Hey meiden, ik heb geen vraag, alleen een verlangen om mijn gevoelens te delen. Zoals te lezen is in de titel, ben ik in ronde 11 beland. En nu de 1 jaar grens hard nadert begint het wel heel erg bij mij te knagen. Wat is er mis met mij? Waarom wil het niet lukken? Ik kan mijn man niet eens een kind geven. Toen ik vorig jaar met de pil stopte, was dit een feestelijk iets. Eindelijk kon mijn man beginnen aan 1 van onze gedeelde verlangens, een kind. En in het begin (lees: de eerste 8 rondes) was hij ook vol goede moed. Maar nu het alweer niet gelukt is, neemt zijn zin dus ook af. Seks op commando omdat er dan en dan een eisprong is, is niet zijn idee van leuk. Na 6 maanden belde ik de HA op omdat mijn cyclus, die voor de pil altijd stipt 29 dagen was, nu onregelmatig was en bleef. Die stuurde me door naar een gynaecoloog, die me zei dat alles er goed uitzag en er geen reden zou zijn waarom het niet zou moeten lukken. Dat was bijna 3 maanden geleden. De HA raadde me wel aan om ovulatietesten te gaan gebruiken en te gaan temperaturen. Dit doe ik nu al 4 maanden. Maar het temperaturen heeft bij mij veelal geen zin. Ik werk met wisselende diensten, en dat betekent dat je een vertekent beeld krijgt. Mijn man zei vandaag, toen ik hem mededeelde dat ik weer ongesteld ben, dat we dan maar moeten wachten tot het jaar om is, want seks op commando vind hij niks. Ik heb hem toen een folder laten lezen die ik van mij HA gekregen heb. Daarin staat stap voor stap hoe het gaat als je eenmaal de mmm ingaat. Dus ja, dan heb je zeer zeker seks op commando. Ik vind het elke maand steeds moeilijker. En ik weet het ff ook niet meer. Ik stop nu met temperaturen. Ik heb mijn laatste ovulatietest afgelopen cyclus gebruikt. En ook het koekeloeren naar slijm hangt me de keel uit. Het enigste dat ik wel nog wil blijven doen is het slikken van foliumzuur, mocht het een dezer keren toch eens raak zijn. En ik weet dat het probleem niet perse bij mij hoeft te liggen, maar toen ik mijn HA vertelde dat mijn moeder er dik 5 jaar over gedaan heeft om mijn oudste broer te krijgen, en ze daarvoor ook niet 1x zwanger was geweest, was dit voor hem wel genoeg reden om me door te sturen. Wat moet ik nou met mijn eigen? Ik voel me nu zo klote. Ik kan wel janken. Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het heel even kwijt.
Ik kan je helaas geen tips geven omdat ik zelf niet bekend ben met deze situatie. Wel wilde ik even reageren om je sterkte te wensen met deze tegenslag en ik hoop dat je gauw zwanger mag zijn - met of zonder MMM!
Is je mannetje ook al nagekeken? Bij ons in het ziekenhuis werd dat gelijk gedaan. Hij kan dat ook via zijn huisarts aanvragen, want wie weet ligt het probleem niet bij jou maar bij hem. Gaan jullie na het jaar de mmm in? Ja en over seks op commando (even uitgaande dat zijn zwemmers goed zijn) Als je de mmm in gaat wordt dit inderdaad écht realiteit. En dat moet ook, je man moet zich er goed van bewust zijn. Het kan niet zo zijn dat jij medicijnen slikt of spuit, met misschien wel de nodige bijwerkingen, en hij dan op het moment suprême afhaakt. Wat hier helpt is om niet alleen seks te hebben rond de eisprong, maar ook daarvoor en daarna. Mn man wilt zich ook nog speciaal voelen, en niet alleen maar goed zijn voor het verwekken van een kinnd. Dus hem dat speciale gevoel blijven geven helpt hier goed (en dat meen ik natuurlijk ook wél echt). En toch proberen 'het' romantisch te houden en er de tijd voor te nemen, ook rond de eisprong. Dat lukt natuurlijk niet elke keer..
Wat rot zeg Ik heb wel een beetje het gevoel in jouw verhaal dat jij de schuld op je neemt, het is toch niemands schuld? Zelfs áls jouw lichaam het probleem is, wat natuurlijk nog maar de vraag is. Het is toch wel fijn als jullie samen het verdriet kunnen dragen, en blijven praten erover, hoe moeilijk dat soms ook is. Ik heb ook wel eens gelezen hier dat stellen na een lange tijd proberen zijn overgegaan op zelfinseminatie. Misschien is dat een idee? Dan moet hij natuurlijk ook "op commando" aan de bak, maar misschien is dat makkelijker voor hem. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je eerst de onderzoeken af wilt wachten. Ik heb bij vlagen ook het idee dat het op de natuurlijke manier echt niet gaat lukken, dus waarom nog proberen? Tijdens de mmm moet je ook op commando, maar dan heb je als het goed is onderzoeken gehad, weet je hopelijk waar het aan ligt, en is er meer kans op succes. Bij ons was dat helaas niet zo, want uit de onderzoeken (bloed- en zaadonderzoek en laparoscopie) kwam niets, en dan word je gewoon weer voor x maanden terug gestuurd om het te proberen. Ik denk wel dat het een goed idee is van je om even alle gedoe weg te doen, en alleen foliumzuur te slikken. Ik heb dat ook wel eens gedaan, en dat gaf even wat rust. Voor mij was het dan ook belangrijk om even van het forum af te gaan. Vrijen doe je dan ook weer vooral voor de leuk, dus dat doet je man misschien ook goed
Oh meis het is ook heel heftig.. Voor jullie allebei natuurlijk. Maar, je weet niet of er evt iets 'mis' is. Dus daar kun je nog geen uitspraken over doen. Het kan iets kleins zijn, of het kan iets groots zijn. Daarvoor zul je eerst naar de gyno moeten en daar kom je idd na een jaar. Hoe zijn je cylussen nu? Wat vind je onregelmatig? Probeer het leuk te houden in bed. Als je een maand of 4 ovu testen hebt dan heb je genoeg voor de arts. Ga daar dan nu lekker mee stoppen en vrij als je dr zin in hebt. Heb je een dag geen zin? Nou dan doe je het lekker niet. Als het een moetje gaat worden gaat bij iedereen de zin naar beneden. En niet in elk traject word het een moetje. Alleen als je bijv ovulatie inductie krijgt, dan reguleren ze je eisprong, en moet je zelf vrijen. Als je al iui krijgt dan insemineren hun jou met zijn zaad. En bij IVF of ICSI gaat het nog verder, dan bevruchten hun zelfs je ei. Dus bij alle drie de behandelingen (iui ivf of icsi) is er geen 'moeten' qua vrijen. Wel liefhebben, en dat is heel belangrijk. Sterkte meis!
Hey meiden, bedankt voor de lieve woorden. Mijn cyclus loopt inmiddels weer normaal. 29 dagen, vorige maand 30 dagen. Hij is weer als vanouds. Mijn ha wilde er de eerste keer nog niet aan om mijn man ook te laten testen. Hij gaf toen heel eerlijk aan dat hij niet verwachtte dat er iets mis was. Als we de mmm ingaan dan zal alles getest worden, dat heb ik mijn man ook heel duidelijk gezegd. En als men idd overgaat tot ovulatie inductie dan word het ook seks op commando. Het initiatief om iets leuks te doen, zoals een weekendje weg moet altijd van mij uit komen. Zelf is mijn man geen vakantieganger. En romantiek geeft hij niet veel om. Juist omdat het maar niet wilt lukken lijkt hij aan zijn eigen te gaan twijfelen. En ik denk dat juist daardoor zijn zin in seks afneemt. Ik weet gewoon niet meer wat ik nog meer voor hem kan doen, zodat hij zich speciaal voelt. Het lijkt de laatste tijd allemaal van mij afhankelijk te zijn. Ik heb hem gisteren ook gezegd dat we het hier serieus eens over moeten hebben.
Goed dat je hier over gaat praten, het is niet makkelijk allemaal.. Maar het komt vast goed! *virtuele knuffel*
Hoi Lieve Jenneke, Ik weet dat jullie het op dit moment aardig gehad hebben. Ikzelf raakte ook zwanger in de 11e ronde. Moet wel zeggen dat we niet alle ronde's benut hebben maar toch. Toch wil ik je wel wat tips meegeven. Jij hebt een aardig regelmatige eisprong, ik zou dan ook als ik jou was om de 2 dagen slapen met je man vanaf cycld 9 tot cyld 25 dan weet je zeker dat je je ei niet mist. Daarnaast zou ik stoppen om je mam te betrekken bij de eisprong. Mannen hebben vaak faalangst op het moment dat het moet. Hou het dan ook voor jezelf als je weet dat je in de periode van je eisprong zit. Verder zou ik het ook niet zo vaak over zwanger hebben maar gewoon lekker je ding doen en over andere dingen babbelen. Tot slot dat temperaturen en al die andere testjes.zou ik achterwege laten. Houd moet je bent nog geen jaar bezig en er is helemaal niks mis met jou. haal die gedachten uit je hoofd want jouw lichaam merkt je stress. Veel succes, liefs van mij
Ik herken je gevoel volledig helaas, hier ondertussen in ronde 20 aanbeland. De uitspraak van je arts dat er in zijn ogen weinig mis kan zijn met het zaad is onzin eerste klas overigens. Mijn vriend is kerngezond, sport, rookt niet , en toch is t zaad ernstig beroerd. Dat kan geen arts zien aan de buitenkant van een man Ik zou, voor je eigen gemoedsrust, toch vragen om een zaad onderzoek. Als blijkt dat dat goed is, en je nu weet dat er op het eerste zicht met jou ook niks mis is, kun je het misschien iets beter los laten? Temperaturen zou ik ook mee stoppen, volgens mij is er nog maar een enkele moderne gyn die daar serieus mee aan de slag gaat. Hier iig nog nooit het woordt thermometer gehoord tijdens de hele MMM. En met onregelmatig werken is het toch niet betrouwbaar. Ovu testen gaven mij juist altijd wel rust omdat ik dan mijn NOD gewoon wist en ongeveer mn ei. Succes meid, het blijft een achtbaan van emoties elke maand
Super vervelend maar ronde 11 is echt niet gek. Snap dat je geduld op de proef word gesteld maar met deze instelling word t niet beter. Wij hebben er 27 rondes overgedaan en de 4e iui is gelukt! De reden waarom het niet makkelijk lukt, is niet bekend. Onverklaarbaar onvruchtbaar noemen ze je dan. Misschien wat tips; BLIJF POSITIEF. Hoe moeilijk het ook is. Negatieve gedachten verkrampen jouw lichaam en dus ook je baarmoeder. Bespreek je vruchtbare dagen niet met je man en zorg dat t voor hem ook leuk blijft. Massage, lingerie etc. ONTSPAN! Ik heb onwijs veel gehad aan accupunctuur door iemand die gespecialiseerd is in zwangerschappen. Eet en drink geen melkproducten. Drink alleen warme dranken zoals thee en bouillon. Doktoren weten veel en kunnen veel maar niet alles. Soms moet je door pushen met controlles etc. Heb je al een inwendig onderzoek gehad en is je vriend nu al gecontroleerd? Houdt er rekening mee dat na 1e maanden alles okee blijkt te zijn je weer voor 6 maanden naar huis word gestuurd. Heel veel succes!! Ps temperatuur doe je in de ochtend meteen als je wakker bent. Ovulatie testen werkte bij mij iets goed. Sommige mensen hebben van t ene hormoon meer of minder in hun lichaam. Als bij mij de ovulatie test positief was en ik had controlle in t ziekenhuis bleek er helemaal nog geen eigen te zijn.
Hey meiden, nogmaals bedankt voor jullie luisterend oor. @harleme2014: ik heb de stempel onverklaarbaar vermindert vruchtbaar al. Bij mij in de familie is geen enkele vrouw binnen twee jaar zwanger geworden. Ik heb het dan over bloedverwanten. Dat is ook meegenomen in het besluit van mij ha om mij door te sturen. Mijn man heeft uit een eerdere relatie al een kind, vandaar dat de ha onderzoek bij hem niet nodig achtte. Die meid, met ernstig overgewicht (bmi 34) was binnen 3 maanden zwanger. Ik eet veganistisch, dus melk ed krijg ik al niet binnen. Ik neem wel supplementen om bepaalde tekorten aan te vullen. Zodra we de 12 maanden erop hebben zitten moeten we weer terug bij de gyn komen. Wij worden dan al meteen verder geholpen, juist vanwege dat dit heel duidelijk in de familie zit. Maar ik was zeker te positief ingesteld om te denken dat ik de uitzondering op de regel zou zijn....
Ik herken je verhaal zeker. Ook wij zitten nu in ronde 11, net de eisprong weer gehad als het goed is. Ik gebruik alleen ovulatie testen, ik temperatuur ook niet. Ik voel die druk van de 1jaar bezig grens ook erg, mijn vriend minder. We zijn nog niet naar de ha/gyn geweest, doen we januari als dat nog nodig is dan.. ik wil je veel sterkte wensen
De onthoudingsperiode is van belang voor de kwaliteit van het zaad. Wij zitten in onze laatste ICSI (variant IVF) poging en daar wordt gevraagd om twee dagen ervoor een lozing te hebben. Misschien heb je nog wat aan deze tip... ☺️