Dank je wel, ik hoop dat dit een plakker is. Ben erg onzeker vanwege eerdere miskramen. Heb 13 oktober de eerste echo, lijkt nog zo ver weg. Ik hoop dat jullie ook allemaal snel aan de beurt zijn ❤️ Ik stuur jullie een digitale knuffel!
Hier hoop opgegeven. Vandaag 13 dpo en 10 dagen na een vers 3 dagen embryo. Vanochtend een hagelwitte test… op naar de cryos
Heh bah wat verdrietig! dikke knuffel! bij mij houdt de utrogestan de bloeding nog tegen want heb af en toe wat hoofdpijn vandaag en soms wat spierpijn in m’n benen altijd een voorteken van menstruatie. Ga nog even door met utrogestan en doe dan donderdag de officiële test en dan weer maandje wachten denk ik….
ha! Ja we zitten ook samen in die andere groep van april! Vee zijn er toch zwanger geworden daar heh! Opzich toch wel hoopgevend dat het wel mogelijk is. En we gaan er gewoon voor dat onze wondertjes gewoon tussen onze cryos zitten! Geen punctie meer! Ik heb nog 3 cryos dus hopelijk blijft er een plakken!
Gisteren echt een rotdag gehad. In de ochtend begon het al dat ik toegevoegd aan een babyshower app, super lief dat ik daar bij mag zijn.. alleen de hele dag door bestookt natuurlijk met appjes. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om te zeggen ik spreek een keer 1 op 1 af vanwege mijn traject.. het is te confronterend en pijnlijk. In de middag op werk adviseerde ik een zwangere Solgar Prenatal Nutrients. Ze vroeg wat kan ik nu het beste nemen.. dus ik begon over synthetisch en natuurlijke producten. Ik zei tegen haar ik neem deze vanwege mijn kinderwens en omdat het natuurlijk is. Ze was erg blij met mijn advies en erachter aan kwam dat het voor jou ook maar snel raak mag zijn. Toen floepte ik even iets eruit... helaas niet, voor mij word het een traject. De klant zei o meis sorry wat erg sta ik hier dan als zwangere.. waarop ik zei nee joh maakt niet uit ik gun het iedereen! Ze kreeg er kippenvel van en werd stil.. bij weggaan zei ze geef de moed niet op lieve meid. Heb gezegd nee ik ga ervoor en geniet jij écht met volle teugen van je zwangerschap. Na werk kwam ik thuis en kwamen er appjes binnen van mijn zus (vorige week maandag ben ik weer tante geworden van een mooi lief mannetje). Een filmpje waarbij ze filmde dat ze weer biefstuk mocht, een wijntje.. en toen draaide de camera naar me neefje en nichtje, wat een geluk deze dag.. ik mag alles weer en 2 lieve kinderen. Dit kwam binnen... auw.. ik liet het aan mijn man zien en die liep weg (merkte ook dat het hem pijn deed). Ik dacht afijn, het doet pijn maar gegund. Daarna volgde een foto van me zus en me neefje, neus aan neus close-up op bed. Ik barstte echt in tranen uit.. mijn moeder geappt dat ik het echt niet meer trok. Mijn zus leeft nu op zo'n wolk, dat ze er natuurlijk ook niet bij stil gaat staan wat voor impact dit op ons heeft. Vervolgens zaten zowel ik en mijn man (alweer) te janken. Gatverdamme wat een intense pijn en verdriet... en ik wil me groot houden voor iedereen elke dag maar weer maar het is soms echt op. Op advies van me moeder toch maar een app uitgegaan, waar alles over de baby gaat. Vandaag wel langs me zus gegaan en ze begon zelf erover dat ze aan me moeder vroeg of er wat met mij aan de hand was. Ik heb het haar uitgelegd en ze snapt het wel, maar toch voel ik me echt alleen hier in staan. Haar besef is er wel/niet.. moet ik haar dat kwalijk nemen? Nee.. Vind ik het lastig? Jazeker. Eén dezer dagen een gesprek met me vader, onze situatie rakelt oude pijn omhoog en merk dat ik me leven lang me vader echt gemist heb.. er is een scheve verstandshouding in het gezin waar ik deel van uit maak. Ik ben zo boos en verdrietig dat me vader het onderwerp dood zwijgt, nooit vraagt hoe is het nu met jullie, etc. Nou weet ik dat hij soieso een kinderwens niet begrijpt en hij empathie mist, maar komop! Doe eens een keer je best om er ook voor mij te zijn. Ik ben er altijd voor hem geweest (zelfs al had ik redenen genoeg om hem te laten stikken). Oke sorry voor dit lange verhaal.. maar ik heb het momenteel echt even gehad met alles en iedereen. Ik keek net eventjes hoeveel DPO ik ben, nu dag 9.. ik hou dit ook niet meer bij omdat spontaan zwanger raken bijna onmogelijk is... maargoed.. toch keek ik heel even. Ik heb het wel losgelaten, geen zwangerschapstestjes meer. Enige wat ik nog doe is ovu test, zodat ik ong. weet wanneer ik ongesteld moet raken. Verder is het wachten op intake en hopelijk in december starten.. hoe eng ik het ook vind.. dit wachten duurt mij ook te lang.
Hier maar even een update.. vanmorgen gesprek gehad met de gynaecoloog.. schijnbaar is het zaad niet goed genoeg geweest met de punctie.. terwijl ze toen zeiden van wel.. en mijn eitjes waren te stug.. geen idee.. mijn man moet nu naar de uroloog.. nou weer wachten op een afspraak en we moeten allebei weer bloed prikken.. ik moet als ik weer ongesteld ben.. dat duurt nog minstens 2 weken.. hopelijk mogen we snel weer starten en dan krijg ik ook andere stimulatie.. misschien dat dat beter gaat werken zodat ik meer eitjes krijg i.p.v. 3..
oh wat moet je een geduld hebben hè. Dus jullie gaan binnenkort weer met ivf starten? Ik hoop dat de uroloog wat kan vinden voor jullie. Bij ons bleek er een ader te lopen en die hebben ze toen verwijderd (de zaadjes werden daardoor te heet). Sindsdien is het zaad goed, zeggen de onderzoeken iig, want een zwangerschap is nog niet gelukt..
Voor icsi zou het zaad goed genoeg zijn.. dat hebben ze ‘s morgens ook gezegd en nou later ineens niet.
Ik zit nu op dag 10 na menstruatie en de menstruatie is al zo’n 5 dagen gestopt. Maar gister kreeg ik ineens buikpijn en nu heb ik weer bloedverlies.. hebben jullie dat wel eens na punctie gehad?
Hoe is het nu? Nog steeds bloed? Heb geen antwoord voor je, maar wilde toch even reageren. Mijn menstruatie na de punctie was eerder dan normaal en ook 5 dagen flink gebloed maar daarna niks meer
Er is geen bloed meer, dat was na een dagje weer over. Maar het gaat nog steeds niet heel lekker.. Gister was ik mega duizelig ineens. Ik maak me een beetje zorgen dat er een grote cyste zit ofz.
Waarom heb je die bel afspraak dan? Mijn eisprong komt eraan. Hopelijk snel ongesteld, bloed prikken en die maand erop weer opnieuw beginnen