Start school met ontwikkelingsvoorsprong en zorgen daarom

Nou niet: laat haar lekker spelen. Maar ik heb nog nooit gehoord of gezien dat een kleuterleerkracht in de eerste 3 weken van school direct test wat een kleuter kan afgaande op wat er van thuis gezegd werd. In de eerste weken is het helemaal niet interessant hoeveel letters een kleuter kent en of hij de tafels al weet. Het gaat juist om het leren omgaan met elkaar. En of je nu slim bent of niet, iedereen moet dat leren. Als de school nu een paar maanden bezig was zou ik zeggen dat het idd belangrijk is om te kijken wat het niveau van een kleuter is, maar de eerste 3-4 weken...

 

Onze dochter is niet hb of iets dergelijks maar wel slim en leergierig. Dat viel iedereen wel op.
Op school viel dat echter helemaal niet op. Er stond in haar rapport bij getalherkenning dat het onder het niveau van de groep was. Op het oudergesprek met de juf over gehad, thuis heeft ze er helemaal geen moeite mee. Maar op school deed ze het niet. Ik denk dat ze zich gewoon niet zo veilig voelde nog.
Hier komt het wel steeds meer, in het rapport van voor de zomer stond idd zoiets als : je komt steeds vaker laten zien dat je iets kunt, wat leuk, dat mag je vaker doen!
Ik zou het dus wel in de gaten houden, maar voor nu even afwachten.

 

Ooh dat zeg ik ook he, helemaal mee eens hoor! Hier was het ook gewoon eerst even wennen en toen vond ze haar plek en leerden de juffen haar kennen.

 

Ik herken veel in je verhaal. Onze dochter heeft op veel gebieden, maar met name taalgebied een behoorlijke voorsprong. Contact met leeftijdsgenootjes is soms lastig omdat ze haar vaak niet begrijpen. Ze moet nog starten op de basisschool en op de peuter krijg ik geen gehoor. Onze dochter verveelt zich overduidelijk daar, de activiteiten vindt ze saai want dagen niet uit en bij de meeste kindjes vindt ze geen aansluiting, terwijl ze wel heel sociaal is en met iets oudere kids perfect speelt. De juf ziet het niet en concludeert dat ze geen tijdsgevoel heeft bijvoorbeeld, omdat ze steeds vraagt of ze alweer wat anders gaan doen. Juf vindt dat maar vervelend, dat onze dochter daarom tegenzin naar de peuter gaat moet volgens juf genegeerd worden. Dat baart mij ook zorgen, want wat als ze haar straks op de basisschool ook niet zien? Ik heb er ergens wel vertrouwen in dat onze dochter haar weg daar wel gaat vinden, genoeg kids dus ze maakt heus vriendjes en veel meer en breder aanbod dus het zal wel los lopen, maar toch maak ik me zorgen. Dus ik snap wat je bedoelt, als ze ze maar ZIEN!

 

Ik snap je angst en zou zeker wel aangeven dat juist als er weinig uitdaging is, hij zijn kont tegen de krib gooit. Mijn oudste wordt heel mak als hij zich verveelt. Tenminste op school, thuis wordt hij verschrikkelijk vervelend en ontzettend klierderig en zeurderig. Dat begon pas echt bij ons in groep 3, zijn kleuterjuffen pakten het beter op dan de juffen in groep 3 dat versterkt werd door ziekte en wisselende bezetting. Hij verveelde zich te pletter omdat hij alles al had gelezen en durfde dat niet te zeggen. Zorgen voor andere boeken, zorgden voor een ander kind.
Hoe is het verder op school geregeld qua mogelijkheden tot extra uitdaging? Ik zou zeker nog niet meteen overal op springen, maar absoluut wel vinger aan de pols houden?

 

Ja, je zegt het zelf al. Laat je zoontje eerst maar eens zijn plek vinden in de klas. Andere kinderen leren kennen, alles ervaren. Probeer er vrij in te staan en vertrouwen te hebben in je juf en in je zoontje. Laat dat presteren alsjeblieft los. Dat hoeft nog helemaal niet in groep 1.

 

Ik ben inmiddels aan mijn derde voorlopende kind toe, dus ik heb er wel wat ervaring mee inmiddels. Voor nu zou ik het als ik jou was laten rusten, wel kijken of je kind het naar zijn zin heeft op school, maar verder niet teveel de nadruk leggen op het cognitieve leren. Wel bij de gesprekjes in november nog eens goed overleggen en aangeven dat je denkt dat hij zich loopt aan te passen, als dat dan nog steeds zo is. Dan kan de juf ervoor zorgen dat hij wat extra uitdaging krijgt, zodat hij zich niet gaat vervelen en daar ongelukkig van wordt (meegemaakt, is niet leuk voor kind en ook niet voor jou of de juf).

Sommige kinderen gaan graag op in de groep en voelen zich daar prettig bij. Mijn middelste is ook zo. Alle drie mijn jongens lopen voor in hun klas, de oudste en jongste hebben veel behoefte aan extra uitdaging, anders worden ze ongelukkig en chagrijnig, maar de middelste geniet ervan dat hij het lekker makkelijk heeft en vindt het wel best zo. Zelf vind ik dat dan ook prima. Hij moet nog lang genoeg leren/werken en zolang er maar een beetje voor gezorgd wordt dat hij ook wel eens ergens moeite voor moet doen, zodat hij dat ook leert, hoeft er van mij geen heel arsenaal uit de kast gehaald te worden.

 

Hoi,

Ik snap je zorgen heel goed.
Bij ons kwamen de juffen met de herfstvakantie al met de vraag dat ze een gesprek met ins wilden op school. Dochter zat niet meer lekker in haar vel. Met kerst werd gesproken over hoogbegaafdheid, ze ging toen ook lezen. Dit deed ze alleen tuis. De juffen hebben geprobeerd om haar uitdaging te bieden maar het was al te laat. Ze was enorm faalangstig geworden en liet op school hele andere dingen zien dan thuis.
Ze heeft enorm brede interesses als de ruimte en de planeten, de Deltawerken (hoe werken ze?) en overstromingen (hoe voorkom je ze). Ze telde niet tot 100 (duurt te lang) maar heeft een enorm inzicht in de structuur van getallen, kan delen en vermenigvuldigen. Ook sociaal is ze enorm sterk, voelt anderen feilloos aan en heeft veel vriendinnetjes.

Ze heeft groep 2 overgeslagen en zit nu met net 5 jaar in groep 3. De middagen mag ze nog spelen in groep 2.
Ze hadden haar na 6 weken al aardig in de smiezen maar toch te lang gewacht om over te gaan tot actie. Heel jammer want ze kan groep 3 prima aan, doet zelfs pluswerk maar haar faalangst (opgebouwd in groep 1) speelt haar parten. Ze is nog aan het onderpresteren maar wel een stuk gelukkiger dan bij de kleuters.

Houd het dus in de gaten! En wacht niet af, houd de vinger aan de pols. Komt er thuis frustratie uit? Dan zijn dat echt signalen dat het onderpresteren en frustreren begint. En ja, als ouder van een HB kind moet je vaak 'zeuren' om passend onderwijs, het is echt een zorg en geen luxeprobleem... deze kinderen zijn vaak erg gevoelig voor depressie, faalangst, vaak enorm gevoelig (hoogsensitief) ze kunnen letterlijk ziek worden van school...

 

Stuur maar een pb als je daar behoefte aan hebt..

 

Ik zou het loslaten. Mijn zoon kon lezen in groep 1, maar heeft dat pas eind groep 2 aan de juf laten zien in een 1 op 1 situatie. Nu hij in groep 3 zit krijgt hij allemaal lesstof wat hij al kan, maar dat is logisch de eerste weken. Hij krijgt extra werk erbij en verder is het vooral observeren van de juf wie wat aan kan en binnenkort krijgen ze moeilijker werk, wie daar aan toe is.

Als school zegt dat je kindje heel veel dingen niet kan wat hij thuis wel kan zou ik het gesprek aan gaan. Dat was hier in groep 1 ook het geval en wilde ze hem zelfs laten blijven zitten. In groep 2 bloeide hij wat meer op. Hij heeft een disharmonisch IQ wat maakt dat hij heel slim is, maar sociaal (vooral met mensen die hij niet 100% vertrouwd) echt achterloopt omdat hij niet graag praat. En dan is "ik weet het niet" makkelijker en sneller dan correct antwoord geven.

Al met al zou ik zeker nu echt nog afwachten. En als ze zich thuis niet anders gedraafd en met plezier naar school gaat is er niks aan de hand toch?

 

Herkenbaar, onze zoon is bij a 3.5 en heeft een ontwikkelingsvoorsprong (volgens cb en peuterspeelzaal) verveling zorgt voor hem voor clown gedrag of juist erg de grenzen op zoeken. Vinden ze op de peuterspeelzaal nog lastig omdat ze vooral gespecialiseerd zijn in vve kinderen.

Thuis vraagt hij ook veel aandacht, als er niet voldoende aandacht is dan slaat zijn humeur om. Grenzen worden dan erg opgezocht.

 

Sommige kinderen lopen op bepaald vlak voor, maar wellicht moet hij juist op andere vlakken nog vanalles leren. Zo is het bijvoorbeeld best spannend om bepaalde vaardigheden ook in de hele groep te laten zien of om ook naar andere kindjes te kijken en luisteren/ samen te spelen/ opdrachtjes doen op het moment dat het gevraagd wordt/ rustig op een stoeltje zitten ipv de clown uit hangen en ga zo maar door. De juffen zullen regelmatig kinderen krijgen die op bepaald vlak erg voor lopen en op ander vlak misschien nog wel meer moeten leren dan een ander kind. Gedurende de kleutertijd trekt dit vaak vanzelf recht. En de kinderen die echt meer uitdaging nodig hebben, kunnen zich straks helemaal uitleven op de letters en woordjes. Grote kans dat ze dan al lezend maar groep 3 gaan!!

 

Dat sommige kinderen niet het achterste van de tong laten zien is ook een stukje karakter.
Mijn dochter wil de hele wereld laten zien en horen wat ze kan. Zoon daarentegen heeft daar totaal geen last van
Hij loopt absoluut niet voor, maar is een talig kind. Dingen met letters en klanken pikt hij snel op. Maar heeft totaal niet de behoefte om dat te laten zien.
In de kring zal hij nooit zn vinger opsteken. En omdat hij "nog maar" in groep 1 zit wordt er ook nog niet heel veel verwacht.
Per toeval hoorde de juf hem tegen een vriendinnetje in de poppenhoek toen ze schooltje speelden (hoe komisch: schooltje spelen op school) toen hij haar haarfijn uitlegde met welke letters sommige woorden begonnen, waar ze op eindigen en hoe je het woord hakt en plakt.
Zo'n kind is het gewoon, hij vind school geweldig dus het maakt hem ook niks uit volgens mij.