De kogel is door de kerk.. Volgende maand zijn we twee jaar bezig met zwanger worden. Hoewel ik in die twee jaar in een jaar tijd twee keer zwanger ben geweest is dat twee keer een miskraam geweest. 1x met 8-9 weken en 1x met 5 weken. De laatste keer was in november. Mijn cyclus is daarnaast heel erg onregelmatig met het gevolg dat het moeilijk plannen is. Voor mijn laatste zwangerschap in oktober is er ook een sperma onderzoek geweest bij mijn vriend en daar kwam al naar voren dat de motiliteit slecht was. Dit onderzoek moest worden herhaald, maar wat bleek in de tussentijd, ik was zwanger!! Helaas was het op dag 40 geen knal zwangerschapstest en hoewel ik het idee had dat ik een late ovulatie had gehad liep de test niet op... Op dag 50 heb ik uiteindelijk een miskraam gehad (wat nu door de gynaecoloog een biochemische zwangerschap is genoemd). Omdat mijn cyclus heel erg onregelmatig blijft (ik heb net op dag 30 mijn ovulatie gehad) en mijn ovulatie ook moeilijk te vinden hebben we toch de doorverwijzing aangevraagd: al zouden ze maar helpen met mijn cyclus. Uiteraard het sperma onderzoek ook herhaald en gisteren hadden we de eerste afspraak bij het ziekenhuis. Wat een vragen hebben we moeten beantwoorden zeg. De conclusie was in eerste instantie dat er pas een behandeling wordt ingezet na een jaar na de laatste zwangerschap. Dit in verband met de kansen die er zijn om op een natuurlijke wijze zwanger te worden. Dat dit vervolgens is uitgemond in een miskraam wordt dan helaas niet meegewogen. Echter als mijn zwangerschappen zouden worden weggedacht zou het direct IVF worden gelet op mijn leeftijd en de uitslag van het onderzoek van mijn vriend. Omdat er op mijn echo de laatste zwangerschap niets te zien was en de test niet goed opliep gaf ze aan dat dit ook als een biochemische zwangerschap zou kunnen worden beschouwd en dit mogelijk dus er toe zou leiden dat deze niet mee genomen wordt in de telling en dat ik dan het jaar wel gepasseerd zou zijn. Dit zou echter verder in het overleg besproken moeten worden. Uit het lichamelijk onderzoek bleek daarbij dat mijn baarmoeder hartvormig is, en mijn eierstokken licht vergroot en dat er veel eiblaasjes te zien waren. De noemde daar ook nog een term bij maar die heb ik helaas niet kunnen onthouden. Dit alles zou geen invloed hebben op mijn kans om zwanger te worden. Afgesproken was dat ik mijn menstruatie zou afwachten en dan op dag 3 bloed zou laten prikken voor hormoononderzoek en dat we in het overleg meegenomen zouden worden over het wel of niet starten van het traject. Zojuist werd mijn vriend gebeld dat ze toevallig al de mogelijkheid had gezien om onze case te bespreken in het overleg en dat besloten is dat we gaan starten met het traject (dus IVF)!! Mijn vriend moet nu ook bloed laten prikken of ze nog een lichamelijke oorzaak kunnen vinden voor de motiliteit. Mijn belafspraak blijft staan maar we weten in ieder geval dat we niet naar huis worden gestuurd tot november! Dat is toch wel een opluchting. Ik ben wel enigszins bang voor het traject wat komen gaat en zie daar ook enorm tegenop, maar ben ook wel blij dat de beslissing nu genomen is... Als iemand mij kan vertellen hoe het traject nu ongeveer verder gaat?
Wat wil je weten? Ik ben net begonnen met IVF. Zit nu op dag 3. Net de 2 prikken gezet, valt mij heel erg mee. Gisteren hadden we een echo, alles was goed. Dan krijg je medicatie mee met instructie wanneer je moet wat moet spuiten. Op dag 9 (komende maandag) heb ik een voortgangsecho.
Wat een verhaal zeg! Gelukkig kunnen jullie gelijk door en niet nog maanden zelf omklooien! Wij hebben uiteindelijk ook icsi gedaan omdat we erachter kwamen dat het zaad van m'n man niet in orde is. Dit is ook dé oorzaak geweest van de 8 miskramen die we hebben moeten doorstaan helaas! Wat wil je precies weten? Als je bloed prikt op cd3 betekend het dat ze willen checken hoe je hormoonhuishouding ervoor staat. Hier passen ze het aantal en hoeveelheid medicijnen op aan die jij jezelf straks toe gaat dienen dmv een injectie. Je man wordt nu waarschijnlijk ook gecheckt op hormonen om te kijken of daar miss de oorzaak vandaan komt.
Dank je wel @Wielrenster32! Hoeveel tijd ging er overeen voordat het echt opgestart werd bij jou? @Colinn, jeetje 8 miskramen!! Dan vallen die 2 van mij nog wel mee... Wat goed dat het wel gelukt is! Wat is na de bloedonderzoeken de volgende stap? Hoe ervaren jullie het hele traject / hoe hebben jullie het ervaren ook ivm werk ed?
Fitgirl, ik heb rondom mijn eisprong gebeld en 2 weken later mochten we beginnen. Vantevoren zijn we gecheckt op een aantal ziektes. Vorige ronde ben ik rondom mijn menstruatie met uitdrogingsverschijnselen in het het ziekenhuis opgenomen, vanaf toen mocht ik bellen wanneer ik wilde beginnen met IVF. Qua werk: dat kan ik nog niet oordelen. Maandag heb ik van 6 tot 9 thuis gewerkt van van 12 tot 6 op kantoor, dus geen uren hoeven missen. 2e controle is op 2e paasdag dus ook dat geeft geen problemen. Dan is het nog 1x echo en 1x punctie. De onvoorspelbaarheid maakt het lastig. Maar ik haal ‘s avonds/ in het weekend veel uren in zin, dus qua dingen “af krijgen” merk niemand iets.
Poets je 2 niet weg hoor! Het is zwaar genoeg allemaal! Wanneer je precies kan beginnen ligt eraan hoe snel het ziekenhuis is (miss is er een wachtrij bijvoorbeeld?). Wij moesten iig na het bloedprikken nog naar een universitair ziekenhuis waar het zaad van mn man nog eens gecheckt werd of icsi überhaupt mogelijk was. Dit duurde uiteraard weer een paar weken. We moesten beide nog gecheckt worden op bepaalde ziektes (denk aan HIV, hepatitis etc), dit zijn ziektes die ze absoluut niet in het IVF-lab willen hebben vanwege het besmettingsgevaar en het werken met lichaamssappen (bah wat een woord ). In maart kwamen we erachter dat het zaad van manlief niet in orde was. In mei kregen we groen licht omdat we volledig door de screening heen waren gekomen, in juni ben ik begonnen met een cycluslang de pil te slikken en 11 juli begonnen met prikken, een aantal keer naar het ziekenhuis geweest voor een echo om te kijken hoe het ervoor stond en 5 augustus de punctie gehad. Oh en qua werk: ik werk zelf niet dus dat was geen probleem. Mijn man wilde bij zoveel mogelijk afspraken erbij zijn en heeft gewoon op z'n werk verteld hoe het ervoor stond. Zijn werk was super tolerant en kreeg elke keer betaald vrij (dit is volgens wel wel écht een uitzondering maar je kan er altijd naar informeren )
@Colinn en @Wielrenster32 dank jullie wel. Er zal dus nog wel even over heen gaan omdat nu de bloedtesten voor HIV ed nog niet zijn aangevraagd. Mijn vriend is zelfstandig ondernemer en kan enigszins wel inplannen, maar we zijn wel gebonden aan zijn lestijden zeker als we geen invaltrainer kunnen regelen. We moeten maar zien hoe dat gaat lopen. We kunnen moeilijk tegen alle leden zeggen wat er aan de hand is. Ik kan mijn werk en agenda zelf indelen dus ik hoop dat het bij mij allemaal ook wel te combineren gaat zijn. Dank voor nu, ik stel mij in op augustus / september voor de punctie op zijn vroegst. Ze heeft het niet over een wachttijd gehad nl.