Welkom! Ik snap je teleurstelling, maar uiteindelijk heb je maar 1 plakker nodig. Zeker als je zo lang bezig bent, kan het uitzichtloos worden. Maar juist hier (het forum) zijn er veel hoopvolle verhalen na lang wachten! Weten ze na een jaar onderzoeken (lang) wel waarom het natuurlijk niet lukt?
Ja toch wel Gent voelt beter en heb het idee dan in betere handen te zijn. Het is voor ons 1.5-2 uur rijden excl file maar gelukkig kan ik echo’s en bloedprikken in mijn NL ziekenhuis doen. Dus dat scheelt! Jij mag morgen weer voor de echo toch? Hopelijk 2 (of 3?) mooie eicelletjes!
@Sophia2023 welkom bij de groep waar je liever niet terecht komt natuurlijk. Ik merk dat het mij ook helpt met verwerken om er gewoon beetje over te kletsen niets hopelijk voor jou ook! En fingers crossed dat je eitjes nog even een mooie groeispurt maken! @Frasseke moest je na de punctie en freeze all op je natuurlijke cyclus wachten? Bij mij is er volgens de arts ook kans op OHSS ivm hogere AMH waarde maar ze zei ook dat de eerste menstruatie na punctie versneld zou worden middels medicatie (weet even niet welke).
Ik had in mijn punctie cyclus een menstruatie na 24 dagen al. Punctie op dag 14. Normaal zou ik min 28 dagen hebben dan, maar je maakt natuurlijk geen progesteron aan. De cyclus erna die ik dus ook nog moest afwachten was 33 dagen en toen mocht ik weer verder. Dat is hier gewoon protocol, na punctie 1 maand wachten.
Dat scheelt enorm! Nou hopelijk sowieso maar voor korte duur dat je daar loopt ik heb morgen inderdaad weer een echo, en hoewel ik gezien de afgelopen maanden geen reden heb, ben ik opeens hoopvol. Ik geloof oprecht dat ik deze ronde weer een keer door mag naar de andere kant van het constante wachtbankje
Wat wordt het hier druk! Gezellig, maar moeilijk om overal op te reageren haha! Ik duim in ieder geval ontzettend voor iedereen. Ik ben inmiddels 9dpo en 6dpt van de cryo tp, en ik heb zo'n ontzettende menstruatiekrampen gehad de afgelopen 3 dagen Niet eens heel erg pijnlijk maar gewoon heel erg vervelend en de hele dag zeurderig aanwezig, ook in mijn onderrug. Ben er een flink chagrijnig van, want ik weet natuurlijk ook wel wat dit betekent.. Mentaal ben ik mij alweer klaar aan het maken voor de volgende cryo tp. En met een vriendin had ik het vandaag zelfs alweer over poging 2 qua stimuleren, punctie enzovoort Ik heb echt een onvoorstelbaar respect voor alle vrouwen/stellen die het lukt om erg veerkrachtig in zo'n traject te staan. Ik leer mijzelf in ieder geval flink kennen hierdoor
Nou, het is weer gelukt hoor. Heb me weer gek gemaakt en nu teleur gesteld Weinig groei, nu 2 van 12 en 1 van 10. Verder met medicatie, dinsdag weer terug. Gelukkig (nog) niet afgebroken maar niet waar ik op gehoopt (en stiekem gerekend) had
Hi allemaal! Alle berichten zijn niet helemaal bij te houden maar ik duim inderdaad ook voor iedereen! Ik ben vanochtend weer in het ziekenhuis geweest en mag vanaf morgen gonal-f gaan spuiten en dan over paar weken de punctie. Hopelijk wordt het eindelijk een succesverhaal maar ik probeer er redelijk neutraal in te gaan (teveel teleurstellingen gehad afgelopen 4 jaar). @Sophia2023 het is inderdaad een megalang traject. Herken het hoor. Hopelijk groeien de eitjes nog even goed door! @Mai1998 vreselijk he! Hopelijk lukt het om nog een beetje hoop te houden. Maar ik snap volledig de frustratie en irritatie. Ik vind het altijd heel lastig om hoop te houden als ik ook aan alles in mijn lijf voel dat een ronde mislukt is @Basilicum wat een stom nieuws! Zeker als je er met een goed gevoel heen gaat. Ik blijf duimen voor je!
@Basilicum jammer dat het nog niet zover was als je had gehoopt! Hopelijk volgende echo zijn ze lekker gegroeid! @Amsterdam123 ik duim mee voor jullie succesverhaal! @Mai1998 zo balen als je ergens al zo’n gevoel hebt je hebt natuurlijk hoop dat het alsnog blijft plakken maar snap ook wel dat je je vizier alweer op de toekomst zet. En ook diep respect voor jou hè! Hoe moeilijk is het om altijd maar op te staan na de val, en dat doe je toch maar weer mooi! Ik zit nu nog officieel in de wachtweken van laatste ronde IUI maar voel ook al aan alles dat dit hem niet is geworden. Heb bijna ‘zin’ dat m’n menstruatie doorbreekt zodat ik aan de ICSI kan beginnen. Nieuwe ronde nieuwe kansen
Ik lees nog steeds stilletjes met jullie mee. Mijn duimpjes blijven draaien. Ik hoop natuurlijk dat velen alsnog zwanger het nieuwe jaar ingaan, of dat 2024 in elk geval een vruchtbaar jaar mag worden. Het is niet makkelijk... Zelfs nu ik eenmaal zwanger ben. Het is soms moeilijk te geloven. En de weg ernaartoe heeft zijn sporen nagelaten. En dan heb ik nog geluk gehad. Des te meer leef ik nu mee met degenen die nog langer wachten op dat geluk Mijn hart gaat uit naar jullie.
Nou, naar nieuws gehoord net helaas. Vanochtend uitgangsecho nadat menstruatie 4 dagen eerder dan verwacht was. Blijk ik 6 cystes te hebben, variërend in grootte van 1,5 tot 3,5 (!) cm. Morgen heb ik dus een punctie om deze aan te prikken. Dit wordt m’n eerste punctie ooit en ik was er al ontzettend zenuwachtig voor, nu mag ik het 2 keer vlak echter elkaar pfff. Enorm zitten janken net maar hopelijk ben ik er gauw vanaf en mag ik na de ‘punctie’ gaan stimuleren voor de echte punctie.. Zo veel ups en downs dit traject, het zuigt me echt leeg
Snap helemaal dat dit z’n sporen achterlaat. Het is ook niet niks, wat voor traject je ook doorloopt. Houd moed en positiviteit!
Ooh wat heftig zeg. Sterkte met de 'punctie' morgen. Hopelijk dan erna leker start, om naar goeie embabies!!
Hey allemaal, Ik lees al een tijdje mee, omdat mijn man en ik al een aantal jaar in de medische molen zitten. Vorig jaar juli een isci poging gehad met 6 embryo's. Eind oktober onze 4e terugplaatsing gehad en deze is positief ❤️ Vandaag 5 weken en 2 dagen. En hoewel ik echt heel blij ben met het goede nieuws, ben ik ook best wel gespannen voor onze vitaliteitsecho eind november. Heeft er iemand tips om wat ontspannender te zijn? Ik ben zo bang dat er tussentijds iets mis gaat, terwijl ik echt wil ontspannen omdat ik weet dat dat beter is. Ben erg zoekende naar positieve verhalen en tips ❤️ Liefs!
Hoi allemaal, Dinsdag is de punctie. Helaas heb ik overstimulatie. Ik ben al 3 dagen achter elkaar 3 uur heen en weer aan het rijden naar de kliniek. Er zijn ruim 24 follikels, waarvan er nog kleinere zijn die hierbij niet zijn meegeteld. En ik baal ontzettend want hierdoor krijg ik dus geen verse terugplaatsing. Dan zou het beste embryo in de slechtste cyclus worden teruggeplaatst. Dit zorgde voor de nodige tranen tijdens de afspraak van vandaag *gillendehormonen*! Het is dus weer even je verwachtingen bijstellen en relativeren. Ondanks dat ik mega last heb van mijn buik, misselijk ben, en mega zere borsten (bizar!) hoop ik natuurlijk op een aantal mooie embryo's. Ik vind het ook wel spannend aangezien overstimulatie een hoop risico's met zich meebrengt. Je bloed wordt dikker door de hoeveelheid oestrogeen wat een longembolie kan veroorzaken met als gevolg een opname in het ziekenhuis. Ik moet dus goed mn gewicht en gezondheid nu in de gaten houden. Vinden jullie het raar als ik mij hiervoor ziek meld? Tot ik mij weer helemaal oké voel? Het is dan misschien nog wel meer mentaal als fysiek. Liefs!
Oh wat ontzettend frustrerend! Snap dat dit niet het verloop is waar je op hoopte! Ik vind het niet meer dan normaal je hiervoor ziek te melden. Of het nu mentaal of fysiek is: prio ben jij zelf nu. Het is super lastig allemaal dus als je je eigen genezen overgaat ben je nog verder van huis. Succes en sterkte!
Wat een spanning zeg. Ik zou mij hier zeker ziek voor melden! Al is het alleen maar om jezelf een beter gevoel te geven. We proberen allemaal al hard genoeg om het gewone leven door te laten gaan, terwijl we dit er nog even "naast" doen. Maar het is nu juist belangrijk om even helemaal voor jezelf te gaan/kiezen! Sterkte, hopelijk nemen de klachten niet te veel toe de komende dagen. En ook heel veel succes met de punctie dinsdag!
Dit is natuurlijk absoluut niet het nieuws wat je hoopt tijdens zo'n echo.. Heel veel succes en sterkte met deze eerste "punctie". Als het helpt; ik vond mijn punctie echt een enorme meevaller. Ik zou het zo weer doen!
NEee wat frustrerend! Hoe kan dat nou elke keer bij jou.. Hebben ze daar een verklaring voor? Hopelijk is het beeld dinsdag in de goede richting verandert!
Gefeliciteerd. Ik denk niet dat dit de juiste plek is om die vraag te stellen... Omdat de meesten hier nog niet zo ver zijn. Hoe dan ook. Het gaat veel vaker goed dan fout. Probeer te vertrouwen op je lichaam, en jouw kleintje. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat het nu toch alsnog fout gaat.