Hoi! Hopelijk kunnen jullie wat tips geven mbt het volgende. Mijn dochter van 4,5 jaar en onze achterbuurjongen van 5,5 jaar spelen graag samen. Maar al heel snel ontstaat onenigheid. Dit ligt aan beide kinderen trouwens. Mijn dochter kan niet zoveel hebben en geeft snel een mep . Hij speelt een beetje een psychologisch spelletje en kan behoorlijk wat druk uitoefenen om het te laten gaan zoals hij wil. Maar mijn dochter wil niet altijd meer volgen en wil ook wel eens bepalen hoe het gaat. Dat botst natuurlijk. Duidelijk 2 kapiteins op 1 schip. Soms hebben beide moeders en vaders er weinig zin in en mogen ze niet samen meer spelen voor een paar uur of de rest van de dag. Soms laten we het een beetje gaan. De ene keer gaat dat goed, de andere keer twee huilende kids. Mijn dochter wordt vooral heel opstandig en het beinvloedt haar gedrag de rest van de dag vaak ook. Erg frustrend, maar ik begrijp het wel. Wat kunnen we doen? We hebben al tegen allebei gezegd dat als ze ruzie blijven maken dat de poort dicht gaat en ze niet bij elkaar mogen spelen die dag. Maar ja, dat maakt niet echt indruk.
Ze klinken eerlijk gezegd als doodnormale kleuters met een sterke eigen wil. Spelen ze 5min na hun ruzie weer leuk samen?
Nee, het loopt vaak uit de hand door over en weer slaan. In de meest erge periode was het 5 minuten spelen, ruzie, pauze van 5 minuten, 5 minuten spelen, ruzie, pauze van 5 minuten etc,.... En het ging de hele da door. Erg vermoeiend,.... Misschien willen we ook wel te veel gezelligheid tussen onze kinderen . Vind het gewoon jammer. Maar ze hebben ook weinig gemeen en daarom klikt het ook gewoon niet. Maar toch trekken ze naar elkaar toe. Mijn dochter is een echte poppenmoeder en hij wil voetballen haha. Klinkt wel een beetje als een getrouwd stel .
Hier precies hetzelfde, hoewel ik moet zeggen dat het de laatste tijd wel beter gaat. Soms grijp ik in als ik dingen hoor die ik niet kan waarderen (lelijke woorden, slaan), maar in de meeste gevallen laat ik het ze toch zelf uitzoeken. Soms gaan ze boos uit elkaar, maar 5 minuten later zoeken ze elkaar toch op. Ze zijn ook al zover dat ze dan zelf sorry zeggen. Ze zijn aan elkaar gewaagd, dus dat botst wel eens. Ik kan er me verder niet zo heel druk over maken, zolang er maar niet eentje aan onderdoor gaat (niet die van mij, maar ook niet het buurkindje). Ik ga er van uit dat als ze elkaar niet mogen, elkaar ook niet opzoeken.
Dochter en buurmeisje hebben ook vaak ruzie, toch willen ze telkens samen spelen. Wij laten ze gewoon.
Klinkt mij ook als normaal kleuter gedrag. Mijn dochter speelt ook met een meisje van een jaartje ouder en komt ook bijna iedere dag wel een keer huilend thuis omdat ze ruzie hebben. Dan blijft ze gewoon binnen tot ze weer rustig is en haar buurmeisje ook en als ze zin heeft dan gaat ze weer naar buiten. Soms heeft haar buurmeisje weer zin en soms ook niet. Vloeken en slaan doen ze gelukkig beide niet.
Oke, het lijkt dus wel normaal gedrag. Gelukkig! We zijn het waarschijnlijk gewoon niet gewend. Meestal gaat het heel goed hier met alle kindjes samen.
Hmm heb hier laatst wel het buurmeisje naar huis gestuurd met de mededeling (voor beide dames hoor) dat we het morgen nog maar een keer moesten proberen. Toen waren ze samen boos op mij Ik was er echter helemaal klaar mee... Om de 2 seconden hing 1 van beiden op schoot te klagen over de ander en toen ze elkaar ook nog gingen slaan en duwen heb ik "het feestje" maar beëindigd.
Oh dat zou ik ook nog steeds doen hoor. Ik kan op dit moment gewoon even iets minder hebben. Als ik ergens geen zin in heb is dat geklik over en weer en dat gezeur en gehuil. Wordt het te gortig, dan is het einde samen spelen.