heel herkenbaar tegen mij zeiden ze het ook constant nu wil je zeker een meid heh nou ja dacht ik dan wat een belachelijke vraag je hebt het niet voor het zeggen en een jongen is net zo welkom als een meisje
Wij hadden het van de week bij de pretecho we hebben al een meid en we krijgen nog een meid. We zijn er superblij mee! Zij wist nog niet dat de 2de ook een meisje zou zijn dus ik zei in het gesprek nou een derde komt er volopig niet meer waaro ze antwoorden o dan word het een jongen!? Ik vond dat zo vreemd alsof je voor meer kinderen zou gaan als je geen jongen zou zijn! Nou wij zijn superblij met onze 2 meiden en we vinden het goed zo! Wat we ook vaak te horen krijgen je zou zeker wel graag willen dat het een jongen is... T is te gek voor woorden ik denk dat we blij mogen zijn dat we kinderen kunnen krijgen en dat het gezond is, tenminste dat is voor mij toch echt het belangrijkste
Nou inderdaad, ik ergerde me er ook flink aan. Wij hadden twee jongens, en kregen daarna helaas niks meer. Na twintig jaar eindelijk weer zwanger, helemaal dolblij, en wat kreeg ik van 99 procent te horen: Jullie willen zeker nu een meisje! Nouja zeg, als je zólang hebt gewacht, kan het je echt absoluut niets schelen hoor, als het maar gezond mag zijn. Al vanaf het begin had ik het idee dat het een jongetje zou zijn, en dat zei ik dan ook wel es. Neeeeee, zeiden mensen dan steevast: je wilt nu vast een meisje, da's toch veel leuker! Pff, ik had echt het idee dat ik m'n jongetje moest verdedingen nog voor hij was geboren! Ik kreeg dan ook echt het idee dat niemand blij zou zijn als het een jongetje zou zijn! En: het wérd een jongetje. Een heerlijk gezond manneke, ik had met een meisje absoluut niet méér kunnen genieten dan van onze kleine kerel.
Mijn partner en ik hebben bewust voor gekozen om niet te willen weten wat het wordt. Gewoon omdat we ontzettend van de spanning en het dagdromen over onze kleine genieten. Maar daar maak je je 'omgeving' blijkbaar ook niet blij mee. Laatst kocht mijn schoonmoeder een superlief roze slabbetje voor mijn nichtje. Zegt ze echt kurkdroog tegen mij: tja, ik had er voor jou ook een willen meenemen maar ik wist niet wat voor kleur je nodig hebt. Net of we daarom ineens wel het geslacht vragen aan de VK...
Ja, dat is tegenwoordig raar als je het niet wilt weten wat het is. Ik vind het persoonlijk ook leuker om het als verrassing te houden en zien wat iedereen zegt wat het gaat worden. Maar de meeste zeggen toch van het wordt nu een meisje. Nou dan hoop ik alleen al dat het een jongen wordt om hun, als het geboren is, de mond te snoeren.
Nadat bij de 20 weken echo was gebleken dat de tweede ook een jongen zou zijn, zeiden diverse mensen dat ik dan nog wellicht voor een derde zou gaan en dat dan maar een meisje moest worden?! Hallo, de tweede zat nog in mijn buik! :S Ik ben superblij met mijn twee knullen, maar als vrouw zijnde schijn ik op de een of andere manier een gillende behoefte aan een dochter te moeten hebben... ik vind het prima zo.
Ha meiden, Tja, je hebt mensen...... Wij hebben drie jongens en ik kan natuurlijk al raden wat er gezegd gaat worden.... Is het een jongen dan zullen ze zeggen : "Goh, jammer, weer geen meisje" en is het een meisje dan zullen ze zeggen : "He, eindelijk gelukt..."
Ik heb heb bij mijn tweede zwangerschap niet gehad. We hadden eerst een knul, niemand die me vroeg wat het ging worden of over een meisje sprak. Toen we hoorde dat het een meid werd was ik natuurlijk ook heel blij (ja voor een moeder is het toch ook heel bijzonder om een jongen EN een meid te hebben) tenmiste..zo voelde ik dat. Inmiddels zwanger van nr 3 en oh wat fijn dat je niks hoefde te "maken" nu kwamen wel steeds de opmerkingen naar buiten....ja voro jullie maakt het niks uit jullie hebben alles al... waar bemoeien ze zich mee! Een vriendin van mij heeft 2 meiden en kreeg al te horen jammer dat het geen jongen is... Inmiddels zwanger van nr 3 en net gehoord dat het inderdaad een knul is, wordt er gezegd zo dan jun je nu stoppen.....
ik heb 2 zoons.. toen 2e geboren werd en ik heel trots met kinderwagen door stad liep werd ik aangeklampt door een buurvrouw van mijn moeder: "je zult wel teleurgesteld zijn he" ikke: "huh?" BV: "ja zegt ze, dat het geen meisje is geworden" ben roodgloeiend van gif doorgelopen.
Je mag jezelf gewoon gelukkig prijzen met gezonde kindjes! Nu moet ik zeggen dat ik eerder ook altijd dacht als ik een vrouw met 2 of drie jongetjes zag lopen in de stad ofzo: wat jammer, geen meisjes Terwijl ik moeders met twee meiden geluksvogels vond Erg he? schaam, schaam Het is wel zo dat je vaak veel meer aan meiden hebt als vrouw als ze volwassen zijn. Dat zie ik overduidelijk in mijn werk, ik werk nu met ouderen. Maar bij mijn 1e (Nog 100 dagen!)heb ik totaal geen voorkeur hoor. Ik vind een knul heel erg leuk. Ik was eerder ook een jongensachtig meisje. Voetballen, fietscrossen, bomenklimmen enzo. Ik wilde nooit staartjes en roze, haha. Maar we zullen zien wat het is, hij/zij is helemaal goed zoals ie is. Ik voel al zoveel liefde voor die kleine, dat me dat helemaal geen zak meer uitmaakt wiens watermerk het heeft, de mijne of vriendlief! Ik denk dat de mensen die dat zeggen zelf nooit zwanger zijn geweest en kids hebben
Gisteren was ik bij een buurvrouw, en ze had het er over dat Jesse nu wel erg alleen zou opgroeien... Zei ze d'r achteraan: nou, dan moet je d'r nog maar eentje nemen, en dan moet het nu maar es een meisje zijn! Woaaaaaaah, ik was echt boos! Ten eerste néém je geen kindje, en ten tweede: waarom moet het nu dan maar es een meisje zijn? Zijn jongens dan minder leuk? Ik word ziek van die bemoeizucht
Mijn ouders hebben het ook vaak gehoord. Zij hebben 4 dochters en mensen vroegen wel eens: bleven jullie proberen voor een zoon? Nou nee! Ik heb het wel eens aan ze gevraagd hoor en mijn vader zei (wat een wijsheid) 'je wil altijd graag iets wat je niet hebt, maar ik ben heel gelukkig met 4 gezonde meiden!' Aw dat vond ik zo lief! Het lijkt me verschrikkelijk om straks te moeten horen:'oh had je niet liever een jongen/meid gehad?' Doe normaal zeg, ik wil een kind geen aankleedpop!
hey everybody, is het dan zo gek dat het leuk is om van beiden eentje te willen, (maar even uitgaande van de gemiddelde twee per gezin). of dat je toch een voorkeur hebt?Ik zei steeds dat ik wel graag eerst een meid zou willen, leek me toch wel heel bijzonder, eentje die hetzelfde is als ik, Alsof je daar toch wat dieper mee verbonden bent dan... Misschien dat dat ook wel komt omdat manlief er al twee heeft, dat ik die behoefte heb, weet het niet. Het wordt in ieder geval een meid en daar ben ik superblij mee! Maar een jongen was ook helemaal geweldig geweest: mijn voorkeur gaat niet zo ver dat een jongen dan niet goed zou zijn geweest... daar lijken jullie allemaal zo gemakkelijk van uit te gaan, dat als er een voorkeur is, of anderen zeggen tegen je van: nu dan maar (die van het andere geslacht), dat het andere niet goed genoeg is ofzo... Een vriendin van mij had al twee boys en was dus weer zwanger. Zij hebben niet gekeken wat het werd, maar ik heb het haar wel gevraagd, wat ze graag zou willen, zo van: Zou je dan nu wel een keer een meid willen, of maakt het je helemaal niets uit? Nou, zij hoopte nu toch ook wel op een meid. En dat is het ook geworden, dus superblij voor haar! Maar goed, ook voor haar gold: wat het ook werd, als het maar gezond is, en alles is welkom... @Vlinder: die opmerking die ze dan tegen jou hebben gemaakt, daar zakt dan m'n broek (nouja, heb momenteel eigenlijk een legging aan ) van af... Daar snap ik ook echt helemaal niets van. Idd: als een kindje overlijdt, vervang je dat niet met een ander, en als dat je dan overkomen is, dan maakt het je toch geen enenmale meer uit WAT het wordt... Als mij dat was overkomen zou het me ook geen donder meer hebben kunnen schelen wat het zou worden.... als het maar kwam!
Haha ik krijg t ook te horen "Nu een knul dan he?" Ten eerste alsof je dat voor t zeggen hebt... ten tweede heb ik 8 miskramen gehad dus zou al blij zijn dat het kindje gewoon mag blijven zitten en ten derde voel ik me geprezen met 2 gezonde dochters en straks nog een derde kindje erbij!
Ja daarom. Ik wilde altijd graag een meisje, ik ben alleen maar meisjes gewend. Dus was superblij toen bleek dat we een meid kregen. Maar ja, toen ging ze dood... Voor ik weer zwanger werd, wist ik dat het dit keer een jongen zou worden en dat was ook meteen goed. Als ie maar bleef leven idd. Tuurlijk is 1 van beide leuk en ik voel het ook gewoon zo dat ik beide geslachten al heb. Alleen niet op de manier die ik graag had gewild.
wij hebben een meid en krijgen straks een knul. als mensen aan me vragen weet je al wat het word? zeg ik nee, we willen het niet weten... we zien het wel als het geboren wordt en alles is goed. Krijg ik nog een meid ben ik blij, met een knul ben ik ook blij..... Toch denken veel mensen dat ik dus liever een knul wil omdat ik die nog niet "heb".. En dan ook idd met de opmerking, tja, dan ben je gelijk klaar! hmmmm.... ik wilde gewoon nog een kindje krijgen, niet perse een jongen hoor...... En als mensen zeggen dat je dan teleurgesteld ben als het iets is wat je al hebt? belachelijk! tuurlijk niet! het is een kindje, het mooiste wat er is... hoe kan je dan teleurgesteld zijn? Je vraagt toch ook niet aan iemand die een eeneiige tweeling krijgt, jammer he... precies twee dezelfde?
Nou, toen ik dit topic opende ging het me er meer om dat mensen mij iets opdringen/in de mond leggen wat ik zelf helemaal niet zo voel. En als je dat heel vaak hoort in samenwerking met hormoontjes gaat het irriteren. Ook vind ik persoonlijk dat er in mijn leven niet zoveel te "willen" mag zijn. Ik ben gewoon heel trots dat mijn lichaam dit zomaar kan, als ik zie hoeveel vriendinnen moeite hebben met zwanger worden... Ieder mag natuurlijk zijn eigen voorkeur hebben.
Wat denk je wat voor een leven ik heb gehad toen ik zwanger was van de 5de (zoon na 4 dochters). Nu nog, wordt er vaak gezegd, "he, heb je eindelijk je zoon he", of, "jij was een doorzetter"