Ach meid toch, ik begrijp je gevoel helemaal je bent ook al zo lang bezig, waarom lukt het dan niet gewoon?! Vooral met cryo's voelt het zo oneerlijk dat het niet lukt. Ik vrees ook dat ziekenhuis gewoon zegt dat het pech hebben is. Hier zegt het ziekenhuis het ook. Maar toch voelt het alsof er gewoon iets mis is. En soms is het gewoon zo lastig om door te zetten. Om steeds maar weer ergens moed vandaan te halen. Ik moet soms echt doorzettingsvermogen uit m'n tenen halen voor m'n gevoel. En je gevoelens mogen er zeker zijn, het is echt begrijpelijk in dit traject. Dikke knuffel!
Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. De teleurstellingen zijn zo lastig te verwerken, en in mijn ervaring stapelen ze ook op, elke keer wordt het een stukje moeilijker, en groeit de angst en onzekerheid. Heb je iemand in je omgeving waar je mee kan praten? Kunnen jullie het samen een beetje verwerken? Sterkte. Je bent waarschijnlijk veerkrachtiger dan je denkt dus ook hier kom je weer bovenop en vind je weer moed om door te gaan, maar je hebt alle recht om heel erg verdrietig te zijn. Dikke knuffel.
Ik heb voordat ik nu zwanger werd 2x een prille miskraam gekregen. Ze zeiden toen tegen mij dat ze dan kunnen controleren op schildklier waarden, omdat die van invloed kunnen zijn op een miskraam. Dus dat is toen gebeurd en gaf mij wel wat rust. Wellicht zou je dat kunnen navragen, of je daar op getest kan worden?
Wat ontzettend balen en slopend zeg!! Ik snap helemaal dat je er nu doorheen zit!!Misschien inderdaad vragen of je wat extra progesteron kan krijgen ter ondersteuning. Wees lief voor jezelf!
@Lynn2023 oh meisie... je bent ook wel vroeg met testen! Officieel 22ste toch? Moet je van het ziekenhuis wachten met bellen voor vervolg nu tot de 22ste voorbij is? Of nog geen contact gehad? Je weet het pas echt zeker als die stomme menstruatie doorbreekt natuurlijk. Maar ik begrijp je teleurstelling volledig t is gewoon allemaal zo niet eerlijk. Bij mij was ook de waarom blijft t niet plakken vraag maar dan zeggen ze ook als antwoord het kan zoveel redenen hebben we weten t niet... heb je niks aan Ik wil wachten tot t weekend met testen officieel mag ik de wo 24ste maar denk dat zondag de eerste test eraan ga wagen. Dan ben ik 16dpo als ik in de tussentijd natuurlijk ook niet spontaan alweer ongesteld word..
Zouden jullie alleen naar een terugplaatsing gaan? Wij hebben al een dochter dus moeten steeds oppas zoeken. Dat betekent dus dat er altijd wel iemand is die weet dat we een TP hebben of IUI hadden. En daar baal ik van. Dus nu zit ik in m'n hoofd te bedenken of ik een manier kan bedenken om het geheim te houden.
Wij zaten met hetzelfde probleem. Mijn man is met onze dochter in de auto blijven wachten, en ik deed de tp alleen. Vond het helemaal niet erg hoor. Onze dochter hoort er ook gewoon bij tp is zo gepiept!
Ja, dit zei m'n man inderdaad ook al, dat hij dan met dochter zou wachten. Moet het alleen wel uitkomen qua tijd met school. Wij horen om half 12 hoe laat we die middag moeten, eigenlijk best irritant
En anders een dagje vrij voor haar? Als het echt niet uitkomt. Het is een uitzonderlijke situatie en ze is nog niet leerplichtig. Ik zou het jezelf zo makkelijk mogelijk maken als dat kan
Bedankt voor jullie lieve woorden❤️ het gaat al iets beter emotioneel gezien. Ik had voor deze ronde veel hoop, ook mede doordat ik misschien wel een innestelingsbloeding had gehad. De klap voelde iig groter dan anders.. @Theekopje34 inmiddels is mn menstruatie doorgebroken dus heb 1 dag voor Nod getest, heb altijd vrij korte cyclus. Ik heb contact opgenomen en word teruggebeld. Ben heel benieuwd of ze meegaan met ons verzoek voor aanvullend onderzoek (zo ben ik altijd maar 2 dagen ongesteld, waarvan de tweede dag meer spotting is dan bloeden, maar ze blijven maar benoemen dat dit niets moet uitmaken en niet verder willen onderzoeken). Zo niet, en die laatste 2 blijven niet plakken, dan overwegen we naar het buitenland te gaan voor de volgende poging. Heb er veel over gelezen, lijkt een wereld van verschil met NL, waar ze gewoon klakkeloos blijven terugplaatsen.
Het is net een beetje hoe je er zelf in staat. Ik heb meerdere dingen alleen gedaan ook ivm oppas. De romantiek is toch ver te zoeken in een behandelkamer Maar ik ben daar op dat gebied heel nuchter in
Ja, ik ben daar dus eigenlijk ook nuchter in. Mijn man gaat bijna nooit mee, behalve als het echt MOET. Maar met een terugplaatsing vroeg ik me beetje af of het niet gek was. Die tip van dagje thuis houden, vind ik ook een goede!
Snap dat dat lastig is en je het geheim wilt houden. Ik zou wel alleen naar een tp gaan, alleen mag dat bij ons niet. Als mijn man er niet bij is willen ze vooraf toestemming dat hij akkoord is. Hoe gaat het met de dames op het wachtbankje? Nog vol te houden?
@Lynn2023 wat ontzettend verdrietig weer.. Die teleurstellingen zijn soms gewoon te veel om nog te verwerken. Wat ik van mijn arts heb gehoord is dat een blijvende zwangerschap bij tp 5/6 gemiddeld is. Hier zitten natuurlijk altijd mensen onder maar ook daar boven. Bij mij werd de miskraam bij tp 3 bijna bejubeld omdat het een teken is dat je lichaam wel wil/kan. Het moet alleen nog even geluk hebben door de juiste embryo. Probeer de hoop nog niet op te geven, het kan echt!! ♥️ En voor nu natuurlijk heel veel sterkte met het verwerken ♥️
Het is waarschijnlijk wel de bedoeling dat ik de volgende tp alleen ga. Mijn man heeft een net een nieuwe baan en we willen die nog niet te veel belasten door dit traject. Het is nog wel even de vraag of dit echt mogelijk is en mag vanuit het ziekenhuis. Het lijkt mij zelf prima te doen, de eerste keer vond ik het een hele bijzondere gebeurtenis (het plaatsen) maar nu is het bijna al "normaal". Misschien vraag ik wel een vriendin mee die hier heel nieuwsgierig naar is
Haha ja het word op een gegeven moment bijna normaal idd. Hier ook 1x alleen geweest en andere keer kon mijn vriend ook niet mee maar wilde mijn moeder graag mee, was ook fijn. Bij ons in zh is alleen komen geen probleem ander verhaal bij punctie natuurlijk
Zucht! Zo klote weer verlies de moed nog niet hoe lastig ook je hebt er nog twee wie weet blijft er daar één wel van plakken en zijn de stappen voor verder onderzoek niet nodig. Maar idd Mega verschil he in NL en buitenland heb t ook gelezen word je wel echt al individu gezien en niet een standaard protocol... maar meis zorg eerst even weer goed voor jezelf en laat t verdriet toe daarna weer keihard duimen
Wat ontzettend balen zeg! Heel veel sterkte en denk goed aan jezelf! Wat een slopend traject is het he...
Vandaag een terugplaatsing gehad. Als extra ondersteuning kreeg ik na de terugplaatsing een injectie, gonasi (halve ampul). Dit omdat ik de vorige x op 10 dpo al ongesteld werd en dit zou zorgen voor een "gespreid bedje". Laten we hopen dat dit voor iets moois gaat zorgen. Heeft iemand hier wel eens van gehoord of ervaring mee? Ik hoop dat dit gaat zorgen voor iets moois. Liefs
Bij ons is mijn man gewoon even een rondje gaan lopen met onze dochter, ze was dus mee de tweede cryo. Op een of andere manier vond ik het ook een beetje cru om ons jonge kindje mee te nemen de wachtkamer in bij mensen die misschien al jaren kinderloos zijn en op een kwetsbaar punt van hun traject zijn. De arts van de terugplaatsing van VUMC gaf ook aan dat ze het liever niet hebben. Manlief heeft gewoon lekker een rondje Vondelpark gedaan en we zijn daarna een kopje koffie gaan drinken want ik stond binnen 20 minuutjes weer buiten. Bij de eerste cryo paste mijn moeder op maar die wist van ons traject.