Al zo lang wil ik zo graag zwanger zijn van de tweede. Nu het dan zover is, begin ik ineens de zenuwen te krijgen en nachtmerries. Ik heb een nogal traumatische keizersnede gehad bij mijn eerste dochter en nu ik dus besef dat er een tweede bevalling gaat komen, stress ik 'm. Begrijp me niet verkeerd, ik ben bewust zwanger geraakt. De bevalling leek toen minder eng vergeleken met de zwanger wens. De wens om zwanger te raken overheersde zeg maar. Wie heeft er ook een moeilijke eerste bevalling gehad en kan me iets "kalmeren"? Ik heb op 6 januari intake gesprek bij de verloskundige en zal dit dan daar ook zeker ter sprake brengen..
Kan je niet helpen maar wil je wel feliciteren met de zwangerschap. Ik denk niet dat je deze komende bevalling met de eerste moet gaan vergelijken. Net als elke zwangerschap zal ook elke bevalling anders zijn en anders worden ervaren. Bespreek met je verloskundige wat er zo traumatisch was aan de bevalling en waarom je er nu dus zo tegenop ziet. Zij zien en horen natuurlijk veel en zullen vast ook weten hoe het een en ander anders kan om je een beetje tot rust te brengen. Ik hoop dat er hier dames zijn die jou gerust kunnen stellen zodat je echt met een fijn gevoel zwanger kunt zijn zonder steeds aan de bevalling te moeten denken. Sterkte..
Ik herken je verhaal deels, ik ben 21 weken zwanger vd 2e. Omdat onze dochter, 3, nogal temperamentvol is sinds haar geboorte duurde het even voor ik behoefte had aan een 2e. Gelukkig kwam dat gevoel wel, want ik zou het niet leuk vinden als dochter alleen opgroeid. Mijn 1e zw verliep voorspoedig alleen heb ik de laatste 10 dagen in het zh gelegen ivm hoge bloeddruk. Op dag 11 ben ik ingeleid. Ging allemaal goed, maar jeetje, wat heftig zeg!! Vooral de weeën storm. Na de geboorte duurde het lang voor ik gehecht was aan onze dochter. Alles was nieuw en ik kon niet met haar temperament omgaan. Ik heb al mijn angsten en zorgen besproken met mijn vk. Dat luchte op. Ze verwees me naar een baby consulente die je al kan begeleiden in je zw. Er voor je is in de kraamweek en de periode daarna. Ik heb nog geen gesprekken gehad, maar het idee dat ik op zo iemand kan terugvallen vind ik rustgevend. Mss eens even vragen bij je vk? Of mss is een pop poli wat voor je? (Ff googlen😉. Heel veel succes en geniet weer van deze bijzondere tijd!
Ook mijn bevalling was traumatisch (niet werkende verdoving bij spoedkeizersnede), maar meteen erna riep ik al dat ik nog wel een tweede wilde. De vk heeft me toen gewaarschuwd dat het trauma weer boven kon komen bij een tweede zwangerschap. Bij mij is dit tot op heden niet gebeurd, maar het is niet gek dat jij dat wel hebt. Ik zou het inderdaad met de vk bespreken, er zijn speciale poli's om met angst om te gaan. Ik weet niet precies wat er gebeurd is, maar misschien kun je maatregelen nemen zodat je goed voorbereid bent op een dergelijke situatie? Als ik mezelf als voorbeeld neem: Wij hebben binnenkort een gesprek met de afdeling Anesthesie (dit regelt de verloskundige voor ons) om te bespreken wat er toen gebeurd is en, mocht de situatie zich weer voordoen, hoe we het dan gaan doen (verdoving werkte niet door het bijspuiten van de ruggenprik, daar zijn ook andere opties voor, die gaan we bespreken). Ik probeer er nu maar zo in te staan: slechter dan de vorige keer kan bijna niet.... Sterkte en probeer een beetje te genieten van je zwangerschap, de verloskundige kan je vast ondersteunen!
ik zou dit bespreken met je verloskundige die kan jou geruststellen ook zou ik het verwerken in je geboorteplan dingen die je absoluut niet wilt en juist dingen die je absoluut wel wilt en besef je dat elke bevalling gelukkig anders is.