't Zal allemaal wel zo zijn, maar ik vind het gewoon niet normaal als het gewoon genegeerd wordt.Omdat zij het moeilijk vinden om er over te praten?Hoe moeilijk is het om te zeggen; Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar vind het erg voor jullie? Da's alles! Ik vind het supertriest dat je altijd maar alles zelf moeten hebben meegemaakt om dat ene miezerige zinnetje eruit te persen. Zora, misschien moet je gewoon alles er eens uitgooien wat je dwars zit naar je schoonouders toe. Dan barst je maar in tranen uit, jammer dan, maar nu loop je ook met een kutgevoel rond. Ik heb hwet met mijn moeder gehad.Die vroeg er ook nóóit naar. Maar wat bleek;ik scheen jaren terug eens gezegd te hebben dat ik niet wilde dat ze er naar vroeg.Maar toen was ik net met de pil gestopt. Ze heeft dit dus erg letterlijk genomen. Heb het er ook met haar over gehad, in tranen en sindsdien is ze heel erg belangstellend. Dit was ze altijd al, maar ze durfde er nooit naar te vragen,misverstand dus...