Hay, Ik ben nu net 2.5 weken geleden bevallen van een super mooie zoon. Alleen nu begint het toch weer te kriebelen...en sta echt van mezelf te kijken dat ik nog een baby'tje erbij wil. Dat komt mede doordat mijn partner een aantal jaartjes ouder is dan mij en dan ook niet heel lang meer wil wachten... Het liefst ga ik nu niet eens aan de pil en wacht gewoon mijn volgende zwangerschap af. Maar ik heb ook zo erg mijn twijfels. Nu heb ik een makkelijk mannetje, die met 2.5 week al byna de hele nacht door slaapt en verder heel makkelijk is en weinig huilt...maar is de 2e net zo? Dat weet je nooit! Straks krijgen we een huil baby...of zoiets dergelijks. Hoe ga ik dat dan doen met 2 van die kleintjes? En ik zeg het nu wel zo makkelijk, ik wil er nog één. Maar wie weet hoelang dat duurt? Voordat ik zwanger ben...tenslotte heeft deze kleine man ook 2 jaar geduurd voordat het eindelijk lukte. Maar ik zit er al een paar dagen mee in me hoofd...ik vind het zo moeilijk! Iemand tips???
Phoe lastig.... Misschien je gynaecoloog of verloskundige even om advies vragen want het lijkt me niet heel gezond voor je lichaam als je nu direct weer zwanger zou zijn. Maar goed daarnaast zijn er ook zat vrouwen die dit ook zo hebben gedaan waarbij het erg goed is gegaan. Ik zou ff professioneel advies vragen.
Mis je niet gewoon dat leven in je buik? Ik voelde me erg leeg na beide bevallingen, erg alleen zonder baby in mijn buik. Dat werd vanzelf wat minder.
Ik vind het niet gek, maar erg snel! Geniet van je kindje... Hij verdient de volledige aandacht nu. En voor je lichaam lijkt het me niet gezond. En denk inderdaad ook dat je het gevoel van zwangerschap voiral mist. Dat is logisch en herkenbaar.
nee hoor heer normaal dat je je zo voeld! ik heb nu zelf 2 zoontjes..mn oudste word 16 dec. 6 en mn jongste is net 7 en half maand...wij hebben goed nagedacht en willen ook nog een 3e dus gaan ook nu weer voor de 3e ronde
Had ik ook tot zeker 16 weken na de bevalling. Wilde niks liever dan direct weer zwanger zijn. Terwijl ik een rotzwangerschap heb gehad. Ik wijt het aan de hormonen. Nu Finley bijna 7 maanden is, zijn die gevoelens verdwenen.
Had t ook. Denk dat t je hormonen zijn die dat gevoel veroorzaken. Toen na een maand of 4 was dat over, en toen hij een jaar was, kwam het gevoel weer terug Zelf heb ik ervoor gekozen om het eerste jaar 100% van mijn kids te genieten, zonder misselijkheid of bekkenpijnen. Ik had een rotzwangerschap en na de bevalling flinke BI nog. Nu is jongste anderhalf en ik ben zwanger, spuug heel veel, soms de hele dag door, soms een dag of wat niet. Ben intens moe. Lijkt me loodzwaar om met een kleine beeb zwanger te zijn. Maar je moet gewoon doen wat jullie smaen willen!
Je moet natuurlijk doen waar jullie je goed bij voelen. Maar ik denk dat het vooral de hormonen zijn die dat gevoel nu geven. Ik herken dat van de tijd na de zwangerschappen bij de andere. Het is voor je lichaam zo en zo beter om even te wachten want die moet echt wel herstellen van een zwangerschap en bevalling, maar er zijn genoeg andere die ook al snel weer zwanger zijn en die er geen problemen hebben. MAar ik zou toch zeggen geniet van je mannetje want het gaat zo hard en persoonlijk wij hebben er steeds 2 jaar tussen en dat vin dik vrij snel, want echt volop tijd voor je kindertjes heb je niet, maar aan de andere kant is het ook weer leuk om te zien hoe ze met elkaar spelen en ruzieen (al is het ruzie maken wat minder leuk, maar hoort erbij)
Ik heb is even heel goed over de reacties na zitten denken. En ik denk, zoals vele van jullie zeggen, ook de hormonen zijn en het gevoel van zwanger zijn missen. De eerste paar dagen na de bevalling heb ik zitten roepen, dit wil ik nooit meer! Nooit meer bevallen! Maar wat ze zeggen, het gevoel is gauw vergeten. Na die paar dagen, ik mis het gevoel zo erg. Dat zwanger zijn. 2 jaar alleen maar uitgekeken naar een zwangerschap, een kindje en eindelijk spontaan was ik zwanger. 9 Maanden alleen naar de baby toegeleefd. (wat normaal is) Alles is voor de baby. En binnen 1 week, (de kraamweek) is alles voorbij en hebben we niks meer om naar toe te leven. Tuurlijk, het is super om zo klein mannetje te hebben. En er naar toe te leven dat ie straks gaat lachen,zitten, lopen enzovoort. Dus het zou inderdaad wel zo kunnen zijn dat het die rede is dat ik zo snel alweer wil. Alhoewel ik sowieso wel een 2e kindje zou willen en ja wat ik al zei, mijn vriend wil niet heel lang meer wachten. Maar ik zie er zo tegenop om straks met 2 kindertjes te zeulen waarvan 1tje nog niet of nog maar net kan lopen. Ik denk zelf dat dat best wel zwaar zou zijn. Maar ook zie ik de voordelen er wel van, 2 kleintjes zo dicht op elkaar...ik vind het lastig...
Ja ik heb dat ook gehad!! Inderdaad tijdens de zwangerschap ook geroepen, dit doe ik nooit meer!!! Maar na een paar dagen wilde ik weer, meer van dit alles Na een tijdje werd dat minder en ik heb zelfs een tijd getwijfeld of ik uberhaupt nog wel een tweede wilde. Dus.. komt goed, ik zou iig nu nog even wachten en genieten van je kleine wonder