Super logisch! Zo veel teleurstellingen heb je al moeten doormaken.. En die emoties moeten er nou eenmaal toch een keer uit..
Inderdaad ik wil me gewoon focussen op mijn eigen weg en hoe ik me erbij voel, dus ik blok dramatische opmerkingen wel echt een beetje af. Het is niet om dat het bij de ene persoon zo loopt dat dit bij iemand anders ook zo is. Ieder heeft zijn eigen weg te bewandelen. Zo snel starten met ivf was voor ons echt een slag in het gezicht. We hadden het echt niet zien aankomen. Ik heb sinds woensdag gestart met de injecties!
Dat is waar! Over het algemeen is de boosheid gelukkig weg, maar als ik aan uitspraken terugdenk van toen we van start gingen denk ik nog vaak; hoe konden we dat ooit gedacht hebben, zo dom!
Op zich valt het mee tot nu toe. Alleen ben ik al 2 dagen erg moe. Ik heb er nog niet helemaal uit of het gewoon door de drukte komt en gebroken nachten of toch door de hormonen. Hoofdpijn ook geregeld, maar dat ben ik wel gewoon helaas.
Hoi allemaal, ik lees graag mee. Ik begin 26/12 met de stimulatie. Wij volgen een ICSI traject, we zijn hier al een keer mee begonnen maar doordat ik helaas last kreeg van paniekaanvallen is de behandeling gestopt. Nu dus voor een soort van tweede poging weer beginnen, ik vind het zo spannend. De eerste keer voelde ik niks van emoties toen we van start gingen en toen zei mijn lichaam ineens: 'ho!'. Nu probeer ik wel met mensen te praten over de behandeling en vandaar ook dat ik dit heb opgezocht. Het ervaren van emoties en het niet wegstoppen zou me moeten gaan helpen de komende tijd . Gelukkig heb ik ook een psycholoog waar ik gesprekken mee heb gedurende het traject om te voorkomen dat ik weer de behandeling moet afkappen. Ik lees jullie berichten terug en ik vind het zo knap dat jullie elkaar hier opzoeken en elkaar steunen. Ik lees ook dat @Newbie123 achteraf uitspraken stom vind, dat herken ik wel haha. Je gaat er soms zo vanuit dat dingen gewoon lukken, wat natuurlijk ook goed is anders zaten we er allemaal meteen doorheen. Iedereen heel veel succes, ik blijf graag meelezen!
Ja dat is altijd lastig.. denk dat je dat nooit helemaal uit elkaar kunt halen. Ik dacht er ook niet zo veel last van te hebben maar merkte de laatste keer wel een duidelijk verschil in emoties toen ik met de utrogestan stopte. Las in het andere topic dat je de laatste tijd wel veel voor je kiezen hebt gehad.. niet gek dat je je dan zo voelt ook denk ik. Wanneer heb je je eerste follikelmeting?
Welkom! Wat heftig dat je zoveel last kreeg van paniekaanvallen! Ik hoop dat het deze keer beter voor je gaat. Hoe zijn jullie op ICSI uitgekomen?
Oh wat naar dat je vorige traject zo gelopen is. Het vraagt toch echt veel van je lichaam én psyché, dan komen paniekaanvallen helaas wel eens voor. Gelukkig heb je wel goede begeleiding deze keer! Zijn er wat mensen in de omgeving waarmee je kan praten?
Klopt inderdaad! Oh ja als het zo opeens weg valt dan merk je het hard! Je merkt ook bepaalde dingen niet op omdat het zo geleidelijk komt, maar als het wegvalt besef je het wel opeens goed! Het is inderdaad heel pittig geweest de afgelopen weken. Maar vorige nacht heeft ons zoontje weer doorgeslapen en deze keer niet tot 4:30 maar tot 7u! Wauw! En hij was opnieuw het zonnestraaltje in huis! Dat verwarmt mijn hard zó! Volgende week een weekje vrij van het werk, dus dan kunnen mijn batterijtjes weer opladen en kan ik wat leuke dingen voor mezelf doen!
Fijn dat ze daar ervaren zijn! En het lijkt me ook niet verkeerd om eicelactivatie te proberen gezien de bevruchtingen, hopelijk merken jullie daarmee verschil. Ook andere medicatie kan natuurlijk een verschil maken, ieder lichaam is anders en misschien heb jij net andere medicatie nodig.
Super goed dat je een weekje rust hebt, dan kun je je focussen op wat echt belangrijk is. Zeker als je een pittige tijd hebt gehad. Het traject (en alle spanning eromheen) kost ook veel energie. Hopelijk kun je een beetje bijkomen. En wat fijn dat jullie zoontje goed heeft doorgeslapen, een goede nachtrust doet vaak veel goed!
Welkom! We beginnen dus bijna tegelijk, jij een dagje na mij. Wat naar dat je zo werd overvallen door paniekaanvallen en dat je het traject toen hebt moeten stopzetten. Het echt voelen van emoties is niet makkelijk en vaak ook niet iets waar je op zit te wachten, maar ik merk zelf ook dat het helpt om dit wel te doen. In ieder geval heel mooi dat je door de eerste poging tot het inzicht bent gekomen dat het goed is om emoties meer te voelen. Ik denk dat velen door fertiliteitsbehandelingen toch een soort versnelde persoonlijke groei doormaken. Je leert dingen die je de rest van je leven kunt meenemen. Ik wens je heel veel succes de komende tijd en ik hoop dat je ook de periode tot de stimulatie goed doorkomt!❤️
Zo ik ben even lam geslagen. en opnieuw denk ik hoe konden we ooit zo naïef zijn?! Momenteel zijn het er 7 op 1 eierstok en de andere 2 (of 4 ik was wat van slag, dus niet goed onthouden) Maar ik zag in mijn vorige bloedwaarde dat mijn AMH wel erg laag was geworden. 2,5 jaar geleden was die 3 (iets hoger door de pcos) nu nog geen 1,5. Op zich nog steeds een oké score, wel aan de lagere kant, maar ik maakte wat zorgen om de daling. Dat is dus blijkbaar terecht. De arts vond het een abnormaal sterke daling, dat aantoont dat er iets aan de hand is en verklaart de eerder lage score van follikels wel volledig, terwijl met pcos zou je er juist veel verwachten. Ze stelt de kwaliteit ook in vraag en stelt de kwaliteit ook ernstig in vraag, maar dat zullen we pas weten na de pick up en bevruchting. Ze gaf aan dat ik voor mijn 40 ste dus ook in de menopauze zal terecht komen.
Ach jeetje! Je bent echt niet naïef hoor, neem het jezelf alsjeblieft niet kwalijk dat je hoop hebt want dat is de enige manier om dit vol te houden. Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt van een aantal, zeker bij PCOS zou je misschien meer verwachten. Maaar meer is ook niet altijd beter, kijk maar naar mijn aantallen. Er zijn mensen met veel minder eicellen die er veel meer overhouden dan ik. Maar wat een klap en dan ook nog dat er gezegd wordt dat de kwaliteit ook betwijfeld wordt. En inderdaad, tot de pick up (of eigenlijk de bevruchting en het groeien van de embryo's) valt er weinig te zeggen over het resultaat. Dan zul je pas weten wat het oplevert aan embryo's. Wat een stomme onzekere periode is dit toch. En voor je 40ste in je overgang, dat is nogal heftig. Hoorde je dat ook vandaag? Mag ik vragen hoe oud je nu bent? Hele dikke knuffel en ik blijf heel hard voor je duimen dat het uiteindelijk de goede kant op gaat! En wees lief voor jezelf, je kunt er echt niks aan doen dat dit nu zo is!❤️
Op zich vind ik de score wel oké. Ik had inderdaad meer verwacht, maar ik denk dat het echt wel een gemiddelde score is. Dat is ook wat ze eerst al meegaf. Gemiddelde aantal follikels is 10 en daar zit ik ook wel gewoon bij. Dus op zich gaat dat wel gewoon goed! Eerder het stukje van de kwaliteit kwam als een shock voor mij en de lage reserve. De angst hoe weinig we er dan gaan over houden en dat die ook niet zo kwalitatief gaan zijn mogelijks…? Maar dat zijn inderdaad allemaal dingen die we pas x aantal dagen na de pick up weten. Gewoon de angst van alle onzekerheid. Van waar komt dit, is hier een oorzaak voor? Voorlopig werd de kwaliteit van de eitjes nooit in vraag gesteld enkel het PCOS verhaal leek het probleem te zijn… Inderdaad dat zei ze me vandaag. Ik ben 30 jaar… De dalen is zo drastisch en is ook niet iets dat zou afnemen met de jaren en mogelijks zelfs zou toenemen door een ivf traject.
Inderdaad zoals Maria al zegt.. niet te boos zijn op jezelf. Logisch dat je heel veel hoop hebt op deze poging en hoop hebt op een goede echo. Wat rot dat de arts zo negatief is.. dat kun je er nu echt niet bij hebben. Mij lijkt het dat je dit pas achteraf kunt zeggen? En dit is pas je eerste echo toch? Dus er kan nog veel gebeuren. Ik hoop dat er veel mooie follikels met een goede kwaliteit eicellen zullen zijn bij de punctie! Dikke knuffel!
Heel begrijpelijk dat dit niet was wat je had gehoopt van deze afspraak. Vaak heb je ook meer vragen dan antwoorden na zulk nieuws. Wanneer heb je je volgende follikelmeting?