Goedemiddag, net terug uit zh, as dinsdag (mijn verjaardag) is de punctie onder narcose moet me om 7.15 uur melden en mag dan rond de middag weer naar huis. Er waren 7 eitjes te zien met een echo via de buik, inwendig kon ze er wederom slecht bij. Hopelijk zitten er nog een paar verstopt, ze zei dat met uitwendige echo niet altijd alles te zien is. Ben meteen bij het operatievoorbereidingsplein geweest en alle gesprekken gehad, dus ben er klaar voor!
Sorry voor mijn late reactie Blondje, maar als antwoord op je vraag op 31 okt, zie niet heel erg tegen de behandeling op, maar zit wel enorm op te hikken tegen het feit dat wanneer deze poging niet mocht slagen, er dan nog maar 2 over zijn. Dat is wel even enorm slikken.. Wie nog meer dit gevoel? Groetjes Nuggy.
dat is herkenbaar blondje ik had dat ook de eerste week spuiten niks aan de hand, de 2e week was het alsof de energie eruit gezogen werd. Maar ja zodra je mag stoppen met spuiten is dat ook gelijk weg. Gewoon lekker rustig aan doen dan komt het goed. Maar de punctie op je verjaardag Fijn kado haha. Wel mooi dat er al weer mer eitjes te zien zijn. En wie weet idd als ze dan volledig erin zijn dat ze er wel meer vinden. Maar die narcose lijkt me wel prettig, krijg je niks mee geweldig. Anja komt goed met dat spuiten de eerste keer is even tanden bijten en daarna als je eenmaal weet wat je te wachten staat komt dat helemaal goed. En met dat hardlopen, zodra je eierstokken goed beginnen te groeien denk ik dat je daar ook niet meer zo een zin in hebt, dan word de boel vrij gevoelig. Maar ergens ook wel logisch dat het dan niet meer mag. Hier hartsikke ongesteld jezus lijkt wel een beetje alsof ik weer een miskraam heb zo ongelooflijk zooitje is het Sorry voor de smerige informatie. Maar ik mag volgende week vrijdag weer komen dan gaan ze kijken of ze het deze cyclus gaan terugzetten. Ik denk wel dat ik er mijn uiterste best voor ga doen van wel. Want anders zitten we weer met het verhaaltje kerst en dan kan ik weer een maand wachten. Eerlijk is eerlijk daar heb ik geen zin in.
Videlsje; best snel al ongesteld toch? Kun je iig lekker verder! Ja dat is niks zo'n verplichte rustmaand ivm kerst of zomersluiting, ik ken het. Ja idd, mooi kado he zo'n punctie. Heb er patent op denk, 3 jaar geleden lag ik in het ziekenhuis met overstimulatie, 2 jaar geleden lagen ik en mijn dochter er ivm haar vroeggeboorte en nu dus weer. Voor het goede doel!
@Blondje: oooh, spannend! Kijk je er erg tegenop of valt het mee? @Videlsje: Dat is wel snel ja! Maar wel lekker dat je dan gewoon naar een volgende poging toe kunt werken en een mooie cryo terug geplaatst krijgt. En ik hoop ook dat je gewoon komende maand een tp krijgt, want dat eeuwige wachten ben je op een gegeven moment wel klaar mee! @Nuggy: Heeel herkenbaar.. Alleen hebben wij al 2 pogingen achter de rug en krijgen we nog maar eentje vergoed... Gelukkig weten we al dat het niet de laatste zal zijn, dus dat geeft wel ruimte, maar het blijft eng dat je zo weinig kansen hebt En daarnaast heb ik gewoon een grote angst voor de maanden na de poging als het niet lukt.. weer het wachten, weer de angst, weer de leegte.. Ik merk ook dat ik steeds minder geniet van de dingen om me heen, alles is zo onbelangrijk geworden en dan ga ik me wel af vragen hoe lang ik het nog vol houdt.. Verder gaat het hier niet zo goed.. Heel veel last van de decapeptyl. Heel erg emotioneel, prikkelbaar, moe.. Intussen ben ik gewoon de hele dag ongelukkig en dat is zooo zwaar! Nog 2 dagen en dan mag ik eindelijk gonal f gaan spuiten, dus dan eindelijk weer in balans kan niet wachten!
Komt snel goed nana! Die vervelende hormonen ook, maar voor een goed doel! Blondje morgen je punctie toch? Veel succes! Hier afwachten op alles, dus lekker bezig met mijn bruiloft te plannen. Wat ik overigens ook nog een beetje tegen vind vallen haahha. Sjonge wat een gedoe allemaal
Wat leuk dat je gaat trouwen! Wanneer is de grote dag? Komt veel bij kijken he? Ik ben 13-05-2011 getrouwd. Zo'n bijzondere dag!! Vandaag veel buikpijn en bruinverlies en sinds vanavond ook wat rood. Morgen zal t wel doorkomen en dan starten met de decapeptyl.. Vind t echt spannend! Hopelijk lukt t spuiten een beetje.
@Nana86 de angst voor het wachten en de leegte is ook heel herkenbaar, je zou immers zo graag anders zien... Hier is het dan wel iets anders, heb natuurlijk mijn dochtertje nog, die nog voor een beetje afleiding zorgt. En idd ook hier het gevoel van steeds minder genieten van dingen om je heen, en (shame) het steeds meer zwart/wit zien... @ videlsje, gefeliciteerd met je trouwplannen. Groetjes Nuggy
Nana; inmiddels gestart met gonal? Hopelijk gaat het dan wat beter met je! Begrijp goed hoe je je voelt, dat minder genieten en zwartwit zien herken ik ook wel, deze behandeling gelukkig weinig last. Sterkte meid, hopelijk kun je het snel 'vergeten' door een positieve test. Videlsje; leuk trouwen, succes met de voorbereidingen. Anja: wat spannend zeg, morgen waarschijnlijk de eerste spuit, zie je er tegenop? Wel fijn om te mogen starten he. Nuggy; het blijft heftig he, ook als je het geluk van al een kleintje hebt. me om 7.15 melden in het ziekenhuis voor de punctie onder narcose. Spannend hoor, hoop dat ze er goed bij kunnen en dat er nog wat eitjes zijn bijgekomen. Sinds zaterdagnacht wel wat last van mijn buik en moet op tijd rust nemen, maar dat hoort erbij.
@ Blondje, is inderdaad heftig, maar als ik dit allemaal zo lees besef ik ook dat ik me ontzettend gelukkig mag prijzen met mijn dochter en zoon* Zwanger worden klinkt als zoiets vanzelfsprekends, Terwijl het helemaal niet zo vanzelfsprekend is.. Groetjes Nuggy
Blondje heel veel succes en sterkte morgen!! Ja ik zie wel wat op tegen de eerste spuit morgen, wil elke avond om 22 uur spuiten, begin morgen op tijd, zal niet gelijk lukken. Hoe doen jullie dat als je ergens naar toe gaat? Hoe vervoeren jullie de medicatie?
Anja: Spannend eindelijk beginnen! Komt helemaal goed met dat spuiten meid! Maar ik had zoiezo geen spuiten die in de koelkast moesten dus daar hoefte ik al geen rekening mee te houden, maar als ik gewoon naar bekende ging dan nam ik mijn spuiten gewoon mee en dan ging ik ergens even apart rustig die spuiten zetten. En anders zorgde ik dat ik weer op tijd thuis was als dat niet lukte. Dus even zelf kijken hoe jij het het fijnste vind om dat aan te pakken. Blondje: Nogmaals succes morgen! Dat er hele mooie eicellen te voorschijn komen. Nuggy: Ik weet niet zo goed hoe ik er tegen over sta.Ik ben niet bang voor de beperkte pogingen en dat het dan missi niet zou lukken. Ik heb het er heel duidelijk met mijn bijna man over gehad. Als het niet lukt met de 4 die we nou in de diepvries hebben houd het op. Wij zijn nou al bijna 3 jaar bezig en ons leven staat een beetje stil en in het teken van het hele MMM gebeuren. Daarbij alle sores en weet ik wat nog meer die erbij komt kijken. Wij willen dolgraag een kleine maar er is een grens. En eerlijk ik weet niet hoeveel ik nog meer kan trekken, dus wij hebben onze grens bepaald. En onze trouwdatum is 27-05-14 dus dat komt ook al snel dichtbij. Ik heb er wel zin in hoor
Dank je meiden, lief! Ben al weer thuis, alles is prima gegaan, heb even lekker geslapen. Er zijn 9 bruikbare eicellen gevonden en het zaad was goed genoeg voor icsi. Vrijdag om 11.15 is de terugplaatsing, dan horen we meteen hoeveel bevruchtingen er zijn ontstaan. Manlief is Isa ophalen, zo even een middagdutje doen en vanmiddag met zijn 3-en een lekker taartje eten voor mijn verjaardag, vier het zaterdag verder.
Blondje, van harte proficiat!!! Fijn dat de punctie hoed gegaan is en 9 stuks! Nice......! Ik start vandaag, vanavond eerste spuit decapeptyl en va donderdag puregon erbij. Woe de 20e eerste FM.... Here we gooooooooo
Eerste spuit is gezet! Ging heel goed, van de prik zelf hielde ik niets. De vloeistof voel je wel, maar doet ook geen pijn. Was toch nerveus dus na die tijd kwam de ontlading... Stom hè?
@ Blondje, wat een mooi aantal, hoop voor je dat er mooie Emmy's van komen. @ videlsje, kan me heel goed voorstellen dat er grenzen zijn getrokken, 3 jaar is ook een hele lange tijd, en begrijp het gevoel dat het leven voor je gevoel stilstaat, dat gevoel hebben wij hier ook, maar dan (nog) niet gebaseerd op het krijgen van kinderen, maar op het verliezen van ons kind. Groetjes Nuggy.
Anja; jippie je bent van start! Fijn dat het zo goed ging, en logisch dat er dan ontlading komt, je kijkt hier al zolang naar uit en eindelijk is het zover! Ik weet nog goed dat ik de eerste keer een kwartier met die spuit in mijn handen zat voor ik de moed had om 'm te zetten. de tweede dag ging het gelijk goed en nu gaat het als vanzelf. Donderdag al puregon erbij, fijn ook kort protocol. Nuggy; jullie zijn jullie ventje verloren lees ik, sorry dat ik het vraag, maar hoe is het gegaan? Als je het niet wil vertellen snap ik dat ook hoor. Bedankt voor jullie gelukswensen! Heb al zin in vrijdag! Nu zorgen dat ik zo fit mogelijk ben dan. Heb veel geslapem gister, ook door de narcose denk ik. Vandaag is mijn moeder hier om voor mij en mijn meisje te zorgen, fijn!
Anja: Eindelijk de eerste spuit! Maar logisch hoor de ontlading nou begint het eindelijk allemaal! Ik zat de eerste keer net zoals blondje haha heb geloof ik wel 10 min met de naald boven mijn buik gehangen. Maar die vloeistof voel je idd erg goed, het voordeel is dat het minder word omdat je weet wat je nu kan verwachten.
Hallo allemaal! @Blondje: Wat een mooie score! gefeliciteerd! Ik hoop dat het mooie emmy's worden Heb je vandaag nog last van de punctie/narcose? @Anja: Ik kan me goed voorstellen dat je er tegenop hebt gezien en dat de ontlading er was! Zelf had ik dat toen ik voor de eerste keer in het ziekenhuis mezelf moest prikken.. Ik had het zo eng gevonden! Toen ik eenmaal thuis moest prikken, wist ik tenminste wat ik moet verwachten.. Hoe voel je je nu? Heb je al last van bijwerkingen of valt het mee? @Nuggy; wat vreselijk dat jullie je zoontje zijn verloren @Videlsje: wat leuk dat je gaat trouwen!! Hopelijk met een mooie zwangere buik! Hier gaat het intussen veeeeel beter! gister begonnen met de gonal f en het verschil was heel duidelijk Intussen dus niet meer zo snel boos en emotioneel, alleen de vermoeidheid heb ik nog steeds wel last van.. Verder begin ik een beetje bang te worden.. eerdere pogingen werd ik juist altijd heel zeker van mijn zaak in deze periode, maar ik ben zo bang dat het fout loopt.. En dan zou ik er nog mee kunnen leven als het gewoon niet lukt (dus dat het niet innestelt en je ongesteld word), maar mijn angst is juist dat ik geen tp krijg of dat ik weer een miskraam krijg (want als ik daaraan denk, dan heb ik bijna het gevoel alsof ik dat niet nog een keer zou overleven..) Proberen om dus positief te blijven, maar ik vind het wel moeilijk..