De pyama niet uit willen...

Ik ben twee en ik zeg NEEEE!

't Lijkt me echt een fase. Even doorzetten, hij zal toch z'n kleren aanmoeten. Of misschien kun je een deal met hem sluiten, dat hij bv op zaterdag zijn pyjama tot de middag mag aanhouden. Volgens mij snapt hij dat al wel.
Of hem belonen met iets leuks, bijv een verhaaltje, als hij niet huilt.
Succes ermee.

 

Ik snap precies wat je bedoelt, ik heb hier hetzelfde probleem!

Ik probeer hem af te leiden, maar het werkt niet! Hij schreeuwt alleen maar........NEE MAMA en rent hard weg en daar sta ik dan

 

Beloon hem dat hij dan zelf zijn broek aan mag doen. Of uit kiezen..

 

Hier is ALLES zelf doen...ze probeer ik een afspraak temaken van ik de bovenkant ( duurt anders helemaal zoooo lang...) en zij haar broek en sokken en dat ze vind ze helemaal geweldig!

 

Dat is hier ook zo.
Daan vind een broek aan ze kont verschikkelijk vooral als hij 's middags uit bed komt nu doe ik vaak een trainingbroek aan en vind het heerlijk is natuurlijk ook lekker spelen dan een stuge broek aan je billen. als we weg gaan doet hij nu niet moeielijk als we een ander broek aan doen

 

hier ook altijd een feest met het omkleden. behalve als we gan douchen dan trekt ie bijna alles al uit haha. ik probeer hem af te leiden met het geen we aan trekken als er bv cars op staat o kijk doen we auto aan mooi he enz. 9 van de 10 keer lukt het wel.

 

laathem zelf kleding uitzoeken in de kast. dit kan een rode broek worden met een groene trui haha dus als je dit niks vind kan je hem laten kiezen uit 2 of 3 setjes.

laat hem zelf poberen om het aan te doen en dan zoiets van "nou mama denkt dat jij dat niet alleen kan of gaat het je wel lukken?" en als ie het dan probeerd "zo jij bent al een grote kerel zeg je kan het al erg goed. en zo door tot hij alles aan heeft. half uurtjes eerder opstaan haha maar het is wel erg leuk voor een kind.

alicia zit nu al in de fase dat ze alles doet op de eigen manier. volgens het cb de peuterpubertijd. als ze begint te dramme omdat ze het echt niet wilt loop ik weg en negeer ik der gewoon. ze kan dan soms nog wel even doorgaan maar als ze merkt dat het geen effect heeft gaat ze toch maar de boterham opeten en zodar ik zie dat ze een hap neemt doe ik heel overdreven "wow goed zeg, knap van jou, o ik zie je groeien wat ben je toch goed" etc. je ziet der dan helemaal glunderen haha.

of je zegt niet je kleding aan doen he, nee niet doen, en weet zeker dat hij zijn broek gaat pakken om je uit te dagen. laat hem lekker eigenwijs doen ook wel is leuk voor een kind en bijde zijn tevrede

 

mijn dochter is nog maar 1 en die heeft precies hetzelfde. meestal moet ik achter haar door de kamer rennen om dr te pakken te krijgen. en krijsen dat ze dan doet. haar zelf latenkiezen lijkt me nog erg jong. ja echt een drama. word wat als ze echt loopt.

 

of je zegt niet je kleding aan doen he, nee niet doen, en weet zeker dat hij zijn broek gaat pakken om je uit te dagen. laat hem lekker eigenwijs doen ook wel is leuk voor een kind en bijde zijn tevrede[/quote]

hadden wij laatst met mn nichtje, haar moeder had jus uitgeperst en wilde graag dat ze dat ging opdrinken, maar ze wilde het niet. dus wij zeiden: dat kan lisa helemaal niet, zon groot glas leegdrinken. en ze drink zo dat hele glas achter elkaar leeg, 2 e glas erbij.

 

Da's gewoon een typische 2-jarige. Enige advies is dat er vooral wel gebeurt wat jij zegt. Als je iets hebt ingezet, ervoor zorgen dat hoe dan ook gebeurt wat jij gezegd hebt. Niet na een hele drama bedenken van: Shit, ik heb hier geen zin meer in, laat maar zitten, want dan krijgt hij door dat als hij maar lang genoeg moeilijk doet, hij zijn zin wel krijgt.

En dan is het verder maar net wat bij je past: je kunt hem gewoon stevig aanpakken en straf geven als hij zo moeilijk doet. "Als je je pyjama niet uittrekt/als mama jouw pyjama niet uit mag trekken, dan ga je even op de gang/in de hoek/op de strafstoel, enz" (Zou mijn ding zijn: mijn devies is echt dat er naar ons geluisterd wordt en als dat gebeurt is er tijd voor leuke dingen. Die leuke dingen moeten geen beloning zijn voor het normale gedrag dat je wilt zien).
Maar sommige ouders vinden het ook prettig om een beloning in het vooruitzicht te geven. Als je nu je pyjama uittrekt, mag je straks .... nouja, dat weet je zelf het beste, waar je hem mee beloont,
Ik ben daar zelf niet zo van. Ik ben dan meer van de: Joh, als jij je pyjama niet uittrekt, dan luister je dus niet naar mama en dan moet je dus tsraf hebben. Dat is niet leuk. Als je je pyjama wel uittrekt, kunnen we verder een gezellige dag hebben. En echt, ze begrijpen al heel goed hoor, dat het op de leuke of op de niet-leuke manier kan!
Succes!