Dan is het late OHSS, maar goed rustig aandoen dan inderdaad en als jij je er niet fijn onder voelt, gewoon bellen (en je gewicht monitoren) ik zou het elke dag opschrijven zodat als je ongerust wordt je ook ‘bewijs’ hebt ipv ‘een gevoel’ succes (en laten we niet vergeten zwanger!)
ja ik heb gebeld omdat mijn man het niet vertrouwde.. moest direct komen en bloedprikken. In de baarmoeder kon ze nog niet echt iets zien maar kon misschien ook te vroeg zijn. Verder de eierstokken nog 7 cm en zag ze geen bijzonderheden op de echo. Bloeduitslagen waren goed. Ze heeft nog overlegd met de gynaecoloog en het kon zijn doordat er zoveel vocht is en de eierstokken zo groot dat die op een zenuw knellen. Maar ze houden ook in hun achter hoofd dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan zijn… morgen terug komen voor controle Ohja ik weeg me niet iedere dag maar ik weeg nog precies even veel als 2 weken geleden dus niet aangekomen
Fijn toch? Dat ze na het belletje je meteen serieus nemen. 7cm dat valt gelukkig mee, ik weet niet hoe groot de mijne nu zijn. ik had hey weekend 8 en 13 cm ik voel me echt heeel vol. Alsof je te veel gegeten hebt maar niet kan ‘uitbuiken’ ik eet ook wel minder. Voel me nog hetzelfde. Hè bah Buitenbaarmoederlijk…dat wil je niet horen! heb je recent nog getest? Liepen ze goed op? Ik vermoedde dat het mis was toen mijn symptomen afnamen en CB 2weken zwanger aangaf ipv 6 weken . Maar hoe zijn jouw testen?
ja wel fijn dat ze me direct wilde zien. Maakte me ook heel zenuwachtig ! En ja ik voel me nu nog meer gestrest als ervoor.. Ja ik heb vandaag toevallig nog getest. De laatste van sensitest opgemaakt en wilde maandag de laatste van clearblue doen om 3+ te zien.. die van vandaag is wel duidelijker als afgelopen maandag.. ik voel me verder niet meer vol ofzo, alleen lichte pijn
Dit zijn wel mooie streepjes hoor! Hebben ze aangegeven waarom ze denken aan buitenbaarmoederlijk? En wanneer krijg je dan je eerste echo? Maar goed je streepjes zien er mooi uit! ander vraagje bij ivf is dpo geteld vanaf punctie?
Met een vroege zwangerschap kunnen ze vaak al wel zien of het in de baarmoeder zit of niet dmv een echo en dan zien ze vocht in de baarmoeder zitten. Dat zagen ze bij de jongste van mij ook met ruim 3 weken. Toen wist ik zelf nog niet dag ik zwanger was. Nu zag ze dus niks in de baarmoeder. Kan ook zijn omdat het te vroeg is. Maar ook als het dus niet in de baarmoeder zit.. het beeld was nog wel mega uitgezoomd maar weet niet of dat een verschil maakt of niet. De eerste echte echo staat gepland op 2-5.. ja dpo is geteld vanaf de punctie!
Och jeetje wat een spanning en wat is 5-2 dan ver weg, maar het kan nog beide kanten uit en je hebt een mooi 2e streepje dus hou daaraan vast.
Lijst van vandaag: 13-04-2023 Romytje - 36 jaar - 1ste kindje - ICSI - Brussel Roooz90- 32 jaar-1e kindje - Ixci 3 Cuypers Cuypers Maris1986 - 35 jaar - 3e kindje (2e samen) -IUI (na 2 mislukte ICSI) - Nij Barrahus Delacour - 31 jaar - 1e kindje na ☆- ICSI - Nij Barrahûs Sass25 - 31 jaar - 2e kindje - ICSI Jazz83 - 39 jaar - 1e kindje - ICSI - Catharina Ziekenhuis / ETZ Evi85 -37 jaar -2e kindje- Icsi Cvdv87- 34 jaar - 2e kindje - ICSI LUMC Fruity90 - 32 jaar - 1e kind - IVF - MCK/TFP Leiderdorp 123Isa123 - 27 jaar - 1e kindje, IVF - isala Sooff30- 31 jaar - 2e kindje - ICSI cryo Mamavanlisi - 31jaar - 2e kindje ivf Soof1992 - 31 jaar - 1e kindje IVF + PGT (UMCG) ZoeteAardbei - 31 jaar - 1e kindje IVF - MMC Bonusmama3.0 31jaar 1e kindje samen IVF-ICSI Samenwerking AZ Turnhout met UZA Knut10- 1e kindje - IVF Melissert - 1e kindje - 3e IVF ICSI (pauze) Noot91 - 31 jaar - 1e kindje - ICSI Azric82 - 40 jaar - 1e kindje - 2e IVF ICSI (Isala) neelatje - 40 jaar - 2e kindje - 3e ICSI (Cuypers) Missdeph - 35 jaar - 4e kindje - 2e ivf (isala) Ava101 - 38 jaar - 1e kindje - IVF - (Cuypers) WelkomWondertje - 41 jaar - 3e kindje - na 3 ☆ - eerste keer IVF Clarajilla - 31 jaar- 3de kindje- icsi (mcl/umcg) Totaal aantal dames op de lijst : 21 ♥️Afspraken♥️ April 16-4 Echo + Bloedname Bonusmama3.0 17-04: Fruity90, belafspraak eiceldonatie Ergens eind april, begin mei: Soof1992 - voorlopig laatste TP Mei ... TESTDATUM 10-4 Clarajilla 11-4 Sass25 25-04 WelkomWondertje ♡♡ ZWANGER ♡♡ Jazz83 (dochter geboren op 16-1-2023) Knut10 (bevallen,14-2-2023) Muldes (20-3-2023) ZoeteAardbei (06-05-2023) Noot91 (30-05-2023) 123isa123 (27-06-2023) Mammavan2 (26-07-2023) Evi85 (10-09-2023) Cvdv87 (12-09-2023) Delacour (04-11-2023) Romytje (14-11-2023) Totaal dames zwanger ; 11
Best teleurgesteld hier vandaag... Na 20 dagen Gonapeptyl en 5 spuitjes Gonal-F 137,5 EH. Alles dat al dan niet te zien was nog ver onder de 10mm de grootste was 7... En voor de rest hebben ze zelfs geen moeite gedaan om te meten... Ze zijn toch nog veel te klein kreeg ik te horen. Had alweer een andere verpleegkundige im bloed te prikken die helemaal niet op de hoogte was en vanalles moest navragen aan haar collega die er nog niet was... En de gynecoloog voor de follikelmeting had ik ook nog nooit eerder gezien, weer zo'n boer van een vent die er geen zin in had om wat vriendelijk te doen... Met dat ik het resultaat van de echo had moest ik zelfs bijna smeken voor extra medicatie zodat ik niet nogmaals over en weer moest rijden, die wist zelfs niet eens welke medicatie ik in mijn traject gebruikte en in welke dosissen het verkrijgbaar was By by vertrouwen waar ik al weer weken voor aan het oefenen was dat het allemaal wel eens een keertje goed zou gaan... Ben ik dan echt te naïef? Moet zondag dan via de spoed binnen om 9u voor een volgende echo en bloedname, maar die weekend artsen zijn ook steeds zo vervelend en zonder begrip dat jij nu echt persee in het weekend moet komen. wist dat ik sowieso niet voldoende medicatie zou gaan hebben en in het weekend is het altijd zever met die ziekenhuis apotheek... Pff... K*t dag!!
Dat te klein om verder wat te doen klopt! Kreeg ik de vorige keer ook te horen met de uitleg: Onder de 10mm valt er nog niets te zeggen over welke er nou eigenlijk echt mee doen of stoppen met groeien.
We hebben via maatschappelijk werk al te horen gekregen dat interrelationele eiceldonatie in ons geval wordt goedgekeurd vanwege medische redenen. We waren toevallig de dag voor die afspraak al intern besproken. Plan is nu als we het gesprek met de arts hebben aan te geven dat mijn vrouw kan worden onderzocht of het uberhaupt mogelijk is (eicelvoorraad ed). Als het kan gaan we verder in gesprek met maatschappelijk werk om te kijken of zij ons kan helpen met het maken van de keuze. We worden nog steeds enorm heen en weer geslingerd met wel of niet doen. Dagen dat we echt denken jaaa maar ook dagen dat we denken, dit was echt een fijne dag en met kinderen had dit niet zo gekund, willen we het nog wel opgeven. Daarnaast zijn er gewoon meer dingen die we ons moeten afvragen. Willen we wel een donor via het cryos, willen we dit traject nog aangaan en dat het dan waarschijnlijk bij 1 kind blijft, wat vinden we er van als we dit aangaan en we blijken 10 cryos ofzo te hebben dan zijn we echt nog heel lang bezig. Daarnaast mochten het allemaal kunnen en we willen dit wordt het pas ergens oktober waarschijnlijk dat we weer starten, vanwege onderzoek, levertijd, vakantie en wat andere dingen die we absoluut niet gaan afzeggen. Oftewel, alles is nog onduidelijk
PFFFF lieverd wat een gewetensvragen allemaal. Wel fijn te lezen dat als jullie eruit zijn dat je door kan. Ik snap je overwegingen heel goed. ♥
Wat fijn dat het in ieder geval is goedgekeurd, want dan kun je er nog over nadenken en kijken wat het met jullie doet en of jullie het uberhuapt gaan doen of toch niet. Ik wens je een hele goede overweging toe, maar dat doen jullie. <3
Lief dat je het vraagt! Het gaat op zich wel goed. Lekker zo z'n gangetje, ik merk dat het fijn is om er niet zo intens mee bezig te zijn, maar heb ook wel weer zin om de TP te krijgen straks. Nog één kans! Wel hebben we al besproken wat we zouden doen als het hierna toch weer mislukt. Inmiddels zijn wij zover dat wij sowieso geen nieuwe ronde opstarten. De derde ronde heeft er heel hard ingehakt en ik zie het niet zitten om weer te moeten spuiten en alles. Ook helpt het niet mee dat ik met elke ronde steeds minder eicellen lijk te hebben (los van de afvalrace, dus hoeveel eitjes ze eruit kunnen halen tijdens de punctie). Ik weet niet meer of ik dit al eerder had gedeeld, haha. Maar bij deze. Wij stoppen in ieder geval met het traject na de laatste TP. Vervolgens hebben wij goed met elkaar gepraat en het een en ander afgewogen. Wij staan op het punt om het natuurlijk verder te gaan en het op z'n beloop te laten. Wij staan nu anders in het leven dan vijf jaar geleden. Toen hadden we een huurhuis bovenwoning, toen werkte ik niet (Wajong) en werkte mijn vriend nog niet zoveel als hij nu werkt en verdient. Toen vonden we een kind met mijn syndroom zo goed als niet mogelijk. Nu hebben wij een koophuis, mijn vriend werkt voldoende en verdient goed genoeg. Ik zit nog gedeeltelijk in de Wajong, maar werk nu ook parttime. Al met al heeft dit meegewogen in ons besluit om toch eventueel een kind met mijn syndroom te omarmen. Daarnaast speelt ook mee dat wij steeds meer te weten komen dankzij de stichting waarvan wij vijf jaar geleden het bestaan niet eens wisten. Sinds twee jaar gaan wij nu ook elk jaar naar een medische contactdag waarbij vaak nieuwe inzichten worden gedeeld over mijn syndroom. Dit zorgt ervoor dat wij zekerder worden in ons besluit, omdat er ook steeds meer inzichten komen rondom het syndroom. Ik leer hier erg veel van en we durven het daarom aan om het aan te gaan. En dankzij dit besluit ga ik eigenlijk ook met een gerust hart de laatste TP aan. Ik heb niet meer de stress van een kinderloos leven hierna, maar kan toch nog uitkijken voor een eventuele zwangerschap. Al blijft het natuurlijk altijd spannend of het natuurlijk gaat lukken (zou op zich niet weten waarom niet, dus gewoon seks hebben zonder verplichting. Dus als we geen zin hebben, doen we het niet. Hebben we zin, dan maken we er een feestje van haha).
Hé sjips! Dat is even een tegenvaller zeg. Ook niet fijn als je dan te horen krijgt dat die geen idee heeft van welke medicatie en hoe en wat. Dat helpt echt niet! *KNUFFEL* Ik hoop dat je dit weekend in ieder geval wat groei ziet etc.
Nou ik ben weer een ervaring rijker.. lig nu in het ziekenhuis.. mag gelukkig zo naar huis. Maar moest gister met spoed naar de triage om een echo te laten maken ivm erge pijn in m’n buik. Dr Cuypers wilde laten checken of de zwangerschap wel op de goede plek zat. Bij het ziekenhuis hier in de buurt zagen ze al snel dat het vruchtje goed zat! En dat er zelfs hartactie te zien was! Dat hebben we nog nooit gezien. Maar ja we kwamen voor die echo ivm pijn en dat werd nu niet verklaard. De arts zag even later een cyste van wel 10 cm op m’n rechter eierstok. Maar hij zei dat dit niet vreemd is na ivf en stuurde ons weer naar huis. lichtelijk overdonderd vroegen we niet verder en zijn we braaf naar huis gegaan. Maar binnen no time werd de pijn steeds heftiger. Savonds moest ik zelfs overgeven van de pijn en zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan. Dat bleek op de echo dat er nu vocht in m’n buikholte zat, ws van een van de cystes. Ik moest in het ziekenhuis blijven die nacht voor de juiste pijnstilling. Ik verging echt van de pijn.. wat een hel zeg. Na 4 uur creperen waarbij ik alle mogelijke pijnstillers meteen weer uit had gekosts kreeg ik een spuit morfine en ebte de pijn eindelijk weg.. vandaag ben ik nog ter controle gehouden. Ze denken nu dat m’n eierstok misschien wel even gedraaid was omdat ik zoveel pijn had. Maar nu is alles weer vrij rustig en kan ik alleen met paracetamol verder. Ik mag dus zo gelukkig weer naar huis. pff wat een rollercoaster dit..
kan ook nooit eens gewoon voorspoedig gaan hè met dit traject! Wel goed dat je heen bent gegaan en dat ze je pijn hebben kunnen stillen. En natuurlijk hart actie is ook super!! Hopelijk nu alle ellende voorbij en btje rust in de tent voor de rest van de zwangerschap.
Je hebt nog een tp toch! Als die nu gewoon raak is hoef je helemaal nergens heen ! (Sws niet natuurlijk hoor) maar tot t zover is duimen we allemaal mee voor jullie laatste tp!
Fijn dat het wordt goedgekeurd en je een keuze hebt ook al is die moeilijk. En ik vind t echt knap hoe je er over schrijft en ook dat jullie echt grenzen stellen voor dingen die jullie niet willen opgeven of uitstellen, dat vind ik zelf altijd heel moeilijk en wil maar door door door maar t is wel mijn streven er ook wat meer zo naar te kijken. Neemt niet weg dat t allemaal moeilijke besluiten blijven!