De enige keer dat ik zwanger was, voelde ik werkelijk helemaal niks... dus Anna, op zich niks om je zorgen over te maken. Gebruik je ook Utrogestan?
Raar is dat hé. Nog 4 nachten slapen en ik mag mijn bloed laten testen. Dus dan weet ik het hopelijk. Ik gebruik ook utrogstan.
Hee dames, Wat vervelend dat je zo hoofdpijn hebt op die utrogestan. Ik heb het gelukkig niet maar kan we voorstellen dat het heel vervelend is... Ik voel eigenlijk nauwelijks iets.. Geen pijnlijke borsten ofzo.. Wel in de ochtend wat misselijk maar dat trekt weg nadat ik iets gegeten heb. Gisteren had ik wel in de middag een paar keer echt mega krampen in mijn buik. Maar dat is nu over, af en toe steekje in rechteronderbuik/lies.. Maar heb niets te klagen. Op het werk was het druk maar ik kon redelijk mee Ik mag de 16e pas testen... Maar denk dat ik het volgende week vrijdag ga doen... Krijg ook geen bloedtesten, alleen urine Lekker doorbroeden meiden!
Hoi dames. Mag ik nog mee tetteren? Ik heb 4 oktober een terugplaatsing gehad en mag 16 oktober bloed laten prikken. Ik heb ook regelmatig hoofdpijn (ook van de Utrogestan denk ik). Werkt dat bij jullie ook zo op jullie darmen? Ik moet wel 2 à 3 keer per dag naar de 'grote toilet', maar telkens maar voor een klein pakketje . Ik duim mee voor jullie!
Lathinka welkom!! Dus ook jij op t wachtbankje... Heb geen last van mn darmen! Vervelend lijkt me..... Heb je IVF gehad?
Neeke, fijn dat je ook zo weinig bijwerkingen hebt. Lathinka, welkom op het wachtbankje! Bij is het.juist zo dat ik amber meer een grote boodschap doe. Mijn darmen liggen stil ofzo. Marizje, positief blijven! Ik ga duimen en hopen dat je wel aan testen toe komt. Pbnvz, hoe is het met jou? Ben je alweer thuis?
Hoi Allemaal, Ik heb met interesse jullie verhalen gelezen. Ik ben nu sinds vier dagen bezig met de Decapeptyl. Ik doe het lange traject dus ben eerst een maand aan de microgynon 50 geweest en heb daar vanochtend mijn laatste van genomen. ik heb enorm uitgekeken naar IVF omdat ik al mijn hoop daarop had gevestigd tijdens de IUI maar nu het eenmaal zover is ben ik pas echt bang dat het helemaal niet gaat lukken, heel vervelend. Ik heb wel wat bijwerkingen maar tot nu toe valt het me heel erg mee. Ik volg hiernaast sinds die maanden het dieet van Rika Lukac, dat zou de vruchtbaarheid bevorderen, ik hoop het maar, wil het gevoel hebben er alles aan gedaan te hebben en denk niet dat het slecht kan zijn. (grofweg houdt het in: geen granen, geen suiker, geen koffie, geen alcohol, geen zuivel, niets met zonnebloem of sojaolie, wel veel groente, fruit, noten, kokos, vis, superfoods en vitamine/mineralen en alles biologisch). zijn er meer van jullie die anders met eten en drinken omgaan tijdens de behandelingen? ik leef heel erg mee met iedereen op het wachtbankje, en ook met de rest! ik kan echt aan niets anders meer denken trouwens, dat heb ik al twee jaar maar nu is het wel heel erg. maar ik merk ook dat ik weinig behoefte heb aan alles in de buitenwereld, sociale contacten, andere dingen dan dit. ik wil helemaal geen afleiding haha!
Hoi Potato, Ik ken het dieet niet! Hoop voor je dat t werkt, hoewel je dat nooit weet denk ik... En wat betreft dat je nergens zin in hebt...ik heb juist veel behoefte aan afleiding. Ik wil juist voorkomen dat het mijn leven gaat beheersen, voor hoever dit nu nog niet zo is. Ik heb nu best last van bijwerkingen en hierdoor word ik er steeds aan herinnert terwijl ik t soms heerlijk zou vinden er ff niet aan te denken... Waar ben je in behandeling?
Ik heb vooral erg veel hoofdpijn van de decapeptyl. Buik wordt nu wat beurser en m'n menstruatie van de week leek ineens 10x meer pijn te doen dan normaal. Gelukkig geen extreme menstruatie. Woensdag heb ik de uitgangsecho. Ik neem mijn moeder mee, zouden ze dat erg vinden? Is voor het eerst dat ik zelf rij naar het ziekenhuis en m'n vriend dus niet mee kan/ gaat.
Ha Marizje, Ben in het OLVG in behandeling, dat is een transportkliniek voor IVF, dus t/m de punctie gebeurt alles in het OLVG en dan brengt mijn vriend de eicellen naar het AMC direct naar de punctie. Daar gebeurt dan al het labwerk en de terugplaatsingen. Ik zou er ook graag even niet aan denken, maar dat is vaak gewoon niet aan de hand en dan vind ik het best een opgaven om al mijn gedachten voor me te houden. Veel mensen in mijn omgeving weten het wel hoor, maar om het er nou de hele tijd over te hebben... Ik vind het in combinatie met werk vooral zwaar, hebben jullie dat niet? qua bijwerkingen valt het me tot nu toe mee gelukkig! @Nath91; waarom zouden ze het vervelend vinden? het is jouw behandeling toch! fijn juist. Ik heb ook 12 oktober mijn uitgangsecho!
Spannend Nath91 en Potato.. Ik heb 11 oktober uitgangsecho! lopen we lekker dicht bij elkaar.. Ik ben de deca al behoorlijk zat, vind t rotspuiten Veel blauwe plekken en idd veel hoofdpijn. En opvliegers, weet ik ook eens hoe mn oudere collega's zich voelen
Ik wil graag van het wachtbankje af!!! Wat duurt dat verschrikkelijk lang seg. Ik heb ook IVF/ICSI gehad ja, met PGD. Ik ben op 22 juli beginnen spuiten, punctie op 2 augustus en nadien alles in de vriezer. Pas op 4 okt hebben ze een tp gedaan (omwille van de dna-testen). Ik ben het wachten dus meer dan beu! Marizje, Neeke, ik duim voor jullie voor het testen de 14de. Ik moet de 16de bloed laten trekken. Ik twijfel of ik vrijdag al urine zou testen. Dat is maar 10 dagen na de terugplaatsing, dus ik weet niet of dat veel zin heeft.
Hoi Potato ik vind het blijven werken ook heel zwaar. Je moet spuiten, bloed laten trekken, echo's laten maken, paraat staan als je lichaam dat wil, alle ongemakken erbij nemen en dan nog eens gewoon doorgaan met je werk en je huishouden en je leven. Ik ga gewoon werken, maar dan moet ik het thuis vaak bekopen. Vooral mentaal vind ik het enorm uitputtend. Door de angst en de onzekerheid. In mijn omgeving weet ook bijna iedereen het, maar dat geeft mij toch niet vaak een beter gevoel, want ze weten vaak niet hoe ze moeten reageren. Zelfs op mijn werk hebben ze het al moeten ontgelden . Ik vind het ook moeilijk om dingen te plannen, omdat je op voorhand niet weet wanneer je naar het ziekenhuis moet of wanneer je je niet lekker zal voelen, dus plan ik maar niets, maar dan loop ik wat verloren, omdat ik nergens zin in heb of te moe ben en toch iets leuks wil doen of minstens iets dat mij voldoende afleiding geeft . Moeilijke evenwichtsoefening. Marizje, ik wil ook voorkomen dat het mijn leven beheerst, maar mij lukt het ook niet door de vele bijwerkingen. En dat lijkt niemand te begrijpen in mijn omgeving. 'Ga gewoon door met je leven' zeggen ze dan. 'Je mag er niet zo op gefocust zijn, want dan lukt het zeker niet', ... Alsof je ervoor kiest om er iedere dag met je neus op gedrukt te worden (meermaals per dag). Ik ben blij dat ik hier herkenning vind . Dan voel je je er toch minder alleen mee hé.
@Lathinka; Heftig zeg dat je zoveel last heb van bijwerkingen. Ik begin het nu langszamerhand ook te merken en wordt daar ook wel een beetje angstig van. Ik ben eerder overspannen geweest en dat zelfde gevoel komt weer naar boven. Ik heb vooral last van het feit dat ik niet wil dat anderen zien dat ik er last van heb. Wat er voor zorgt dat ik regelmatig over mijn toeren ben en huilend in de armen van manlief beland. Zweten, rillen, omrustig (alsof ik liters koffie op heb) Pff hormonen. Verder moet ik zeggen dat mij opvalt dat men weinig geinteresseerd is, je komt er zeg maar goed achter wie je echte vrienden zijn. Mijn ouders en 2 goede vriendinnen zijn lief. Maar andere, beste vriendin en schoonouders laten het een beetje afweten. Lastig hoor. Wij hebben vorige week de uitgangsecho gehad. Hier waren 6 eitjes op te zien. Gisteren zijn we na een hoop gestress begonnen met Gonal f. Ik kreeg na het stoppen met de pil vorige week dinsdag maar geen ontrekkingsbloeding. Vrijdag een beetje een klein bloedpropje. Dus zaterdag al contact gezocht maar geen reactie. En jeetje, probeer op zondag maar eens een arts te bereiken. Uiteindelijk toch een arts te pakken die adviseerde te gaan starten. Volgende week echo afspraak. Ik ben benieuwd. Ik vind die Gonal F naald een stuk relaxter dan die Decapeptyl naalden, die zijn dikker en doen veel meer pijn. Mijn buik is nu een echt een gatenkaas. Nog even, ik heb goede hoop. Sterkte voor alle prikkers en voor diegene op het wachtbankje. Het doet goed om te lezen dat ukkies zwanger is! Gefeliciteerd!! Daar gaan wij ook voor.
Ik moet zelf zeggen dat ik goed met de hormonen overweg heb kunnen gaan. Wat ik vervelender vind is de onzekerheid. Ik ben nogal een planner van nature en nu wordt er voor je gepland... Vooral de week met de fm en punctie enzo vond ik daarom vervelend. Ook qua werk. Hoe gaat het met de dames in de wachtweken?? Ik heb nu lage rugpijn en ben met vlagen misselijk, verder voel ik me goed.
Ik had gister een nervous breakdown... hahaha. Ik was alleen thuis en ineens moest ik huilen. Ik voelde me zo ellendg en onzeker! Die angst elke keer als je naar de wc moet, blegh!!! Gelukkig vandaag weer wat beter, maar de gang naar de wc is wel een helse weg elke keer Verder nog steeds elke dag hoofdpijn, beetje zeurend/drukkend gevoel in mn onderbuik en t lijkt ook wat op mn blaas?! En mn onderrug sinds gister...