Je hoeft niet super gezond te leven, er zijn veel mensen die dat niet doen en ook perongeluk zwanger worden. Alleen: veel van ons zitten al jaren in dit traject dus ja dan ga je dat wel doen, want het kan wel helpen. Dus niet drinken, niet overmatig ongezonde troep en lekker in beweging blijven. Volgens mij heb ik het al vaker gezegd: ik drink nu niet nee. Sowieso minder vanaf dat ik wist dat we weer zouden gaan beginnen, vanaf start hormonen spuiten niet, na de punctie niet en na de TP al helemaal niet. Kan het kwaad dat je de afgelopen week hebt gedronken? Misschien niet, maar wederom niet drinken kan sowieso geen kwaad. Het enige moment waarop ik nu drink is als ik een negatieve test heb en ongesteld word, dan gaat er 1 speciaalbiertje open daarna gewoon weer niet tot minimaal 2 weken na de cryo. Wij zitten al 5 jaar in dit traject en dan laat ik mijn poging niet mislukken omdat misschien net dat ene glaasje per dag roet in het eten heeft gegooid.
Haha ik drink al paar maanden niet meer @Fruity90 en ben ook na 2 wijn elke keer klaar normaal dronk ik wel 1.5 fles zeker op vakantie bij het eten enzo. Maar na bevalling nooit meer echt gaan drinken waardoor ik het niet meer zo lekker vind. Alleen afgelopen vakantie wel elke dag 2-3 wijntjes bij het eten. Ik heb sowieso baby J die iedere dag 6 wakker word dus kan sowieso nooit een kater hebben
Ik had afgelopen vakantie na de punctie echt zoiets van ik ga even lekker een maandje leven had namelijk niet verwacht dat mijn plasmacellen meteen goed zouden zijn
Dat is lief, ja dat is inderdaad zo. Je weet het gewoon niet. Maar jouw verhaal doet me wel goed en geeft weer hoop
Hier zo een beetje hetzelfde. Eigenlijk drinkt ik helemaal niet meer. Soms net na een mislukte tp wil ik weleens een wijntje nemen. Maar daar stopt het ook wel bij. Met precies dezelfde gedachte wat jij zegt; het enige waar je zelf invloed op hebt. En tuurlijk heb ik echt wel momenten tijdens het traject dat ik weleens slecht eet. Anders hou je het ook niet vol… het begin van dit traject keek ik daar wel anders tegen aan. Bij de verse tp (tweede kerstdag) heb ik zelfs de avond vóór tp nog een wijntje gedaan. naarmate de weg langer wordt, probeer ik toch steeds meer op te letten wat goed is en ‘niet goed’ (al is het alleen voor mijn eigen gevoel) Ben wel weer lekker wezen hardlopen. Tempo lekker laag, 4 km in 32 minuten . Voor onze fitchick @Fruity90 is dit waarschijnlijk niks (daar kom je nu niet meer van af, dat begrijp je wel ..) Wanneer ik weet of deze poging geslaagd of niet is, lekker door trainen met tempo wat hoger .
Deze gevoelens gaan hand in hand met elkaar en mogen er beide gewoon zijn. Blij voor haar maar kut voor jezelf vinden, of zelfs jaloers. Is toch volkomen normaal ♥
Het spijt me maar wil dit echt even vragen. Hoop dat je mijn vraag snapt en waar ik vandaan kom. Even samenvattend: Vorig jaar oktober bevallen van jullie 2de (beide natuurlijke zwangerschappen?). Je bent snel zwanger geraakt van beide? Na de bevalling veel klachten over gehouden, jullie gingen/gaan door voor een 3de. Na 2 maanden + al je klachten ben je door de gyn direct naar Cuypers doorverwezen welke verschillende tests hebben gedaan. Hieruit kwam verhoogde plasma en hier moest je voor behandeld worden. Waarom is er gelijk IVF voorgesteld? Als je nu aan geeft, "oh mijn plasmacellen zijn 0, ik zou in theorie nu ook gewoon natuurlijk zwanger kunnen raken". En mijn Recepivity score is High. Is de IVF dan niet overbodig, geweest? Persoonlijk, vind ik het moeilijk (en dit ligt vast aan mij) om soms jouw commentaar te lezen. En dat bedoel ik echt niet lelijk of negatief, maar ik snap sommige dingen gewoon oprecht niet. Over het feest na punctie, wijn, gezondheid, 7 cryo's waarvan je denkt dat ze slechte kwaliteit zijn omdat je vriend koorts had. In het gewone leven, waarbij vrouwen niet na hoeven te denken en zwanger raken. Zijn dat dingen waar je niet eens op let of erg in hebt. Denk ik. Dan heb je je menstruatie gemist, positieve test, ben je misschien nog naar een feestje geweest en heb je veel gedronken en had je vriend misschien wel koorts toen je sex had. Maar in dit wereldje zijn dat dan weer de rode lap op de stier en 100000x no, no's. Nogmaals ik hoop dat je snapt wat ik bedoel, daarnaast kan ik het ook helemaal mis hebben ♥
@Asil klopt ik zat heel snel al in het traject. Had al wel vanaf november de onderzoeken hier in Nederland in het ziekenhuis omdat de klachten mij belemmerde in mijn dagelijks leven. Als ik bloed verloot onder was dat uit het niets een hele kwak zeg maar. En ik heb een blaasverzakking gekregen waardoor ik nog steeds soms gewoon in mijn broek plas (niet echt heel charmant). Zij hebben mij naar Cuypers doorverwezen omdat ze niets konden vinden en daar meer mogelijk is qua onderzoek . Kreeg daarvoor letrozol in het ziekenhuis voor de eisprong had na de bevalling cyclussen van 19 dagen zonder een eisprong. Dat is met die medicatie toen wel hersteld. ivf is gestart omdat ik een lage amh waarden heb. Dat hebben ze toen na het eerste gesprek bij Cuypers getest(daar had ik zelf geen idee van dat ik dat had overigens). Dus daarom ben ik meteen gestart met ivf de arts gaf aan dat de tijd dan dringt. En wij hebben echt nog de wens voor een kindje. Maar zou ook spontaan zwanger kunnen worden. Maar volgens mij kunnen heel veel mensen ook in ivf trajecten alleen is de kans niet heel hoog niet zoals bij andere vruchtbare stellen wellicht (maar het kan wel nu ik weer normaal bmms heb) met die plasmacellen is het eigenlijk gewoonweg onmogelijk. Het is dus niet onmogelijk meer. Ik moet overigens wel bij mijn terugplaatsing nog injecties zetten mocht ik zwanger zijn moet ik dat tot week 10 blijven doen. Dus ja natuurlijk zwanger worden zou kunnen maar ook net een hoge receptivity (dat is microbioom in de baarmoeder) heb ik nog wel dingen die natuurlijk niet echt in orde zijn. Maar hè waar hoop is is een weg ik krijg twee injecties filgrasim bij de terugplaatsing. ja wij waren de herfstvakantie weg en mijn man zij doe maar keer een week even niet opletten. Omdat ik al best een tijd oplet en allemaal smoothies granaatappelsap vitamines neem enzo. En de arts zelf had ook niet verwacht dat plasmacellen meteen goed zouden zijn. Meestal is dat na twee maanden. dus samengevat ik zou natuurlijk zwanger kunnen worden maar wel met een kleinere kans als een ander maar hè een kans is een kans. Met die plasmacellen was mijn kans gewoon 0. Ik heb nog even gekeken naar mijn diagnose zie afbeelding. Volgens mij is dat meer omdat ik vroeger in de overgang zou komen. Wel heb ik twee natuurlijke zwangerschappen gehad 5 zelfs maar 2 kinderen waar ik heel dankbaar voor ben
Ik vind het echt heel lief dat je de tijd neemt en hebt genomen om op mij te reageren. Je bent daar natuurlijk helemaal niet toe verplicht. Ik snap het nu ook veel beter. Lage AMH, vind ik vreemd, gezien toch 7 eicellen en allen bevrucht en ingevroren. Verzakking lijkt me echt heftig en snap daarmee ook de darmproblemen. En zoals je het nu steld met een wijntje en week niet opletten is ook een heel ander contrast als wat je in het kort schreef. Nogmaals bedankt voor je uitgebreide uitleg.
Ik had 2 endometriose haarden. 1 op de vaginale band en bij mn urine leider en de andere zat achter mijn baarmoeder dicht bij mijn darmen. Maar ik had echt verschrikkelijke menstruatiepijnen... Gewoon dagen dat ik verging van de pijn zelfs met stevige pijnstilling. Pijn die tot in m'n bovenbenen doortrok, de beste houding was achterstevoren in de zetel hangend op een dik kussen, en dan de krampen door puffen... Bevallen lijkt me dan helemaal niets, al heb ik dat nog niet mogen meemaken... ook moeilijk naar het toilet kunnen of valse aandrang... Nu gelukkig niet meer die hevige pijnen, maar krampen heb ik na de operatie met momenten nog steeds best stevig.
@Asil geen idee wat normaal is. Dame voor mij had er 14. De arts kwam naar mij toe en zij het zijn er helaas maar 7 hij had getekend voor een aantal van 10. dus ik voelde mij die dag mega K*t. Ik had wel 11 follikels zitten maar schijnbaar was een deel leeg. Bij Cuypers krijg je wel rekovelle in je schema en dat is voor mensen met een laag amh volgens hen.
@Missdeph sterkte! Het is heel begrijpelijk dat je die gevoelens hebt hoor. Ik durf te wedden dat iedereen hier het wel herkent. Knuffel!
Vind het rot dat ze je dat gevoel hebben gegeven. Je kunt snappen dat ik er moord voor had gedaan. Ik vind dat nogal wat opmerkingen. Helemaal als je al gevoelig bent voor "malen in je hoofd" wat 80 % van ons al heeft.
Ik ook endo tegen de darm, is weg gehaald. Welke graad weet ik niet. Weet wel dat ik echt niet kon lopen van de pijn. Ik echt in foetushouding op de grond lag te huilen van de pijn. Ellende begon direct na de eisprong. Echt kapot ga je ervan. Nu weer, nu ze de adenomyose hebben gevonden. Gister de tranen over me wangen op het werk ik dacht werkelijk mijn eileider te hebben gescheurd. Hield het echt niet meer. Maar bij mij willen ze momenteel niet verder kijken. Ik ga bij mijn evaluatie weer aandringen op een laperoscopie en anders een verwijzing naar Den Haag vragen. Want als kinderloosheid in mijn geval het vooruitzicht is dan wil ik tot de menopauze wel zo een pijnloos mogelijke menstruaties, en wel de kans (al is die nihil) behouden zwanger te "kunnen" worden.
Hoi dames, Even een berichtje van mij. Ik had vanmiddag ineens veel helder bloedverlies en erge krampen in mijn buik. Ik ging al uit van het ergste. Gelukkig kon ik gelijk naar het ziekenhuis voor een echo. We hebben een hartslag gezien. Het zit nog goed. Ik moet goed in de gaten houden of het bloeden erger wordt.
Gelukkig zit het goed. Dat moet wel schrikken geweest zijn . Hebben ze enig idee wat het bloedverlies en krampen veroorzaakt heeft ?
Jeetje wat schrikken! Blij dat het toch nog goed zit!! En idd zelfde vraag als @cvdv87 : hebben ze een oorzaak voor het bloeden en krampen kunnen vinden?
Nee ik heb geen idee. De arts weet het ook niet. Ik heb nu geen krampen meer. Ik heb nog wel bloedverlies. Vooral oud bloed nu.