Goed dat je hebt gebeld. Wel ontzettend balen dat er niks is ingevroren. Weet je ook op welke dag ze gestopt zijn met groeien? Ga heel hard voor je duimen dat deze blijft plakken.
Ja je kan inderdaad gewoon niks doen. Testen geeft dan toch een gevoel van controle ofzo. En ik heb er natuurlijk zelf voor gekozen om zo ver voor nod en testdatum ziekenhuis te gaan testen. Ik hoop dat als ik volgende week het ziekenhuis kan bellen voor het plannen van een echo het testen wat kan loslaten.
Wat een goed nieuws, lijkt me dat het spannend blijft tot de embryo veilig in je buik zit maar niet gebeld is heel goed!! Dan gaat het toch echt gebeuren vandaag!
He getsie, hoop echt dat je er niet nog een nodig gaat hebben voorlopig. Maar een extra embryo zou misschien wel wat minder druk geven.
Niet te streng zijn voor jezelf hoor, het is toch heel logisch dat je zoekt naar bevestiging. Dat zou wel heel fijn zijn, dat je weet dat het goed zit. Hebben je vorige zwangerschappen die een miskraam werden het gered toch de eerste echo? Het lijkt me zo lastig om nu vertrouwen te hebben na wat je hebt meegemaakt. Dit is wel een heel sterk embryo dus wat dat betreft heb ik goede hoop voor je!!
Nou, ik weet het niet zo goed. Vooral heel erg moe (ben met werken aan het opbouwen maar dat gaat ook niet helemaal lekker) en ik denk afgevlakt. In ieder geval niet erg enthousiast maar ook niet heel erg verdrietig ofzo. En het gevoel alsof er steeds gevaar dreigt, een soort onrust. Had gehoopt dat het allemaal wel minder zou worden nadat we hoorden dat er zo veel embryo's getest konden worden maar het is denk toch een soort laatstekans-angst. Mijn vriend wil hierna niet nog een ronde dus er hangt veel vanaf. Als wil ik hem natuurlijk wel ompraten mocht het nu niet lukken. Maar 1 voordeel, ik slaap veel dus de tijd gaat nog redelijk vlot voorbij.
Ik heb 2 keer een missed abortion gehad. Waarvan bij 1 zwangerschap wij bij de eerste echo wel een kloppend hartje hebben gezien. Week later was het hartje gestopt (8w). En twee vroege miskramen bij 5 weken.
Ik snap wel wat je schrijft. Alsof je in een permanente staat van onrust zit. Jullie kennen helaas de realiteit van de cijfers/kansen. Ik hoop heel erg dat hier jullie gouden embryo tussenzit. Lijkt mij ook wel pittig dat je vriend heeft aangegeven niet nog een poging te willen doen. Maar ook voor mannen is het natuurlijk een mentaal pittig traject. Is het vooral vanwege de teleurstelling dat hij niet nog een poging wil? Krijgen jullie een eventuele vierde poging nog vergoed?
Terugplaatsing achter de rug! Andere embryo heeft het helaas niet gehaald, dus voor mij ook alle hoop op deze ene. Opluchting en blijdschap overheerst nu bij mij. Zijn wel de club van 1 embryo zo! Hopelijk is dat voor jou zometeen anders @Maria94! Super jammer @Emma1994 dat die andere het niet tot invriezen hebben gehaald. Wel goed dat je hebt gebeld om zo duidelijkheid te krijgen. De rest ga ik later even goed lezen en op reageren als ik thuis ben.
Yes fijn de terugplaatsing achter de rug is . Hopelijk is dit jullie plakker. Wanneer mag je testen van het ziekenhuis? Wel jammer dat het andere embryo het niet heeft gehaald.
Herkenbaar, ik heb ook wel lang naar deze poging gekeken alsof dit echt de laatste poging zou zijn. Dat zou het zeker zijn als we niet het gevoel hebben dat er nog meer in zou zitten. Merkte dat dat idee mij wel erg in de weg zat en ben toen meer overgestapt op 'dat zien we dan wel, nu nog niet te druk over maken' wat voor mij wel veel meer rust gaf en die druk van dat definitieve als het hierna zou stoppen eraf haalt. Moet je partner er natuurlijk wel een beetje hetzelfde instaan. Hebben jullie ook nagedacht over een plan B, of is die er niet?
Zeker jammer, maar met onze aantallen overheerst echt het gevoel dat we blij zijn met 1. Daarnaast ook wel gevoel dat het nog niet klaar is voor ons als deze het niet redt. Eigenlijk 28/2 bloedprikken of 2/3 urinetest, maar we hebben dus 27/2 al een evaluatie staan van deze poging die we door laten gaan en we mogen dan al aan het einde van de middag prikken zodat we de volgende dag nog niet terug hoeven.
Lijstje Maria94 - 30 jaar - 1e kindje - ICSI/PGT 3 Wildflower - 30 jaar - 1e kindje - TESE-ICSI 3 Berenmama - 37 jaar - 3e kindje - ICSI/PGT 1 Bonusmama3.0 - 33jaar - 2e kindje - ICSI- TESE 3.2 Eva321 - 34 jaar - 1e kindje - IVF 1.6 EnolaT- 33 jaar- 2e kindje- ICSI/PGT 1 Emma1994 - 30 jaar - 1e kindje - IVF/ICSI 1 Afspraken 30 januari - Emma1994 - start stimulatie 27 februari - Wildflower - evaluatie ICSI poging 3 Medio maart - Berenmama - uitslag PGT Medio maart - Maria94 - uitslag PGT Testdatum 4 februari 2e test - Bonusmama3.0 22 februari- EnolaT 27 februari - Wildflower Zwanger Newbie123 - 1/09/2025
Wat verdrietig allemaal, en dat je dit ook op verschillende termijnen hebt meegemaakt. Het zal een hele spannende tijd voor je zijn. Heb je nog een keer getest? Je officiële testdatum komt steeds dichterbij!
Ja precies, en ik ga al zo goed op onduidelijkheid... Helaas hebben we steeds aan de verkeerde kant van de statistiek gezeten. Maar ik mag toch hopen dat er van de 8 wel iets overblijft. Heel lastig dat we er anders in staan, maar opzich prima dat we dat gesprek voor nu geparkeerd hebben. Zo'n beslissing hangt ook helemaal af van hoe het nu verder gaat. En ik snap hem ook wel, we waren samen een stuk gelukkiger voor dit traject. Het geeft ook geen garanties op een zwangerschap. De vierde krijgen wel wel vergoed dus dat is het probleem niet gelukkig!
Gelukkig heb je je embryo aan boord!! Ik kan me voorstellen dat het een opluchting is, het is gewoon een goede kans! Als het bij jullie dan allemaal in 1x raak is wil ik wel bij de club aansluiten. Maar jeetje, inderdaad, het maakt het wel heel spannend hoor als je 1 kans hebt. Ik blijf heel hard hopen voor jullie allemaal!
Wel een hele mooie manier om er zo in te staan! Dat moet ik ook maar tegen mezelf zeggen! Het hangt inderdaad heel erg af van de vorige poging, maar ik vind een poging met een terugplaatsing en dus een kans genoeg reden om door te gaan (niet tot in het oneindige natuurlijk). Er zijn heel veel opties: wel op de natuurlijke manier proberen met risico op de ziekte, mijn vriend kan zich laten testen of hij het gen en dus ook de ziekte heeft (maar daar moet dan alleen 'nee' uit komen natuurlijk), zaaddonor, nog een PGT poging (of 2 of 3) of toch de keuze om helemaal te stoppen. We hebben afgesproken om dit pas te bespreken indien deze poging niet lukt. Dan leggen we alle opties naast elkaar en vragen we ook medisch advies over hoe groot de kans is dat de ziekte over zoveel jaar te genezen is.