De ex man van mijn stiefmoeder is van een flat af gesprongen, die is expres naar de flat gegaan waar zij woonde en daar van het galerij afgesprongen.
Bij mijn ouders in Ommoord durfde ik een lange tijd niet naar toe, want ieder keer waren er springers als ik aan kwam. Gelukkig is het nu al heel lang rustig daar. Ook bij de metro gebeurd het regelmatig en zeker ook bij de treinen in de omgeving van Rotterdam. Het neefje van mijn vriend heeft zich 4 jaar geleden opgehangen, net 17 jaar en was in een psychose beland. Zijn sigaretje lag nog te branden toen hij werd gevonden. Ondanks dat iemand zo in de put zit, zijn de nabestaanden en degene die hem gevonden hebben echt voor het leven beschadigd.
Ok, ook al zegt de meerderheid hier hoe vreselijk het is, en hoe ziek degene die zelfmoord pleegt is, ik kan er geen goed woord over zeggen...... Vreselijk voor de achterblijvers, dat wel! Mijn verdere mening hou ik maar voor me, want dat geeft alleen maar grotere discussies......
wat heftig peekaboo. Mijn broer heeft 5 jaar geleden zelfdoding gepleegd, maar ik ben zo blij dat hij zichzelf niet voor de trein heeft gegooid. Dat hij nog heel mooi in de kist lag, en ik nog afscheid van hem kon nemen...
Ik heb t regelmatig meegemaakt dat er een sprong, in totaal een stuk of 5. Nooit zien gebeuren maar wel dat ze er lagen. Het is en blijft vreselijk, maar ik vind het persoonlijker worden als je meer over de achtergrond weet van diegene, daarom wil ik zelf niet weten wat er was, of het een man of vrouw was, of ie kids had...dat maakt voor mij het drama alleen maar erger. Maar dat heb ik ook met ongevallen... Ik probeer het zo snel van me af te zetten dit soort dingen, je veranderd er helaas niets aan en je maakt t voor jezelf veel moeilijker. Daarom heb ik ontzettend veel respect voor politie, ambulance, brandweer en rouwcentrum, of iig alle hulpdiensten, zij moeten als eerste de personen aanschouwen! Zelf lijkt de ambu mij ook mooi, maar het houd me tegen omdat je ook naar springers e.d. moet kunnen kijken...en dat vind ik net iets te....hoe ze erbij liggen...bah! Tja, egoistisch of niet.....die mensen handelen niet uit egoisme, maar het idee dat de wereld/nabestaanden beter af zijn zonder diegene....niet voor te stellen en t lijkt me vreselijk.
Oja, zelfmoord mag nooit bekend worden gemaakt. Onder de journalisten is er een code...als je toch bekend maakt, kan er een boete tegenoverstaan.
Ik heb helaas een paar zelfdodingen in mijn omgeving meegemaakt, en het is verschrikkelijk. Voor de nabestaanden zeker, en vooral omdat je dan weet dat iemand van wie je zoveel gehouden hebt, zijn/haar leven niet langer kon verdragen. Niet iedereen doet het in een psychose, voor sommigen is het inderdaad iets dat ze bij hun volle verstand plannen en uitvoeren. En sommigen doen daarbij hun best om ervoor te zorgen dat ze niet op een vreselijke manier gevonden zullen worden, omdat ze donders goed weten dat zij hun nabestaanden heel veel verdriet doen. Maar ze kúnnen niet anders. Denk je trouwens dat iemand er geen verdriet van heeft als zij hun geliefde dag in dag uit zien worstelen met zijn bestaan? Ik snap niet dat sommige mensen er uberhaupt een oordeel over hebben. Dan zou je ook kwaad kunnen worden op iemand die doodgaat aan kanker, of aan ALS, of aan een andere vreselijke ziekte. Zware depressie, schizofrenie of psychoses zijn heel ernstige ziektes die soms nauwelijks behandelbaar zijn (en anders heeft die behandeling wel zulke nare bijwerkingen dat het ook geen leven is). Weet je: misschien zijn mensen die zo reageren wel de gelukkigste mensen op aarde, omdat zij zich niet kunnen voorstellen dat er mensen zijn die echt niet verder kunnen met hun leven.
Ik ben het met je eens Bri, maar ik denk dat het ook moeilijk is om begrip op te brengen als je zelf nooit in zo'n situatie hebt gezeten. Ik heb net als Saja ook een tijdje gedacht dat ik gewoon dood wilde en ik dacht echt niet na over de gevolgen voor mijn nabestaanden. Ik dacht alleen maar dat ze blij zouden zijn als ze van mij af waren. Zo ziek kun je zijn.
Dit lijkt mij eigenlijk onmogelijk Mijn man werkte namelijk 5 jaar bij 1 van de bedrijven die het ''opruimden'' om het maar heel oneerbiedig te zeggen. Het gebeurt trouwens ook heel veel alleen mag het niet gezegd worden idd het trigger gevaar. Dan heb je spontaan vertraging.. Ik weet dat er dagelijks zeker 1 geval is vaak meer. gelukkig werkt mijn man er nu niet meer vond het erg naar en zelf heeft hij er ook aardig wat dingen voorbij zien komen.. Hoe vaak ik wel niet een kaarsje heb gebrand als hij thuis kwam en meteen ging douchen.. dan wist ik al genoeg.