging! Doen jullie het met of zonder hormonen? En kijken jullie ook zo op tegen dat prikken? Wij doen de 1e zonder hormonen, maar we moeten dus wel 1 x zelf prikken. Dat lijkt me al eng! En voor alle dames: hebben jullie het gedeeld op je werk? Ik een aantal weken geleden wel. Ik moest wel, want ik zal de komende tijd regelmatig onder werktijd naar het ziekenhuis moeten voor echo's, insementatie etc. Gelukkig hadden ze er wel begrip voor, maar met een contract voor bepaalde tijd is het toch best tricky. Toch gek om het te vertellen, je deelt het immers ook niet direct als je op een natuurlijke wijze bezig bent met het maken van een kindje...Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Sanseveria@ ja heel spannend weer het wordt voor mij de tweede iui weet dus nu gelukkig wel hoe het allemaal gaat..!! Ik zag ook op tegen het prikken maar valt echt mee, mijn vriend heeft het dan wel gedaan maar voelde het eigenlijk niet, na een half uur ging het jeuken en een beetje branden en de volgende dag was het plekje gevoelig maar het viel me echt mee gelukkig. Wij krijgen eerst 3 keer zonder hormonen en 3 keer met hormonen.
Ik heb het wel vertelt tegen mijn baas ik wilde het eerst niet maar moest 3 keer smorgens naar het ziekenhuis voor een echo dus heb het toch maar eerlijk gezegd. En moet eerlijk zeggen dat lucht erg op ik maakte me er best druk om. Gelukkig was van zijn kant ook begrip en dat geeft mij rust. Zit alleen wel met een ander probleem ik zou zo graag iets anders willen doen ben echt ongelukkig op me werk, maarja hoe ga ik dat doen een nieuwe baan en het meteen vertellen?? Vind dat erg moeilijk.
Hoi Meiden.... Ik heb niet zo veel mensen verteld over onze behandelingen... maar ik voel me altijd een beetje raar daarover. De meeste mensen weten dat we al lang een kinderwens hebben, maar niet zo veel details van. Ik voel dat mijn depressieve dagen en moeilijkheden met zwanger worden is een geheim leven ofzo... beetje raar omdat ik zo'n open mens ben. Mijn familie en mijn man's familie weten het wel, en ook een paar vrienden van me. Misschien is het gemakelijker als iedereen het weet, dan krijg ik geen vragen als ik geen wijn of koffie drink! Vraagje.... ik heb mijn baarmoederfoto op maandag en ik wil weten hoe lang het duurt tot de jodium (dat ze daarin brengen) weg is? Ik vraag alleen omdat de foto is gemaakt op mijn CD14 en mijn eisprong is meestal op CD16.... is het dan verstandig dat we deze maand ook kunnen proberen? Ik krijg er geen zwangerschap van, maar ik heb altijd een beeeetje hoop... stom eh!? haha Bree
Bij mij weten ze het wel op het werk. Zeker omdat ik soms maatregelen moet nemen. Ik ben zelf verpleegkundige, en werk veel met gevaarlijke stoffen. En daar ben ik toch terughoudend mee sinds de kinderwens. En na twee miskramen en de daaropvolgende curettages weten ze inmiddels allemaal van de hoed en de rand. Ach, het is wel zo prettig...ik hoef niet veel uit te leggen.
bij mij op het werk weten ze het ook. Ik moest het wel vertellen omdat mijn collega stiekem in mijn dossier had gekeken op het werk. Was zo boos dat ik ervoor gezorgt heb dat ze op het matje geroepen werd. Dus vertelde het tegen mijn manager en wat bleek; zij heeft deze ellende ook allemaal meegemaakt. Dus ze is heel lief en mag vrij nemen wanneer ik dat nodig heb. Echt top. Mijn directe collega's weten van niets.
Hallo! Bij ons is de kans groot dat we met iui gaan starten maar nog niet helemaal zeker. Mag ik me toch bij jullie aansluiten? We hebben inmiddels een aantal onderzoeken gehad, na iets meer dan een jaar zelf te hebben geprobeerd. Het zaad is goed maar bij een aantal samenlevingtesten zijn ze tot de conclusie gekomen dan mijn ph waarde veel te laag is en de zaadjes dus de eerste barriere bij mij niet levend voorbij kunnen komen. De oplossing hiervoor zou iui kunnen zijn maar ze willen eerst de hsg nog afwachten. Ivm de feestdagen heeft die deze cyclus niet plaats kunnen vinden en moet dus de volgende. Eergisteren heb ik mijn eisprong gehad, donderdag moet ik bloedprikken, als ik ongi ben geweest hsg en dan eind jan gesprek met gyn over welke behandeling het gaat worden. Dat er een behandeling komt is zeker zeiden ze en dat was wel even flink slikken hoor! Maar goed na een paar huilbuien zie ik het nu allemaal weer heel positief. We krijgen hulp en dan is ons een wonder ook vast wel een keer gegund...hoop ik.... Las net dat jullie het hadden over werk. Wij hebben onze wens heel lang verborgen gehouden voor iedereen maar hebben nu onze beste vrienden en onze werkgevers toch maar op de hoogte gesteld. Pff wat is dat een opluchting zeg! Geen gelieg en gedraai meer en wat reageerde iedereen lief en begripvol!!! Veel succes meiden!!!!