@Rozemarijke: ja, ik durfde eigenlijk de laatste echofoto ook aan niemand te laten zien, alleen hier. Ik ben onwijs trots op zoiets moois in mijn buik! En dan moet ik het vandaag laten gaan... Het is niet anders. Heftig wat er allemaal gebeurde tijdens jouw spontane miskraam, jeetje. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Maar ik zal zeker direct aan de bel trekken wanneer het niet oké voelt.
Ja, nou, op de een of andere manier 'wist' ik toen gewoon dat het heftig zou worden, dus ben er zelf niet zo van geschrokken toen, en ben sowieso wel iemand die in crises het hoofd koel heeft en aan het handelen gaat. Pas toen manlief, na oppas voor onze dochter te hebben geregeld en op de fiets naar het ziekenhuis te zijn gecrosst, stond te huilen van opluchting dat ik niet dood gebloed was, drong het tot me door dat er echt wel iets heel erg heftigs was gebeurd... Maar goed: het gebeurt met je eigen lijf en ik heb geen moment het idee gehad dat het echt uit de klauwen ging lopen: ik heb gewoon op tijd mijn man laten bellen, en dat is dus gewoon echt heel erg belangrijk. Neem je tijd ook om straks weer op te krabbelen, want dat heb je nodig. Rustig afscheid nemen en samen met je man een vorm vinden daarin. Wij hebben onze beide vlindertjes begraven in de tuin, en een magnoliaboom geplant daarbovenop. Dat is voor mij een manier om ze toch bij ons te hebben, dat ze daarmee toch altijd deel zullen blijven uitmaken van ons gezinnetje..
@Rozemarijke: ik probeer ook mijn hoofd koel te houden, en in veel situaties lukt dat, maar ik kan opeens heel erg in paniek raken. Ik weet nu dat het heftig wordt. Het is verschrikkelijk dat er zo'n topic moet zijn, maar ik ben echt blij met de reacties. Het steunt me toch. Wat hebben jullie dat mooi gedaan, en dan zijn ze inderdaad onderdeel van jullie gezinnetje. Mijn vriend zit momenteel in het buitenland voor zijn werk, zaterdag is hij weer terug. Maar ik wilde gewoon niet langer wachten. Mocht onze minibeeb er in zijn geheel uitkomen, dan krijgt hij zaterdag een ereplek in ons tuintje.
@Souries: bij mij viel het juist bij de cytotec dus enorm mee! Het gaat bij iedereen anders en kan zelfs per keer enorm verschillen... Pijnloos is het zelden, het blijft een mini-bevalling, maar ik vond het beide keren, hoe heftig mijn spontane miskraam ook was, echt wel goed te doen hoor... Als het dan klaar is, heb je dat dan ook maar gehad...
@Souries: ik vind het ook onwijs eng, maar volg de tips die ze hier geven. Vertrouw je het niet, dan bel je direct de arts! We moeten toch meis, het is niet anders.
En niemand zegt dat het vandaag moet, hè. Jij bent de baas. Overigens vond ik de Cytotec-ervaringen dus ook enorm meevallen. Ik had wel kramp, maar dat heb je bij een natuurlijke mk ook. Het was fijn om het zelf te doen ipv een ziekenhuisingreep te moeten ondergaan. Suus
Bij mij was de pijn bij de spontane miskraam dus heel heftig, en bij cytotec niet. Nauwelijks pijn gehad, nog minder dan doorgaans als ik ongesteld ben... Kan dus alle kanten op en neem idd je tijd om een moment te kiezen waarop je er zelf aan toe bent.
Ha meiden, ik heb een angststoornis dus zal er wat dat betreft nooit aan toe zijn,maar ik wil het er gewoon uit hebben. Omdat ik ook altijd hevige menstruatiepijn heb,ben ik hier ook zooo bang voor.bah..misschien dat mijn vriend me zo wel gerust kan stellen..
Ik was ook altijd heftig ongesteld en desondanks dus met cytotec geen centje pijn. Hoeft niet perse een verband tussen te zitten hoor...
ik was met mn miskraam dus een dag en nacht bezig. was er savonds dus vanaf, nadat ze in t zknhuis wat restjes weggehaald had. ik voelde me erna erg opgelucht. was eigenlijk blij dat ik de pillen had, en dat er iets ging gebeuren... de 2 wkn afwachten vond ik erger!! het was een erg heftige ervaring, en weet ook niet of ik die cytotec nog een keer zou gebruiken...( hoop ook niet dat dat nodig is natuurlijk!) heb trouwens na 3 mnd alsnog curettage gehad, wat me dan weer enorm meeviel! maar misschien was die miskraam wel net zo heftig geweest zonder de cytotec. zorg alleen dat er iemand bij je is en je niet alleen bent! en nogmaals.....ik schrijf t echt niet om je bang te maken( zat ook te twijfelen of ik t wel zou opschrijven...) maar het is ook wel 'prettig' om te weten van te voren wat er ook kan gebeuren zodat je weet wat je moet doen! haal in ieder geval een paar pakken megamaandverband in huis! xxxx
@Tresje: Ik begrijp dat het niet is om me bang te maken. Het is nu eenmaal zo, toch? @Souries: hoe is het met jou meis? Ik heb de tabletten in huis: 8 stuks meegekregen. Ik moet eerst 4 stuks inbrengen en heb ik na 4 uur nog geen bloedverlies, dan moet ik die overige 4 inbrengen. De gynaecoloog stelde zelf voor om nogmaals een echo te doen (dat vond ik wel heel fijn). Onze minibeeb is zelfs 6 mm gekrompen, dus mijn lichaam heeft het signaal ontvangen. Nu ben ik dan toch wel 'opgelucht'. Ik ga zo starten...
@Tresje: Thanks girl. Het is voor mij nu afwachten, had het wel even moeilijk. Wat raar dit eigenlijk! Ik laat nog wel even weten hoe het met me gaat. Waarom had je na 3 maanden alsnog een curettage?
Sterkte meid, ik had aan 4 tabletten genoeg, bij kwam het pas 12 uur later op gang. Ik hoop dat je ook alleen tabletten nodig hebt, heel veel sterkte nogmaals
Dank je meid! Mocht er na 4 uur nog geen bloeding zijn, dan moet ik er nog 4 inbrengen. Ik ga er dus vanuit dat ik het vandaag kwijt ben.
zorg je wel dat je niet alleen bent. Ik had echt heel veel pijn. Ik duim voor je en ik hoop dat je je morgen al beter voelt
@Angelica: mijn zusje is hier en blijft ook slapen. Ik ben nu ruim 2 uur verder en het begint gevoelig te worden, maar het valt me (nu) nog mee. Nog geen bloedverlies. Ik hoop ook dat het morgen voorbij is!
Hier nog één die helaas ook ervaring heeft met cytotec. Was 11 weken zwanger. Ik kreeg de combinatie van migefyne en cytotec. Moest op dag 1 de migefyne oraal innemen. Op dag 3 moest ik dan 4 cytotec tabletten inbrengen. Kreeg wat bloedverlies en een beetje een zeurend gevoel maar verder niets. Paar uur later had ik te tabletten ook al uit geplast.. Niets gebeurd verder die dag dus de volgende dag heb ik weer 4 tabletten ingebracht. Na 2 uurtjes werd het bloeden erger en kreeg ik krampen. Die krampen werden steeds heviger en ik vondt het wel verglijkbaar met weeën. Begon vanaf toen heel hevig te bloeden, als ik ging staan of lopen dan bleef het maar lopen, net een kraan. Als ik zat dan ging het wel. Ik voelde me niet duizelig of licht dus heb er niet voor gebeld en geprobeerd om zoveel mogelijk te blijven liggen. Bloeden is heel de dag zo gebleven en de krampen bleven ook. Uiteindelijk met 2 paracetamolletjes toch in slaap gevallen die avond. S'morgens werd ik wakker en was echt ontzettend doorgelekt, toen ik opstond had ik zo'n gevoel dat er iets uit moest. En toen ik naar de wc wou lopen voelde ik wat en toen kwam het vruchtje eruit samen met heel veel bloed. Bloeden werd daarna wel gelijk minder en de krampen ook! Voelde me echt vrijwel direct daarna lichamelijk al een stukje beter. Ik zal eerlijk zeggen dat ik het heel erg heftig vondt. Ik had behoorlijke krampen en het bloedverlies was echt niet mis. Al met al ben ik toch blij dat ik voor cytotec heb gekozen en niet voor een curretage. Op deze manier kon ik het toch nog enigzins zelf doen en in alle rust afscheid nemen van ons kindje. Sterkte meis! Probeer veel rust te houden. Zorg ook dat je niet alleen bent indd.
@Charity: Bij jou heeft het dus niet meteen effect gehad, zeurderig gevoel, beetje bloedverlies... Wat spijtig dat je 2 miskramen hebt gehad! Wij zijn elkaar nog tegengekomen in het Temperatuur topic trouwens. Ik hoop het dat het inmiddels goed met je gaat! Ik ben inmiddels een paar uur verder (4,5 uur), en de pijn is nog te handelen: eerder vervelend dan echt pijnlijk. Maar ik heb nog niet het echte bloedverlies, daar moet ik dus nog op wachten. Nogmaals dank voor de vele reacties!