Er zijn idd bij mij ook wel vriendinnen die er voor mij willen zijn.. ik vind dat alleen lastig doordat ik merk dat ze het niet geheel begrijpen. Snap dus goed wat je daar zegt ja.
Krijg ineens een beste rekening met geen precieze reden van mijn kliniek.... Zouden een aantal medicijnen niet vergoed worden denk ik.... Wat is het toch een duur grapje dit... Het lijkt alsof het niet uitmaakt wat we doen het kost ons per ronde zoveel geld. Of het geld voor een rietje of klaarblijkelijk geld voor medicijnen ( waarschijnlijk de decapeptyl)... Pffff.... Kan Gaston niet langskomen met een koffer
Die ken ik niet helaas. Dacht misschien kan ik iemand taggen die het weet. Maar weet helaas zo snel niemand.
Is het dat ze het niet kunnen declareren bij je zorgverzekering dus eerst zelf moet betalen en dan zelf indienen?
Ik heb een mailtje teruggestuurd. In de mail staat ook geen factuur die je evt weer kunt declareren. Ik hoop snel mail terug te krijgen...
Ja gek verhaal, laat ze het maar uitleggen wat het is en waarom het niet vergoed word. Hopelijk valt het gewoon dan achteraf zelf in te dienen.
Herkenbaar hoor! Wat ik vooral vervelend vind is sommige goedbedoelde opmerkingen. ‘Vrienden van ons zouden ook met IVF beginnen en de maand ervoor was ze ‘ineens’ zwanger’. Wat ik vooral het ergste vind is dat er niet meer over onze miskraam van april wordt gesproken. Alsof het er nooit is geweest en niks was. Oke, het was nog pril, maar voor mij is mijn hele toekomstbeeld in 4 weken onderuit getrapt, dus mentaal doet dit nog wel wat met ons. hoe ervaren jullie opmerkingen van buitenaf? En eventuele tijd na de MK? Wordt er nog veel over gepraat? Of ook in de doofpot gestopt?
Wat ik heb meegemaakt is dat een vriendin prikinstructie heeft gehad, de medicijnen in de koelkast.. maar nooit mee hoeven starten want ze was zwanger. Super voor hun natuurlijk. Zij had al wel 2 miskramen gehad en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bizar. Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt.. lijkt me zeer heftig. Alles word zo'n beetje in de doofpot gegooid of gezegd: je hebt iig de kans. Hoe groot is die kans mensen... met ICSI. Ik denk niet dat mensen beseffen je dat niet oneindig kan doen. En ja het is allemaal goed bedoeld maar als je die klap krijgt voelt het wel alsof het een hele kleine kans is.. tuurlijk ben ik blij dat ICSI evt. nog wel kan, maar het is geen gegeven dat dat ook zal gaan lukken.
Er wordt vaak niet gezien wat je er allemaal voor moet doen, zonder het gegeven dat het lukt. Het is niet alleen lichamelijk zwaar maar wat denk je van geestelijk? Voor het traject continu onzekerheid bij elke menstruatie en tijdens een traject klap na klap als er na een poging weer een menstruatie doorbreekt. Ik vind het onbegrip heel moeilijk te dealen, als ik steun vraag aan bijvoorbeeld familie en aangeef dat het een zware tijd wordt, vragen ze serieus; hoezo is dit traject dan zwaarder? Je prikt tochal hormonen?
Pff really.. onbegrijpelijk. Ik heb via youtube filmpjes gedeeld met mijn ouders en zus bijv, dat ze ook zien dat het niet zomaar ff iets is.
Nou ik krijg steeds vaker de vraag moet je niet eens aan kinderen beginnen. Nou dan geef ik ook eerlijk antwoord en meestal schrikken ze dan. Dan weten ze niet wat ze moeten zeggen. Gister was m’n eerste dag werken na de vakantie. Mijn collega’s zijn allemaal geïnteresseerd en vragen hoe het gaat. Gister bazin aan de telefoon en ik gaf aan dat ik toch wel last heb van de buik en toen zei ze: wacht maar tot je moet bevallen. Nou op zo’n opmerking zit ik ook niet te wachten. Ik ben nu vooral heel moe en het werken valt me echt zwaar. Ze kan ook zeggen wat fijn dat je er bent ipv zo negatief
Jeetje.. ik vind het zo erg dat mensen zo zijn. Ik ben zelf heel hartelijk dus kan me er niets bij voorstellen dat je zulke opmerkingen kan maken naar iemand die het moeilijk heeft... Goed aan jezelf denken hoor! Enneh... ziekmelden als je er doorheen zit!! Dit is belangrijker!
Ze is gewoon heel lomp maar dit vind ik ook niet normaal. Ik heb een jonger zusje en ze is pas bevallen van de 2e. Zij wist dat wij ook bezig waren. En ik wist dat zij bezig waren voor de 2e. Ze heeft een jaar geleden een miskraam gehad. Paar maand later vroeg ik of ze al weer nieuws had. Nee niks aan de hand. Week later stuurde ze in een groeps app dat ze weer zwanger was. Nou toen brak er iets. Ze heeft nooit meer gevraagd hoe het met mij was. We liepen toen al in het ziekenhuis. Ondertussen is ze al bevallen en heb nog steeds niks gehoord. Dus je kunt wel raden dat ik ook niet op kraam visite ben geweest. Dit is de korte versie van het verhaal
Jeetje wat ontzettend heftig dat er geen rekening wordt gehouden met jouw gevoelens! Zo harteloos om dat in de groepsapp te vermelden, het is al zo'n klap voor jou om elke keer zulke berichten te krijgen. Vreselijk .. Ik vind het ook vreselijk dat mensen geen rekening met je houden. Ik ben niet zielig, maar het onderwerp vermijden is echt hartverscheurend...
25 oktober IVF/ICSI intake. Psychische screening hoeft gelukkig niet. Hopelijk in november of december starten met traject.
Wow nou idd lomp van je collega. Zeg dan niks. Heftig van je zusje. En wat vreselijk dat t zo gaat. Snap niet dat mensen zo met zichzelf bezig kunnen zijn. Hier wel ok. Zussen vragen wel soms hoe t is. Dag na punctie vroeg 1 vam de 2...oja je hebt punctie gehad toch. Gelukt? Ze zijn lief. Maar iemand die er niet in zit begrijpt het niet. Na de miskraam 1 jaar terug was t. Nou ja je kan iig zwanger worden weer. En..joh wist niet dat je nog een kind wilde. Dat ik ivf wilde was voor hun beetje van ach ja als je dat allemaal wil doen. T is wel pittig denk. Niemand begrijp die diepe wens..dat gevoel dat je hebt. En lief vragen hoe t gaat is fijn. Maar als daarna ja niks vraagt of zegt...tja. never mind dan maar. Dit proces doe ik eigenlijk alleen. Mijn man is ok met maar 1 kind. Doet voor mij inzet voor 2e en hoopt ook erg dat t lukt. Maar echt emetionele steun is lastig. Mijn beste vriendin is gelukkig heel begaan en lief collegaatje ook. Ik ben nuchter van nature en denk dat ik daarom niet te emo ben ofzo tijdens dit alles. Maar wat meer begrip voor het verdriet zou wel een fijne ondersteuning zijn. Had net met plassen beetje bruinig afscheiding. Niet bloed denk...maar we zullen zien of toch menstruatie doorbreekt. Kan dit ondanks de utrogestan?
Even snel een berichtje. Ik lees echt nog mee in het topic. Alleen ik heb geen puf om iedere keer te reageren.. Ben zo moe. Dat had ik ook bii de zwangerschap van mijn dochter.. Dus lees alles nog wel, leef met jullie mee, hopelijk snel weer wat meer energie. Wat naar de opmerkingen die sommige hier krijgen.. Ook hier helaas herkenbaar. Voor onze dochter waren we ook even bezig voordat het raak was. En kreeg dan ook vaak te horen :maar je bent nog jong.. Etc. Grrr. Al was ik 18 of 40.ik wil gewoon heel graag een kindje. Deze keer dus ook bewust ervoor gekozen om het bij niet al te veel mensen bekend te maken dat de wens voor een 2e kindje er is en we het traject weer in gaan. Dikke knuffel voor iedereen die het even nodig heeft. Ik duim zo dat het bij ons allemaal snel raak is. De puncties goed gaan, de bevruchtingen goed gaan en de terugplaatsingen. @SVM79 : utro houd niet altijd een menstruatie tegen.. Bij deze ronde had ik ook wat bloedverlies (alleen bii het afvegen. Zat niet bij het uitplassen enzo) Maandag weten we zeker of alles goed is.. Maar hier werd dat beetje bloedverlies /afscheiding geen menstruatie. Ik duim even extra hard voor je.