Pff de moed zakt me weer een beetje in de schonen om eerlijk te zijn... Vandaag is t bruinverlies weer begonnen... de aankondiging van mn ongi... We starten dus met ronde 17 nu... maand 20 (lange cyclussen) Ik begin me nu ondertussen wel eens af te vragen of t uberhaupt wel eens gaat lukken. Om een lang verhaal kort te maken, december 2009 bij de gyn terrecht gekomen ivm eispongloze cyclussen, aan de clomid gegaan tot juli 2010, manlief 3 slechte zaaduitslagen (VCM van 3, 0 en 10) Juni 2010 IUI gehad die mislukt was (6 dagen voor de IUI al mn eitje gehad... had mn gyn ff gemist dus moest gewoon de pregnyl spuiten) Juli geopereerd aan een cyste die de bloed toe en afvoer naar mn eierstok had afgesloten. Overgestapt naar een ander ziekenhuis, alle onderzoeken opnieuw gehad. Mijn cyclus lijkt het zelf te doen zonder clomid, progesteron boven de 30 7 dagen na mn eitje, maar wel een eitje tussen CD 21-22. Zaaduitslag van mn man wonder boven wonder goed (VCM 66) maar wel 95% antistoffen. Nu moeten we het dus t/m mei zelf proberen, du gyn heeft er vertrouwen in maar wij zelf niet zo... Ik ben zo bang dat een wondertje niet voor ons is weggelegd.. Misschien dat dit nu ook beinvloed wordt door het verdrietig zijn dat ik weer ongi ben... maar het voelt gewoon echt klote. Zo moest even mn hart luchten...
Ik wil je een dikke cyberknuffel geven ,en hoop ik dat jullie voor mei zelf zwanger mogen raken ! En anders hoop ik dat jullie snel een kleintje mogen krijgen met een klein beetje hulp !!
Wat moeilijk voor je meis! Ik ken het gevoel. Waarom hebben ze de iui niet doorgezet na je operatie? Heel veel sterkte en een troostende knuffel! Groetjes Lovie.
heel veel sterkte meid ik hoop dat je voor mei nog zwanger word en houd de moed er in wij zijn ok een jaar bezig en ik weet wat het is iedere keer die teleurstelling maar eens worden we zwanger let maar op succes
o bah ik kan me goed voorstellen dat je het even niet ziet zitten joh!!!! lijkt me zo zwaar om al zo lang er mee bezig te zijn om zwanger te worden en het lukt niet. lucht vooral je hart..... iedereen heeft daar wel begrip voor!
Jeetje, en dan voel ik me rot dat het na 5 maanden nog niet gelukt is... Dat valt in het niets bij jou. Wat moet dat moeilijk voor je zijn, veel sterkte en ik hoop voor jullie dat het mag lukken voor mei
Ik snap je gevoel heel goed. Het is ook wel zo dat als je menstrueert je alles wat somberder inziet. Niets wijst er op dat het jullie niet gaat lukken. Goed, het kan lang duren, maar het kan blijkbaar wel op de natuurlijke manier en dat zou wel het alleemooiste zijn, toch? Ik weet het, geduld hebben is bijna onmogelijk als je heel graag wil... Mijn eigen ervaring is wel dat geduld groeit naarmate er meer tijd verstrijkt. Sorry als dit dooddoeners zijn... wil je gewoon heel veel sterkte wensen.
@All: Thnx voor de lieve reacties meiden @Alexandra: Het is niet zo dat er niet is waardoor het niet lukt... ik heb een LF van tussen de 7 en 10 dagen, heb een relatief late eisprong, manlief heeft sterk wisselende zaadklwaliteit met 95% antistoffen er in die wel een probleem kunnen zijn maar wat nog niet is aangetoond.
@All: En toen werden we verrast door een uitslag waar de gyn mee belde... Ik heb Chlamydia gehad... ze gaan nu overleggen hoe en wat verder... ze nemen alles mee, mijn korte LF, zaad van mijn man en dus ook de chlam.
Ohjee meis, Wat erg zeg! Komen ze daar nu pas achter?! Ik weet er niet zoveel vanaf maar dat kan een negatieve invloed hebben op je vruchtbaarheid, toch? Ik hoop dat het meevalt maar wel fijn dat ze het goed gaan onderzoeken allemaal. Succes! Groetjes Lovie.