Pfff even van me afschrijven hoor... Onze 17 mnd oude zoontje luisterd totaal niet! Al 237846721 keer hebben we bijvoorbeeld gezegd ergens niet aan te komen. Maar meneer gaat gewoon door. Wat ik ook doe.... streng toespreken en handje erbij weghalen, ergens anders neerzetten met een speeltje en sinds gisteren zelfs voor straf een minuutje op de gang gezeten. Niets lijkt indruk te maken. Of hij word heel ondeugend OF hij begint heel hard te jammeren vaak zonder en soms met tranen. Net weer... en uiteindelijk, nadat hij weer even op de gang gezeten heeft eb ik maar even Pingu aangezet op tv. Niet de oplossing lijkt me... maar ik kan anders niet eens even een telefoontje plegen. Hoe doen jullie het met zo'n dreumes???? Help! sos!!
Hier ook zo'n stouterd!! even een paar voorbeelden: Heel de tijd wijzen naar dingen waar hij niet aan mag komen en dan heel hard TIE TIEEE!! dan zeg ik nee Timo deze mag je wel die is voor jou...nou dan gooit hij gelijk dat wat hij wel mag door de kamer en gaat een potje nep huilen....als ik het negeer word hij ook boos Alles zelf willen doen echt alles zelf met luier verschonen wilt hij nog helpen hij bedoeld het goed weet ik maar dan zeg ik Mama doet het wel schat Ook en ind. niet luisteren oostindisch doof zijn pfff ook kijkt hij me nooit aan als ik een standje wil geven, hij reageerd pas als ik zeg EN NU IS HET KLAAR...dan zet ik hem op zijn stoel en dan gaat het weer goed.... Miss een sprongetje op komst ofzo
Kindjes van die leeftijd kunnen nog niet 'luisteren'. Ze snappen wel dat iets niet mag, maar het toepassen op het toekomstig handelen (ook als dat over 5 seconde is), gaat nog niet. Straffen heeft dus ook nog geen zin. Wel afleiden en je kindje uit de situatie halen. En niet te veel verleidingen op grijpafstand hebben. Hoe meer je je huis dreumesproef maakt, hoe rustiger voor jou .
Dat is toch ook niet zo raar met 17 maanden? Herhalen, herhalen en nog eens herhalen. Zonder zelf gefrustreerd te raken want daar snapt ie al helemaal niks van. Op de gang zitten heeft ook geen nut nog, kan juist heel verwarrend en angstig voor hem zijn. Niet te streng nog, is voor jou niet leuk maar hem ook niet. Hem weghalen bij wat niet mag, desnoods het 'ding' zelf weghalen en afleiden.
En ik heb al zo weinig staan waar hij bij kan. Alleen op de salontafel een dienblad met een vaas en nepbloem en 3 kaarsen. Hem ergens bij weghalen heeft hier gewoon totaal geen nut. Als de hond eet of drinkt en meneer hoort dat gaat hij gelijk kijken om vervolgens met zijn handje in de waterbak of etensbak te gaan. Nu vind onze hond dat niet erg. Maar ik wil dat gewoon niet hebben. Ik vind dat toch mogelijk gevaarlijk met een dier. Dus hoe vaak ik hem daar bij weg haal en iets anders aanbied.... binnen 3 sec. zit hij weer bij de hond en zo keer op keer op keer.
Ja natuurlijk doet je zoontje dat. Want jouw reactie is grappig én met je handjes in het water is zalig. Dubbel fun! Maar dan nog heeft hij gewoon nog niet de 'ontwikkelingsfase' bereikt waarin hij zichzelf kan beheersen. Dat is echt pas iets van 2+ (en dan nog ). Dus als de hond eten/drinken krijgt dan zorg jij ervoor dat je leuk aan het spelen bent met je zoon. Daarna water en eten weghalen. Hier in huis is er helemaal niets waar ze niet aan mogen zitten. Scheelt veel gedoe hoor (want dan nog ben je bezig met: niet met je autootje tegen het raam rammen ) ... Maar ook hier werkt het gewoonweg het beste als mama er naast gaat zitten en mee gaat spelen ... leuk hoor!
Hier ook! Gelukkig niet de hele dag maar hij heeft wel zijn buien. Vaak is er iets anders aan de hand, hij is moe, heeft honger, moet geknuffeld worden.. Maar soms ook niet en dan blijf ik er net zo lang bij staan, handje weghalen en 'nee, niet doen, blijf af, deur dicht' zeggen als dat nodig is. Gelukkig begrijpt hij dat wel en houdt hij na een paar keer op. Maar soms is het dan wel echt krijsen en dan gaat hij kwaad op de grond liggen of van kwaadheid op zijn knieën op de grond hupsen. Nouja dan laat ik hem maar uitrazen hoor dat moet hij zelf weten .
Mijn zoontje is nu ook 17 maanden en met sommige dingen luistert hij echt wel. idd veel snappen ze nog niet en je moet vaak herhalen, vaak nee zeggen (wel op hun niveau) en vaak weghalen. Soms huilt hij heel erg als hij iets niet mag (heb dan nee gezegd en uitgelegd waarom niet, 1 keer is genoeg) maar als hij heel erg blijft huilen, zet ik hem in zijn kamer en zeg dat dat niet lief is, loop dan weg en doe de deur op een kier. Hij stopt meteen en komt zijn kamer uitlopen en geeft je dan een knuf. Ik zeg em ook wanneer hij lieve dingen doet en ook als hij wel luistert, hij doet vaak zijn deurtje van zijn kast open waar zijn luiers liggen (heb de hendels eraf, maar alsnog krijgt ie ze open hihi) en dan zeg ik doe maar dicht en hij doet dat dan en dan is t klaar, grote jongen en ff een knuf. Onze hond vind ie ook prachtig, maar hij weet dat als de hond eet of drinkt hij niet in de buurt mag komen, alle honden kunnen dan een gevaar zijn/worden, hij mag dan helemaal niet in de buurt en hij weet dat echt wel!. hij kijkt dan van een afstand en als de hond klaar is krijgt hij een aai. Tuurlijk luistert hij soms helemaal niet, maar dan kan je alleen nee zeggen, soms uitleggen, herhalen en geduld hebben.....maar ach het komt wel goed, mijn oudste dochter is een puber en dan beginnen sommige dinge weer opnieuw....hahahahaha
Hoe kom je aan die wijsheid? Hier werkt "straffen" wel degelijk, wij zijn begonnen met straffen sinds een aantal weken en sindsdien luistert ze echt wel beter.. En ik ga echt niet mijn huis dreumesproof maken (muv messen en schoonmaakmiddelen die liggen achter slot en grendel), ze moeten maar leren af te blijven van bepaalde dingen. Vraagt wel veel energie maar van de meeste dingen (tv, telefoon, vazen etc) blijft ze tegenwoordig wel af.
"probleem" vaak is dat de verleiding gewoon nog TE groot kan zijn, ze weten het heel goed, maar het is echt heel moeilijk om zich te beheersen. Maargoed hier heeft herhalen herhalen wel effect, tja dat gaat gewoon niet in 1 dag. Tis ook echt de leeftijd+temperament van het kind denk ik. Bij mijn zoontje werkt het gevolg uitleggen wel goed, en dat bijv ook soms tussendoor het spelen uitleggen. Dan vraag of zeg ik bijv, Je ging net op dat kastje staan heh, maar dta is zo gevaarlijk...wat kan er dan gebeuren? Dan zegt ie auuuu boem en wijst naar zn hoofd. De volgende x dat hij het weer doet, kaart ik dat nogmaals aan, en vaak helpt dat de verleidign te weerstaan. Maar soms ook niet. straf werkt hier in die zin wel tijdelijk..niet gelijk voor altijd.
Mijn zoontje is overigens ook zo'n terrordreumes hoor Heel anders dan mijn dochter, die deed eigenlijk nooit iets 'stouts' in de zin van dingen stuk maken, aan dingen komen wat niet mocht etc. Was ook veel voorzichtiger. Maar mijn zoon? Pff, kan er de hele dag achteraan Ziet ook totaal geen gevaar, zit onder de builen en blauwe plekken en zijn hobby is stoeien Als hij 2 is gaat hij op voetbal en boksen denk ik
Heel erg herkenbaar, ik lees even mee. Onze zoon is bijna 17 maanden en al sinds hij kan lopen, gaat ie op onderzoek uit. Ik vind het natuurlijk prettig, dat hij lekker z'n ding doet maar het luisteren lijkt niet beter te worden (haha). Hier wordt ook overal aangezeten. Vriezer open en dicht, fotolijstje worden gekust en gebracht naar me, lampen aan en uit. Tv (staat hoog) aan en uit, op z'n tenen lukt dit prima Ook ik word er soms moedeloos van, en vind het dan ook echt eventjes niet leuk. Speelgoed genoeg, maar daar speelt hij dat niet mee. Uitleggen dat iets van mama is, en ''waar is nu je bal'' werkt niet. Streng toespreken, uit de situatie halen, minuutje op z'n kamer, negeren. Het heeft nog geen effect gehad, en het gaat door. Ik lees dus even mee, want wil wel graag lezen hoe jullie dat doen
Het rode heeeeeel herkenbaar hahahaha verder kan hij alleen de lampen nog uit doen voor aandoen is hij nog net te klein....en over het algemeen alles open en dicht doen is heeeeel leuk.....oh en de hendeltjes van het slot van het balkondeur naar beneden doen met het gevolg dat hij je dus buiten kan sluiten iew eng!!
Hier ook een kleine draak, en dan zelf serieus blijven he als hij zo boevig kijkt.. Maar goed, ik geloof niet in staffen want ze doen het niet om je te pesten. Ik geloof wel in grenzen aangeven: niet met de telefoon spelen maar wel met jouw lelijke-nep-telefoon-die-je-van-oma-hebt-gekregen, autootje mag je niet tegen het raam rammen maar wel op de bank, poes niet porren met een stok maar aaien etc. En dat dan dertigduizend keer op een dag. Opvoeden he
Hier een van twintig maanden en het gaat nu iets beter. Dus er is een beetje hoop. Het voordeel hier is dat als ie iets gaat uithalen wat niet mag hij eerst een boeven gezicht trekt daarna gaat lachen en dan het gene doet wat ie bedacht had. groetjes kim
Hebben jullie ook dat je aan zijn bewegingen/gezicht kan zien dat hij wat stouts gaat doen en jij ook vantevoren al weet wat...dat heb ik zo vaak!!
Whaaaa.... mijn zoontje is 'nog maar' 15 maanden en heeft al van zulke trekjes, waar moet dat heen? Toch zeg ik altijd, als hij b.v. de afstandsbediening wil pakken; Nee Dennis, dat mag niet, die is van mama en geef hem iets wat wel mag. En *afkloppen!!!* Dennis luistert eigenlijk heel goed! Zo weet hij inmiddels dat hij niet aan het glas van de tv-kast mag komen, ook de afstandsbedieningen, etc. en kijkt hij eerst voorzichtig om naar ons en als hij ziet dat we kijken pakt ie gewoon iets anders, wel speelgoed, om mee te spelen. Ik vond dit eigenlijk al heel bijzonder, wij lopen nog niet de hele dag 'nee' te zeggen... maar misschien komt dit nog.
Mijn dochter van 15 maanden luistert ook gelemaal bergens naar. Wanneer ik haar iets verbied, begint ze te slaan. Kleine dramaqueen. Slaan nag niet en dan zet ik haar op de grond en laat haar een tijdje brullen...
Herhalen, time outs etc. Hij moet het 'doorkrijgen' dat het niet mag! En geloof me, na 10 jaar luisteren ze nog niet hoor haha