pff wat rot chanel! daar ben ik iedere maand bang voor dat de poging word gestaakt. knap van jullie deze keuze! snap je keuze, maar 5 is wel erg veel! uiteraard hoop ik van harte met jullie mee dat er 1 of 2 blijvertjes bij zitten.
@oj89 Ik was daar ook bang voor deze ronde, en uiteindelijk is mijn angst werkelijkheid geworden. Ik voelde namelijk dag 2 met spuiten al dat mijn rechter eierstok actief werd. Maar omdat ik geen ervaring heb met overstimulatie dacht ik, we zien het wel. Ik heb veel gegoogled en veel gelezen op internet om er wel zeker van te zijn dat ik wel een goeie keuze maak. Of het een goeie keuze is, ik denk het zelf niet (als ik zwanger zou raken van een meerling dan) maar aan de andere kant. Stel dat ik niet zwanger raak. Dan denk ik dat ik toch over moet gaan ivf, omdat de kansen daar misschien dan wat hoger liggen voor ons. Het is meer dat ik, denk ik, een bevestiging zoek dat ik uberhout wel zwanger kan raken nog. Ik zou het niet erg vinden als ik zwanger zou raken en het mis zou gaan. Natuurlijk zou ik het wel erg vinden, maar dan krijg ik nog een bevestiging dat het nog kan. Maar 9 jaar verder en nog geen enkele zwangerschap geweest. Ik zit echt in een staat van "Wat moet ik nu doen". Gisteren avond heel erg onderrug pijn en voelde een druk op mijn eierstok, vanochtend was dat weg en mijn temperatuur was gestegen. Maar ik slaap ook sinds 2 dagen heel erg slecht, veel draaien en vaak wakker worden. Dus ik kan niet echt zeggen of er een eisprong is geweest of niet.
Blehh ja, ik heb al het (voor) gevoel dat iui het niet is voor ons. Laat staan jullie na 8 jaar ik geef je groot gelijk dat je ivf wil.
Nou, dat is het juist. Ik ben echt vreselijk bang om ivf te doen. En het liefst wil ik dat ook helemaal niet. Maar het komt zo snel dichterbijer dat de iui behandelingen aflopen.
Dag allemaal, Ik heb een stukje terug gelezen op dit topic en zou graag een beetje meeschrijven hier. Ik schrijf sinds eind maart al in een ander groepje, maar hoor daar eigenlijk niet meer zo thuis en wil daarom ook graag hier aansluiten indien dat ok is. Ik ben in het verleden niet goed begeleid geweest en ben zo door veel te zware medicatie (spuiten, fostimon) zwanger geraakt van een drieling. Ze zijn na een zwangerschap van 22 weken geboren. Ze hebben nog een half uurtje geleefd en zijn daarna gestorven, dat was op 8 december vorig jaar. Ik ben daarna nog twee keer geopereerd geweest wegens placentarestjes die waren achtergebleven. Heel veel verdriet dus. Ik ben eind maart terug mogen starten met Clomid. In het verleden sloeg dit niet aan bij mij, maar ik moest van meet af aan beginnen. Ze willen heel voorzichtig zijn bij mij.. De eerste cyclus heb ik dan nog fostimon spuitjes moeten bijzetten, maar toen bleek ik een cyste te hebben. De dokters hebben me dan twee weken aan de pil gezet en daarna was de cyste gelukkig verdwenen. Op 1 mei ben ik dan weer beginnen spuiten, eerst voorzichtig, enkele dosis om de dag, maar dat had geen effect, nu drijven we heel stilletjes op, maar ik heb heel weinig resultaat. Laatste follikelmeting was op cyclusdag 20 en toen 1 eitje van 13, 1 eitje van 11,5 en nog 2 eitjes van 10 mm. Dat was ongeveer hetzelfde dan vier dagen eerder.. Het schiet dus echt niet op. De dokters zeggen dat ik erg moeilijk te stimuleren ben. Ik ben een alles of niets verhaal, oftewel groeit er niets oftewel groeien ze allemaal. De laatste keer sprak de dokter over ivf, daar ben ik toen wel van verschoten. Dan zouden ze me gewoon volspuiten en alle eitjes wegnemen om er dan eentje in te brengen. Ik weet ook niet of ik dan in het ziekenhuis wil blijven waar ik nu verbonden ben, omdat er veel betere ziekenhuizen zijn voor ivf heb ik al gehoord.. Heel moeilijk allemaal. Zoveel hopen, zoveel teleurstellingen. Het is heftig he. Ik ga constant op zoek naar dingen die zouden kunnen helpen, maar dan kom je eigenlijk op niets uit.. (Als er iemand hier tips zou hebben, altijd welkom ). Ik wil iedereen hier ongelooflijk veel succes wensen - jullie verdienen het extra om gauw zwanger te worden van een gezond kindje. Liefs
Hoi hebe! Wat een ontzettend verdrietig verhaal! Natuurlijk mag je mee schrijven, al is het hier de laatste tijd erg rustig en weinig nieuws hihi. Hoeveel iui pogingen heb je al gedaan of wil je nog gaan doen? Ivf is een grote stap, al zie ik er persoonlijk niet heel erg tegen op, ik ben voornamelijk het wachten kots beu.maar vind het wel erg spannend en ergens ook bang als het zo ver is
Bedankt allemaal . Morgen is de crematie. Naar allemaal maar ondertussen ben ik ook bezig met dit alles. Ik hoopte dat het naar de achtergrond zou verdwijnen en ik er niet mee bezig zou zijn en dan yeah zwanger! Of zo. Maar het houdt me gewoon ontzettend bezig, gewoon weer die spanning. En ook dat als ik wel ongesteld word (mijn nod is woensdag), tja, en dan? Hoe minder pogingen je nog hebt (wij hierna nog twee) des te minder hoop je hebt. En dan nog twee keer die klote spanning in de laatste halve week, voel me zo nerveus en gespannen dan, bah. Ik denk dat jij en ik wel vergelijkbaar zijn, Chanel. Ik herken veel in wat je zegt. Ook wij willen liever geen ivf (wie wel) maar ja als dat nu meer kans geeft. Maar dat hele traject lijkt me nog rotter dan dit. Als het dan nog niet lukt, zou zo gemeen zijn rnw
dan. (was nog niet klaar en drukte al op enter). Ben de afgelopen dagen ontzettend aan de diarree. Waterdiarree. En ja heb de afgelopen dagen ook wel een drankje gehad, slecht maar soms zoals nu met m'n oma interesseert het je minder en dacht ik ook van nou als ik niet zwanger word komt dat echt niet door dat wijntje. Maar ja door die diarree ga je googelen en ja hoor kan ook zwangerschapssymtoom zijn dus ik vanmorgen getest. Negatief, zit ook nog drie dagen voor m'n nod. Als ik ongesteld moet worden hoop ik niet dat het morgen tijdens de crematie is of tijdens het opstaan.. Bah dan moet je jezelf nog meer overeind houden. Hebe, welkom meid. Natuurlijk mag je mee schrijven. Wat een heftig verhaal. Heb je eea een plekje kunnen geven? Kunnen ze niet iets anders proberen dan clomid? Er zijn zoveel stimulatiemiddelen. Bij welk ziekenhuis zit je? Als je je er niet meer goed bij voelt dan gewoon overstappen hoor! Dikke knuffel voor jou. Het is jou ook zo gegund, een gezonde zwangerschap met goede afloop! En iedereen hier!
Bedankt Oj89 en Groningse voor jullie reacties! Om op jullie vragen te antwoorden, ik heb clomid gebruikt en spuit nu fostimon. Ik zit vandaag op cyclusdag 23 en heb al 19 eenheden gespoten. Het probleem bij mij is dat er oftewel geen eitjes groeien oftewel veel te veel. Ik heb vorig jaar heel lang zitten zoeken naar juiste dosis en toen ik dan eens mocht proberen was het raak - dat waren er dan wel ineens drie en toen had ik ook een serieuze overstimulatie (ik zwol enorm op, kon niet recht lopen, niet goed ademen, ...). Ik woon in Antwerpen (de meeste van jullie in Nederland geloof ik he) en ben verbonden aan Sint-Augustinus. Gezien mijn verleden durven ze mijn dosis niet goed opdrijven, het gevolg is dat ik zo blijf hangen en mijn eitjes niet echt doorgroeien.. Ze zijn heel bang dat ik weer een meerling zou krijgen en stellen daarom ivf voor. Dan brengen ze maar 1 bevrucht eitje in en zitten we safe.. Ik begrijp dat wel, maar heb zo weinig zin in ivf. Mijn kansen zijn lager en het is zo'n heel gedoe. Ik betwijfel ook of ik wel een goed ziekenhuis heb daarvoor en zou dan moeten veranderen, maar naar waar, Jette of? Ik was er zo dichtbij, ik heb mijn kindjes voelen stampen in mijn buik en nu sta ik daar allemaal weer zo ver af .. Welke stimulatiemiddelen gebruiken jullie? Iemand die ook mijn probleem van alles of niets heeft? Ik heb trouwens nog geen inseminatie gehad tot nu. We mochten gewoon seks hebben. Groningse, sterkte vandaag en laten we hopen dat er een gezond baby'tje in je aan het groeien is.
He bah dat lijkt me verschrikkelijk om zoiets mee te maken hebe! Je kindjes voelen en dan afscheid van ze te nemen en dan weer zolang aanmodderen om weer zwanger te raken ik heb geen tips voor je meid, wij zijn nu ongeveer 2,5 jaar aan het proberen,niet 1 keer zwanger geweest, bij beide is alles goed dus onverklaarbaar verminderd vruchtbaar. Ik spuit 75 eh puregon en pregnyl. 2 iui's gehad allebei de keren 2 eitjes. Nu heb ik een cyste dus moet nu maandje rust nemen.
Hoi dames, Hoe is het? Hebe, weet jij al wanneer je verder mag? Chanel en oj hoe is het met jullie? Wanneer gaan jullie nu verder? De crematie was verdrietig. Maar wel een mooie dienst. Ik had gisteren ongesteld moeten worden. Dat gebeurde maar niet en ik zei vanmiddag tegen mijn man: oh als ik nou toch niet ongesteld word. Maar helaas pindakaas, een paar uur later kwam het. De hele week voelde ik van alles maar gebeurde er niks, en vandaag lette ik minder goed op (dat is ook gewoon vermoeiend alles voelen) en toen kwam het. Natuurlijk voel ik me teleurgesteld, maar ik heb ook zoiets van tja heb m'n portie emoties wel gehad deze week en je kunt er toch niks aan doen dus dan maar weer vol goede moed op naar de volgende ronde! Hoewel ik wel minder hoop begin te hebben nu. Kennen jullie verhalen waarin het in de laatste twee pogingen wel gelukt is? Ook wij zijn onverklaarbaar onvruchtbaar, hoewel ik dat ook een vreemde bewoording vind want als ik dan volgende maand wel zwanger raak, zijn we dus ook niet onvruchtbaar. We proberen ook al een paar jaar. Tussen mij en mijn zusje zit drie jaar. Na mij duurde het dus langer dan twee jaar om zwanger van mijn zusje te raken terwijl mijn ouders ook gewoon elke maand er voor gingen. Mijn moeder kreeg toen clomid en toen was het de derde ronde raak. Ik had menopur maar dat viel me zwaar en met of zonder menopur heb ik gewoon een gezond eitje. In april hadden we een rust maand en afgelopen ronde alleen pregnyl omdat ik het nut niet zag van menopur. Alle andere middelen zijn broertjes of zusjes van met dezelfde werking volgens mijn gynaecoloog en ze zegt ook dat een eitje gewoon goed is. Aan degenen die nu clomid gebruiken, hoe bevalt dat? En hebben jullie ook en een middel als menopur en daarna clomid gebruikt en wat vind je er verschillend aan qua hoe het voelt? Ik reageerde emotioneel best wel op menopur en ben dus wat huiverig voor clomid. Maar ja dat heeft mijn moeder toen wel geholpen dus misschien moet dat het zijn dan. En na mijn zusje raakte ze zonder hulp snel zwanger van mijn broertjes (geen tweeling, schelen anderhalf jaar). Net alsof je dan vruchtbaarder bent na een kind.
@Hebe. Leuk dat je meepraat en wow wat een verhaal. Wat een zware tijd moet dat voor jullie zijn geweest. Ik wil je graag troosten met woorden maar ik weet niet hoe. Ik kan niks anders zeggen dan sterkte aan jou en je man, blijf altijd achter elkaar staan. Dikke knuffel! Wat een moeilijke situatie. Geen of een heleboel eitjes. Maar hebben ze nu dan wel een juiste dosis of is het nog steeds testen. En vergeet niet (voor alle dames) Er schijnt altijd licht aan het einde van de tunnel. @Groningse1983 Ach jee ook een dikke knuffel aan jou. In ieder geval mooi dat de dienst goed is gegaan. Vervelend dat de menstruatie per se die dag moest komen opzetten. Maar goed om te horen dat je met volle moed naar de volgende ronde gaat. En ook deze ronde duimen we weer. Update van hier. Niet veel. Geen last gehad van de eisprong. Enigste wat ik voelde was dat het leek op een lichte menstruatie.
Groningse, wat stom dat die menstruatie net dan kwam . Boeeeh! Ik heb zowel clomid als fostimon genomen. Fostimon is hetzelfde als menopur geloof ik, alleen andere merknaam. Clomid gaf bij mij net minder bijwerkingen. Nu moet ik zeggen dat mijn bijwerkingen bij het spuiten ook wel meevallen.. het is ook altijd moeilijk zeggen of het nu door die spuitjes komt of door iets anders.. ChanelM, toi toi voor jou. Wanneer is je NOD? Hier intussen toch weer wat (gemengd) positief nieuws. Gisteren 1 eitje van 18 mm - rest allemaal onder de 12, dus ok. Mijn baarmoederslijmvlies bleek nog dun, 5,6 mm. Hormonen waren ook nog niet zo hoog. Ik heb gisterenavond wel pregnyl mogen zetten en zullen dan straks en morgen moeten klussen, eindelijk. Vandaag rond de middag kreeg ik wel plots wat bruinverlies. Ik probeer het een beetje te negeren en positief te blijven. Vanaf morgen moet ik ook progynova nemen en dan vrijdag weer op controle voor check van baarmoederslijmvlies voor mocht ik nu niet zwanger zijn.. O ik hoop zo dat het niet nodig is. Iemand ervaring met dun baarmoederslijmvlies en beetje bruinverlies na pregnyl?
@Hebe waarschijnlijk 2/3 juni is mijn nod. Pffff zo lang nog. De test drang begint al een beetje op te komen. Haha. Ik heb geen bruinverlies gehad na de pregnyl. Misschien dat het ovulatie bloeding was. Maar wat goed om te horen dat er deze keer 1 ei is die in de race komt. En dan hopelijk goed nieuws over 2 weken
Hoi dames. Heb begint rustig te worden. Denk dat iedereen het al een beetje heeft gehad. Maar ik kan niet voor andere praten he. Hoe gaat het met jullie. Ik zit vandaag op 10 dpo/ cd21 en mijn temperatuur is 0.3 graden gekelderd. Weer op de grens om mijn ongi te krijgen. Alleen ben ik nooit na 10 dagen ongi geworden. Heb altijd een lf van 14, misschien af en toe zelfs 15 dagen gehad. Dus kan niet echt plaatsen waar deze rare temperatuur vandaan komt. Mocht het een innestelingsdip zijn dan moet mijn temp morgen weer omhoog gaan. Ben benieuwd.
hee chanel, pff zeg dat wel. ik vind deze maand erg lang duren. kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik geen ovulatietesten ofzo heb gebruikt. ik weet nu dus niet waneer ik ongesteld ga worden. was jullie cyclus in een pauze normaal/langer/korter? ik denk dat ik over anderhalve week zoietss ongesteld word ( hopelijk niet natuurlijk). en dan hopelijk is de cyste weg. zou echt nog gefrustreerder raken als ik nog een maand moet gaan wachten. ik ben sowieso al een erg ongeduldig persoon dus hier word ik gek van. ik heb geen last van bijwerkingen van de puregon/pregnyl(alleen libido verlies haha). dus mij vallen niet zozeer de behandelingen zwaar, alleen het afwachten en kinderloos zijn dat valt me erg zwaar. hebben binnen de vriendenkring een paar zwangere en veel baby's. veel feestjes en uitstapjes worden er de komende tijd georganiseerd, en ik merk dat ik daar steeds minder zin in heb en als ik er onderuit kan dan doe ik het, allemaal dat gekakel over zwangerschapskwaaltjes en baby verhalen aan te horen komt me steeds meer de strot uit. bah gemeen van me he? ohh laten we het hopen dat het een innestelingsdip is! respect dat je nog altijd temperatuurd, ik was het na 2 maanden al zat hihi.ik kan je dus ook geen advies geven misschien n testje wagen morgenvroeg?
Hey ChanelM, inderdaad ik word er alleszins een beetje moedeloos van.. Ook al had ik nu eindelijk een shot. Ik heb zo weinig vertrouwen. Het is echt bang afwachten en hopen. Ik heb geen eisprong gevoeld ofzo, maar dat heb ik eigenlijk nog nooit gehad. Ik ga vruchteloos op zoek naar dingen die zouden kunnen helpen, maar overal lees en hoor je verschillende dingen. Ik was terug beginnen lopen en voelde me daar eigenlijk wel goed bij, terug een beetje conditie opbouwen en mijn lijf wat verstevigen, maar nu hoorde ik dat dat niet goed zou zijn voor de baarmoeder die shocken.. dus stop ik er maar mee. Ik meet mijn temperatuur niet meer. Ik heb dat een paar maanden gedaan, maar ben er dan mee gestopt. Hoe is het inmiddels met uw temperatuur? Vrijdag moet ik weer op controle, om 7.20u al, zal dus met kleine oogjes zijn. De dokter gaat dan kijken naar de dikte van mijn baarmoederslijmvlies - dat was nog heel erg dun vorige week.
Oj89, niet gemeen, een heel normaal gevoel dat wij allemaal wel kennen denk ik. We willen ook zo graag tot die groep behoren. Voor mij is het ook vaak tandenbijten hoor. Vooral dan bijvoorbeeld wanneer de zwangere vriendinnetjes klagen over het feit dat ze geen alcohol meer mogen drinken.. Ik ken de details van je cyste niet, maar ik had er ook eentje vorige maand en die was na 2 weken verdwenen!