Hoi dames. Helaas ben ik vandaag weer ongesteld geworden. We gaan weer voor de volgende ronde iui. Groetjes smurfinnetje
Omdat ik vandaag echt een knaller van een ovutest had toch maar even gebeld. IUI is verzet naar morgen ipv donderdag. Ik hoef gelukkig geen Ovitrelle te zetten dus mocht er een streepje komen dan is dat omdat ik zwanger ben...duimduimduim.. wel hoop ik dat manlief genoeg zwemmers heeft. Uitgaande van donderdag hadden we het gisteren nog gezellig zeg maar..maar goed die zwemmers kunnen maar klaar liggen vast Hihi. Wachtweken starten dus wat eerder.
@lentekind. Ohh altijd goed als de iui eerder mag plaats vinden toch. Zeker duimen!! @baby. Wat vervelend. Dikke knuffel!
Hoi ladies, Ik was even afwezig omdat het me toch allemaal wel zwaar valt. Zo te lezen ben ik niet de enige. De bruiloft was super zaterdag. Hele mooie dag gehad. 's Avonds op het feest tijdens het vuurwerk afsteken bekroop mij toen de gedachte van al die gelukkige gezinnen om ons heen en dat we dat zelf ook gewoon zo graag willen. Tja en toen moest ik dan menopur spuiten op de wc en eigenlijk hield ik me vanaf die tijd in. Eenmaal thuis best een potje gejankt en zondag en maandagnacht heel slecht geslapen. Gisteren kon je me dan ook opvegen, met moeite de dag door en met moeite mn gezicht in de plooi houdend voor de kinderen hier (kinderopvang). Mijn man denkt dat het bij mij de hormonen zijn die dit met me doen. Dat zal ook wel zo zijn want dit is de derde maand al met hormonen en ik vind het nu ook veel zwaarder voelen dan de maanden hiervoor. Ik hoop dat dat zo is en dat dit gevoel weg trekt als de menopur stopt want dit voelt best depressief. Ik had mijn zusje aan de telefoon, en wat blijkt, ook zij zitten zo. Eigenlijk al jaren dat de wens er wel is maar tot een half jaar geleden nog niet met ovulatietesten aan de gang, ze wilden het ook mooi houden en niet klinisch en dat op die manier je intieme leven wordt bepaald. Maar nu zijn ze dus wel met ovulatietesten aan de gang en dat alleen vond ze al rot, dat het niet gewoon spontaan kan. Zij klonk ook down, ze heeft van mij in de gaten dat het mij bepaald en zelf klonk ze ook zo. Ze zei ook dat ze bang is dat er iets is met ons in de genen, dat het daarom niet lukt. En we hebben het niet uitgesproken maar het was wel duidelijk dat dit voor beide heel erg aanwezig is, dat het ons leven best bepaald op dit ogenblik, maar niet op de goede manier. Mijn zusje is best depressie gevoelig en hoewel ik zelf tot nu toe nog geen depressie gehad hebt, ben ik me de laatste week wel aan het afvragen of ik een depressie heb. Maar dat startte weer met de hormonen en daarbij ook weer die onzekerheid. Normaal start die dan de twee weken op het wachtbankje, nou hoe vaker je iui doet hoe eerder dan de onzekerheid ook komt, eigenlijk direct al weer vanaf het begin van de cyclus. Hier wel in elk geval. Als het nu weer niet raak is stoppen we er eerst ook mee, sowieso met de hormonen. Vanmorgen eerste echo gehad. Aan de ene kant een follikel van 13 mm en aan de andere kant één van 11 mm, bm slijmvlies was nu 8 mm. De vorige ronde had ik er ook twee maar de ene redde het toen toch niet. Ik hoop heel erg dat ze er vrijdag allebei nog zijn, dat zou mooi zijn aan beide kanten eentje. En dan niet eerder dan zondag de iui zelf, misschien ook wel pas maandag. Hoe is het met jullie allemaal?
Pff, IUI 3 achter de rug. Nu pijn, emotioneel ook. Zwemmers waren slechtste resultaten tot nu toe. Hadden we afgelopen keer 12 milj met 81% nu maar 2,1 met 36% wat nog steeds Ok is maar voelt echt minder Ok. Verder heeft de vp me echt zeer gedaan..bloedverlies en nu echt behoorlijke buikpijn. De wachtweken beginnen bah.. hierna 2 mnd rust om even bij te komen en weer te herstellen mocht het niet lukken. Ga nu ff plat, echt heel erg moe.
@Lentekind. Hopelijk is dit de laatste iui behandeling en mogen jullie met 14 dagen 2 mooie streepjes zien. Succes met de wachtweken. @groningse . Wat heftig om te horen. Ik snap dat jullie denken dat het misschien aan de genen ligt. Maar dat hoeft natuurlijk totaal niet. Maar je gaat alles bedenken waarom het niet lukt. Dat hebben wij ook gedaan. ( Ik bedoel dit echt niet betweterig. Dit is alleen een mogelijk advies. Ook voor de ander dames).Wat ik je mee wil geven is dat je psychische gestel heel belangrijk is. Neem rust of zoek toch hulp bij een professionele hulpverlener. Ik heb in de loop van de jaren helaas de tol gezien van de behandelingen bij mensen in mijn omgeving. Vooral de mensen die niet op tijd aangaven dat het te veel werd. Je kunt beter op tijd aan de bel trekken. Soms zijn kleine hulp stukken de manier om het verschil te maken. Ik had in het vorige traject ook hulp gehad. In het ziekenhuis gaven ze ook advies. Ik heb toen nooit een maand rust genomen. Maar wel echt dagen vastgesteld dat ik echt een dag per maand rust nam en leuke dingen deed zodat ik daar naar uit kon kijken. Meestal deed ik dat de 2e week van de wacht week zodat ik er minder op gefocust was. Tevens had ik een vriendin waar ik standaard de 2e dag na mijn ongesteldheid mee praten zodat ik het kon relativeren. Iedereen doet het natuurlijk op zijn eigen manier. Maar dat hielp bij mij. Vooral om rust te krijgen en ook om de druk uit je relatie te krijgen. Want ik vond dat het ook veel druk gaf in onze relatie en dat je soms echt hatelijk wordt. Hoe veel je ook van elkaar houd. Had vandaag mijn uitgangspunt echo. Ik had een cyste van 31 mm. Nu mag ik niet beginnen met spuiten en moet ik deze maand uitzitten. Kijken of de cyste weg is bij mij volgende menstruatie. Dat was wel ff balen. Doe nu aan de lijn maar heb eerst samen met me moeder lekker koffie met gebak gedaan. Sorry voor het lange verhaal Groetjes smurfinnetje
@ Smurfinnetje. Bedankt voor je super lieve reactie! Als het niet beter wordt ga ik dat ook doen. Ik heb vanaf het begin van de cyclus heel slecht geslapen omdat ik het gewoon zo spannend vind. En omdat ik drie dagen in de week al om 7 uur begin met werken. Ik ben geen ochtendmens en het kost me moeite mijn ritme om te gooien, om 's avonds al om half 10 naar bed te gaan. Maar dat heb ik wel nodig en zo lang ik dat doe hou ik het wel vol. Maar ik werk die drie dagen 11 uur per dag en als je dan eindelijk zit na het eten ga je ook niet snel weer naar bed. Maar ik moet dat wel doen. Dat en die hormonen samen maken mij volgens mijn man zo onrustig. Ik hoop het. Als het volgende week niet beter is ga ik ook hulp er bij zoeken. Ik was idd niet van plan depressief te worden ofzo. Maar soms voelt het wel zo. Wat voor hulp had jij? Rot dat je ongesteld bent geworden. Lentekind, spannend daar! Balen dat jullie een mindere uitkomst hadden. Balen is een understatement . Wat naar. Toch hoop ik het wel voor jullie. En het is nog steeds binnen de lijntjes van het zkh, vergeet dat niet!
@Smurfinnetje ik lees nu pas dat laatste stukje. Wat rot van die cyste meid. Ik heb het twee keer gehad en beide keren trokken ze weer weg. De laatste keer was die 27 mm, wij mochten toen wel gewoon door. Misschien dat 30 mm een grens is?
@ Groningse 30 mm is inderdaad de grens. Ze gaven ook aan dat het niet ernstig is. Alleen in combinatie met medicijnen kan het een probleem worden. En dat willen we natuurlijk niet. In het ziekenhuis hadden wij toendertijd een ondersteunde verpleegkundige die ook psychologische hulp gaf. Je kon gespreken met haar aanvragen. Dan nam ze rustig de tijd voor je. Meestal had ik 2 keer in de maand een gesprek van een uur met haar. Tijdens deze gespreken kwam naar voren dat ik wel heel realistisch was en altijd de instelling had ik word moeder al duurt het 10 jaar. Mijn grootste punt was niet het ziekenhuistraject( ik wil daar niet mee zeggen dat het niet zwaar was) maar mijn grootste punt was mijn schoonfamilie en voornamelijk mijn schoonmoeder. Die gaf toen constant aan dat ik niet een volwaardig persoon was als ik geen moeder was. En die deed altijd of je ze kon bestellen bij de wehkamp. Ik wist wel beter alleen het vreet steeds meer aan je onbewust. Toen ik na de zoveelste opmerking het contact heb verbroken raakte ik 2 maanden later zwanger. Ik had toen veel meer rust. Het was toen het beste wat Ik kon doen. Daar pluk ik nog de vruchten van. We hebben nu wel weer contact. Vooral voor de rest van het gezin en mijn man. En ook dat me dochter een oma en opa heeft. Maar door de maanden dat ze niet welkom was weet ze wel dat als ik zeg stop ze niet verder kan gaan want ik dreig niet ik zeg wat ik meen en ik kan weglopen en ze is als de dood dat ik het weer doe.
@smurfinnetje: wat rot, juist een moeder zou je moeten steunen. Hopelijk trekt ze bij nu je je standpunt duidelijk hebt gemaakt. Heb je haar weleens gezegd hoezeer ze je heeft gekwetst? Kan ook helpen. En neemt je lief het niet voor je op? Sterkte in ieder geval, maakt het toch al zware traject niet makkelijker. Mijn schoonouders weten niet eens dat we bezig zijn. Omdat zijn ex daar iedere dag is, eet en zijn ouders voor de kinderen zorgen willen we niet dat zij en de kinderen dit al weten. Voordeel is dat ze zicher niet mee bemoeien, nadeel is dat ze hun zoon ook niet kunnen steunen. Ik ben blij dat wat er ook komtbuit deze poging ik iig twee maanden rust neem. Afwachten maar. Voor alle dames: fijne dag, werk ze en wens jullie allemaal een kind!
@lentekind Blij van een dooie mus. Helaas niet doorgegaan gyn vond het niet nodig. Gyn ging met dr naald in mijn baarmoeder en hij zij nee ik ga niet prikken omdat het geen zin heeft het is een soort cyste... ben even de naam vergeten. Als ik ga prikken dan komt het morgen weer terug... Woensdag belt mijn huisarts ik heb gezegd dat ik niet te vreden ben
Ik heb ook een cyste, van 80 mm en ik mocht ook doorgaan nadat ik een MRI had gehad.... Hij blijft zitten en word goed in de gaten gehouden! Ik merk aan mezelf dat ik het mentaal ook even niet meer aankan op het moment. Ik heb mezelf zoveel hoop gegeven de vorige ronde, met 4 eitjes en 23 miljoen zaadjes! Ik was echt te zenuwachtig. Dus de teleurstelling was echt mega toen ik ongesteld werd. Echt een onwijze rotweek gehad afgelopen week. Maandag naar het ziekenhuis voor de 1e FM en dan ga ik ook vragen of hun iemand hebben die kan helpen met het psychische stuk. En als het komende ronde niet lukt dan gaan wij ook 1 of 2 rondes pauze nemen.....
Hier behoorlijk belabberd,al n paar dagen zeer pijnlijke borsten, verder vanaf donderdag keelpijn en verkouden, temp hangt rond de 37.7c echt balen. Vannacht ook slecht geslapen en heel snel buiten adem. Te beroerd om goed te kunnen functioneren maar te goed om ziek te noemen. Fijne avond..🤧