ow op die manier. Ben ik weinig van op de hoogte. Doe je het helemaal in je eentje of heb je een aantal mensen om je heen die je steunen?
Cd 26 alweer dus dat schiet op! Mijn cyclus wisselt tussen de 28-30 dgn! Ik verwacht dit weekend of begin volgende week de ms! Hoe is het met het bruinverlies bij jou?
Dat is er nog steeds. Hele dag een zeurende ovulatie-achtige pijn gevoeld maar dat is nu over. Mijn temperatuur was nog wel hoog vanmorgen. Blijf wel met voetjes op de grond. Dit is allemaal erg bekend.
Ik herken ook wat je bedoeld helaas. Juni 2014 gestopt met de pil en zeiden we tegen elkaar, we zien het wel. Na een paar maanden wil je er toch echt voor gaan, dus ovulatie testen in huis gehaald. De teleurstelling werd steeds groter en je begint er steeds minder in te geloven. ik kan me ook totaal niet voor stellen dat ik ooit een mooie zwangerschap test in handen heb die positief is, kennen jullie dat? wij zijn na 1 jaar naar de huisarts geweest, ik werd niet door gestuurd. Mijn vriend mocht wel zaad inleveren, de uitslag was redelijk je kon er zwanger van worden volgens de huisarts, we mochten als we wilden nog een zaad test inleveren, eerst maar lekker op vakantie. 3 weken na de eerste zaad test weer ingeleverd, deze zag er heel goed uit volgens de huisarts, wij natuurlijk helemaal blij. Maar ik wou toch weten wat er dan aan de hand was, dus werd ik gelukkig toch doorgestuurd naar de gyn. Gyn zei al meteen dat ze zich zorgen maakte om het zaad, de eerste test gaf aan dat er veel te weinig zaadcellen aanwezig waren < 1 miljoen en de 2e uitslag <2 miljoen super slecht dus! me vriend moest nog 1 keer inleveren, en daar kwam weer < 1 miljoen uit daar kan je dus niet zwanger van worden, de kans is enorm klein en wij gaan dus het ICSI traject in, bij mij was gelukkig alles goed. Vind het jammer dat de huisarts vertelde dat je er makkelijk zwanger van kan worden, daardoor was de schok enorm groot afgelopen dinsdag. Succes allemaal, ik hoop me ook aan te kunnen sluiten met de meiden die graag voor de kerst zwanger wilen zijn, ik denk alleen niet dat het ons gaat lukken. Hopelijk een wonder
Vandaag een vriendin tegen het lijf gelopen. Zij is ondertussen 4maanden zwanger. Was heel vlot zwanger, zoals iedereen in mijn omgeving. Ik vind het zo lastig dan...die beginnende buik. Dat wil ik ook. Pffff
Ik heb vanmiddag een heftig gesprek gehad met mijn zus.. Ik was er achtergekomen dat mijn zwager in februari met een andere vrouw heeft gezoend. Ik heb hem ermee geconfronteerd en hij heeft alles aan haar opgebiecht omdat ik dit van hem eisde.. Hij zei dat ze een moeilijke periode hebben gehad en mijn zus wilde dit mij uitleggen samen met hem. Wat zijn slippertje niet goed praat. Nu blijkt dus dat mijn zus toen 4 weken zwanger was en deze zwangerschap heeft stopgezet omdat ze ivm studie en haar lichamelijke gezondheid zichzelf niet in staat achtte om een kindje te krijgen. Ze hebben me dit vandaag verteld.. Ik zou anders binnen nu en 2 weken tante zijn geworden. Maar helaas heeft ze een andere keus gemaakt.. Ze heeft me het niet verteld omdat mijn wens destijds ook al heel groot was maar mijn vriend nog niet wilde. Ik vind het erg heftig en kan niet er niet bij dat ze het gedaan heeft al snap ik het in haar situatie wel al had ik het zelf niet gedaan.. Ze vond het heel moeilijk mij te vertellen omdat ik doodsbang ben dat ik geen kindjes mag/kan krijgen.. We hebben samen flink gehuild en probeer haar te steunen waar ik kan en daarbij steunt ze mij in mijn/onze wens
Heey meiden Mag ik nog gezellig meekletsen hier.. Wij zitten inmiddels ook in ronde 15 en herken het gevoel van het opkrabbelen maar al te goed. Nu een jaar geleden had ik een positieve test in handen, maar met de 1e echo kwamen we er achter dat het een leeg vruchtzakje was.. Inmiddels dus al weer een jaar verder en nog geen zwangerschap. Wij hebben in juli/augustus paar onderzoeken gehad en die waren allemaal positief! We moeten nu tot maart zelf proberen en dan mogen we terug komen voor vervolg.. We hebben trouwens al wel een gezonde dochter van 2,5 waarbij ik binnen 2 maanden zwanger was.. Aankomende woensdag/donderdag is trouwens mijn NOD
Chann1992, dat lijkt me idd moeilijk om dat te verwerken en helemaal omdat de huisarts had gezegd dat t wel mogelijk is! Ik herken het heel goed dat iedereen om je heen maar zwanger raakt, behalve jij.. Dat doet soms gewoon pijn.. Iertje, jeetje.. heftig hoor!
Paard: Dat snap ik maar al te goed, ik zat gister naast iemand met al een enorme toeter en dan denk ik ook van waarom jij wel en ik niet! Zo stom, ik kan dan mijn ogen niet van haar buik af houden .. Iertje: Wat heftig zeg, ik zou dat ook niet kunnen hoor, ik heb altijd gezegd wat mijn situatie ook is ik zou het nooit weg kunnen halen.. Annekeruiter85: Jij bent dus ook al een tijd bezig, ik hoop dat je voor die tijd zwanger bent en dat het allemaal natuurlijk gaat lukken
@ chann - dat herken ik wel hoor. Ik kan mij ook niet voorstellen dat ik ooit een positieve test heb en dat er een kindje in mijn buik trappelt / uit mij gaat komen. Weet niet of dat normaal is?! Waar ik nu mee worstel is het volgende. Ik verwacht eigenlijk dat de gewone KID pogingen niet iets gaan opleveren en verwacht er dus niks van. Maar dat voelt dus ook weer niet goed. Want ja je moet toch positief blijf denken. Maar ik vind dat zo lastig! Ik overleg morgen nog even met mijn osteopaat maar denk dat ik van de week wel voor KID poging 12 ga. Ik heb nog wel wat vragen aan het ziekenhuis. Ik weet ook niet goed of ik, als poging 12 mislukt, of het nog wel zinnig is om nog 3 kid pogingen te doen of over te stappen op IVF/ICSI. Ik vind dat zó lastig. Waar leg je de grens? Ik zei vroeger altijd nooit IVF/ICSI! Maar nu heb ik zoiets zou toch wel 1 poging willen wagen. Ik doe het inderdaad alleen. Ik heb redelijke steun van vrienden/familie. Maar sta er soms ook alleen in. Vrienden zeggen ook ja ik kan luisteren en soms advies geven maar meer niet. Want wij hebben nooit zo'n situatie/traject mee gemaakt en je moet het zelf doen.
Allereerst moet ik even kwijt dat ik nog maar net meeschrijf op het forum, maar al lang meelees, maar het nu al als enorme meerwaarde beleef. Wat fijn om met 'lotgenoten' te praten. Ik praat vaak met goede vriendinnen hierover maar zij begrijpen het volgens mij niet. Beide binnen drie maanden zwanger. @iertje, heftig allemaal, vanwaar jouw angst geen kindjes te kunnenkrijgen? Ik maak uit jouw signatuure uit dat je nog maar in de vierde ronde zit? @dame 82 hoe is het met jouw cyclus? Al ongesteldheid in zicht of ga je binnenkort testen? @ annekeruiter85 wij lopen dus redelijk gelijk wat betreft het vooruitzicht de komende maanden, laten we hopen dat we beide geen extra hulp nodig hebben! Ik gun het ons enorm. @ chann1992 ik kan me ook niet voorstellen dat ik een positieve zwangerschapstest heb, een dikke buik, een baby'tje op mijn lijf... Ik fantaseer er wel over maar lijkt zo onwerkelijk. Ik heb onderzoeken gelezen dat het wel goed is om van het mogelijke uit te gaan, een soort omgekeerd placebo effect. Maar toch betrap ik mezelf er vaak op dat ik het haast onmogelijk vind. Hoe verloopt het nu voor jullie? Wat zijn jullie volgende stappen en wanneer kan je die nemen? @ annekeruiter85 opvallend dat je zo snel zwanger was van je eerste en. Nu de tweede zo op zich laat wachten. Een vriendin van mij was binnen drie maanden zwanger. En heeft het er nu vaak over dat ze nog even wacht om voor de tweede te gaan omdat zij zogenaamd super vruchtbaar is. Ik vind het pijnlijk dat ze zoiets zegt, aangezien ik helemaal normaal vruchtbaar blijk (fertiliteitsonderzoek ) en dus toch geheten gevoel krijg dat er iets niet goed is. Maar nu ik dat zo bij jou lees lijkt dit super vruchtbaar zijn toch maar relatief... Update over mijn cyclus: bruinverlies is minder, wat vaker gebeurt. Veel opgezocht en gelezen over bruinverlies.positieve verhalen waaruit blijkt dat meerdere vrouwen altijd bruinverlies hadden voor hun nod. Ook de maand waarin ze zwanger bleken.ik was vrijdag erg verdrietig en ontdaan maar nu toch weer hoopvol en zenuwachtig temperatuur was vanmorgen nog hoog. Twijfel of ik morgenmiddag een test koop. Waarom ik hoop heb? Vast omdat ik mezelf wat wijs maak. Maar omdat ik een hsg op oliebasis heb gehad, ik nog niet zo lang met zelfinseminatie bezig ben, ovulatiepijn heb terwijl ovulatie al lang geweest is, en positieve verhalen heb gelezen dus weer hoop.Als mijn temperatuur morgenochtend nog hoog is en ik morgenmiddag geen bloed verlies koop ik een test. Morgen is mijn man jarig. Zou mooi cadeau zijn Duimen jullie mee? Hoe gaat het met jullie?
Paard: wat naar dat het toch door gekomen is ! ik snap dat je toch nog hoop had, en dat is logies! Want je wilt het zo graag, nu even een flinke baaldag en dan er weer tegen aan ! Dikke digi knuffel Ja het is zoon onwerkelijk gevoel, ik snap dat je dat gevoel opzij moet zetten en positief moet blijven maar dat is zo moeilijk! En dan krijg je zoon uitslag en dan blijft het gevoel rond hangen in je hoofd terwijl je er nu bij geholpen gaat worden. Hopelijk krijgen we allemaal een positieve zwangerschaps test te zien, zo dat we eindelijk kunnen voelen hoe bijzonder dat is wat je meestal ziet bij een ander Onze volgende stap is ICSI, ik weet het nu een weekje en ben er iets rustiger onder. De eerste paar dagen was ik echt heel erg verdrietig en het voelde heel naar en zwaar in mijn buik. Nu gaat het wel weer, ik moet zo bellen naar de fertiliteit afdeling want ik wil toch gaan beginnen! Ik wou eerst nog even wachten en zou in december weer een afspraak hebben met de gynaecoloog. Zijn maar 3 maanden maar lijkt voor mijn gevoel 1 jaar .. ik ben benieuwd wat ze zo gaan zeggen, vind het heel spannend !
Ik denk dat het redelijk normaal is, misschien zelf bescherming? En uiteraard steeds het lange wachten dat je gewoon niet meer gelooft dat het ooit raak kan zijn! Wat houd een KID behandeling in, ik kan me voorstellen dat je na 12 behandelingen wel zoiets hebt van werkt het wel voor mij ! Heel lastig, als je wens heel groot is zou ik voor IVF/ICSI gaan. Ik zit er ook enorm tegen op, maar ik zou er wel alles voor over hebben. Lijkt me een lastig besluit als je altijd hebt gezegd dat je zo ver niet wild gaan! Succes met je keus en ik hoop dat het als nog mag lukken met de KID behandeling.
@ paard - he dat is -piep- sterkte! @ chann - wachten duurt vaak voor ons langer dan het lijkt hihi, gewoon gaan, ik las laatst in een folder dat ivf/icsi poging zo 8 weken in beslag neemt, want ze ook eerst je natuurlijke cyclus plat leggen. Spannend! Maar hopelijk met een goed eindresultaat. Succes! Ik ga morgen voor KID poging 12. Vanmorgen bij osteopaat geweest en die zei ook dat ik moet gaan. Dus ik ga morgen weer zwemmertjes ophalen. Ik had vandaag een positieve ovulatietest. Morgen wil ik nog wel eens wat vragen over het donorzaad en ik wil even mijn cyclus bespreken met vpk, aangezien die wat korter lijkt te worden.
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Zo herkenbaar. Hier ook al lange tijd bezig voor een kindje. Het enige verschil is dat wij al een kindje hebben, waar ik direct van in verwachting mocht raken. Ook verwekt door middel van zelfinseminatie. Daarna een miskraam gehad. En na de miskraam niet meer in verwachting geraakt. Een half jaar geleden in het ziekenhuis geweest. Ook niks uitgekomen, alles prima in orde. Ook mijn cyclus is heel regelmatig evenals de ovulatiedag. Volgende week de HSG gepland, dus ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen met een HSG. Wat kan ik verwachten? Na de HSG moeten we nog drie keer zelf proberen. En anders in januari het traject in in het ziekenhuis. Ik wens je heel veel succes toe en geef de hoop niet op!!
Heb toch samen met de Gyn besproken dat we in December gaan starten, ik heb overgewicht en ze zegt dat het handig is als ik nog wat kilo's kwijt raak, ik snap het heel goed en dit was eerst ook mijn eigen idee maar ik wil ook zo graag een kindje. Maar ik snap dat de kans groter is met een paar kilo's lichter, gelukkig ben ik er al wat kwijt dus dat gaat allemaal prima En ach het is zo December, wie weet gebeurd er in de tussen tijd wel een wonder... Okal weet ik dat de kans heel erg klein is Aicirtap: 8 weken... Jeetje, dan sta ik nog heel wat te wachten, hopelijk is het, het wachten waard.. Hopelijk mag het voor jou ook eindelijk raak zijn, jij wacht ook al een hele poos ! Ik zal duimen voor je BeertjeS: Wat naar van je miskramen, ik hoop dat de HSG wat gaat opleveren en dat je snel zwanger mag raken van een mooie plakkertje.
He wat balen paard! Na zo een hsg heb je toch wat extra hoop he! Gelukkig heeft de uitwerking vh hsg meerdere maanden, dus wie weet komende ronde! Hier nog steeds flink bruinverlies! Ik verwacht eigenlijk dat het ieder moment kan doorbreken! Ik ga ook niet testen want ben er van overtuigd dat ik ongesteld ga worden...op naar iui nummer 1!
Ik had het gisteren op een ander forum waar ik zat ook over. En ik kreeg een reactie van iemand terug waarbij ik dacht hé zo kan je het ook zien. Het blijkt dat maar 5% ongewild kinderloos blijft. Dus positief gezien 95% van de vrouwen krijgen wel een kindje. Dat is toch best een grote groep. En ga duimen dat alles dames in dit topic tot die 95% horen! @ paard - de eerste 3 keren ben je het meest vruchtbaar na de HSG. Dus je hebt er nog 2. Ik weet van een kennis van mij dat zij bij de 2de keer zwanger is.