Jolanda...weet je al wat? Mamabs...het enige wat je kan doen is afwachten. Ik gebruik ook utrogestan, maar ook menopur en pregnyl. De ene ronde voel ik vanalles en de andere ronde weer niks, er is geen pijl op te trekken. Hier weer fm gehad. Donderdag terug en waarscheinlijk toch echt zaterdag de iui. Hoe het er nu voorstaat heb ik 2 dominante eitjes.
Dank jullie voor jullie reacties! Ik zal proberen me niet gek te laten maken. Het duurt ook nog dik een week voordat ik iets weet. Ik heb de komende dagen vanalles gepland. De afleiding zal fijn zijn! Goed nieuws dat je 2 dominante eitjes hebt gelukkig! Deedeebowtie, jij hebt ook pas een IUI gehad toch?
Mammabs...heel veel succes met wachten. Ga heel hard voor je duimen. Wanneer ga je testen? Mooie naam hebben jullie je dochtertje gegeven, mijn meisje heet ook lizzy. Wel erg moeilijk wat je hebt mee moeten maken.
Ik ben weer een beetje bekomen. De huilbuien zijn over en ik concentreer me even heerlijk op mijn werk. Veel zieken, dus er ligt werk genoeg momenteel. We zijn er nog niet uit wat we nu willen. Ik verwacht dat we door gaan met pogingen in eigen ziekenhuis. Nog even contact met gynaecoloog leggen over welke dosering ik ga spuiten, maar verder laat ik het er even bij denk ik. Ben het strijden wat moe op dit moment.
@ diz: fijn dat je je weer iets beter voelt! Heel begrijpelijk dat je het strijden moe bent! @ deedee: spannend! Je temperatuur zag er tot gisteren goed uit. Wat denk je zelf? En wanneer ga je testen? @ gelukkig: mooi 2 eitjes! Succes morgen bij de fm... Hier nog geen verandering te melden. Vandaag NOD, maar nog geen menstruatie te bekennen... ik denk dat dit komt door de ondersteuning met Pregnyl, wil niet teveel hoop krijgen. Heb ook nog niet getest, enerzijds omdat ik bang ben voor het resultaat (ook icm de nog aanwezige pregnyl) en anderzijds omdat mijn man graag aanwezig wil zijn bij het testen. Ik wil het proberen vol te houden tot het weekend (als ik niet eerder ongesteld wordt). Vind het nu echt wel spannend
Jolanda ik denk even helemaal niks want heb net erg slecht nieuws van mijn zus ontvangen. Ze gaan opereren. Wanneer horen we morgen. Ze heeft nog maar 30% overlevingskans. Doen ze niks dan doet de natuur haar werk en kan het maanden duren. Testen hoef ik waarschijnlijk niet want dat laat ik van mijn temperatuur afhangen. Ik zie wel... Knap dat je nog kan wachten. Na NOD ben ik niet meer zo sterk hoor
@Deedeebowtie, wat erg van je zus! Heel veel sterkte! Misschien is er wel een lichtpuntje morgen.. @Jolandadjk, oohhh wat spannend zeg. Is je man pas in het weekend weer thuis dan? @Diz, fijn dat je je weer wat beter voelt! Wanneer zou je weer mogen gaan spuiten denk je? @gelukkig, ja mooie naam Lizzy . Ik ga denk ik pas volgende week donderdag of vrijdag testen op z'n vroegst. Mijn LF is meestal iets langer dan 14 dagen .
Deedee...wat moet jij in een heftige periode zitten zeg. Meer als je heel veel sterkte wensen kan ik niet. Vind het echt heel erg voor je. Denk dat je nu ook niet bezig bent met wel of niet zwanger zijn. Dikke knuffel. Jolanda...je houdt het wel erg spannend...ook voor ons haha
@ deedee: heel begrijpelijk dat je na dat nieuws niet bezig bent met wat je in je lichaam voelt en dat je iets positiefs wil, maar niet teveel wil hopen... Wat ontzettend naar dat het zo slecht gaat met je zus! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Hier toch ongesteld geworden Gisteravond al een klein beetje bruinverlies, vanochtend wakker geworden met de wel bekende buikkrampen en ja hoor, daar was ook het helderrood bloed. De klap komt hard aan, vooral omdat we nu toch echt wat hoop begonnen te krijgen. Waarschijnlijk kiezen we nu dan ook voor een maandje rust (na alle spuiten moet mijn buik ook even tijd hebben te herstellen en emotioneel doet het ook veel met je)...
@ Deedee: Verschrikkelijk wat je doormaakt! Ik blijf hopen dat alles goedkomt met je zus! @ Jolanda: heel jammer dat de IUI weer mislukt is! Het is inderdaad heel frustrerend allemaal en op den duur kan je er moeilijk nog in geloven. Toch moet je (wij allemaal) de moed niet proberen op te geven. Ik heb iets heel vreemd aan de hand. Ik heb plots precies een afkeer aan baby's! Wij gingen vorige week het kindje van mijn collega bezoeken dat 8 weken geleden geboren is. Normaal zou ik dat schattig vinden, zo'n kleintje, maar het deed me niks. Vond er niks aan en wilde het niet eens pakken!!!??? Hoe raar is dit? Ik werk mijn frustraties precies uit op baby's in het algemeen. Ik word kwaad als ik een baby zie, omdat het bij ons niet lukt. Doordat we zo'n kleine pruts wilden proberen te krijgen, heb ik al heel wat moeten doormaken en allemaal voor niks! Op den duur vreet dat aan je gemoed! Ik voel me vrij slecht eigenlijk. Morgen moet ik weer naar de gyn voor een FM, maar eigenlijk interesseert het me niet eens of er een ei te zien zal zijn... Het doet me niks en als er geen ei te zien zal zijn, zal ik zeker geen hormonen bijnemen om er wel één te krijgen. Ik heb er echt even genoeg van hoor! Kinderen kunnen ook echte lastposten zijn! Als je een vervelend kind treft, is je leven voorbij. Je blijft ermee zitten dan... Dat spookt ook door mijn hoofd de laatste tijd. De schrik om mijn rustig leventje op te geven. Alles draait alleen nog maar rond die baby, als die er eenmaal is... Ik weet niet of ik dat wel kan en wil. Zien jullie hoe raar ik ineens tegenover baby's sta? Hoe zou dat toch kunnen komen? Ik heb echt een kinderwens gehad... Die lijkt nu weg te zijn... XXX
@deedee: hoe is de operatie gegaan vandaag? Heel veel sterkte in deze moeilijk tijd! @lenamill: ik denk dat we die momenten allemaal wel eens hebben. Misschien gaat het over, misschien niet. Ik zou proberen me er niet te veel op vast te leggen maar een stapje terug is misschien wel slim.
Sterkte allemaal meiden! Het zit ons allemaal nog niet mee, hopelijk kunnen we allemaal snel positief nieuws krijgen! Ik loop er de laatste tijd enorm tegenaan dat mensen niet meer vragen hoe het met me gaat. Dat speelt al een tijdje, zo irritant! De weg die we lopen wordt steeds zwaarder, dus eigenlijk hoop je op meer steun uit je omgeving. Helaas blijft die uit. En wanneer mensen eens wel vragen hoe het met me gaat, dan wordt vaak gevraagd naar het traject waar we in zitten. Ook daar heb ik dan de balen van, iedere keer voelt het alsof dat het enige is wat telt. Ik voel me dan vaak een babybroedmachine die niet werkt. Echt heerlijk die wisselende emoties....... Maar ik ben het weer effe kwijt
Ja, het is heeeel moeilijk allemaal. Pff Ik volg bijvoorbeeld ook acupunctuur (kom er net van) en ik ben daar weer beginnen huilen... De acupuncturist denkt nu dat ik met emotionele blokkades zit vanuit mijn eigen kindertijd of vanuit de tijd dat mijn moeder nog zwanger was van mij, die ervoor zorgen dat zwanger worden wordt tegengehouden. Ik moet alles proberen los te laten en gewoon af te wachten wat er op mijn pad komt. Makkelijk gezegd...
Nou idd eerst ben je een week ongesteld dan begint een week testen dan de iui en voor je het weet ben je weer ongi. En dan hebben we het nog niet over zoiets simpels als temperaturen en foliumzuur slikken iedere dag. Nee maar je moet er niet mee bezig zijn....pffffff!
Het is niet makkelijk wat we moeten doorlopen en meemaken meiden. Hoop dat je gevoel snel veranderd lenamill. Uit ervaring kan ik zeggen dat een kindje krijgen het aller mooiste is wat ik in me leven zal meemaken, ben zo verliefd op me meisje. Jolanda...wat klote zeg. Even rust en dan vol goede moed weer verder. Hier weer fm gehad, 2 mooie follikels. Net pregnyl gezet en zaterdag de inseminatie. Nu dus hopen dat de zwemmers van manlief goed zijn omdat hij koorts heeft gehad.