Zwanger & school

Je bent nog jong waarom niet nog twee jaar wachten. De kans dat je straks je studie afmaakt is nl wel klein. Je zal dan je kindje fulltime naar de oppas/kdv moeten brengen. Naast je studie, huiswerk en stage lijkt me dat erg lastig. Volgens mij heb je wel recht op kot als je op school zit. Verlof heb je eigenlijk niet. Het is dus zo lang mogelijk door gaan en zo snel mogelijk weer starten om zo min mogelijk te missen. Mis je te veel zul je die modules in moeten halen en ws later klaar zijn met school, dus na die twee jaar nog wat maanden extra)

 

Als je vriend een vast inkomen heeft en jullie rond kunnen komen, zou ik niet weten waarom je je carrière niet om je kindje kan bouwen.

Off-topic: 'enigste' en MBO niveau 4?

 

Waarom wachten? Als je gevoel zegt dat het goed komt komt het goed

 

Ik zou er persoonlijk nog even mee wachten... een diploma is namelijk wel erg belangrijk. Nu ben ik zelf wel een beetje van het: eerst alle papieren en zelfstandig en onafhankelijk kunnen zijn en dan pas de rest, maar dat is ieder voor zich natuurlijk.

Je bent nog jong en je hebt je hele leven nog voor je, die 2 jaar zouden er dan ook nog wel bij kunnen
Maar dat is mijn persoonlijke mening. Denk zelf wel dat een fulltime studie en een zwangerschap en alles daarom heen best pittig kan zijn en de ervaring leert dat mensen dan vaak hun school ook niet meer afronden erna

Lijkt me zonde!

 

Heel eerlijk gezegd zou ik er niet aan moeten denken om op school te zitten en kinderen te hebben. Als je verlof zou hebben zou je ook een hele hoop stof missen. Plus je hebt huiswerk en projecten die je 's avonds zou moeten doen, plus huishouden etc. Of dat goed valt te combineren? Het is niet niks een kind op de wereld zetten. Je bent nog zo jong inderdaad. Ik zou je adviseren eerst je school af te maken en dan verder te kijken hoe jullie er dan over denken en er dan voor staan.

 

ik werd ongepland zwanger tijdens mijn eerste jaar op de pabo. Ik ben een jaar gestopt daarna weer begonnen en de overige drie jaar afgemaakt. De keuze om te beginnen vond ik erg zwaar omdat ik veel liever meer tijd had voor mijn kind. De studie was in combinatie met mijn kind erg zwaar. Je ambitie en je drive voor je opleiding moet heeeel hoog zijn!!! Als dat niet zo is zou ik je opleiding eerst afmaken.

 

Ik ben zelf 24, zit op een 3jarige opleiding tot Verzorgende, inmiddels beland in het laatste half jaar.
Ik heb mijn wens aan het begin op zij gezet, eerst de opleiding en dan de kinderwens. Nu ik in het laatste jaar zit, onlangs verhuisd en getrouwd ben, hebben we de keuze gemaakt er toch aan te beginnen.
Ik heb tot nu toe geen onvoldoendes gehaald en alle praktijkopdrachten op tijd ingeleverd en dat was voor mij de motivatie om er toch aan toe te geven.

Maar als je de mogelijkheid hebt om het nog uit te stellen, hoe lastig dan ook, een opleiding is erg belangrijk!

 

Ik zou er echt mee wachten tot je een diploma op zak hebt.
Als jullie kindje geboren is en je hebt er niet de tijd voor die je zou willen, lijkt me dat vreselijk.
Helaas is een papiertje in deze maatschappij ontzettend belangrijk en ik denk dat het je uiteindelijk veel stress zal schelen in de toekomst.

 

Hoihoi!

Door mijn beroep zie ik vaker studenten die op MBO, HBO of Uni zwanger zijn geraakt of willen raken. Uit die ervaring kan ik je vertellen dat de meeste meiden een of meerdere van de volgende ervaringen opdoen, als ze zwanger zijn of een kind hebben gekregen:
- Hun relatie gaat vaak (uiteindelijk) stuk, omdat je nu opeens met zijn drie-en bent en niet meer met z'n tweetjes. En de zorg gaat bijna geheel naar de kleine en minder naar elkaar. Dus minder vaak leuke dingen doen met zijn tweetjes, want de kleine vraagt veel energie.
- Financieel wordt het een stuk krapper. Eindjes bij elkaar knopen. Zeker als je ook nog school ernaast aan het doen bent: je moet dan studie en kinderopvang (enz) betalen en dat is veel! Vergis je daar niet in. Daarnaast ga je als je zwanger bent niet meer werken en waarschijnlijk kort na je zwangerschap ook niet. Dus jouw inkomsten vallen ook al weg.
- Sommige meiden stoppen met hun studie en maken hun studie niet meer af, waardoor ze er qua salaris ook niet op vooruit gaan.
- Je sociale leven gaat er flink op achteruit. Stappen met vriendinnen of leuke dingen doen, gaat minder makkelijk omdat je rekening moet houden met een kleintje.
De meeste meiden die ik beroepsmatig spreek zouden het niet anders gedaan hebben, ze zijn te blij met hun kindje. Maar ze zeggen bijna allemaal dat het handiger en vele malen makkelijker was geweest als ze eerst hun studie hadden afgerond, en dan hadden ze net zoveel van hun kindje hadden gehouden als nu.

Ik denk dat je goed moet nadenken of je een soortgelijke toekomst wil hebben. Persoonlijk zou ik zeggen: wacht nog een paar jaar totdat je je studie afgerond hebt, zelf een baan hebt en gespaard hebt. Dan kun je jouw lieverdje alles geven wat hij/zij nodig heeft en dan hebben jullie ook al een langere tijd kunnen genieten van de voorpret voor de toekomst.

 

Ik ben zwanger van mijn 2 e en studeer..Mijn oudste was het niet te doen was een zware zwangerschap en nu weer zit in me laatste maanden maar zal het moeteb uitstellen spuug alles onder al weken..

Als je een makkelijke zwangerschap hebt is het anders dan is het te doen en met school overleggen..
Mijn 2e was niet gepland en heb het er moeilijk mee dat ik alles moet uitstellen maar abortus was ook geen optie maar bewust had ik er niet voor gekozen..Samenwonend en vader in beeld krijg je niet veel extra alleenstaand wel..Volg je gevoel als je kinderwens zo groot is dan zal je sws de keuze wel maken anders wachten of kijken of je uitstel kan krijgen vanuit school als je zwanger bent..succes meid

 

ik denk dat zwanger zijn met een kindje nog wel te doen is... maar studeren met een baby kan lastig zijn (niet iedere baby slaapt makkelijk/veel)

goed over nadenken en ook bedenken wat de gevolgen zijn als het je niet lukt om de studie af te ronden!

 

Ik vind dat je moeder gelijk heeft, eerst school afmaken en dan een kindje. Je bent nog kei jong dus die 2 jaartjes vallen dan toch ook wel mee? Heb je tenminste wel zeker je diploma op zak.

 

Ik heb eerst gekozen om allerlei opleidingen te doen en toen we 25 jaar waren zijn we uiteindelijk gestopt met de pil en nu 3 jaar later nog steeds ongewenst kinderloos, dus als ik get over zou doen zou ik tijdens mijn opleidingen door al gewoon gestopt zijn met de pil en vanzelf wel gezien waar het schip zou stranden. Iedereen kan wel zeggen 28 jaar je bent nog jong genoeg, maar als de wens zo sterk is maakt de leeftijd niet uit en dan is 3 jaar wachten veelste lang

 

Maar Ts is 20 geen 28. Het is vervelend dat het niet lukt wiessss.
Dat risico zit er altijd in en dan krijg je spijt van het wachten dat klopt.
Maar het kan ook omgekeerd zijn. Ik hoor van heel veel stellen dat ze denken dat t wel minstens een half jaar duurt, beetje naief vind ik, want bij hen is het dan vaak in 1x raak. Hier dien je ook rekening mee te houden namelijk. En vaak lees en hoor je dan dat t op dat moment minder goed uitkomt vanwege omstandigheden, en het liever nog een half jaar op zich had mogen laten wachten.

Overal zijn oplossingen voor en het ligt ook aan de situatie. Maar toch denk ik dat jij er ook niet slecht aan hebt gedaan om te wachten. Neem het jezelf niet kwalijk, ook 3 jaar geleden was de kans geweest dat het niet meteen lukte. Dat weet je nooit van te voren.

Ben je inmiddels wel al onder behandeling bij een arts?
Ik hoop voor jou dat je snel zwanger bent.