hoi iedereen , hebben jullie een workshop gevolgd ? zoals zwangerschapsyoga ? Was het de moeite ? Ik twijfel om er een te gaan volgen . Bij mij in de buurt niks te vinden . dan moet ik al naar amsterdam .
Ligt er denk ik aan waarom je het wil doen. Is het om nu in beweging te blijven? Wil je contacten opdoen? Of wil je de bevalling voorbereiden? Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap geen cursus kunnen doen en heb er nu ook de energie niet voor. Ik heb er niks aan gemist voor de bevalling; ze vertelden mij precies wat ik moest doen. Ik was wel al bekend met ontspanningsoefeningen.
Ik heb zwangerschapshaptonomie gedaan op aanraden van gyn en maatschappelijk werk, ivm verlies van kindjes. Heb het als heel prettig ervaren, veel uitleg gekregen en vooral mn man werd aan het werk gezet. Niet in groepsverband wat mij bij overige cursussen tegenstaat (dat oeverloze zwangerschapsgekeuvel is de 6e zs na al dat verdriet echt niet waar ik op zit te wachten).
Als ik me weer wat beter voel hoop ik deze ook te gaan doen! Vorige zwangerschap 3 pogingen gedaan, maar kwam steeds een ziekenhuisopname tussen. Zou je er wat meer over willen vertellen, hoe gaan zo'n bijeenkomsten bijvoorbeeld?
Bij mij ging het als volgt: 1e afspraak intake, geschiedenis verteld, verwachtingen uitgesproken (ik wilde vooral begeleiding als het gaat om de bevalling, omdat ik mezelf bij de laatste bevalling heel erg heb 'tegengewerkt'. Door paniek verkeerde ademhaling, dat soort zaken. 2e afspraak vooral mijn man aan het werk: hoe kan hij mij aanraken dat hij zoveel mogelijk contact maakt met baby, wat een baby allemaal meekrijgt van ons verleden, hoe de baby alvast vertrouwd te maken met de vader. 3e afspraak: uitleg van ontsluitingsweeën, wat theorie uitleg, wat je gaat voelen en hoe je de pijn op kan vangen met poses en ademhaling en wat je partner hierin kan betekenen. 4e afspraak: zelfde als 3e afspraak maar dan gericht op persweeën. 5e afspraak is na de geboorte, nog geen idee wat er dan besproken wordt. Ik vond het prettig, omdat mijn man naar mijn idee teveel afstand hield van deze zs om zichzelf in bescherming te nemen, maar daar tegelijkertijd mee worstelde. Hij is duidelijk meer contact gaan zoeken met de baby sinds de oefeningen. Nu wordt hij er niet alleen in betrokken, hij krijgt ook een belangrijke rol bij de bevalling, herinnert mij aan een goede ademhaling en dat soort dingen. Geeft hem wat meer zekerheid in te hulp schieten. Op dit moment zie ik de bevalling niet meer met angst tegemoet, ik voel best wel een rust en een vertrouwen dat t wel goed komt. Dat had ik een maand of 3 geleden eeeeeeeeeeeeecht niet!
Jeetje meis wat een geschiedenis heb jij al. Ik wou gewoon niet zomaar lezen en wegklikken. Wat gaaf dat je nu al 33 WK bent! Ik wens je een superfijne bevalling toe en een wolk van een kind!
Oh wat lief, bedankt!! Ja we zijn door een hel gegaan en soms nóg. We kunnen het nog steeds niet geloven dat we nu wel eens een lévend kindje zouden kunnen krijgen en kunnen niet wachten!!