Hier verschilt het erg pas klas en erg per dag. Op dinsdag en donderdag is er schoolbreed een algemeen probleem om voldoende ouders te krijgen om te helpen. Maar dat lijkt me ook logisch: dan werken de meeste ouders, dat zie je ook aan de BSO's, die zitten op die dagen vol en er zijn lange wachtlijsten. Als dingen op die dagen gepland worden, kunnen ze dus vaak niet doorgaan. De oplossing is bij onze school relatief simpel: het op de andere dagen plannen. Ik denk dat er dan maar één of misschien twee klassen op de hele school (die groot is ) het af en toe niet redden, maar als er gevraagd zou worden of ouders uit andere klassen daar dan willen helpen, dan denk ik dat ook dat zou lukken. Ik zit sinds mijn oudste op school begonnen is in de ouderraad. Het is een klein groepje als je het bekijkt in relatie tot de grootte van de school helaas, maar toch redden we het tot nog toe steeds. En zeker in de klas van mijn jongste dochter is er altijd voldoende hulp. Wel meestal dezelfde ouders, maar dat is met een relatief kleine klas ook weer niet geheel onlogisch. Ik vind het heel leuk om te helpen, ik ben dus ook één van die ouders die zich iedere keer aanmeldt (maar dus niet op dinsdag en donderdag, ik heb geen baan waarbij ik zomaar een dagje vrij kan nemen).
Dat is irritant. Ik hoor dat hier op school ook heel af en toe (of bv. kattig te woord gestaan worden als je iets niet weet oid) en ik vind dat echt heel jammer. Want juist van de 'nieuwe' ouders moet je het hebben! Zelf vind ik het juist heel leuk om een nieuw iemand 'wegwijs' te maken en ook om te horen welke nieuwe ideeën iemand meebrengt. Als ik de kans krijg probeer ik dan ook ook graag nieuwe mensen 'mijn' OR-werkgroep in te trekken.
Wij, mijn man en ik, helpen waar we kunnen. Gelukkig geldt dit voor de meeste ouders van de kinderen uit mijn dochter haar klas. De school onderneemt veel met de kinderen wat ik positief vind. Ook vind ik het prettig dat wij als ouders hier bij betrokken worden. Al is de kanttekening wel dat niet alle ouders de zelfde mogelijkheden hebben en er dus soms niet voldoende ouders kunnen helpen.
Mijn man doet niks op school, is gewoon niet te combineren met zijn werk. Ik help wel regelmatig met rijden etc maar heb nog een 2jarige thuis wat het lastiger maakt omdat hij niet altijd mee kan. Over 2 weken vossenjacht, daar twijfel ik nog over. Vorig jaar kon jongste in de kinderwagen maar dat wil hij niet meer. Misschien dat ik hem op de loopfiets laat meegaan en dan groep 5. Maar daar help ik al het meeste, vind kleuters voor dochter ook wel leuk maar dan is zoontje weer moeilijker.
Dochter geeft deze net, van de juf omdat ik dit jaar 2x of meer heb geholpen zoals dochter zei. Er waren 4 of 6 moeders die wat extra time/thyme kregen Dochter was het alleen vergeten dus stond al vanaf dinsdag buiten
Ik help zelf heel veel, maar heb ook veel mogelijkheden. Ik zit in de verkeerswerkgroep, in de ouderraad en ben klasseouder bij de jongste. Mijn man werkt 5 dagen gewoon kantoortijden, maar is voorzitter van de MR en klusouder. Hij kan natuurlijk niet bij veel activiteiten zijn, maar vind het wel belangrijk zo zn steentje bij te dragen.
Hier wordt ook erg veel van de ouders gevraagd maar er zijn meestal ook wel voldoende ouders die willen helpen. Hier heb je naast het schoolreisje, biebouders en luizen pluis ouder ook activiteiten met Pasen, kerst, dingen als naar een museum,, sportdag, zomer themadag, enzovoort.
Hier is in de bovenbouw nog wel eens een tekort aan hulpouders. Ik geef me zelf ook niet vaak meer op hoor sinds groep 6. Ja, voor klusjes waarbij ik niets met die kinderen te maken heb, want ik heb geen zin in die grote smoelen. Daarnaast wordt er ook 10 x meer hulp gevraagd van ouders dan toen ik zelf op de basisschool zat, dat zegt mijn moeder ook. Met schoolreisjes wil ik niet mee, doe me een lol zeg, onbegrijpelijk dat er ouders zijn die dat leuk vinden. Ik help dus gewoon met kerstversiering ophangen of weghalen, de eindschoonmaak, koekjes afbakken, foto’s maken, kinderen naar de plaats van bestemming brengen met een uitje en halen enz. Mijn man helpt mee op kamp, kost ook een hoop tijd. Ik ga me niet druk maken om ouders die nooit helpen. Je helpt altijd types die gewoon nergens zin in hebben en je hebt ouders die geen tijd hebben of medisch niet in orde zijn. Het zij zo.
Hier wordt niet zo heel veel hulp gevraagd, alleen voor rijden naar dingen, maar wij hebben geen auto. Ik heb wel geholpen met kerstversiering enz en eten maken voor feestjes. Ben blij dat er al ouders waren voor het schoolreisje, want daar zou ik echt niet tegenkunnen
Ik vond het allemaal maar onzin voordat mijn oudste naar school ging, daar had ik toch helemaal geen tijd voor, ik werk veel en mijn man is ook veel weg, laat thuis etc. Maar... toen hij eenmaal op school zat bleek het gelukkig ook allemaal wel mee te vallen, wordt het op tijd gevraagd en is er ook vaak genoeg animo. En nu ben ik, naast dat ik met andere dingen 's avonds ook help, zelfs lunchmoeder . Zo leuk om je kind te zien stralen als 'mijn mama de lunchmoeder is'. En leuk om zijn klas zo te leren kennen!
Wij proberen te helpen waar kan maar op onze vrije dagen. Ik neem er geen vrij voor. Overigens zal dat als de baby is geboren ook niet meer zo makkelijk kunnen.
Ik zou heen dan echt wel tegen zijn, ik/wij zijn zeker niet verplicht om op school schoon te maken...
Paar reacties gelezen die toch wel best ‘oordelend’ overkomen naar ouders die nooit meehelpen. Ik kan dat gewoon simpelweg niet... ik werk zelf fulltime in het onderwijs en zelfs als ik dat zou willen, zou ik geen vrij kunnen nemen voor een schooluitstapje of knutselnamiddag. Mijn man is militair en is elke week van maandag tot vrijdag weg, dus die kan het ook niet. Het is hier al moeilijk genoeg om dagdagelijkse dingen voor elkaar te krijgen, laat staan dat ik nog elke 5 min op school kan gaan helpen..
Met spelletjes dag etc helpt mijn man of ik graag mee. Maar ik ga niet aan de poets om afgekat/beroddeld/ genegeerd te worden. Daar pas ik voor, en dan zal ik daar wel moeilijker in zijn dan jij
Ik denk dat dit het grootste probleem is. Onze zoon zit nog lang niet op school, maar ik hoor wel verhalen. Als ik mijn dochter niet mee mag nemen houdt het al gauw op. Ik ga niet de opvang 9 euro per uur betalen zodat ik middagje kan knutselen of wat dan ook. En al had ik oppas. Een week van te voren is vaak te kort, ookal ben ik een thuismama. Ik heb ook gewoon een leven (joh hoe gek) en plan van alles. Ik ga niet voor een ochtend boek lezen belangrijke afspraken afzeggen. Dus ik denk dat het grootste probleem bij de school ligt En niet bij de ouders.
En juist als ik beide kinderen op school heb ga ik weer werken, dus heb ik ook geen tijd om allerlei dingen op school te doen
Nee daarom zijn het er ook niet veel ik ben van plan om ook weer te gaan werken of studeren als de jongste naar school gaat.. Maar wat ik kan doen, doe ik
Ja dat is ook wel mijn idee! Maar ik heb ook simpelweg geen zin om elke week in de school bezig te zijn met luizen pluizen, schoonmaken, lezen of knutselmiddagen. Schoonmaken vind ik trouwens echt bizar . Laat dat ff door een bedrijf doen joh.
Hier wordt wel wekelijks schoongemaakt door een conciërge. Alleen de laatste schoonmaak (speelgoed ed) wordt door de ouders gedaan, dus dat valt mee. En op een avond, dus dan kan ik vaak wel. Vind het ook niet erg om te doen. Schoolreisjes daarentegen Hier valt het best mee trouwens hoeveel beroep er op ouders gedaan wordt, het zijn meer de incidentele oproepjes, niks wekelijks in ieder geval. Ja ik heb een tijd het aquarium schoongemaakt in de klas, daar was ik wel wekelijks tijd aan kwijt, maar dat vond ik geen straf
Er zit voor mij wel een verschil in ouders zoals jullie, en ouders waarvan je weet dat ze thuiszitten te niksen. Die laten zich nooit zien, tot het moment dat zij zelf iets nodig hebben. Even offtopic: respect voor jullie als defensie-gezin!