Misschien loop ik enorm op de zaken vooruit, maar ik maak me toch zorgen. Onze zoon van net 8 zit in groep 4. Het is een slimme jongen en ontwikkelt zich over het algemeen normaal. Toch valt het ons op dat hij moeite blijft houden met lezen. We steken er thuis redelijk wat tijd in en lezen iedere dag met hem een paar bladzijdes uit een boek. We zijn al vroeg begonnen met lezen en hij leek in het begin een voorsprong te hebben op leeftijdsgenoten. Echter lijkt het alsof hij al tijden minimaal vooruit gaat met lezen of zelfs stil staat. Hij heeft erg veel moeite met vloeiend lezen, leest erg monotoon, heeft weinig interesse in lezen en maakt vaak foutjes. Hij maakt woorden vaak niet af en gokt op basis van de beginletters en de context het woord dat hij moet lezen. Doordat hij weinig interesse heeft in lezen en hij erg monotoon leest, lijkt het gemakzucht. Maar toch begin ik te twijfelen of er niet meer aan de hand is. Tijdens de rapport bespreking aan het begin van het jaar hebben wij onze zorgen geuit. Maar volgens zijn juffen was het absoluut niet problematisch en moesten we gewoon blijven oefenen thuis. Verder scoort hij goed op school en is hij erg goed in rekenen. Is er iemand die dit herkent? Hoe is het vervolgens bij jullie zoon/dochter gegaan? En hebben jullie tips? Ik wil voorkomen dat hij niet mee komt met de klas maar weet niet zo goed hoe.
Lijkt mijn dochter wel. Kon goed leren op de basisschool, maar lezen bleeft moeizaam gaan, ondanks bijles (RT). Ze had ook nooit zin in oefenen en een behoorlijke hekel aan lezen. Maar ze heeft nooit een voorsprong gehad. Door de vele teksten kreeg ze ook moeite met cito's. Volgens leesjuf had ze absoluut geen dyslexie en daarmee was de kous af. Op het voorgezet onderwijs krijgt elke leerling een algemene dyslexietest en naar aanleiding daarvan moest ze verder getest worden en je raadt het al...dyslexie op het gebied van lezen. Ze zat in de eerste klas vh vmbo en las als een leerling van groep 5. Mijn dochter was trouwens in het begin ook goed in rekenen, maar later moest ook daar meer gelezen worden en werd het rekenen ook minder goed. Voor een test op de basisschool moet een leerling wel een tijd lang slecht scoren op cito's, dus daar was mijn dochter achteraf ook te 'goed' voor. Jouw zoontje wrsl. ook. Je zou het een keer kunnen vragen of ze dyslexie-kenmerken zien op school, maar onze basisschool was daar niet al te best in.
Als hij 3x een e score op een Cito haalt ( dat is 1,5 schooljaar achter elkaar het laagste scoren op lezen ) kom je in aanmerking voor een vergoed dyslexie onderzoek. Je zou het ook zelf kunnen bekostigen, dat kan. Wat vind hij er zelf van , als je gericht vraagt als jullie bijv een verhaaltjes som krijgen wat vind je dan het lastigst... filteren van de informatie hoort het lastigst te zijn, maar als je de informatie niet kan lezen is de informatie krijgen al een probleem.
Dat is precies waar ik mij zorgen om maak. Rekenen gaat nu nog super goed, maar straks zal hij steeds meer opdrachten in verhaal vorm krijgen en dat gaat dan op den duur ook een probleem worden natuurlijk. Dyslexie spookt zeker door mijn hoofd, al zijn niet alle kenmerken op onze zoon van toepassing. Ik ga komende rapport bespreking dit zeker ter sprake brengen.
Ik heb net het rapport weer ingeleverd op school dus kan het niet nakijken. Maar uit mijn hoofd waren zijn scores toen nog gemiddeld. Begin dit jaar had hij onder gemiddeld gepresteerd, maar het was volgens de juffen dus niet zorgwekkend maar we moesten er thuis wel aandacht aan blijven besteden (wat we dan ook doen).
Ik bedoel de Cito scores, dus D of E. Geloof me dat je echt wel had geweten als je zoon/ dochter 2x een E had gescoord (mijn zoon kwam niet eens op de grafiek van scores). Als je je zorgen maakt, zou ik eens de IBer vragen om te kijken en laat school school zijn. Mijn zoon heeft ernstige dyslexie en leest nu pas uit zichzelf Niek de groot (8.5) maar ik heb hem nooit gepusht want dit werkte echt averechts. (wel elke avond blijven voorlezen hoor).
Hele heftige dyslexie gaat hij waarschijnlijk inderdaad niet hebben. Wij weten al vanaf half de eerste x groep 3 dat het wel eens een dingetje kon worden. Na 2 x groep 3 was in de laatste weken voor de schoolvakantie de diagnose er, ernstige dyslexie, groep 6 leesniveau is een groot vraagteken of dat gaat lukken, nu speelt er meer en gaat hij sinds een week naar speciaal basis onderwijs en dat gaat super!!! zo fijn geen enorme frustratie meer en heldere oogjes na school. Maar ik dwaal af. als het vorig jaar gemiddeld is zou ik even niet pushen, wel blijven voor lezen, leuke dingen lezen en dan aankijken. misschien maakt hij op dit moment wel een enorme sociaal emotionele sprong , dat kan ook he.
Om achter te komen of het door de houding komt kunnen jullie het beste het lezen loslaten als een 'taak' of activiteit aan zich. Niemand leest om het lezen aan zich, lezen is een vaardigheid met een doel. Je leest omdat je de inhoud wilt weten. Zoek naar boeken/informatie/handleidingen oid van datgene wat hem het meeste interresseert, en laat hem zo aan informatie komen. Lees niet alleen s avonds (of misschien juist niet) maar op elk mogelijk tijdstip met het doel eegens achter te komen. Veel jongens vinden stripboeken of komische moppenboeken/dagboek van een loser ed (droge humor) leuker dan gewone leesboeken. Als hij iets leest wat hem echt boeit en dan nog veel moeite heeft zou ik het verder zoeken/bespreken met de juf.
Bedankt voor jullie reacties @famoffour, @amdaa en @Caithy! Misschien loop ik enorm op de zaken voor uit en maakt hij binnenkort een inhaalslag. Vanuit school willen ze dat we elke dag ongeveer 20 min lezen. En dat betekent dat hij zelf moet lezen en elke week een opdracht moet maken en deze mee moet nemen naar school om na te laten kijken. Dit geldt voor alle leerlingen trouwens, niet alleen voor onze zoon. Hij stribbelt altijd enorm tegen, maar doet het wel en maakt de opdrachten. Het lezen “moet” dus echt vanuit school. En opzich sta ik daar wel achter want goed leren lezen is nou enmaal erg belangrijk. Het jammere is dat er zo’n druk achter zit wat tot weerstand leidt. Ik laat hem altijd boekjes uitkiezen die hij interessant vindt, maar dat zorgt niet voor extra motivatie helaas.
Tja dat 20 min achter elkaar moeten heeft in mijn ogen gewoon geen zin als er zoveel frustratie is, Wij doen vooral bij dochter stukjes lezen . Sowieso stripboekjes erbij, jij wil ook niet altijd verplicht zware literatuur lezen. Of als ik eten ga maken en ze heeft toevallig de i pad vast, vraag ik wel eens ik heb deze ingredienten bijv. Sperziebonen en gehakt kan jij eens zoeken via Google wat voor recept je daar nog meer mee kan maken .. onbewust lezen ze dan heel veel. En wij hebben een deur met krijtfolie . Daar zet ik regelmatig een klein verhaalsommetje op of een mop of rekensommen en dan niets zeggen geen druk maar zelfs zoon leest het soms. Dochter vraagt zelf om nieuwe dingen.
Klinkt wel als mijn dochter... Is als 'lezende' slimme kleuter in groep 3 begonnen in het 'hoge' arrangement, maar kon dit niet waarmaken. Eind groep 3 teruggezakt naar gemiddeld en werd ons telkens op het hart gedrukt dat ze moest lezen, lezen, lezen... Maar ja. Daar trok ze echt niet aan. Vond het moeilijk om te oefenen (foutjes maken, stukje faalangst en perfectionisme), werd een gokkende lezer, miste de precisie en kon echt niet vloeiend lezen. Scoorde laag op DMT. Al het andere schoolwerk ging haar heel makkelijk af, ik denk dat dit daarom nog extra frustreerde, waardoor ze het liever vermeed. Begrijpend lezen was wel goed. In groep 4 ging eigenlijk op dezelfde wijze en ik heb toen ook eens dyslexie geopperd, maar haar cito's waren te hoog daarvoor vond de juf. En ze heeft wel vereiste AVI niveau behaald. Eind groep 4 heb ik gemerkt dat er bij haar in ieder geval een omslag kwam, dat ze lezen wel leuker begon te vinden. Op cito E4 is ze iets gezakt bij spelling, rekenen en woordenschat (nog steeds (ruim) voldoende overigens, is een slimme meid!), wat volgens de juffen allemaal op lezen terug te voeren zou kunnen zijn. En dus advies: lezen, lezen, lezen ... Ik krijg haar niet echt aan het lezen thuis , maar ik merk wel dat het haar nu in groep 5 duidelijk makkelijker af gaat, ze kan nu bijvoorbeeld Geronimo Stilton redelijk vloeiend en accuraat voorlezen, en ze lijkt op school nu prima mee te komen. Ik ben vreselijk benieuwd naar haar komende cito scores ... Lezen is nu geen bron van frustratie/angst/tegenzin meer, maar een middel waar ze iets mee kan. (overigens is ze om andere redenen getest bij een kinderpsycholoog en ze bleek een flink dysharmonisch IQ profiel te hebben ten nadele van verbaal. Is ons uitgelegd als 'relatieve moeite met talige informatie' en waarschijnlijk beelddenker. En dat ze 'pech' had, want de basisschool is bijna uitsluitende talige informatie, een fase waar ze nu eenmaal doorheen moet om dan op middelbare school en daarna veel meer gebruik te kunnen gaan maken van haar talenten: haar inzicht, snelle begrip, visuele informatieverwerking e.d.)
Ik herken dit verhaal. Mijn oudste 2 dochters waten precies hetzelfde als jou zoon. Toen ze naar t voortgezet onderwijs gingen vielen ze allebei door de mand met de taaltoets. Beide dyslexie. Nooit E gescoord op hun Cito's maar wel problemen met lezen en spelling. Mijn 3e heeft ernstige dyslexie en die is in groep 3 al getest. Zo blijkt maar dat je zonder E score 'gewoon' een vorm van dyslexie kan hebben.
Ik zou zijn ogen eens laten nakijken, daar bleek het probleem bij mijn zoon te liggen. Sinds hij een bril heeft, leest hij echt zoveel beter! Mijn dochter heeft dyslexie, zij leest redelijk, alleen spelling is echt een drama, maar goed qua lezen zat er echt verschil tussen hun manier van lezen en de fouten die ze maakten in groep 4, oorzaak blijkt achteraf dus ook verschillend.