Ahh, pff. Zo irritant dat je je lichaam niet gewoon instructies kan geven over wat 't moet doen in bepaalde situaties: en in dit geval gewoon even zorgen dat't een paar dagen ongesteldheid uitstelt. Vermoeiend. Snap heel goed dat je antwoorden wilt ook. Ik heb zelf vooral altijd last van een progesteron-overschot (door mijn PCOS is dat echt volledig ontregeld) en welke kant op de balans ook is, het is vermoeiend en gewoon vervelend om je niet als jezelf te voelen. Weet je inmiddels al of je een echo hebt morgen?
Thanks voor alle lieve succeswensen gister! De terugplaatsing ging wat mij betreft zonder enerverende gebeurtenissen. Mijn vriend daarentegen zat nog even in de stress want haha, toen ik daar zo enthousiast met m'n benen in de steunen lag en de kathether naar binnen moest gaan, kwamen er vochtdruppels uit de kathether. Hij dacht meteen dat onze Ab ergens op de grond was beland, maar omdat de arts zo rustig bleef, vermoedde hij dat't wel los zou lopen. Maar was dus voor hem een stuk spannender dan voor mij. Gisteravond was ik me-ga positief en zen, inmiddels komen er ook wel vlagen met stress tussendoor. Ik blijf hardnekkig mijn mantra herhalen: niks dat ik kan doen, voelen of waar ik over stress gaat iets veranderen aan de uitkomst, dus het enige dat me zekerheid kan geven is tijd. En dat probeer ik maar in alle rust te blijven herhalen terwijl ik een beetje lief voor mezelf ben. Maar jullie steun is echt zo bizar fijn, dus dankjewel daarvoor!
@SuzyCQ fijn dat het goed is gegaan, en inderdaad gewoon dat mantra blijven herhalen misschien ben je dan snel weer zen. Welkom op de wachtbank in ieder geval @Milena92 wat balen dat het niet loopt zoals het 'moet' lopen. Duidelijkheid over waar je staat en wat er gaat gebeuren is juist een van de dingen waar je nog aan kan vast houden dus hopelijk morgen meer duidelijkheid. Ik word echt een heks als ik primolut moet nemen om bloeding op te wekken, dat is juist progesteron volgens mij. Maar nu met Utro ben ik best wel chill (vooral moe), wat het nou precies is met de schommelingen weten we waarschijnlijk nooit
Ik zit dit hele verhaal beeldend te lezen en zie voor mij hoe je vriend dacht dat Ab op de grond viel . Nou hup Ab!! En wat knap je mantra zeg en eigenlijk heb je ook helemaal gelijk. Je kan niet meer doen dan “rustig” afwachten, maarja zie dat maar eens te doen..
@SuzyCQ wat fijn dat het goed is gegaan! Voor nu PUPO meid Ja het is inderdaad gek he dat t zo verschilt per persoon. Maar idd het is ook de wisseling, ik krijg altijd puistjes als mn progesteron stijgt en als ie weer daalt haha. Yes morgen eind vd ochtend echo. Ben enorm benieuwd wat ze zeggen over het bloedverlies en of de cyste weg is. De kans dat we kunnen starten voelt klein, maar is misschien niet echt zo. @Pcosrondetwee precies dat ja. De cyclus, het hele riedeltje is normaal de enige "zekerheid" die hebt.
Nou ja jeetje, snap ik! Mocht na eerste 2 miskramen ook al onderzoek laten doen, maar moest dan zwanger worden even op pauze zetten. Zei toen ook tegen de arts “doe maar niet dan, want weer zwanger worden, is voor mij het beste medicijn” (later dan alsnog wel voor onderzoek gekozen omdat het aantal miskramen té gortig werd). Wachten is nooit leuk. Zeker niet als dat je verder weg houdt bij een levensbepalende wens vervullen en je daarmee ook laat hangen in een onprettige voorgeschiedenis Hoop echt dat je snel door mag/kan! Hier gaat het ok wel, denk ik. Waar ik eerder volop bezig was met toekomstvoorspellen tijdens het spuiten, lijk ik er nu eindelijk van doordrongen dat ik dat niet kan Dus voel en denk ik eigenlijk vooral heel weinig. Alleen het verleden dringt zich dus steeds aan me op. Wellicht is mijn gemoed ergens al begonnen aan de afsluiting/vewerking.
Wauw, wat een mooi en knap mantra! Ik ga hem proberen te onthouden voor over hopelijk een week of 1,5 Ach Abje, bijna gesneuveld op een kille koude ziekenhuisvloer. Ik de angstige visoenen van je vriend dan Gelukkig niet echt gebeurd en dus ben je nu PUPO
Ik denk dat bij mezelf ja. Maar, dat komt door mijn specifieke situatie he. Hoewel ik dus nog maar bizar weinig eitjes aanmaak en die ook waarschijnlijk dus van vrij erbarmelijke kwaliteit zijn, heb ik wel een prachtig nette cyclus, mooi dik baarmoederslijmvlies en word ik (wellicht te) makkelijk zwanger. In mijn eigen, natuurlijke cycli (al 8x gebeurd immers). Nergens op gebaseerd verder, maar ik heb daardoor het gevoel met een cryo wat meer kans te maken. Volgens de officiële data is het juist andersom.
Duim zo zo zo voor een cryo (of meer natuurlijk) voor jou he, zou zo fijn zijn! Zo benieuwd of de oestrogenen wat gedaan heeft..
Morgen langs! En hopelijk is de uitslag van progesteron er morgen ook, dat zou goed uitkomen En ja dan maar kijken of we kunnen starten!
Hahah je zelfspot is wel mooi en grappig Maar de realiteit is gewoon heel heftig. En inderdaad, misschien begin je alvast aan een soort verwerking? Ook al is de uitkomst nog open. En ik snap dat je na zoveel miskramen dan toch die pauze moet gaan nemen en onderzoek laat doen. Je kan gewoon niet door blijven gaan denk ik.
Ben wel benieuwd naar de “verklaring” van het ziekenhuis. Het lijkt mij toch wel een signaal en/of teken dat er nog iets niet helemaal lekker zit. Zeker als je het eerder nooit had.. Zijn ze meestal wel meedenkend in jouw ziekenhuis?
Ik hoop dat je aan deze ronde een paar cryo’tjes overhoudt! Uiteindelijk zitten officiële data er ook wel eens naast. Soms ben je gewoon de uitzondering op de regel! Gebeurt me helaas ook wel regelmatig.
Ja ik heb pcos dus follikels in overvloed hoe het nu zit weet ik niet maar de vorige keren had ik 20+. Vanwege de endometriose is juist het innestelen het probleem. En natuurlijk inmiddels de leeftijd ook voor de kwaliteit van de eitjes